- Μηνύματα
- 137
- Πόντοι
- 18
Χαιρετώ άλλη μια φορά την παρέα του noiz!
Λίγα περί ιστορίας για αρχή. Παίζω με ένα Squier VM Jazz (maple body-maple fingerboard), που είναι και το μοναδικό μου. Αξιόλογο μπασάκι με (αρκετά) μελανό σημείο την ποιότητα κατασκευής του μπράτσου του. Δεν ξέρω αν αργότερα βελτιώθηκαν στον τομέα αυτό τα συγκεκριμένα αλλά το δικό μου ψιλοπάσχει. Του έβαλα και Dimarzio Model J's και είδα σημαντική βελτίωση στον ήχο απ'τους αναιμικούς 'μαμά' duncan designed. Αλλά αν δεν αλλάξει το μπράτσο και ίσως η γέφυρα δεν θα γίνει ένα πραγματικά καλό όργανο. Ίσως στο μέλλον.
Γιατί προς το παρόν έχω καταλάβει ότι τελικά είμαι precision τύπος και αυτόν τον ήχο θέλω. Παίζω indie rock/post punk (με πένα και σχεδόν πάντα με λιγότερο ή περισσότερο βρώμικα αν λέει κάτι...) στη μοναδική μπάντα που είμαι. Εδώ και αρκετούς μήνες που υπάρχει στο στούντιο ένα MIJ Precision του μπασίστα της άλλης μπάντας που μοιραζόμαστε το χώρο, έχω ερωτευτεί σφόδρα τα precision για διάφορους λόγους. Μάλιστα πριν λίγες μέρες ολοκλήρωσα τις ηχογραφήσεις των bass tracks για τον δίσκο μας και η πλειοψηφεία γράφτηκε με το εν λόγω P. Και 2 tracks με το δικό μου.
Οπότε λέω να μην το κουράζω άλλο και να αγοράσω ένα. Όλο αυτό για να σας ρωτήσω αν το road worn 50's αξίζει τα 1200 ευρώ που κοστίζει, τιμή thomann. Δεδομένου ότι είναι MIM και δεν έχει καν hard case, απλά με μια Fender gig bag έρχεται. Και του ότι στα ίδια πάνω κάτω χρήματα αγοράζεις ένα american standard και με βαλίτσα. Απλά έχω ερωτευτεί το συγκεκριμένο αλλά δεν θέλω να πληρώσω (πολύ) υπεραξία για το relicing και τα νιτρο φινιρίσματα. Ούτε με ενδιαφέρει αν το μπάσο μου δεν γράφει made in USA αλλά Mexico. Αρκεί να με ικανοποιεί.
Από ήχο στο youtube ακούγεται σούπερ (καλύτερο απ'το MIJ που παίζω στο στούντιο) αλλά ξέρω ότι το youtube δεν προσφέρεται για ασφαλή συμπεράσματα. Όπως και να χει ο ήχος αν δεν σου κάνει, με έναν άλλο μαγνήτη έρχεται εκεί που τον θέλεις. Κυρίως με νοιάζει η ποιότητα κατασκευής, δηλαδή το μανίκι να έχει ποιοτική ταστοδουλειά και να έχει ποιοτικό hardware. Όπου πάσχει το δικό μου δηλαδή. Όπως και αρκετά παλιότερα MIM Fender που έτυχε να παίξω κατά καιρούς.
Ποια η γνώμη σας?
Λίγα περί ιστορίας για αρχή. Παίζω με ένα Squier VM Jazz (maple body-maple fingerboard), που είναι και το μοναδικό μου. Αξιόλογο μπασάκι με (αρκετά) μελανό σημείο την ποιότητα κατασκευής του μπράτσου του. Δεν ξέρω αν αργότερα βελτιώθηκαν στον τομέα αυτό τα συγκεκριμένα αλλά το δικό μου ψιλοπάσχει. Του έβαλα και Dimarzio Model J's και είδα σημαντική βελτίωση στον ήχο απ'τους αναιμικούς 'μαμά' duncan designed. Αλλά αν δεν αλλάξει το μπράτσο και ίσως η γέφυρα δεν θα γίνει ένα πραγματικά καλό όργανο. Ίσως στο μέλλον.
Γιατί προς το παρόν έχω καταλάβει ότι τελικά είμαι precision τύπος και αυτόν τον ήχο θέλω. Παίζω indie rock/post punk (με πένα και σχεδόν πάντα με λιγότερο ή περισσότερο βρώμικα αν λέει κάτι...) στη μοναδική μπάντα που είμαι. Εδώ και αρκετούς μήνες που υπάρχει στο στούντιο ένα MIJ Precision του μπασίστα της άλλης μπάντας που μοιραζόμαστε το χώρο, έχω ερωτευτεί σφόδρα τα precision για διάφορους λόγους. Μάλιστα πριν λίγες μέρες ολοκλήρωσα τις ηχογραφήσεις των bass tracks για τον δίσκο μας και η πλειοψηφεία γράφτηκε με το εν λόγω P. Και 2 tracks με το δικό μου.
Οπότε λέω να μην το κουράζω άλλο και να αγοράσω ένα. Όλο αυτό για να σας ρωτήσω αν το road worn 50's αξίζει τα 1200 ευρώ που κοστίζει, τιμή thomann. Δεδομένου ότι είναι MIM και δεν έχει καν hard case, απλά με μια Fender gig bag έρχεται. Και του ότι στα ίδια πάνω κάτω χρήματα αγοράζεις ένα american standard και με βαλίτσα. Απλά έχω ερωτευτεί το συγκεκριμένο αλλά δεν θέλω να πληρώσω (πολύ) υπεραξία για το relicing και τα νιτρο φινιρίσματα. Ούτε με ενδιαφέρει αν το μπάσο μου δεν γράφει made in USA αλλά Mexico. Αρκεί να με ικανοποιεί.
Από ήχο στο youtube ακούγεται σούπερ (καλύτερο απ'το MIJ που παίζω στο στούντιο) αλλά ξέρω ότι το youtube δεν προσφέρεται για ασφαλή συμπεράσματα. Όπως και να χει ο ήχος αν δεν σου κάνει, με έναν άλλο μαγνήτη έρχεται εκεί που τον θέλεις. Κυρίως με νοιάζει η ποιότητα κατασκευής, δηλαδή το μανίκι να έχει ποιοτική ταστοδουλειά και να έχει ποιοτικό hardware. Όπου πάσχει το δικό μου δηλαδή. Όπως και αρκετά παλιότερα MIM Fender που έτυχε να παίξω κατά καιρούς.
Ποια η γνώμη σας?