Θα ήθελα να παραθέσω την εξής εμπειρία μου.
Έχω κάποια κομμάτια μου που τα έχω ταλαιπωρήσει το τελευταίο χρόνο πάρα πολύ πειραματιζόμενος με τις μείξεις τους .
Συνήθως αυτό που έκανα δουλεύυοντας τα tracks μου audio και φωνητικά στο σόναρ και σε διάφορα plug inns , ήταν να πετυχαίνω την στερεοφωνία τους, την σωστή κίνηση των εφφε και την θέση και διαχωρισμό των elements και του eq ωστε να καλύπτεται όσο το δυνατόν σωστότερα το ηχητικό φάσμα (για εναν ερασιτέχνη), αλλά............ το μόνιμο πρόβλημα ήταν οτι ενώ η μίξη ήταν πετυχημένα στα ακουστικά και στα ηχεία του home (ο θεός να το κάνει) studio, η πραγματικότητα ήταν σκληρή.
στο αυτοκίνητο, στα διάφορα στέρεοφωνικά , στο home cinema κλπ. γινόταν το χάος. ακόμα και σε flat ρυθμίσεις , αλλου τα μπάσα χανόνταν, αλλου τα κρύβαν όλα , γενικά έλειπε ο ρεαλισμός...(αυτό το είχε επισημάνει κάποιος νομίζω στα άρθρα)
Μέχρι που ανακάλυψα οτι το soft , T-racks 2.0 ............... κάνει θαύματα.
χρησιμοποιώντας τα preset compressor , limiter , drive κλπ και μόνο σε μία τέλική μείξη, τα πράγματα μεταμορφώνονται , και με λίγη χρήση του eq του. Οι μείξεις ακούγονται πιο ζεστά και ρεαλιστικά, σε σημείο που να φτάνω και να καυχιέμαι για το αποτέλεσμα, το οποίο επιβεβαιώνεται και απο άλλους.
Μελέτησα το φάσμα της κυματομορφής πριν και μετά την χρήση του και η διαφορά είναι εμφανής στο μάτι ( αν και δεν ξέρω τι διαβάζω, φαίνεται πιο ωραίο και συμμετρικό στα peak )
Θέλω να πω, μήπως τελικά σε ένα προσωπικό studio ερασιτεχνικό περιβάλλον ακόμα και με κάρετς τύπου audigy , ίσως είναι μια λύση για την πολυπόθητη καλή τελική επεξεργασία ενός κομματιού, η χρήση τέτοιων προγραμμάτων . Το συγκεκριμενο πάντως δεν θυσιάζει κατά την επεξεργασία την ποιότητα της αρχικής δειγματοληψίας- μείξης ,
εχω χρησιμοποιήσει και άλλα programς , αλλά όχι συνολικά στην μείξη και με τόσο τρανταχτό αποτέλεσμα.
Θα ήθελα να ακούσω γνώμες των πιο ειδικών σε αυτά