- Μηνύματα
- 2,921
- Πόντοι
- 963
Χθες, μετά από μεγάλη ταλαιπωρία λόγω της ταυτόχρονης διοργάνωσης του Ράλι Ακρόπολης που είχε κλείσει τους δρόμους πέριξ του κέντρου, κατάφερα να φτάσω στο Ηρώδειο για το live του Kiwanuka.
Συνοπτικά, το live ήταν επιπέδου Διονυσίου Αρεοπαγίτου με καπέλο να μαζέψει κανα δίευρω και σίγουρα όχι πάντως για το Ηρώδειο. Μακράν το χειρότερο live που έχω δει στον χώρο και νομίζω απ' όσα άκουσα ότι ήταν δεν ήταν μόνο η δική μου αλλά και η γενικότερη αίσθηση.
Η όλη παραγωγή ήταν λες κι έκανε πρόβα στο σαλόνι του, χωρίς όμως να βγάζει κάτι το τόσο άμεσο. Τελείως τρακαρισμένος στην αρχή, δεν έβγαινε καν φωνή. Μετά διορθώθηκε, αλλά το τελικό συμπέρασμα ήταν ότι η παραγωγή στα άλμπουμς κάνει θαύματα. Το μισό και πλέον σετ μόνος με μια κιθάρα ή ένα πιάνο το οποίο έπαιζε αραιά και που ο ίδιος και ήταν περισσότερο για ντεκόρ, χωρίς πληκτρά στην μπάντα για να ακουστεί σωστά το σετ. Σε πολλά σημεία το live ήταν επιπέδου "ο Μιχαλάκης παίζει τα καινούργια του κομμάτια για να τα ακούσει η θεία του".
Σκηνική παρουσία που έμπλεκε την αφρικανική του καταγωγή με το ισλάμ ή δεν ξέρω κι εγώ τί, τελείως ξέμπαρκη με το american singer/songwriter concept της μουσικής. Ο ίδιος, το αντίθετο του καλού performer.
Και για τέλος το χειρότερο, πιο άνευρο encore που έχω δει στα 35 χρόνια που πηγαίνω σε συναυλίες. Κρίμα την ταλαιπωρία.
Συνοπτικά, το live ήταν επιπέδου Διονυσίου Αρεοπαγίτου με καπέλο να μαζέψει κανα δίευρω και σίγουρα όχι πάντως για το Ηρώδειο. Μακράν το χειρότερο live που έχω δει στον χώρο και νομίζω απ' όσα άκουσα ότι ήταν δεν ήταν μόνο η δική μου αλλά και η γενικότερη αίσθηση.
Η όλη παραγωγή ήταν λες κι έκανε πρόβα στο σαλόνι του, χωρίς όμως να βγάζει κάτι το τόσο άμεσο. Τελείως τρακαρισμένος στην αρχή, δεν έβγαινε καν φωνή. Μετά διορθώθηκε, αλλά το τελικό συμπέρασμα ήταν ότι η παραγωγή στα άλμπουμς κάνει θαύματα. Το μισό και πλέον σετ μόνος με μια κιθάρα ή ένα πιάνο το οποίο έπαιζε αραιά και που ο ίδιος και ήταν περισσότερο για ντεκόρ, χωρίς πληκτρά στην μπάντα για να ακουστεί σωστά το σετ. Σε πολλά σημεία το live ήταν επιπέδου "ο Μιχαλάκης παίζει τα καινούργια του κομμάτια για να τα ακούσει η θεία του".
Σκηνική παρουσία που έμπλεκε την αφρικανική του καταγωγή με το ισλάμ ή δεν ξέρω κι εγώ τί, τελείως ξέμπαρκη με το american singer/songwriter concept της μουσικής. Ο ίδιος, το αντίθετο του καλού performer.
Και για τέλος το χειρότερο, πιο άνευρο encore που έχω δει στα 35 χρόνια που πηγαίνω σε συναυλίες. Κρίμα την ταλαιπωρία.
Last edited:
