Ε αφου δεν ηθελε το παιδι, με το ζορι να τον κανουν popstar?
;D
H ιστορια με τους YES εχει γελιο παντως, αν και στο παραπανω βιντεο ο Anderson αφηνει εξω αρκετες λεπτομερειες απο εκεινα τα sessions. Ο Βαγγελης πηρε την Rolls Royce του και ολοκληρο το keyboard setup του
(μια ιδεα του setup του την εποχη εκεινη φαινεται στην παρακατω φωτο) και πηγε να επισκεφτει τους YES.
Μια αναφορα στα sessions αυτα οπως την αφηγηθηκαν τα μελη των YES:
In Paris at the end of the final tour with Rick Wakeman, Jon Anderson had tracked down a Greek keyboard virtuoso named Vangelis Papathanassiou, whose worκ (notably with the continental jazz/rock fusion band "Aphrodite's Child") Anderson particular admired. Loud, bearded, and tipping the scales at well over 200 pounds minus his gaudy jewellery and trinkets, Vangelis looked more like a wrestler, a slave trader, or a Greek resturanteur than an accomplished musician.
But when YES regrouped their forces and kicked off the quest for a new keyboardist, Vangelis was the first to get Anderson's call. "We dragged him over to England," Jon says, and at first Papathanassiou seemed to be just what the doctor ordered. He wasn't a carbon copy of Wakeman, and Anderson saw him as someone who could hold up his end, while helping to shift the music in a new direction, out of the quagmire that Jon wasn't quite admitting the band had stumbled into with the "Tales From Topographic Oceans" album.
Chris Squire (bassist) says that all and sundry were "very excited" over the potential arrangement, though over the next 3 weeks the Greek proved to be more than a handful. "He was pretty overpowering," Steve Howe (guitarist) laughs. "We could see the musical possibilities right from the beginning, but we were a bit confused at the time. He was very non-committal, and we weren't too sure if he was going to stay. We played great music for half an hour and were sure he was the right man."
"Okay, let's try this song now Vangelis. We've already worked this bit out, so just play along." But he couldn't understand anything we said, he wasn't used to working with a group. He was an entity, a sound, and that entity was Vangelis."
"He had all sorts of hidden talents" Steve Howe adds.
"AH! THE DRUMS! and he'd get on the drums and play like hell, like fury, for ten minutes. Like some virtuoso at a drum school. AH! VERY GOOD DRUMS, HAH? and he'd crash away at them some more,
a bit like the drummer on "The Muppet Show". Everybody greatly admired him, but it was like, "Uh... could we play this song now?"
Αs Alan White (drummer) adds, "It never would have worked. For an album maybe, but never permanently."
Τους "εστειλε" κανονικα ο Βαγγος. ;D ;D
Ετσι λοιπον δεν εγινε μελος των YES, αν και η μπαντα δυσκολευτηκε να παρει αυτη την αποφαση χωρις να το μετανιωσει. Αλλα τη δεδομενη χρονικη στιγμη ο Βαγγελης πλεον δεν ηταν δυνατον να λειτουργησει
(ξανα) μεσα σε μια μπαντα, με ολους τους περιορισμους που εχει μια μπαντα. Ενας λογος εξαλλου που την "εκανε" απο τους "Aphrodite's Child", ηταν ακριβως το οτι ηθελε να δουλευει μονος του χωρις περιορισμους στο τι θα κανει και ποτε θα το κανει, κατι που καταφερε τελικα απο πολυ νωρις και συνεχιζει να κανει ως σημερα. Ο Βαγγελης απλα δεν χωραει σε μπαντα, ηταν και παραμενει "Too Much" για να μπει σε καλουπια.
Θα ηταν παντως πραγματικα ενδιαφερον να εβγαζαν μαζι εστω και ενα αλμπουμ. Σε αρκετα live των YES η μπαντα επαιζε εκει στα 90s το "Children Οf Light" το οποιο ειναι συνθεση του Βαγγελη με στιχους γραμμενους απο τον Jon Anderson, ενα κομματι με αρχικο τιτλο "Distant Thunder" που προοριζοταν να μπει σε ενα αλμπουμ των "Jon & Vangelis". Τελικα βρεθηκε σαν
hidden studio track στο αλμπουμ "Anderson Bruford Wakeman Howe" του 1989. Στο ιδιο αλμπουμ υπαρχει ακομα μια συνθεση του Βαγγελη, το "Let's Pretend", ενα κομματι που επισης ειχε μεινει ακυκλοφορητο απ'την περιοδο του project "Jon & Vangelis". 8)
