- Μηνύματα
- 586
- Πόντοι
- 618
Είναι φαίνεται ένα από τα καπρίτσια της ιστορίας να εξαφανίζει στα σκοτεινά νερά της λήθης, μυαλά τρανά με γνώση αστέρευτη που με περίσσιο ζήλο σκόρπισαν σ’ όσους η τύχη βόηθησε μαθητές τους να γίνουν. Μιλάμε για κρίση, για οικονομική κρίση, για δύσκολους καιρούς. Η κρίση ξεκινά από τη έλλειψη γνώσης της υπόστασής μας. Δεν ξέρουμε που πάμε, που μας πάνε και ποιοι είναι αυτοί.
Πέρα από τον Κορνήλιο Καστοριάδη, τον Κώστα Αξελό, τον Δημήτρη Λιαντίνη, υπάρχει ακόμα ένας πολύ μεγάλος άνθρωπος του πνεύματος που αγανακτισμένος από τις κλίκες και τα αλισβερίσια στην απονομή των πανεπιστημιακών εδρών, σιχάθηκε και είπε να φύγει. Έφυγε ηρωϊκά και με ελευθεροπρέπεια βουτώντας από την Ακροκόρινθο.
Και το όνομα αυτού, ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ. Μεγάλος φιλόλογος, μεγάλος δάσκαλος. Διεκδίκησε 2 φορές της Έδρα της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας. Τη πρώτη φορά οι κλίκες τον απέρριψαν έτσι στα μουγκά. Την δεύτερη του το είπαν στα ίσα με μπόλικη ξετσιπωσιά:
"Γνωρίζομεν ότι είσθε ο κράτιστος των φιλολόγων τους οποίους παρήγαγεν η Ελλάς μετά τον Κοραή, αλλά δε θα γίνετε καθηγητής διότι δεν είσθε ιδικός μας"!
Αυτά μας φάγανε. Οι «δικοί» μας. Μας έφαγε το «εμείς» που δεν θα γίνει ποτέ «εσείς».
Όποιοι λοιπόν φίλοι θέλουν να ψάξουν λίγο περισσότερο τον Ιωάννη Συκουτρή, αυτό το μεγάλο φιλόλογο και δάσκαλο, μερικές σημειώσεις που σταχυολόγησα από το διαδίκτυο.
Ίσως τελικά να ψάχνουμε σε λάθος μονοπάτια. Ίσως τελικά η πάλη των τάξεων να μην υπάρχει όπως εμείς τη νομίζουμε. Ούτε και η διαμάχη μεταξύ διαφόρων «ιδεολογούντων» και «ιδεολογημένων».
Η πάλη είναι μεταξύ των ελάχιστων ενάρετων ανθρώπων και πολλών χυδαίων.
ΥΓ: Γνωρίζω πως αυτό το post δεν θα κρατήσει πολύ. Ίσως δεν ενδιαφέρει και τόσο. Απ’ την άλλη όμως και ένα άτομο να το διαβάσει και να ψάξει λιγάκι το Συκουτρή, κάτι θα είναι.
Την καλημέρα μου.
Συκουτρής_Ιωάννης.pdf
Πέρα από τον Κορνήλιο Καστοριάδη, τον Κώστα Αξελό, τον Δημήτρη Λιαντίνη, υπάρχει ακόμα ένας πολύ μεγάλος άνθρωπος του πνεύματος που αγανακτισμένος από τις κλίκες και τα αλισβερίσια στην απονομή των πανεπιστημιακών εδρών, σιχάθηκε και είπε να φύγει. Έφυγε ηρωϊκά και με ελευθεροπρέπεια βουτώντας από την Ακροκόρινθο.
Και το όνομα αυτού, ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΥΚΟΥΤΡΗΣ. Μεγάλος φιλόλογος, μεγάλος δάσκαλος. Διεκδίκησε 2 φορές της Έδρα της Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας. Τη πρώτη φορά οι κλίκες τον απέρριψαν έτσι στα μουγκά. Την δεύτερη του το είπαν στα ίσα με μπόλικη ξετσιπωσιά:
"Γνωρίζομεν ότι είσθε ο κράτιστος των φιλολόγων τους οποίους παρήγαγεν η Ελλάς μετά τον Κοραή, αλλά δε θα γίνετε καθηγητής διότι δεν είσθε ιδικός μας"!
Αυτά μας φάγανε. Οι «δικοί» μας. Μας έφαγε το «εμείς» που δεν θα γίνει ποτέ «εσείς».
Όποιοι λοιπόν φίλοι θέλουν να ψάξουν λίγο περισσότερο τον Ιωάννη Συκουτρή, αυτό το μεγάλο φιλόλογο και δάσκαλο, μερικές σημειώσεις που σταχυολόγησα από το διαδίκτυο.
Ίσως τελικά να ψάχνουμε σε λάθος μονοπάτια. Ίσως τελικά η πάλη των τάξεων να μην υπάρχει όπως εμείς τη νομίζουμε. Ούτε και η διαμάχη μεταξύ διαφόρων «ιδεολογούντων» και «ιδεολογημένων».
Η πάλη είναι μεταξύ των ελάχιστων ενάρετων ανθρώπων και πολλών χυδαίων.
ΥΓ: Γνωρίζω πως αυτό το post δεν θα κρατήσει πολύ. Ίσως δεν ενδιαφέρει και τόσο. Απ’ την άλλη όμως και ένα άτομο να το διαβάσει και να ψάξει λιγάκι το Συκουτρή, κάτι θα είναι.
Την καλημέρα μου.
Συκουτρής_Ιωάννης.pdf
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
) 
