Καλησπερίζω την παρέα μετά από κάποια εμμμ... χρόνια :
Λόγω δουλειάς, λόγω νέου μέλους στην οικογένεια, λίγο το ένα λίγο το άλλο ψιλοχάθηκα. Any way καλώς σας ξαναβρήκα παιδιά 
Και ιδού το τελευταίο μου εγχείρημα. Ανέβηκε το Σάββατο 16 Απρίλη. Αμιγώς acapella παλαιότερο κομμάτι του Ρέμου με video, μια σύνθεση του Κυριάκου Παπαδόπουλου σε στίχους του Γιάννη Δόξα. (Αυτοί οι άτιμοι οι PENTATONIX με έχουν καταστρέψει!!!).
Το συγκεκριμένο κομμάτι πάντα κάτι μου έβγαζε, σε ροκ να το πω, σε αλήτικο να το πω? Χώρια που ήταν και πιο στρωτό για αυτή την δουλειά. Γιατί κακά τα ψέματα Παπαδόπουλος είναι αυτός δεν είναι εύκολο να αγγίξεις και πολλά κομμάτια του για αυτό το είδος. Στον χώρο του είναι από τις κορυφές.
Στο clip το ερμηνεύω με την Αργυρώ Μπουζουνιεράκη (καλλιτεχνικό Nerria), φίλη και συνάδελφο στις live εμφανίσεις.
Στην ουσία είναι πρώτη φορά στα ελληνικά μουσικά πράγματα που γίνεται αυτό. Κάποιες ελάχιστες ελληνικές (αξιολογότατες) παραγωγές που είχαν βγει στο παρελθόν δεν είχαν το ανάλογο οπτικό μέρος και για αυτό δεν είχαν ας πούμε και μεγάλη αποδοχή. Για πείτε


Και ιδού το τελευταίο μου εγχείρημα. Ανέβηκε το Σάββατο 16 Απρίλη. Αμιγώς acapella παλαιότερο κομμάτι του Ρέμου με video, μια σύνθεση του Κυριάκου Παπαδόπουλου σε στίχους του Γιάννη Δόξα. (Αυτοί οι άτιμοι οι PENTATONIX με έχουν καταστρέψει!!!).
Το συγκεκριμένο κομμάτι πάντα κάτι μου έβγαζε, σε ροκ να το πω, σε αλήτικο να το πω? Χώρια που ήταν και πιο στρωτό για αυτή την δουλειά. Γιατί κακά τα ψέματα Παπαδόπουλος είναι αυτός δεν είναι εύκολο να αγγίξεις και πολλά κομμάτια του για αυτό το είδος. Στον χώρο του είναι από τις κορυφές.
Στο clip το ερμηνεύω με την Αργυρώ Μπουζουνιεράκη (καλλιτεχνικό Nerria), φίλη και συνάδελφο στις live εμφανίσεις.
Στην ουσία είναι πρώτη φορά στα ελληνικά μουσικά πράγματα που γίνεται αυτό. Κάποιες ελάχιστες ελληνικές (αξιολογότατες) παραγωγές που είχαν βγει στο παρελθόν δεν είχαν το ανάλογο οπτικό μέρος και για αυτό δεν είχαν ας πούμε και μεγάλη αποδοχή. Για πείτε
Τελευταία επεξεργασία από moderator: