Καλό τραγούδι: το δυσκολότερο πράγμα...;

[ReCoC]

Για μένα πάντως καλό τραγούδι είναι αυτό που καταφέρνει να με γεμίζει συναισθήματα. Να το ακούω και να πλημμυρίζομαι απο πάθος, αγάπη, συγκίνηση, οργή, χαρά κλπ κλπ. (Εξαιρούνται βέβαια αυτά που μου προκαλούν το συναίσθημα της αηδίας! ). Αυτό βέβαια μπορεί να επιτευχθεί είτε με τον στοίχο είτε με την μελωδία είτε με την δομή είτε με όλα αυτά μαζί.

Βέβαια στον κάθε άνθρωπο διαφορετικά πράγματα του προκαλούν συναισθήματα. Πχ εγώ μπορεί να συγκινούμαι όταν ακούω:

"four thousand hungry children

leave us per our from starvation

while billions are spent on bombs

creating death showers"

ενώ εσύ να συγκινείσαι με το:

"Μη ρωτάς το γιατί

η αγάπη αυτή

έχει τώρα τελειώσει.

Η αγάπη η τόοοοοση"

Άρα γνώμη μου, εαν θέλεις το κομμάτι σου να "πουλήσει" πρέπει να αφουγκραστείς το ευρύ κοινό και να βρεις τι είναι αυτό που θα τους προκαλέσει περισσότερα συναισθήματα. Εαν απο την άλλη δε σε ενδιαφέρει να πουλήσεις αλλα σε ενδιαφέρει η τέχνη τότε μάλλον θα πρέπει τα δικά σου συναισθήματα να αποτυπώνονται στο τραγούδι σου έτσι ώστε όποιος το ακούει να νιώθει τα ίδια πράγματα με σένα.

 

[RayDTutto]

Εγώ θα επαναλάβω αυτό που είχα ακούσει από έναν δάσκαλό μου για κάποιους masters: "Όσο πιο καλός είναι κάποιος σε κάτι, τόσο πιο απλό σου φαίνεται αυτό που κάνει".

 

[sonap]

mscmkr τώρα που το λες ισχύει, και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα. Λες γι αυτό ο Zidane σε έκανε να νομίζεις ότι ήταν τόσο αυτονόητα αυτά που έκανε; Σωστός.

Bihlas, κατ' αρχάς μιλάμε για "τραγούδι", οπότε η απουσία στίχου δεν νοείται, δεν λέμε για instrumental (δεν λέω ότι το είπες, απλά το τονίζω γενικώς). Δεν υπάρχει λάθος και σωστό στην τραγουδοποιία, άλλος πρώτα στιχοποιεί και μετά το μελοποιεί, άλλος αντιστρόφως. Έχουν προκύψει αριστουργήματα και με τους δυο τρόπους. Ίσως η πρώτη ανάγκη να εξωτερικεύσεις είναι να τα γράψεις με λόγια. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα εμπορευματοποίηση της ποίησης (που ναι, ένας δίσκος θα βρει σαφώς μεγαλύτερη απήχηση από μια ποιητική συλλογή), αλλά αν αυτός που το γράφει είναι και μουσικός (δηλ. τραγουδοποιός), γιατί να μην το μελοποιήσει κιόλας; Πολλοί μεγάλοι τραγουδοποιοί άλλωστε εξέδιδαν και εκδίδουν και ποιητικές συλλογές. Κι ο Dylan προτάθηκε για νόμπελ λογοτεχνίας για τους στίχους του.

 

[Sakis_Gallo]

Οι Beatles ήταν απλούστατοι,

πρεπει να ακουσεις beatles! 

ακομα κτα πρωτα τους κοματια εχουν απιστευτη αρμονια!

ον τοπικ

τα δικα μου, μου αρεσουν μονο μια βδομαδα. μετα δεν τα ξανακουω

δεν υπαρχει συνταγη.....

 

[bihlas87]

κατ' αρχάς μιλάμε για "τραγούδι"

Σε αυτο εχεις δικιο, απλα εγω τα λεω ολα 'κομματια'.

αλλά αν αυτός που το γράφει είναι και μουσικός (δηλ. τραγουδοποιός), γιατί να μην το μελοποιήσει κιόλας;

Βεβαιως, αλλα να εχει και κατι παραπανω απ το εντεχνιζον 'ντραν - στα ματια σου βλεπω φεγγαρια, ντρουν - στα χειλη σου φωτια, ντραν - ζαλιζονται τα παλ(ικ)(αμ)αρια, ντρουν - σε καθε σου ματια...'  ;D

 

[Thanocaster]

Εγώ πάντως όταν γράφω ένα κομμάτι ξεκινάω ηχογραφώντας ό,τι μου έρχεται στο μυαλό (είτε ακκορντοσειρές είτε ριφάκια). Αφού γράψω κανά 10λεπτο, το ξανακούω και όταν πιάσω κάτι καλό αρχίζω να το ντύνω. Βγάζω λοιπόν κανά κουπλεδάκι ή κανα ρεφρενάκι της -κατά τη γνώμη μου- προκοπής, και στη συνέχεια μου έρχεται από μόνο του στο μυαλό το κάθε γύρισμα. Γι αυτό έχω γύρω στα 150 κομμάτια μισοτελειωμένα  ;D ;D

 

[kultura]

Παίδες, από Beatles έχω ακούσει τα πάντα, δεν υπάρχει τέτοιο πρόβλημα... :

Αυτό που εννοώ είναι ότι απλά ό,τι ένιωθαν, έγραφαν, χωρίς να προσσπαθούν να κρατήσουν κάποια "πρέπει", ή να φροντίσουν να αρέσουν στη βασίλισσα... Γι' αυτό το λόγο είναι τόσο άμεση και ΕΥΛΗΠΤΗ η μουσική τους, ανεξάρτητα από το πόσο proggressive ήταν οι συνθέσεις τους (ο κόσμος τότε δεν είχε φανταστεί κάν ότι θα μπορούσε να παιχτεί κάτι τέτοιο)...

Τέλος πάντων, δεν νομίζω ότι θα κρίνω εγώ την μεγαλύτερη ροκ μπάντα όλων των εποχών... ;D

 

[Trolley]

Μερικές παρατηρήσεις:

- Οι Beatles δεν ήταν ροκ μπάντα, αλλά ποπ μπάντα. Οι Rolling Stones ήταν (και είναι) η ροκ μπάντα, μη μπερδεύουμε τη λούτσα με τη ραφήνα.

- Και μόνο το ότι ένα thread που αναφέρεται στο "καλό τραγούδι" κατέληξε να είναι ένα thread για τους Beatles, αυτό τα λέει όλα.

- @playloud, ο στίχος του κηλαηδόνη είναι σατυρικός, δεν τον εννοεί. Είσαι ο πρώτος άνθρωπος που συναντάω στη ζωή μου και τον έχει πάρει στα σοβαρά. Αλήθεια στο λέω, δε κάνω πλάκα.

Εκτός από τους Beatles, εξαιρετικά ποπ τραγούδια έχουν γράψει διάφοροι, από τους Eagles μέχρι τον Elvis Costello μέχρι τους Abba. Παρ' ότι κανείς από αυτούς δεν έφτασε ποτέ να γράψει τόσους δίσκους όσο οι Beatles (αν και οι Abba έχουν κάμποσους), τους θεωρώ εξ΄'ισου σημαντικούς και διαφωνώ κάθετα με την προκατάληψη ότι οι Beatles ήταν ένα φαινόμενο που δε θα ξαναεμφανιστεί ποτέ. Έχω πολλά παραδείγματα σπουδαίων τραγουδοποιών και δεν αισθάνομαι καμία ανάγκη να ξανακούσω Beatles τα επόμενα τριάντα-πενήντα χρόνια, άσε που έβαλα πριν ένα μήνα το White Album και μου φάνηκε απίστευτη μαλακία, εκτός από τα δύο-τρία τραγούδια που ξέρουν όλοι.

@Thanocaster, καλά βρε άνθρωπε, εδώ συζητάμε για τους Beatles και εσύ μας περιγράφεις τη μέθοδο με την οποία έχεις καταφέρει να ΜΗΝ τελειώσεις 150 κομάτια. Έλεος!

Νομίζω ότι καλό θα ήταν να ξανα-ξεκινήσει η συζήτηση με μία απλή - κοινή παραδοχή : ότι δεν έχουν παραμικρή γαμ$%νη ιδέα για το πως γίνεται ένα καλό τραγούδι, διότι αν ξέραμε πως γίνεται θα το κάναμε και θα είχαμε γίνει άλλοι άνθρωποι.

Fair enough ?

 

[playloud]

...ο στίχος του κηλαηδόνη είναι σατυρικός, δεν τον εννοεί. Είσαι ο πρώτος άνθρωπος που συναντάω στη ζωή μου και τον έχει πάρει στα σοβαρά. Αλήθεια στο λέω, δε κάνω πλάκα.

Σου το εχει πει ο ιδιος? ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ? ;D

Σατυρικος, ξεσατυρικος ΕΓΩ συμφωνω.

Αυτο ακριβως αλλωστε συμβαινει και με τα ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ κομματια που κατα γενικη παραδοχη θεωρουνται "καλα"

 

[mkm]

Καλό τραγούδι είναι αυτό που σε κάνει να σταματάς το ψάξιμο για σταθμό στο ραδιόφωνο και περιμένεις να τελειώσει μέχρι να ξεκινήσεις πάλι, όπως και αυτό που πιάνεις τον εαυτό σου να σφυρίζει ή να σιγοψιθυρίζει ασυναίσθητα, όποιο και αν είναι αυτό.

 

[Trolley]

Σου το εχει πει ο ιδιος? ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ? ;D

Όχι, ΑΥΤΟ (ναι καλά κοιτάς)

Σατυρικος, ξεσατυρικος ΕΓΩ συμφωνω.

Αυτο ακριβως αλλωστε συμβαινει και με τα ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ κομματια που κατα γενικη παραδοχη θεωρουνται "καλα"

Και μετά έρχοναι οι αξύριστοι και λένε ότι οι Coldplay κλέβουν κομάτια από άλλους. Ευτυχώς που συμφωνείς με τον Κηλαηδόνη, αλλά διαφωνείς με 'σένα.

Πλάκα έχεις πάντως, βρήκα και ένα ωραίο site εξ' αιτίας σου.

 

[menelaos]

- Και μόνο το ότι ένα thread που αναφέρεται στο "καλό τραγούδι" κατέληξε να είναι ένα thread για τους Beatles, αυτό τα λέει όλα.

ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που ήθελα να γράψω διαβάζοντας το thread

Και κάτι ακόμα: εφόσον δεν ξέρουμε, και δεν ΜΠΟΡΟΥΜΕ να ξέρουμε, τι είχε ο καθένας στο μυαλό του όταν έγραφε κάτι, γιατί πρέπει να κολλάμε στο κατά πόσον το έγραψε για να γουστάρει ή για να πουλήσει; Ακούω το Across The Universe και συγκινούμαι, γιατί πρέπει να κάνω βλακώδεις εικασίες για το κατά πόσον ο Lennon ήταν νηφάλιος ή όχι, για το αν το ένιωθε ή αν ήθελε να γράψει κάτι πομπώδες, για το αν το ενορχήστρωσε μόνος του ή αν το πείραξε ο Spector, για το αν τον ένοιαζε περισσότερο η ποιότητα του κομματιού ή το κατά πόσον θα βοηθούσε τον δίσκο να πουλήσει; Όλα αυτά τα κολλήματα ειλικρινά δεν τα κατανοώ. Πρόκειται για ένα κομμάτι που λατρεύω, είναι μέρος της ζωής μου και αυτό είναι το ΜΟΝΟ που μετράει για μένα. Τα υπόλοιπα......

 

[Jasemeister]

μία απλή - κοινή παραδοχή : ότι δεν έχουν παραμικρή γαμ$%νη ιδέα για το πως γίνεται ένα καλό τραγούδι, διότι αν ξέραμε πως γίνεται θα το κάναμε και θα είχαμε γίνει άλλοι άνθρωποι.

Άλλη μια εύστοχη παρατήρηση courtesy of Wow!.

 

[Spiros Mavromatis]

θα συμφωνησω με την γενικη αποψη οτι δεν υπαρχει χρυσος κανονας.

απο προσωπικη εμπειρια , ακολουθω ενα βασικο -για μενα- πραγμα:

διαβαζω ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ τον στιχο ωστε να "μπω στο πετσι του" κατανοωντας οσο το δυνατον περισσοτερο το νοημα -η και τα υπονοουμενα του-.

προσπαθω να σχηματισω την "εικονα" στο μυαλο και "να ακουσω τον ρυθμο του στιχου".

(προσφατα εγραψα ενα τραγουδι , απο 3 τετραστιχα ενος ποιηματος του Δ.Σολωμου.

"ψαχνοντας" αρκετες μερες , διαπιστωσα οτι τα 5/8 , ειναι "κουτι" για το συγκεκριμενο.με κανεναν αλλο ρυθμο , δεν μου "καθησε" οπως το φανταζομουν την ωρα της αναγνωσης)

απο κει και περα , τα πιο σημαντικα πραγματα ειναι -για μενα παντα μιλωντας- η μελωδια και η ενορχηστρωση. η τελευταια μπορει να μεταμορφωσει σχεδον τελειως ενα κομματι. επισης , σε διαφορα τραγουδια κατα καιρους , θαυμαζω την λιτοτητα  της ενορχηστρωσης , που ομως αναδεικνυει στο επακρο το κομματι.

εν κατακλειδει , πιστευω πως , οσο πιο πολυ ασχολειται καποιος , τοσο ευκολοτερο γινεται , αρκει να ξερει τι ζητα και τι κανει για να το πετυχει.αρκει να γινει η αρχη. κι εγω δεν θεωρουσα οτι εχω την δυνατοτητα να γραψω τραγουδι και ξαφνικα μου βγηκε.

τολμηστε και πειραματιστειτε.

αντε και ....καλες δουλειες!

;D ;D ;D

 

[Thanocaster]

@Thanocaster, καλά βρε άνθρωπε, εδώ συζητάμε για τους Beatles και εσύ μας περιγράφεις τη μέθοδο με την οποία έχεις καταφέρει να ΜΗΝ τελειώσεις 150 κομάτια. Έλεος!

Για τη μαμά μου τα δικά μου τραγούδια είναι τα καλύτερα ever. Άλλωστε άλλο καλό κομμάτι και άλλο γνωστό κομμάτι.  :-\

 

[nikos0937]

π.χ. ενα ρε εβδομης μινορε η μια κιθαρα παιζει το ρε7μιν αλλα η αλλη ειτε φα ματζορε είτε ρε μινορε (πολλες φορες εναλλαξ) και αλλα πολλα τετοια "κουφα")

Ε αυτό δεν είναι κουφό

Dm7 = D - F - A - C

F    = F - A - C

παίζοντας με αναστροφες (ώστε να έχουν κοινό μπάσο) δεν υπάρχει κανένα περίεργο άκουσμα

ακόμα καλύτερα θα μπορούσε να παίξει F6 = F - A - C - D

 

[relayer]

Ως συνήθως το θέμα ξέφυγε εντελώς από την αρχική ερώτηση... Λοιπόν μια που γράφω τραγούδια από το 1990 και έχοντας ακούσει χιλιάδες τραγούδια άλλων μουσικών από διάφορα είδη (κυρίως ποπ, ροκ και μέταλ), έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το σημαντικότερο πράγμα είναι οι φωνητικές γραμμές και κυρίως στο ρεφρέν. Αφού ξεκινάς τώρα φίλε δώσε τη μεγαλύτερη προσοχή σε αυτό. Από εκεί καταλαβαίνει ο ΜΕΣΟΣ ΑΚΡΟΑΤΗΣ, (ΟΧΙ ο ΜΟΥΣΙΚΟΣ, ΟΥΤΕ ο "ΞΕΡΟΛΑΣ"), αν ένα τραγούδι είναι καλό ή όχι (βέβαια το "καλό τραγούδι" είναι αρκετά υποκειμενικό, αλλά το σκατένιο είναι πολύ αντικειμενικό). Και έπειτα στην πορεία θα μάθεις τη σημασία της ενορχήστρωσης, της καλής ηχογράφησης, μίξης και τελικής επεξεργασίας και φυσικά της άρτιας εκτέλεσης από τους μουσικούς. ΟΛΑ έχουν σημασία αλλά οι καλές φωνητικές γραμμές πάντα θα ξεχωρίσουν ακόμα και με απλά καλή εκτέλεση, ενορχήστρωση και ηχογράφηση ενώ τις σκατένιες ακόμα και ο "Mutt" Lange να είσαι δε θα τις παλεύεις με τίποτα... Άντε καλή αρχή και καλή έμπνευση!

Υ.Γ. Πήγε κάποιος να συγκρίνει τους BEATLES με τους ROLLING STONES ΜΠΟΥΑΑΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΕΧΕΧΕΧΕΧΕΧΙΧΙΧΙΧΙ ΧΟΥΧΟΥΧΟΥΧΟΥΑΑΑΑΡΡΡΡΡΡΓΚ!

 

[playloud]

Όχι, ΑΥΤΟ (ναι καλά κοιτάς)

Και μετά έρχοναι οι αξύριστοι και λένε ότι οι Coldplay κλέβουν κομάτια από άλλους. Ευτυχώς που συμφωνείς με τον Κηλαηδόνη, αλλά διαφωνείς με 'σένα.

Πλάκα έχεις πάντως, βρήκα και ένα ωραίο site εξ' αιτίας σου.

Με τον Κηλαηδονη συμφωνω και με μενα ΒΕΒΑΙΑ συμφωνω, καθοτι ΞΕΡΩ ΤΙ μου θυμιζουν τα κομματια και απο ΠΟΥ ειναι κλεμμενα, αρα, οι κολπλεης και οι αλλοι "φτηνοι" μαλλον θα πρεπει να προσπαθουν καλυτερα.

Ο παλιος (καλος δε θα πω) eye ξαναγυρισε.

ΥΓ. "Mutt" Lange= θεος (και με θεα γυναικα βεβαια)

 

[Superfunk]

το θεμα μας ειναι το ΤΡΑΓΟΥΔΙ και οχι τα ΓΕΝΝΗΤΙΚΑ ΜΑΣ ΟΡΓΑΝΑ , οι προεκτασεις τους & τα προβληματα...κνησμου που εχουμε...

 


παρακαλω κυριοι να ειστε συγκρατημενοι στις εκφρασεις σας  ;D

 

[audiokostas]

Γνωρίζοντας μικρός τον Λουκιανό (Νίκο μάλλον κι εσύ λόγω περιοχής σχολείου) και στην συγκεριμένη ερώτηση η απάντηση του ήταν "-Γιατί έτσι δεν είναι;"

Πάντως εγώ έχω καταλήξει στο απλοϊκό μεν, σωτήριο δε της ψυχικής μου υγείας δε "Η το χεις ή δεν το χεις". Απλά.

Καραγκιόζης (κατ' εμέ) είναι κι ο Καρβέλας και ένα άτομο (προσωπικότητα / ιδεολογία που εκφράζει) που αποκυρήσσω ψυχή τε και πνεύματι αλλά το χει αυτο το knack του hit. 

Τώρα το καλό, το κακό, το μέτριο, πως κρίνεται και ποιός το καθορίζει ήταν, είναι  και θα παραμείνει κουβέντα που σαν άνθρωποι που νοιάζονται για τη μουσική λίγο πέρα από το "βάλε κάτι να παίζει", θα το συζητάμε, αναλύουμε καυγαδίζουμε, μεθάμε, συμφωνάμε και άντε πάλι από την αρχή