Οντως. Τοτε δεν ειχαμε ουτε ιντερνετια, ουτε mp3, ουτε τιποτα. Η μουσικη κυκλοφορουσε (ευτυχως) χαρη σε μερικα "ψαγμενα" δισκαδικα και γενικως η ανευρεση των "καλων" ηταν πολυ δυσκολη.
Καλα για ρουχα κλπ ας μην μιλησουμε...
(ας ειναι καλα ο Kasus, για οσους θυμουνται...)
Οταν καποιος ανακοινωνε οτι θα παει Λονδινο, εφευγε με μια λιστα 10 μετρα απο παραγγελιες για ρουχα, δισκους κλπ...
Ειχε βεβαια και τη φαση του το πραμα... Οι δυσκολιες αυξανουν το "δεσιμο" με το εκαστοτε
αντικειμενο.
Τωρα ο καθενας μπορει να "γινει" οτιδηποτε αν πασα στιγμη, γι' αυτο βλεπουμε παιδακια με μαλλι α-λα robert smith που ομως ακουνε ... βανδη >
>
>