Όταν έχει μία ταμπέλα που λέει
Gibson Les Paul πάνω σε μία Epiphone τότε σίγουρα προσπαθεί να κοροιδέψει τους ανυποψίαστους.
Και αυτό είναι μόνο για την βιτρίνα' date=' γιατί όταν μπεις μέσα αρχίζει άλλη ιστορία.[/quote']
Αν το κάνουν με τέτοιο τρόπο, τότε μάλλον δεν δικαιολογείται... το τι γίνεται μέσα, μόνο όσοι μπαίνουν το ξέρουν! Α, και κάτι προς τον επισκέπτη που έγραψε περί PA-80. Που το βρήκες με τέτοια τιμή γιατί σε όσα μπήκα, παντού είχε 1900 και πάνω...
Στον Κεβορκιάν δεν πηγαίνω ποτέ γιατί έχει τις ίδιες σαραβαλιασμένες κιθάρες εδώ και 10-20 χρόνια σε τιμές εξωφρενικές, ενώ κι ο ίδιος είναι ένα βλαχαδερό. Στη βιτρίνα έχει και μια ταμπέλα να ανεβούμε στον πάνω όροφο να δούμε την τεράστια συλλογή να διαλέξουμε. Οι μόνοι που έχω δει να μπαίνουν στο μαγαζί του είναι αθίγγανοι.
Τέλος πάντων, μετά από αυτά τα ποστς που διάβασα, και παρά τις μαρτυρίες φίλων που έχουν να λένε για τη γυφτιά του τύπου, περνώντας από κει είπα να δω τι παίζεται. Βλέπω λοιπόν στη βιτρίνα όλη τη σαβούρα, καθώς και τις περιβόητες πλέον "
Gibson", και μπαίνω μέσα. Αν και 1:30 το μεσημέρι, ο τύπος βαρούσε μύγες κι ήταν έτοιμος να κλείσει. Του λέω ότι θέλω μία καλή κιθάρα και αμέσως πάει να μου πασάρει ένα σαράβαλο. Του λέω ότι δε θέλω τέτοια κιθάρα αλλά με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και τότε παίρνει ύφος και μου λέει "α! όλα κι όλα! αυτές είναι οι καλές κιθάρες! Να ξέρουμε και τι λέμε!"
Πάνω που ήμουν έτοιμος να τον βρίσω και να φύγω, πετάει και την ιδέα να δω την έκθεση "αλλά στα γρήγορα". Βάζει το παιδί του μαγαζιού να ανάψει τα φώτα "στην έκθεση" (κλειστά για λόγους οικονομίας προφανώς) και ανεβαίνουμε στον "πάνω όροφο" για να εντυπωσιαστούμε. Εκεί φτάνουμε στη σοφίτα όπου υπάρχουν αρκετές κιθάρες του κιλού αραδιασμένες από προπολεμικά και έχει και κάτι Epiphone σε τιμές δυσθεώρητες. Μιλάμε ότι πριν πας εκεί πρέπει να κάνεις αντιτετανικό γιατί όλες έχουν σκουριάσει!
Όποιος πηγαίνει και κάνει αγορές από κει πρέπει να είναι πολύ μεγάλο θύμα...