- Μηνύματα
- 3,982
- Πόντοι
- 38
Σημερα ήταν η πολυδιαφημισμένη μέρα χωρις αυτοκίνητο στη Θεσ/νικη.
Ειχα καποια δουλεια και ειπα να μην παρω το δικο μου, για να βοηθησω στην "πρωτοβουλια", με αποτελεσμα να περπατησω για να παω περιπου 1 ωρα. Οκ, νεο παιδι ειμαι, με κοιλια που θα πρεπει να συμμαζευτει σιγα σιγα οποτε καλο μου κανε.
Κατεβαινοντας ομως σε εναν απο τους κλειστους δρομους πηρα την πρωτη τζουρα του "να'χαμε να λεγαμε". Γουναρη με Σβωλου ειχε στηθει ενα θεατρικο δρωμενο του δρομου με κοσμο να εχει κυκλωσει τους καλλιτεχνες για να παρακολουθησει. Ενδιαφερον σκεφτηκα και πλησιασα για να ακουσω.....κορνες και σφυριγματα τροχονομων και το χειροτερο.....να περναν απο διπλα απο τη "σκηνη" μηχανακια τα οποια χωρουσαν να περασουν απο τις απαγορευτικες κορδελες. Δεν ακουσαμε τιποτα απο τα λογια των ηθοποιων, χειροκροτησα ως επιβραβευση για την προσπαθεια απλά και συνεχισα να παω στη δουλεια που ειχα.
Πηγαινω προς την Αγγελάκη και βλέπω την πεμπτουσια της μερας χωρις αυτοκινητο. Απειρα αυτοκινητα να πηγαινουν σημειωτο, ανθρωπους-καρικατουρες να ουρλιαζουν προς καθε κατευθυνση μεσα σε ενα χαμο από κορνες, τροχονομους που προφανως τα ακουγαν επι ωρα, να απαντανε αναλογα, λεκτικους διαπληκτισμους που εφερναν ακομα μεγαλυτερο μποτιλιαρισμα.....
Περναω τον συγκεκριμενο δρομο καθε μερα...πρωτη φορα αγχωνομαι τόσο πολυ απο τα αυτοκινητα και να φανταστείτε οτι περπατουσα ανετα στο πεζοδρομιο...
Το νοημα αυτης της μερας ποιο ηταν λοιπον? Κλεινουμε συμβολικα 2 δρομους για να γίνουν πιτα ολοι οι αλλοι γυρω?
Υπηρξε καποιος σχεδιασμος για όλο αυτο ή ήταν ενα ακομα ιβεντ για να ξεχασουμε ότι τις υπολοιπες 364 μερες ειμαστε οι ιδιοι που κανουμε τα σκατα που προσπαθουμε να χτυπησουμε με τις παγκοσμιες μερες?
Τελικά υπαρχει καμια ουσια στον τρόπο με τον οποιο αντιμετωπιζουμε οικολογικα, κοινωνικά, πολιτκά θεματα, αλλα και στον τροπο που αυτα σχεδιαζονται σε μαζικο επιπεδο?
Ή όλα είναι "να'χαμε να λεγαμε" ?
Ειχα καποια δουλεια και ειπα να μην παρω το δικο μου, για να βοηθησω στην "πρωτοβουλια", με αποτελεσμα να περπατησω για να παω περιπου 1 ωρα. Οκ, νεο παιδι ειμαι, με κοιλια που θα πρεπει να συμμαζευτει σιγα σιγα οποτε καλο μου κανε.
Κατεβαινοντας ομως σε εναν απο τους κλειστους δρομους πηρα την πρωτη τζουρα του "να'χαμε να λεγαμε". Γουναρη με Σβωλου ειχε στηθει ενα θεατρικο δρωμενο του δρομου με κοσμο να εχει κυκλωσει τους καλλιτεχνες για να παρακολουθησει. Ενδιαφερον σκεφτηκα και πλησιασα για να ακουσω.....κορνες και σφυριγματα τροχονομων και το χειροτερο.....να περναν απο διπλα απο τη "σκηνη" μηχανακια τα οποια χωρουσαν να περασουν απο τις απαγορευτικες κορδελες. Δεν ακουσαμε τιποτα απο τα λογια των ηθοποιων, χειροκροτησα ως επιβραβευση για την προσπαθεια απλά και συνεχισα να παω στη δουλεια που ειχα.
Πηγαινω προς την Αγγελάκη και βλέπω την πεμπτουσια της μερας χωρις αυτοκινητο. Απειρα αυτοκινητα να πηγαινουν σημειωτο, ανθρωπους-καρικατουρες να ουρλιαζουν προς καθε κατευθυνση μεσα σε ενα χαμο από κορνες, τροχονομους που προφανως τα ακουγαν επι ωρα, να απαντανε αναλογα, λεκτικους διαπληκτισμους που εφερναν ακομα μεγαλυτερο μποτιλιαρισμα.....
Περναω τον συγκεκριμενο δρομο καθε μερα...πρωτη φορα αγχωνομαι τόσο πολυ απο τα αυτοκινητα και να φανταστείτε οτι περπατουσα ανετα στο πεζοδρομιο...
Το νοημα αυτης της μερας ποιο ηταν λοιπον? Κλεινουμε συμβολικα 2 δρομους για να γίνουν πιτα ολοι οι αλλοι γυρω?
Υπηρξε καποιος σχεδιασμος για όλο αυτο ή ήταν ενα ακομα ιβεντ για να ξεχασουμε ότι τις υπολοιπες 364 μερες ειμαστε οι ιδιοι που κανουμε τα σκατα που προσπαθουμε να χτυπησουμε με τις παγκοσμιες μερες?
Τελικά υπαρχει καμια ουσια στον τρόπο με τον οποιο αντιμετωπιζουμε οικολογικα, κοινωνικά, πολιτκά θεματα, αλλα και στον τροπο που αυτα σχεδιαζονται σε μαζικο επιπεδο?
Ή όλα είναι "να'χαμε να λεγαμε" ?