Ήρθε το καινούργιο Prophet. Και κάνει μόνο 399€ !!!

[Trolley]

Ποιος είναι αυτός ο "στρατός μουσικών" και ποιες αυτές οι "δεκαετίες";

Αστειεύεσαι; Θέλεις κατάλογο των μουσικών που χρησιμοποίησαν στη ζωή τους Moog; Η φήμη κερδήθηκε, δεν της χαρίστηκε. Αντιστοίχως, η φήμη της Behringer κτιζόταν για πολλά χρόνια πριν βγάλει το εν' λόγω synth.

Δεν είπα ότι το Mercedes και το Skoda είναι ίδια. Είπα ότι το Mercedes δεν είναι τόσο καλύτερο όσο θα περίμενε κανείς από τη διαφορά της τιμής τους

Ε, ναι, το ίδιο λέμε, ότι στο παράδειγμά σου φαίνεται ξεκάθαρα ότι η Mercedes είναι καλύτερη από το Skoda. Αλλά όχι, δεν είναι τόσο καλύτερο, μόνο ένας μη-έμπειρος αγοραστής θα περίμενε κάτι τέτοιο.

Νομίζω ότι δεν κατάλαβες το πνεύμα της απάντησής μου. Τα προϊόντα που αναφέρεις είναι ακριβότερα διότι είναι καλύτερα, λέω εγώ. Η επιπλέον οικονομολογική ανάλυση που έκανες - καίτοι ευπρόσδεκτη από εμέ - εμπεριέχει τον κίνδυνο να χάσει κάποιος θέαση του τι πραγματικά συμβαίνει και να πιστέψει πως υπάρχει κάποια άρρητη συνομωσία που ανεβάζει τις τιμές χωρίς κανένα λόγο. Έχουμε - ούτως ή άλλως - μία... ροπή (ας το πω έτσι) να πιστεύουμε τέτοια πράγματα, ως Έλληνες.

 

[Guest]

Τα πάντα σήμερα είναι θέμα μάρκετινγκ και που θέλει να "τοποθετείται" το κάθε brand.

Συνεπώς, δεν υπάρχει περίπτωση να μην αγοράσεις "αέρα", μιας και το κόστος αυτό το πληρώνει πάντα ο τελικός καταναλωτής.

Ελάχιστα είναι τα προιόντα που είναι αυτό που λέμε "τίμια", γι' αυτό και όλα σήμερα είναι πανάκριβα και πολύ χειρότερα ποιοτικά από πχ στα 90's. Άλλωστε, εάν όλα τα προιόντα ήταν τίμια, ούτε marketing θα υπήρχε ούτε branding ούτε καν υπάλληλοι πωλητές (ποια είναι η δουλειά του πωλητή άλλωστε? Να σου πουλήσει μια μαλακία που αλλιώς δεν θα πουλιόταν.)

 

[kpeyos]

Αστειεύεσαι; Θέλεις κατάλογο των μουσικών που χρησιμοποίησαν στη ζωή τους Moog; Η φήμη κερδήθηκε, δεν της χαρίστηκε. Αντιστοίχως, η φήμη της Behringer κτιζόταν για πολλά χρόνια πριν βγάλει το εν' λόγω synth.

Ε, ναι, το ίδιο λέμε, ότι στο παράδειγμά σου φαίνεται ξεκάθαρα ότι η Mercedes είναι καλύτερη από το Skoda. Αλλά όχι, δεν είναι τόσο καλύτερο, μόνο ένας μη-έμπειρος αγοραστής θα περίμενε κάτι τέτοιο.

Νομίζω ότι δεν κατάλαβες το πνεύμα της απάντησής μου. Τα προϊόντα που αναφέρεις είναι ακριβότερα διότι είναι καλύτερα, λέω εγώ. Η επιπλέον οικονομολογική ανάλυση που έκανες - καίτοι ευπρόσδεκτη από εμέ - εμπεριέχει τον κίνδυνο να χάσει κάποιος θέαση του τι πραγματικά συμβαίνει και να πιστέψει πως υπάρχει κάποια άρρητη συνομωσία που ανεβάζει τις τιμές χωρίς κανένα λόγο. Έχουμε - ούτως ή άλλως - μία... ροπή (ας το πω έτσι) να πιστεύουμε τέτοια πράγματα, ως Έλληνες.

Όντως δεν κατάλαβα κι ακόμη μάλλον δεν πολυκαταλαβαίνω τί μπορεί να προσάψει κάποιος σε ένα synth που κοστίζει 300€ και ακούγεται το ίδιο καλά με ένα synth των 3.500, εκτός των όσων ήδη ανέφερα στην οικονομολογική μου ανάλυση. 

Η δε ανάλυση, είναι απλά βασικά οικονομικά του δημοτικού πάνω στη θεωρία της υποκειμενικής αξίας. Ο μέσος Έλληνας θα πιστεύει σε συνομωσίες έτσι κι αλλιώς απ ότι φαίνεται. Αυτό που προσπαθώ να κάνω κατανοητό είναι πως φυσικά ο καθένας μπορεί να χρεώνει όσο θέλει και φυσικά μπορεί ο άλλος να μην το αγοράζει. Απ τη στιγμή όμως που το αγοράζει η αξία του είναι αυτή. Τέλος. Αξίζει δεν αξίζει σαν ώρες εργασίας, σαν υλικά, σαν ιδέα, είναι αδιάφορο. Μπορείς με μια φοβερή διαφήμιση να πουλήσεις φύκια για χρυσό, χωρίς να εξαπατάς τον αγοραστή; Τότε τα φύκια σου αξίζουν χρυσάφι. Η αξία είναι υποκειμενική και τη θέτει πάντα ο αγοραστής.   

 

[Trolley]

Όντως δεν κατάλαβα κι ακόμη μάλλον δεν πολυκαταλαβαίνω τί μπορεί να προσάψει κάποιος σε ένα synth που κοστίζει 300€ και ακούγεται το ίδιο καλά με ένα synth των 3.500, εκτός των όσων ήδη ανέφερα στην οικονομολογική μου ανάλυση.

Αν όντως ακούγεται "το ίδιο καλά", πάω πάσο.

Όμως, η μέχρι τώρα εμπειρία μου είναι η εξής: ο νους μας προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του ότι ακούγεται "το ίδιο καλά", όχι ότι συμβαίνει πραγματικά. Για να μην αρπάζεσαι, προσοχή, δε λέω ότι ΣΕ αμφισβητώ, θα αμφισβητούσα ακόμη και εμένα που κάποτε έπαιζα με το "πιάνο" του Wavestation και φαντασιωνόμουν ότι ο ήχος είναι καλύτερος από Steinway.

 

[kpeyos]

Τα πάντα σήμερα είναι θέμα μάρκετινγκ και που θέλει να "τοποθετείται" το κάθε brand.

Συνεπώς, δεν υπάρχει περίπτωση να μην αγοράσεις "αέρα", μιας και το κόστος αυτό το πληρώνει πάντα ο τελικός καταναλωτής.

Ελάχιστα είναι τα προιόντα που είναι αυτό που λέμε "τίμια", γι' αυτό και όλα σήμερα είναι πανάκριβα και πολύ χειρότερα ποιοτικά από πχ στα 90's. Άλλωστε, εάν όλα τα προιόντα ήταν τίμια, ούτε marketing θα υπήρχε ούτε branding ούτε καν υπάλληλοι πωλητές (ποια είναι η δουλειά του πωλητή άλλωστε? Να σου πουλήσει μια μαλακία που αλλιώς δεν θα πουλιόταν.)

Μέσα σ' ένα χάος επιλογών και το marketing και η διαφήμιση είναι αναγκαία. Αλλιώς απλά δεν υπάρχεις πουθενά και δε θα σε βρεί ποτέ κανένας. 

Όλα έχουν αέρα. Ονομάζεται "κέρδος" και είναι αυτό που κρατά τις εταιρείες στη ζωή. Βέβαια το να βρείς ποιο είναι αυτό το κέρδος δεν είναι τοσο εύκολο. Κάποιοι τελειώνουν πανεπιστήμια και κάνουν μεταπτυχιακά για να μπορούν να υπολογίσουν όλα τα έξοδα που πρέπει να λάβει υπόψιν μια εταιρεία ώστε να ορίσει την τιμολογιακή της πολιτική. 

Από τα 90s μέχρι σήμερα έχουν προστεθεί στην εξίσωση κάποια δις καταναλωτών, η ζήτηση για πρώτες ύλες έχει εκτοξευθεί και όλοι όπως πάντα ανταγωνιζόμαστε για τους ίδιους πόρους. Είναι φυσικό να ακριβαίνουν λοιπόν τα πάντα και πολλά υλικά να μην είναι στην ίδια επάρκεια  με αποτέλεσμα αυτό που αναφέρεις. 

 

[kpeyos]

Αν όντως ακούγεται "το ίδιο καλά", πάω πάσο.

Όμως, η μέχρι τώρα εμπειρία μου είναι η εξής: ο νους μας προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του ότι ακούγεται "το ίδιο καλά", όχι ότι συμβαίνει πραγματικά. Για να μην αρπάζεσαι, προσοχή, δε λέω ότι ΣΕ αμφισβητώ, θα αμφισβητούσα ακόμη και εμένα που κάποτε έπαιζα με το "πιάνο" του Wavestation και φαντασιωνόμουν ότι ο ήχος είναι καλύτερος από Steinway.

Δεν είναι κάτι που λέω εγώ. Υπάρχουν άπειρα συγκριτικά videos εκεί έξω και ήταν μια αληθινή έκπληξη που κανένας δε φανταζόταν όταν κυκλοφόρησε το model d. Και πρόσεξε: Στα synths που έχεις direct ήχο δεν μπορείς να κλέψεις όπως με έναν ενισχυτή κιθάρας ή με μια ντραμς ή ακόμη και με ένα πιάνο που τα ηχογραφείς με ένα ένα mic της πλάκας στο βιντεάκι και λές "να ορίστε το modeler που ακούγεται ίδιο..." Εδώ μέχρι και φασματογράφους βάζουν κάποιοι στα συγκριτικά.

 

 

[Guest]

Μέσα σ' ένα χάος επιλογών και το marketing και η διαφήμιση είναι αναγκαία. Αλλιώς απλά δεν υπάρχεις πουθενά και δε θα σε βρεί ποτέ κανένας. 

Όλα έχουν αέρα. Ονομάζεται "κέρδος" και είναι αυτό που κρατά τις εταιρείες στη ζωή. Βέβαια το να βρείς ποιο είναι αυτό το κέρδος δεν είναι τοσο εύκολο. Κάποιοι τελειώνουν πανεπιστήμια και κάνουν μεταπτυχιακά για να μπορούν να υπολογίσουν όλα τα έξοδα που πρέπει να λάβει υπόψιν μια εταιρεία ώστε να ορίσει την τιμολογιακή της πολιτική. 

Από τα 90s μέχρι σήμερα έχουν προστεθεί στην εξίσωση κάποια δις καταναλωτών, η ζήτηση για πρώτες ύλες έχει εκτοξευθεί και όλοι οποία ανταγωνιζόμαστε για τους ίδιους πόρους. Είναι φυσικό να ακριβαίνουν λοιπόν τα πάντα και πολλά υλικά να μην είναι στην ίδια επάρκεια  με αποτέλεσμα αυτό που αναφέρεις. 

Προφανώς δε βαφτίζω αέρα το κέρδος, αλλά το κόστος marketing. Να το πω απλά δηλαδή.

Έστω δύο ίδια βούτυρα. Το Α κοστίζει 100, και το Β κοστίζει 200 επειδή ξοδεύει 100 για διαφήμιση ώστε να σε πείσει πως είναι καλύτερο από το ίδιο βούτυρο Α.

Σου δείχνει ανέμελα παιδιά να τρώνε πρωινό, μια οικογένεια χαμογελαστή και άλλες παπάντζες δηλαδή. Κι εσύ το προτιμάς στο ράφι και είσαι και χαρούμενος που έδωσες τα διπλά λεφτά.

Η "ένστασή" μου δεν είναι στο κέρδος δηλαδή. Είναι στο ότι η παπάντζα πάει σύννεφο και 99% της διαφήμισης γενικότερα προσπαθεί να σε πείσει με ψέμματα να αγοράσεις κάτι που αλλιώς πιθανώς να μη σε ενδιέφερε καν. Θεωρητικά, αν καταργούσαμε σήμερα τις διαφημίσεις, όλα αυτομάτως θα γίνονταν απείρως φθηνότερα και καλύτερα.

 

[Trolley]

Εδώ μέχρι και φασματογράφους βάζουν κάποιοι στα συγκριτικά.

Θα επιδιώξω να το ακούσω, ΑΛΛΑ, παραμένει προς-το-παρόν η πεποίθησή μου ότι την ημέρα που θα κυκλοφορήσει κάποιο πρόγραμμα τόσο καλό όσο το Photoshop, το Photoshop θα πάψει να στοιχίζει χρήματα, αν με εννοείς (ο Μαραθώνας, αν το διαβάσει αυτό, θα συμφωνήσει υποθέτω). Αυτό ως λογικό υπέδαφος για το συλλογισμό μου.

Επίσης, δεν (θα) είναι η πρώτη φορά που ακούω πως κάτι είναι ΙΔΙΟ με κάτι άλλο, άρα "σωθήκαμε" και τελικά το ακούς και μοιάζει με "κλανιά κότας" (που έλεγε και ένας φίλος). Οψόμεθα, όμως. Ευχαριστώ για τις απαντήσεις.

 

[kpeyos]

Προφανώς δε βαφτίζω αέρα το κέρδος, αλλά το κόστος marketing. Να το πω απλά δηλαδή.

Έστω δύο ίδια βούτυρα. Το Α κοστίζει 100, και το Β κοστίζει 200 επειδή ξοδεύει 100 για διαφήμιση ώστε να σε πείσει πως είναι καλύτερο από το ίδιο βούτυρο Α.

Σου δείχνει ανέμελα παιδιά να τρώνε πρωινό, μια οικογένεια χαμογελαστή και άλλες παπάντζες δηλαδή. Κι εσύ το προτιμάς στο ράφι και είσαι και χαρούμενος που έδωσες τα διπλά λεφτά.

Με συγχωρείς πραγματικά αλλά είναι μια πολύ απλοϊκή σκέψη αυτή για να μπορεί να δωθεί μια σοβαρή απάντηση.

Πρώτον δεν έχεις λάβει υπόψιν μια σειρά πολύ σοβαρότερων παραγόντων που μπορεί να επηρρεάσει το κόστος (δίκτυο εφοδιαστικής αλυσίδας, σχέδια επέκτασης, υπολογισμός ρίσκου, οικονομίες κλίμακας, κλπ, κλπ, κλπ) που δεν ειναι σε καμία περίπτωση το ίδιο για κάθε διαφορετική εταιρεία, ακόμη κι αν ανταγωνίζεται στο ίδιο είδος. 

Δεύτερον κι εσύ συγχέεις το κόστος (που όπως προανέφερα δε γνωρίζεις) με την αξία. Αυτό από μόνο του είναι λάθος. Αν μπορεί να γίνει κάπου είναι σε αυτά τα προϊόντα που ονομάζονται commodities (μηδενικής διαφοροποίησης) και μόνο εκεί. Αλλά και εκεί ακόμη οι εταιρείες μπορεί να διαφοροποιούνται ριζικά σε επίπεδο υπηρεσιών που σου προσφέρουν. 

 

[Trolley]

Έστω δύο ίδια βούτυρα. Το Α κοστίζει 100, και το Β κοστίζει 200 επειδή ξοδεύει 100 για διαφήμιση ώστε να σε πείσει πως είναι καλύτερο από το ίδιο βούτυρο Α.

Σου δείχνει ανέμελα παιδιά να τρώνε πρωινό, μια οικογένεια χαμογελαστή και άλλες παπάντζες δηλαδή. Κι εσύ το προτιμάς στο ράφι και είσαι και χαρούμενος που έδωσες τα διπλά λεφτά.

Όλο αυτό είναι κλασσικό "Ράδιο Αρβύλα" - τίποτε απ' όλα αυτά δεν συμβαίνει και αν σου ζητούσα να μου πεις ένα παράδειγμα, δεν θα είχες.

 

[kpeyos]

Θα επιδιώξω να το ακούσω, ΑΛΛΑ, παραμένει προς-το-παρόν η πεποίθησή μου ότι την ημέρα που θα κυκλοφορήσει κάποιο πρόγραμμα τόσο καλό όσο το Photoshop, το Photoshop θα πάψει να στοιχίζει χρήματα, αν με εννοείς (ο Μαραθώνας, αν το διαβάσει αυτό, θα συμφωνήσει υποθέτω). Αυτό ως λογικό υπέδαφος για το συλλογισμό μου.

Δεν είναι ακριβώς έτσι. Πάντα θα υπάρχει κάποιος που μπορεί να αποκτήσει το Moog, το θέλει και αισθάνεται πολύ πιο όμορφα πίσω από ένα Moog απ ότι πίσω από ένα Behringer. Hell, κι εγώ θα το προτιμούσα εδώ που τα λέμε. Κι ας με λένε χαζό, το ποζεριλίκι είναι ποζεριλίκι. Και ένα synth δεν έχει σε καμιά περίπτωση την ίδια συναισθηματική αξία που έχει ένα software. Συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια.

Αν όμως η δική σου συλλογιστική βασίζεται πάνω σε αυτό, σου προτείνω να ρίξεις μια ματιά στο τί αγοράζουν οι κιθαρίστες στα παραδίπλα νήματα, για να μην πω για τούς drummers που γελάει και το παρδαλό κατσίκι...

 

[Guest]

Με συγχωρείς πραγματικά αλλά είναι μια πολύ απλοϊκή σκέψη αυτή για να μπορεί να δωθεί μια σοβαρή απάντηση.

Πρώτον δεν έχεις λάβει υπόψιν μια σειρά πολύ σοβαρότερων παραγόντων που μπορεί να επηρρεάσει το κόστος (δίκτυο εφοδιαστικής αλυσίδας, σχέδια επέκτασης, υπολογισμός ρίσκου, οικονομίες κλίμακας, κλπ, κλπ, κλπ) που δεν ειναι σε καμία περίπτωση το ίδιο για κάθε διαφορετική εταιρεία, ακόμη κι αν ανταγωνίζεται στο ίδιο είδος. 

Δεύτερον κι εσύ συγχέεις το κόστος (που όπως προανέφερα δε γνωρίζεις) με την αξία. Αυτό από μόνο του είναι λάθος. Αν μπορεί να γίνει κάπου είναι σε αυτά τα προϊόντα που ονομάζονται commodities (μηδενικής διαφοροποίησης) και μόνο εκεί. Αλλά και εκεί ακόμη οι εταιρείες μπορεί να διαφοροποιούνται ριζικά σε επίπεδο υπηρεσιών που σου προσφέρουν. 

Από που τα συμπέρανες όλα αυτά είναι λίγο δύσκολο να καταλάβει κανείς.

Απλά χρησιμοποίησα ένα απλουστευμένο παράδειγμα, μιας και στο προηγούμενο πόστ δεν κατάλαβες.

Τι σχέση έχουν τα logistics και όλα τα άλλα που αναφέρεις με το marketing στο οποίο αναφέρομαι εγώ στοχευμένα εξ'αρχης. 

 

[Trolley]

Πάντα θα υπάρχει κάποιος που μπορεί να αποκτήσει το Moog,

Το ερώτημα είναι απλό: αν αύριο και τα δύο τα μοίραζε η κυβέρνηση σε πάγκους, δωρεάν. Σε ποιου πάγκου την ουρά θα περίμενες; Το γιατί, είναι δικό σου θέμα.

 

[kpeyos]

Από που τα συμπέρανες όλα αυτά είναι λίγο δύσκολο να καταλάβει κανείς.

Απλά χρησιμοποίησα ένα απλουστευμένο παράδειγμα, μιας και στο προηγούμενο πόστ δεν κατάλαβες.

Τι σχέση έχουν τα logistics και όλα τα άλλα που αναφέρεις με το marketing στο οποίο αναφέρομαι εγώ στοχευμένα εξ'αρχης. 

Τα συμπέρανα από το γεγονός ότι κάποιος που ξέρει όλα τα παραπάνω, που δεν είναι μόνο τα logistics όπως το υπεραπλοποιείς, είναι δύσκολο να σταθεί μόνο στο marketing και να φέρει ως παράδειγμα ειδικά το βούτυρο, που κατά πρώτον δεν είναι και κανα προϊόν το οποίο σηκώνει ιδιαίτερο hype, αλλά και κατά δεύτερον είναι αρκετά διαφοροποιημένο ώστε να μπορεί να υπάρχει και διαφορά τιμής λόγω της μεθόδου παραγωγής του πχ (αν είναι βιολογικό, αν οι αγελάδες τρέχουν ξέγνοιαστες στα χορτάρια, αν ανήκουν στην οικογένεια του κυρ-Βασίλη απ το τάδε χωριό κλπ κλπ κλπ). Όπως και να χει, αν διάβασες και τα προηγούμενα σχόλια μου, τόσο κάνει αν τόσο αγοράζεται. 

Το ερώτημα είναι απλό: αν αύριο και τα δύο τα μοίραζε η κυβέρνηση σε πάγκους, δωρεάν. Σε ποιου πάγκου την ουρά θα περίμενες; Το γιατί, είναι δικό σου θέμα.

Απάντησα ήδη σε αυτό.

 

[Trolley]

Απάντησα ήδη σε αυτό.

Συγνώμη για την επιμονή, αλλά όχι, δεν απάντησες. Η ποζεριά, απαλείφεται όταν και τα δύο δινονται δωρεάν. Θα περίμενες λοιπόν, στην ουρά εκείνου που έχει τον καλύτερο ήχο.

 

[kpeyos]

Συγνώμη για την επιμονή, αλλά όχι, δεν απάντησες. Η ποζεριά, απαλείφεται όταν και τα δύο δινονται δωρεάν. Θα περίμενες λοιπόν, στην ουρά εκείνου που έχει τον καλύτερο ήχο.

Η ποζεριά όχι μόνο δεν απαλείφεται αλλά καθίσταται ο βασικός παράγων επιλογής όταν πλέον μιλάμε για ίδια προϊόντα. Όπως προείπες το Moog έχει 50 χρόνια ιστορία. Αυτό δεν μπορεί να διαγραφεί επειδή μπήκε στον ίδιο πάγκο με το Behringer. Μπορεί δε να γίνει ακόμη και παράγων επιλογής ενός προιόντος κατώτερου του Behringer.

Αν όμως εννοείς να με ρωτήσεις ποιο θεωρώ καλύτερο προϊόν, το Moog έχει πολύ πιο "βαριά κατασκευή" σε σχέση με τα Behringer. Όποτε λόγω αυτού θα διάλεγα το Moog. Αν βέβαια η σύζυγος με απειλούσε με χωρισμό σε περίπτωση που ξαναφερω άλλη μια γκουμούτσα σπίτι, θα διάλεγα το Behringer desktop.

Αν πάλι στέκεσαι στον ήχο, έχω να πω ότι αν δεν το δείχνει ο φασματογράφος όποιος λέει ότι το Χ ακούγεται καλύτερα απ το Ψ απλά ονειρεύεται.

 

[manosx]

 Και γιατι να παρεις το behringer; Με 7 κατοσταρικα στηνεις το πιο ξεφτιλισμενο PC και εχεις 4000 πολυφωνια.?

 Παιρνεις ομως το Behringer, γιατι θελεις ΜΕ ΜΕΓΙΣΤΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ τον ηχο του moog ? Και θελεις και το hardware, ειτε για πρακτικους λογους ( να γυρνας κουμπακια ?) ειτε για φετιχιστικους λογους.

 Ε, για τους ιδιους λογους παιρνει και καποιος το moog: Ακριβης ηχος, hardware interface, φετιχ. Δεν βλεπω μεγαλη διαφορα αναμεσα στις δυο περιπτωσεις. Αν μιλαγαμε με καθαρα ορθολογιστικα κριτηρια, πρωτα απο ολα δε θα ασχολουμασταν καν με τη μουσικη ? αλλα και αν ασχολουμασταν σιγα τη διαφορα που θα κανει μεσα στο track το behringer και το moog απο το software, ακομα και το δωρεαν, και 0 ευρω απο τα 700 απεχει κυριολεκτικα ΑΠΕΙΡΩΣ περισσοτερο απο τα 700 με τα 4.000

 Απλα θελουμε ακριβη ηχο ( τρομαρα μας), hardware interface ( μην μας κανει βαβα ο καρπος απο το ποντικι) αλλα πανω απο ολα ειμαστε ΦΕΤΙΧΙΣΤΕΣ.

 Αποδεχτειτε το, δεν ειναι κακο, υπαρχουν και χειροτερα. ?

 

[Guest]

 υπεραπλοποιείς,

Άντε πάλι. Δεν κάνουμε μάθημα κοστολόγησης ή τιμολόγησης εδώ, ή τουλάχιστον δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου. Απλά περιγράφω αυτό που όλος ο κόσμος πλέον ξέρει, το hype του marketing που δημιουργεί πλασματικές ανάγκες, πανάκριβα προιόντα και πολύ κακής ποιότητας.

Μια ματία γύρω μας θα σε πείσει ?

 

[manosx]

Εγω παντως ριχνω μια ματια γυρω μου, και σε σχεση με τη δεκαετια του 90 βλεπω ΤΡΟΜΑΧΤΙΚΗ και ΑΠΙΘΑΝΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ στις επιλογες.

 Με ενα budget του στυλ 2-3 χιλιαρικα κανεις πραγματα που θα ηθελες τοτε κυριολεκτικα να ΠΟΥΛΗΣΕΙΣ ΣΠΙΤΙ για να τα κανεις.

 Αν τωρα εσυ θελεις να πεσεις θυμα και να αγορασεις τα φυκια και τις μεταξωτες κορδελες, δε φταιει το marketing, το μυαλο σου τα φταιει.

 

[Waterfall-K]

Η αξία ενός προϊόντος είναι υποκειμενική και καθορίζεται από τον αγοραστή. Φυσικά δεν έχει κανείς κίνητρο να πουλήσει φθηνότερα αυτό που μπορεί να πουληθεί ακριβότερα. 

H αξία ενός προϊόντος είναι υποκειμενική εν μέρει, και φυσικά Δεν καθορίζεται από τον αγοραστή (όσο κι αν φωνάζει για το αντίθετο ο αγαπητός κατά τα άλλα Θάνος Τζήμερος). Αν η τιμή των προϊόντων καθοριζόταν απ'τον αγοραστή, όλοι σήμερα θα είχαμε παρκαρισμένη μια Ferrari κάτω απ΄το σπίτι μας, την οποία θα είχαμε αγοράσει €500, γιατί τόσο γουστάρουμε να δώσουμε γι αυτή.

Στην πραγματικότητα η αξία ενός προϊόντος είναι απόρροια πολλών παραγόντων,  και μέσα σ'αυτούς παίζει Και το κόστος κατασκευής, υλικών κλπ. Όταν εσύ στον ζαχαροπλαστείο σου φτιάξεις μια τούρτα με υλικά που σου κόστισαν €20, δεν θα την πουλήσεις €10, επειδή "η αξία ενός προϊόντος καθορίζεται από τον αγοραστή".

Πίσω στο θέμα μας, το ότι υπάρχουν 10 ανίδεοι/χαζοί/πλούσιοι/whatever που δίνουν €12,000 εν έτει 2023 για να αγοράσουν ένα 3-VCO synth που γράφει πάνω Moog, δεν σημαίνει ότι αυτή η αρχαιολογική πατάτα όντως κοστίζει €12,000. Το ίδιο συμβαίνει και με το τριώροφο σου στο Κολωνάκι, που το πούλησες αντί πινακίου φακής επειδή πτώχευσες και στην κυριολεξία δεν είχες να φας. Ο Ριχάρδος που θα στο αγοράσει για 30 χιλιάρικα (ενώ αν δεν πεινούσες θα το πούλαγες 1 μύριο) αυτό θα υποστηρίξει κι αυτός, "η αξία ενός προϊόντος καθορίζεται από τον αγοραστή".

@trolley Εσύ μην αγοράσεις το Model D της Behringer, για σένα φτιάχτηκε το Minimoog Model D 2022. Σκάσε €6Κ και enjoy the club.??