Στο δικό μου παράδειγμα για το workstation και έτσι όπως το θέτω, είναι waste. Εσύ το πλάτιασες τώρα και το πάς γενικά και έτσι όπως το γραφεις δεν είναι waste. Εγώ όμως δεν λέω αυτό ούτε εννοώ αυτό με αυτό που λέω και είπα. ?
εγω Κώστα πιστεύω ότι άλλη χάρη έχει το ζωντανό παίξιμο, ο αυτοσχεδιασμός, το να μπορείς να φτιάχνεις κάτι εκείνη την ώρα, όπως άλλη χάρη έχει το να ψειρίζεις κάτι επι ώρες να το διορθώνεις να το μαγειρεύεις και να βγαίνει ένα αριστούργημα.
Συνεπώς ένα όργανο που μπορεί με λίγη εξάσκηση να το προγραμματίσεις ώστε να καταφέρνεις να φτιάχνεις λίγο από το δεύτερο, ζωντανά στο φτερό,... αξίζει.
Πχ ο Βαγγέλης έφτιαξε το απίστευτο αυτό Midi Οικοδόμημα που είχε στο σπίτι του στα γεράματά του. Φαντάσου να το είχε το 1970.
Τότε έφτιαξε αριστουργήματα με λίγα πενιχρά για τα σημερινά πράγματα μέσα.
Τα έφτιαξε αυτά, γιατί είχε την δυνατότητα να αγγίξει εκατομύρια κόσμου που τον αντάμειψαν ώστε να μπορεί αργότερα να φτιάξει όλα αυτά που βλέπαμε τα τελευταία χρόνια.
Ήταν waste γι αυτόν? όχι. Δεν θα μπορούσε να φτιάχνει μουσική όπως έφτιαχνε? Με απλά σύνθ και πλήκτρα?
Σίγουρα. Όμως ήταν άνθρωπος που συνέθετε ζωντανά.
Φανταστείτε τώρα κάποιον που θέλει να κάνει το 1/1000 απο αυτά.
Ίσως και ένα μοντάζ να είναι πολύ. Αλλά και πάλι αν μπορείς να τα διαθέσεις, τα διαθέτεις, έτσι για να νιώσεις την αίσθησή του.
εγω Κώστα πιστεύω ότι άλλη χάρη έχει το ζωντανό παίξιμο, ο αυτοσχεδιασμός, το να μπορείς να φτιάχνεις κάτι εκείνη την ώρα, όπως άλλη χάρη έχει το να ψειρίζεις κάτι επι ώρες να το διορθώνεις να το μαγειρεύεις και να βγαίνει ένα αριστούργημα.
Συνεπώς ένα όργανο που μπορεί με λίγη εξάσκηση να το προγραμματίσεις ώστε να καταφέρνεις να φτιάχνεις λίγο από το δεύτερο, ζωντανά στο φτερό,... αξίζει.
Πχ ο Βαγγέλης έφτιαξε το απίστευτο αυτό Midi Οικοδόμημα που είχε στο σπίτι του στα γεράματά του. Φαντάσου να το είχε το 1970.
Τότε έφτιαξε αριστουργήματα με λίγα πενιχρά για τα σημερινά πράγματα μέσα.
Τα έφτιαξε αυτά, γιατί είχε την δυνατότητα να αγγίξει εκατομύρια κόσμου που τον αντάμειψαν ώστε να μπορεί αργότερα να φτιάξει όλα αυτά που βλέπαμε τα τελευταία χρόνια.
Ήταν waste γι αυτόν? όχι. Δεν θα μπορούσε να φτιάχνει μουσική όπως έφτιαχνε? Με απλά σύνθ και πλήκτρα?
Σίγουρα. Όμως ήταν άνθρωπος που συνέθετε ζωντανά.
Φανταστείτε τώρα κάποιον που θέλει να κάνει το 1/1000 απο αυτά.
Ίσως και ένα μοντάζ να είναι πολύ. Αλλά και πάλι αν μπορείς να τα διαθέσεις, τα διαθέτεις, έτσι για να νιώσεις την αίσθησή του.
Και εγώ αγόρασα κιθάρα για να μάθω, δεν έχω ευκαιρήσει ούτε για τα βασικά αλλά δεν την κάνω κρεμαστάρια, δηλαδή δεν παραδοξολογώ για αυτήν. Δεν αρχίζω να μιλάω για αυτή σαν να είμαι guru βασιζόμενος σε ό,τι έχω διαβάσει και κυρίως χωρίς να μπορώ να το υποστηρίξω με παίξιμο, με γράψιμο, με ρυθμίσεις στον ήχο, πόσο μάλλον να συνομιλώ με κιθαρίστες σαν να είμαι ίδιος με αυτούς και να επιμένω να λέω τα δικά μου άμα με διορθώνουν. Ενδεικτικά τα γράφω αυτά, δεν αναφέρομαι σε κάποιον, απλά είναι η προσέγγιση μου.
Αύριο, γιατί τώρα θα με δείρουν αν βαράω, είναι νύχτα.
Ξέρω δύο ρυθμούς, μου τους έμαθε ένα παιδί στον στρατό, με έμαθε να παίζω τσιφτετέλι και ρούμπα. Ηταν νέος και τον λούφαρα στην μονάδα για να πηγαίνει να εξασκείται και μετά μου το άφηνε γιατί φοβόταν να μην του το κλέψουν και εγώ το κλείδωνα στα γραφεία και με την ευκαιρία το βάραγα κιόλας. Ήταν από ωδείο, καλός και μου έδειξε σωστά και μετά πήρα και εγώ ένα τιμής ένεκεν για να το βαράω. Είναι τεχνικό το όργανο πολύ. Δε μου πήγαινε το μυαλό, όταν μου έδειξε κατάλαβα τι βιρτουόζικο όργανο είναι.
Όχι, το MIDI setup του το έφτιαξε το 1993 σε δύο αντίτυπα. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του έφτιαχνε/τέσταρε την v2 αυτού του setup, αλλά δεν ξέρουμε αν το είχε χρησιμοποιήσει σε κάποιες ηχογραφήσεις του, ηχογραφήσεις που έχουν βγει παραέξω εννοώ. Έτη φωτός anyway μπροστά ο τύπος, τι να λέμε τώρα...
Στην παρακάτω φωτό ο Frederick Rousseau, ένας από τους δύο sound engineers του Παπαθανασίου στο custom MIDI σύστημα v2. Ο κύριος Rousseau έπαιξε τεράστιο ρόλο στη δημιουργία και των δύο custom MIDI συστημάτων, στην ουσία ήταν ένα από τα τρία άτομα που ήταν υπεύθυνοι για την κατασκευή τους.
Ο κύριος αυτός επίσης ήταν στην μπάντα του Jean Michel Jarre στα ιστορικά lives στην Κίνα το 1981, τον ακούτε στο κλασικό "The Concerts In China" που κυκλοφόρησε το 1982.
Σήμερα δεν άντεξα και είπα να συνδέσω ένα synth και να το ακούσω/σκαλίσω λίγο. Το Montage ούτε για πλάκα για τους λόγους που έγραψα κάποιες σελίδες πριν, οπότε διάλεξα το Arturia MiniFreak που το είχα και έξω απ'το κουτί.
Το σύνδεσα στο παλιό mixer και άρχισα να παίζω. Πανέμορφο look η Stellar edition που έχω αγοράσει, είναι πιο βαρύ απ'ότι φαίνεται (λόγω μεταλλικού πάτου, όπως έχει και το Hydrasynth Explorer), η γενική κατασκευή είναι πολύ καλή, η OLED οθόνη εξαιρετική (αν και πολύ μικρή), τα pots και τα κουμπιά στιβαρά, αρκετά κουμπιά αφής (συμπεριλαμβανομένων και των pitch/mod. wheels), εύκολο και κατανοητό πάνελ με πλήθος από κουμπια, pots και leds που αλλάζουν χρώμα φωτισμού ανάλογα με τη λειτουργία τη δεδομένη στιγμή, πολύ καλό mini κατάμαυρο glossy πληκτρολόγιο με aftertouch, αρκετές επιλογές σύνδεσης στο πίσω μέρος (και 5-pin MIDI Out/In/Thru παρακαλώ) και balanced εξόδους.
Το MiniFreak δεν είναι τυχαία best seller, είναι κορυφαίο synth με άπειρες δυνατότητες διαμόρφωσης του ήχου, διαθέτει αναλογικά και ψηφιακά φίλτρα και εξαιρετικά εφέ. Είναι 6φωνικό και monotimbral (όταν χρησιμοποιούμε 1 oscillator γίνεται 12φωνικό) και έχει ηχάρα. Και στην τιμή που πωλείται δεν πιστεύω να υπάρχει κάποιος που θα παραπονεθεί, το "μικρό" πραγματικά θερίζει. Ένα σοβαρότατο και 'Must Have' synth.? Ελπίζω η Arturia να κυκλοφορήσει κάποτε το synth αυτό με 61 πλήκτρα, μεγάλη οθόνη και αυξημένη πολυφωνία και multitimbrality.?
Κάθισα λοιπόν κάνα τρίωρο και το σκάλιζα, οι ήχοι του είναι από περίεργοι μέχρι...πολύ περίεργοι και πολύπλοκοι. Το arpeggiator και το step & real-time sequencer κάνουν παπάδες, επηρεάζοντας διάφορες παραμέτρους του synth. Το μόνο πρόβλημα η μικρή (αν και πεντακάθαρη και ιδιαιτέρως κατατοπιστική γραφική OLED) οθόνη, όσοι δεν βλέπουν καλά κοντά -όπως εγώ- θα χρειαστούν οπωσδήποτε τα γυαλιά τους, και τα mini πλήκτρα, που θέλουν κάποια εξάσκηση για να τα συνηθίσει κανείς. Ευτυχώς έχουν πολύ καλή αίσθηση, παρόμοια με αυτή των mini πλήκτρων του Hydrasynth Explorer. Σε γενικές γραμμές το Minifreak είναι εσωτερικά και εξωτερικά εξαιρετικό και εκπλήσσει ευχάριστα, μια και οι περισσότεροι περιμένουν -λόγω μεγέθους και τιμής- να συναντήσουν μια φτηνοκατασκευή.
Αφού έβγαλα τα μάτια μου μ'αυτό το τερατάκι για κάνα τρίωρο, είπα να το ηχογραφήσω κιόλας να δω πως βγαίνει. Τίποτα το ιδιαίτερο, δύο μικρά αποσπάσματα που ανέβασα στο youtube, το πρώτο με έναν ήχο οδηγούμενο από το sequencer (sequencer ο οποίος τριγκάρεται και με τα πλήκτρα, σαν arpeggiator) και το δεύτερο παίζοντας με έναν πειραγμένο ατμοσφαιρικό pad ήχο. Ελπίζω να σας αρέσει ηχητικά όσο και μένα, το μικρό σαρώνει! ?
Ωραίο το freak, ίσως Χριστούγεννα να το πάρω..δείχνει μανιτζέβελο.
Περιμένω να πάω σπίτι να στήσω το μωράκι..το τσίμπησα; σήμερις. Πάει να ξαπλώσει πάνω στο x station 61 μαζί με το iPad. Πολυεφαρμογή και φορητότητα στο έπακρον.
Ωραίο το freak, ίσως Χριστούγεννα να το πάρω..δείχνει μανιτζέβελο.
Περιμένω να πάω σπίτι να στήσω το μωράκι..το τσίμπησα; σήμερις. Πάει να ξαπλώσει πάνω στο x station 61 μαζί με το iPad. Πολυεφαρμογή και φορητότητα στο έπακρον.
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας βοηθήσει να εξατομικεύσετε το περιεχόμενο, να προσαρμόσετε την εμπειρία σας και να σας κρατήσει συνδεδεμένους εάν εγγραφείτε.
Συνεχίζοντας να χρησιμοποιείτε αυτόν τον ιστότοπο, συναινείτε στη χρήση των cookies από εμάς.
