Συμφωνώ απόλυτα, πάντα άκουγα το συγκεκριμένο και (σαν μπασίστας) με κέντριζε το πόσο αίσθημα είχε μέσα του ο Burton, τηρώντας βέβαια τις αναλογίες και μιλώντας βασικά για έναν thrash metal μπασιστα.
Κρίμα που "έφυγε" έτσι τζάμπα, έσπασε την αλυσίδα της χημείας τους αυτή η απώλεια. (πέρα βέβαια από την καθαυτή απώλεια μιας ανθρώπινης ζωής)