Η εκπαίδευση στην Ελλάδα σε σύγκριση με άλλες χώρες

[Jasemeister]

Περισσότερο πληροφοριακά θα παραθέσω το λινκ σε ενα κείμενο που σχολιάζει τα αποτελέσματα μιας αξιολόγησης με το όνομα: Programme for International Student Assessment (PISA), μιας και έχουμε κάνει κατά καιρούς συζητήσεις με θέμα την Παιδεία.

Το λινκ είναι:

http://press-gr.blogspot.com/2010/12/blog-post_5432.html

Προσωπικά κάποια στοιχεία που μου κάνουν κλικ είναι η ριζική διαφορά στη φιλοσοφία εκμάθησης στην Ελλάδα, όπου είναι θεμιτή η απόλυτη αντιγραφή των γραπτών κάποιου άλλου χωρίς εισαγωγικά, αναφορά ή κάτι άλλο. Στο πρώτο έτος σαν φοιτητής στην Αγγλία έμαθα ότι υπήρχε ειδική εντολή στους καθηγητές να είναι επιεικέις με τους Έλληνες στη διόρθωση γραπτών μιας και αυτό χαρακτηρίζεται ως plagiarism, δηλαδή αντιγραφή και παρουσίαση των θέσεων άλλου ως δικές σου με σκοπό την εξαπάτηση, κάτι που τιμωρείται 9 στις 10 τουλάχιστον με άμεση αποβολή. Στην Αμερική αυτήν την αποβολή την αποδίδει ο ίδιος ο Σύλλογος των Φοιτητών.

Αυτό που νομίζω οτι δε φαίνεται στο άρθρο (μιας και το PISA έχει να κάνει με μαθητές 15 ετών) είναι ότι τα παιδιά μας στο Λύκειο φοιτούν ταυτόχρονα σε 2 σχολεία Λύκειο και φροντιστήριο με τον ίδιο (θεωρητικά) στόχο, πάνω στο ίδιο υλικό. Δεν πετυχαίνεις και πολλά προκαλώντας melt-down σε παιδιά 15-18 ετών για να μπουν σε Πανεπιστήμια που θα τους προκαλέσουν και κατάθλιψη αργότερα.

edit:

να συμπληρώσω ότι δεν παραθέτω το λινκ για το σχολιασμό που γίνεται μέσω του άρθρου αλλά για τα αποτελέσματα αυτά καθαυτά έτσι ώστε να σχηματίσει ο καθένας μας τη δική του άποψη.

 

[Superfunk]

Το επιπεδο της παιδειας,σε ολες τις βαθμιδες, στην Ελλαδα ειναι απλα ΤΡΑΓΙΚΟ απο ΟΛΕΣ τις αποψεις (φιλοσοφια,περιεχομενο,κοστος,αξιολογηση,προγραμμα σπουδων) το ποσο τραγικο ειναι αλλωστε φαινεται ......γυρω σου καθημερινα....η...πληρης ανυπαρξια των ελληνικων πανεπιστημιων σε οποιοδηποτε ranking system υπαρχει στον κοσμο το επιβεβαιωνει αλλωστε (παλια δεν ηταν ετσι ειδικα πριν τη μεταπολιτευση πολλα ελληνικα πανεπιστημια συμπεριλαμβανονταν σε λιστες με τα κορυφαια πενεπιστημια του κοσμου με κορυφαιο το ΕΜΠ)....

Ειναι γενικα ενα συστημα που μια και εχει αναπτυχθει μεσα στην απολυτη ΠΑΡΑΝΟΙΑ που χαρακτηριζει ολες τις πτυχες της ζωης στη χωρα μας εδω και 3 δεκαετιες, επιβραβευει την ελαχιστη προσπαθεια,το κολλημενο μυαλο και τον απολυτο εγωκεντρισμο μας   και οδηγει τελικα στο "ονειρο" του μεσου Ελληνα δηλ.την χρυση μετριοτητα.

Ειχα την ατυχια να φοιτησω (οσο δηλ. μου επετρεπε η...συντροφισα Ευλαμπια και οι διαφορες κομματικες οργανωσεις...)  σε Ελληνικο πανεπιστημιο και την τυχη να φοιτησω σε αμερικανικο (καλο αμερικανικο οχι της πλακας),οι διαφορες ηταν ..ΚΤΗΝΩΔΕΙΣ...

 

[ndnikola]

Δεν μπορώ να διασταυρώσω αυτά που λέει η PISA. Σίγουρα πάντως:

-χωρούν πάρα πολλές και διαρθρωτικές αλλαγές/βελτιώσεις στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. τα συμφέροντα που θίγονται από την εφαρμογή τους όμως καθιστούν αυτές τις βελτιώσεις ως μή πραγματοποιήσιμες (ποιος θα ρισκάρει τόσο εύκολα την απώλεια τόσων ψήφων ?)

-την σοβαρότητα του plagiarism την αντιμετώπισα στην αμερική, αλλά σίγουρα δεν με ξένισε σαν ιδέα, ούτε έθεσε σε κίνδυνο την φοιτητική μου πορεία.ίσως αποτελώ εξαίρεση, αλλά ίσως και να διαβάζουμε μπαρούφες (κρατώ επιφυλάξεις).

-αυτό είναι σίγουρα ένα από τα πιο κακογραμμένα άρθρα που έχω διαβάσει τελευταία.

 

[spy]

Δεν έχω γνώμη για την εγκυρότητα του άρθρου, αλλά γνωρίζω τι έχω βιώσει εγώ στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Το γεγονός είναι ότι η Ελλάδα είναι μια από τις λίγες χώρες όπου η παπαγαλία επιβραβεύεται σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης.

1. Στο Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο είναι επιβεβλημένη και αναπόφευκτη.

2. Στο Πανεπιστήμιο είναι ο σίγουρος τρόπος για να τελειώσεις ανώδυνα τη σχολή σου όντας άσχετος (ή/και ηλίθιος).

3. Στο επίπεδο μεταπτυχιακού/διδακτορικού συνιστά μεγάλο ποσοστό αυτού που κατ' ευφημισμό αποκαλείται "έρευνα". Σε πολλές περιπτώσεις, κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς "αντιπαραγωγικός" αν δεν λειτουργείς με αυτό τον τρόπο.

 

[Evilnye]

Θα διαφωνήσω ελαφρά χωρίς φυσικά να αγνόω τους κακόμοιρους της 3ης δέσμης. Οι των θετικών κατευθύνσεων δεν έπρεπε να μαθαίνουμε απ έξω πράγματα. Σύμφωνοι θα μπορούσε να ενθαρρυνθεί πολύ περισσότερο η κριτική αντίληψη, πράγμα το οποίο δεν γινόταν ιδιαιτέρως.

Στις ανώτερες σχολές πιο πολύ με πειράζει η απόλυτη ασυμφωνία με τις απαιτήσεις και ανάγκες της αγοράς σε σχέση με τους εισακτέους και το πρόγραμμα σπουδών.

Όσον αφορά το plagiarism το οποίο μου το έθιξαν μερικοί, αλλά οπωσδήποπτε όχι όλοι οι καθηγητές μου ήταν κάτι που τουλάχιστον θυμάμαι προσπαθούσαμε να αποφύγουμε. Βέβαια ξέρω πολύ καλά ότι υπήρχε σημαντικό ποσοστό φοιτητών που καρφί δεν του καιγόταν γι αυτό και έκανε απευθείας αντιγραφή σε οτιδήποτε.

 

[ndnikola]

Ίσως εδώ να βοηθούσε η επιβολή αυστηρότερων κυρώσεων στην περιπτωση αντιγραφής, όπως αυτές που ανέφερε ο jasemeister ανωτέρω. Τουλάχιστον 'sto america' ήταν (είναι) αρκετά αυστηρές ώστε να μην το σκέφτεσαι καν. Κατά τα άλλα συμφωνώ περί μη ενθάρρυνσης παπαγαλίας, τουλάχιστον στον δικό μου τομέα (Α δέσμη, τότε).

 

[theoctapus]

3. Στο επίπεδο μεταπτυχιακού/διδακτορικού συνιστά μεγάλο ποσοστό αυτού που κατ' ευφημισμό αποκαλείται "έρευνα". Σε πολλές περιπτώσεις, κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς "αντιπαραγωγικός" αν δεν λειτουργείς με αυτό τον τρόπο.

Να διαφωνήσω ελαφρώς γιατί η αλήθεια της προηγούμενης πρότασης εξαρτάται και από το είδος των σπουδών. Στις θετικές και τεχνικές επιστήμες δεν ισχύει σε μεγάλο βαθμό, όχι γιατί είναι καλύτερο το σύστημα εκεί, απλά είναι η φύση των επιστημών αυτών τέτοια που η παπαγαλία δεν έχει ιδιαίτερη αξία. Μάλιστα αν μιλάμε για έρευνα στο διδακτορικό, δεν μπορείς παρά να χρησιμοποιήσεις το μυαλό σου  .

 

[blue]

το άρθρο μιλάει για τη μέση εκπαίδευση ενώ τα περισσότερα σχόλιά σας αναφέρονται στην ανωτέρα. Πώς θα βγάλουμε ακρη?

Εγώ πάντως σε ελληνικό σχολείο πήγα και έμαθα γράμματα για την ποιότητα των οποίων δεν ντρέπομαι. Ίσως να έπεσα σε καλούς δασκάλους, δεν ξέρω. Για το ελληνικό πανεπιστήμιο στο οποίο φοίτησα έχω να πω πολλά άσχημα (όπως και για το απαράδεκτο σύστημα πανελληνίων το τότε, αλλά και το χειρότερο τωρινό), αλλά δεν τα ισοπεδώνω όλα, κάτι έμαθα κι εκεί, μάλιστα ενώ ντρέπομαι για το λογαριασμό πολλών συναδέλφων μου, για το δικό μου χαρτί δεν έχει τύχει να ντραπώ ακόμα. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητάς μου, από την αντίληψή μου για την αγωγή των ελλήνων οδηγών μεχρι την τυπική ευγένεια στις μεταξύ μας σχέσεις. Εξάλλου, όταν ένας μουσικός δεν το πολυ-έχει δεν κατηγορούμε το ωδείο της γειτονιάς του, αλλά γνωρίζουμε με βεβαιότητα οτι αυτός φέρει την ευθύνη της κουλαμάρας του (μου).

Πάντως η βιομηχανοποίηση των σπουδών στην Αγγλία (συγκεκριμένα) και η εξιδανίκευση του "σπουδαγμένου στο εξωτερικό" είναι μια πτυχή που χρειάζεται και μια διαφορετική προσέγγιση κατά την ταπεινή μου άποψη : ένα από τα προβληματικά σημεία στη μέση εκπαίδευση είναι η ενθάρρυνση της βαθμοθηρίας εις βάρος της ουσιαστικής γνώσης (που όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε συνεπάγεται την ανοχή της παπαγαλίας). Όταν τα ίδια τα εκπαιδευτικά ιδρύματα υποβάλλουν τον εαυτό τους σε βαθμοθηρία για την ανέλκυσή τους σε αυτές τις λίστες κατάταξης, τι κάνουμε?

 

[RayDTutto]

+1000 στον μπρατσαρά.

Επίσης, καταλυτικό ρόλο παίζει η οικογένεια στην εκπαίδευση και πόσο ενδιαφέρεται για το αν το παιδί θα μάθει όντως γράμματα ή απλώς θα μπει σε ένα κουτσοπανεπιστήμιο - και, ε, άμα μπει θα βγει... (και αυτό κατά τη γνώμη μου είναι το πραγματικό πρόβλημα της ελληνικής παιδείας, but that's another story όπως έλεγαν και στον Blue τον Μουστακαλή Κόναν τον Βάρβαρο)

 

[bloody_sunday]

Όταν τα ίδια τα εκπαιδευτικά ιδρύματα υποβάλλουν τον εαυτό τους σε βαθμοθηρία για την ανέλκυσή τους σε αυτές τις λίστες κατάταξης, τι κάνουμε?

Τι εννοείς ακριβώς? Οι λίστες αυτές καταρτίζονται με πολλούς και διαφορετικούς δείκτες, και αντικατοπτρίζουν ένα πολύ σημαντικό τμήμα της πραγματικότητας για την δουλειά που γίνεται. Επίσης, δεν είναι μόνο μια αλλά περισσότερες, και όχι μόνο ιδιωτικές (πχ. από Times, Guardian κλπ) αλλά και κρατικές (πχ. η Research Assessment Exercise στη Βρετανία).

Τα δυο κύριά τους μειονεκτήματα είναι

α) ότι μερικές φορές η υπερπαραγωγή άρθρων ή διδακτορικών δεν σημαίνει πως είναι και ποιοτικά (παράλληλα ενίοτε και με ένα άγριο κυνήγι δημοσιεύσεων),

β) ότι μιλούν γενικότερα για πανεπιστήμια, το οποίο είναι πολύ αποπροσανατολιστικό γιατί ουσιαστικά πρέπει κάποιος να κοιτάει τις καλύτερες μεμονωμένες σχολές και εργαστήρια αντί για ένα σκέτο όνομα πανεπιστημίου που βαθμολογείται βάσει μέσου όρου. Σαν παραδείγματα μπορώ να φέρω τα πανεπιστήμια του μάστερ και του διδακτορικού μου, τα οποία δεν είναι ιδιαίτερα ψηλά σε κατατάξεις αλλά διαθέτουν μερικά εκ των καλύτερων εργαστηρίων παγκοσμίως στον τομέα τους.

 

[Should Not Be]

Άν στις θετικές επιστήμες δεν κυριαρχούσε τελείως η παπαγαλία αυτό οφείλετω σε πρωτοβουλία των όποιων καθηγητών... για δείτε τα βιβλία τι έγραφαν πριν 20 χρόνια (τώρα δεν ξέρω). Δεν μάθαινες να εφαρμόζεις γνώσεις για να λύνεις προβλήματα, μάθαινες να λύνεις την ίδια άσκηση με άλλα νούμερα - βασικό χαρακτηριστικό της ελληνικής εκπαίδευσης στις θετικές επιστήμες είναι η προσήλωση στη λύση ασκήσεων ως αυτοσκοπό. Καμία μα καμία σχέση με εφαρμογή των γνώσεων στον πραγματικό κόσμο όπως γίνεται έξω. Για αυτό και έχουμε το μοναδικό φαινόμενο να μαθαίνουμε μεν λίγα παραπάνω μαθηματικά και χημεία από ότι σε άλλες χώρες, αλλά να τα ξεχνάμε τελείως σε 2-3 χρόνια αν δεν αποτελούν το αντικείμενο των σπουδών μας στη συνέχεια. Κοινώς, χαιρόμαστε μόνοι μας ότι κάτι κάνουμε και στην πράξη τα αποτελέσματα αυτα.

Δεν ξέρω κατά πόσο έχει αλλάξει κάτι από τότε που ήμουν στα θρανία, αλλά από ότι ακούω μάλλον όχι και πολλά.

 

[spy]

Στις θετικές και τεχνικές επιστήμες δεν ισχύει σε μεγάλο βαθμό, όχι γιατί είναι καλύτερο το σύστημα εκεί, απλά είναι η φύση των επιστημών αυτών τέτοια που η παπαγαλία δεν έχει ιδιαίτερη αξία. Μάλιστα αν μιλάμε για έρευνα στο διδακτορικό, δεν μπορείς παρά να χρησιμοποιήσεις το μυαλό σου  .

Ναι, κι εγώ αυτό πίστευα κάποτε...

 

[odis13]

Δυστυχως, ως ατομο που περασε προσφατα απο το Ελληνικο Λυκειο μπορω να πω οτι τα παρακατω

Δεν μάθαινες να εφαρμόζεις γνώσεις για να λύνεις προβλήματα, μάθαινες να λύνεις την ίδια άσκηση με άλλα νούμερα - βασικό χαρακτηριστικό της ελληνικής εκπαίδευσης στις θετικές επιστήμες είναι η προσήλωση στη λύση ασκήσεων ως αυτοσκοπό.

Το γεγονός είναι ότι η Ελλάδα είναι μια από τις λίγες χώρες όπου η παπαγαλία επιβραβεύεται σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης.

δυστυχως ισχυουν ακομα και σημερα, ΚΑΙ στην θετικη/τεχνολογικη κατευθυνση. Κλασσικο παραδειγμα το μαθημα του ΑΟΔΕ το οποιο αποτελειται οχι απλα απο παπαγαλια αλλα απο κανονικοτατη λεξη προς λεξη αποστηθιση. Οι περισσοτεροι βαθμολογητες/εξεταστες βαθμολογουν αρνητικα οποιαδηποτε αποκλιση απο το βιβλιο, ακομα και αν ειναι απλα σε θεμα διατυπωσης με το νοημα να παραπαμενει ακριβως το ιδιο - η βαθμολογηση γινεται με ανοικτο το βιβλιο και απευθειας συγκριση της παραγραφου του βιβλιου με το γραπτο, και αν δεν ειναι ιδια την εκατσες τη βαρκα, ακομα και αν ειναι σωστα τα γραπτα σου.

Πολλοι θα θεωρησουν τα παραπανω υπερβολες, το συγκεκριμενο μαθημα ομως εμφανιστηκε σχετικα προσφατα οποτε πολλοι εδω περα δε θα το συναντησαν. Μπορειτε να ρωτησετε οποιονδηποτε καθηγητη διδασκει το μαθημα ή μαθητη τεχνολογικης κατευθυνσης και θα σας επιβεβαιωσει την ΤΡΑΓΕΛΑΦΙΚΗ κατασταση που επικρατει στην διδασκαλια/εξεταση του συγκεκριμενου μαθηματος.

Σε παρομοια κατασταση βρισκονται τα θεωρητικα τκομματια μαθηματων οπως η Βιολογια Κατευθυνσης και οι Αρχες Προγραμματισμου - αποστηθιση και ο θεος βοηθος.

Οσο για τη λυση ασκησεων ως αυτοσκοπο, βασιλευει στα Μαθηματικα Κατευθυνσης - οι μαθητες εξασκουνται σε συγκεκριμενους τυπους ασκησεων τις οποιες λυνουν με συγκεκριμενη μεθοδολογια ξανα και ξανα μεχρι να σου γινει δευτερη φυση. Προσωπικα βρισκω το συγκεκριμενο τροπο δουλειας ιδαιτερα δυσκολο...παντοτε προσπαθουσα να λυσω τις ασκησεις βαση intellect και οχι μεθοδολογιων. Συχνα εβρισκα λυσεις ολοσωστες, διαφορετικες απο αυτες που μας μαθαιναν στο σχολειο/φροντιστηριο, καποιες φορες πολυ πιο εξυπνες/αποδωτικες απο τις συνηθισμενες. Η συμβουλη που μου εδωσε και ο καθηγητης στο φροντιστηριο μου αλλα και στο σχολειο ηταν η εξης: μην κανεις τα δικα σου, ακολουθησε τη μεθοδολογια. Γιατι ειναι πολυ πιθανο ο βαθμολογητης, βλεποντας μια λυση τελειως διαφορετικη απο την προτεινομενη, να μη μπει καν στον κοπο να προσπαθει να καταλαβει τι εκανες και να σε μαρκαρει αρνητικα. Οσο για τη χρηση των γνωσεων αυτων, επρεπε να παω στο πανεπιστημιο για να μαθω οτι η γνωση ολοκληρωματων, μιγαδικων κλπ πραγματικα σε βοηθαει να κανεις κατι χρησιμο περα του να λυσεις ασκησεις.

Προσωπικα εμαθα αρκετα πραγματα απο τη βολτα μου στο ελληνικο συστημα εκπαιδευσης. Οχι ομως οσα θα ηθελα και οσα θα μπορουσα. Και βιωσα πραγματα και καταστασεις που με εκαναν να μη θελω πλεον να εχω ΚΑΜΙΑ επαφη με το συγκεκριμενο συστημα.

Τι εννοείς ακριβώς? Οι λίστες αυτές καταρτίζονται με πολλούς και διαφορετικούς δείκτες, και αντικατοπτρίζουν ένα πολύ σημαντικό τμήμα της πραγματικότητας για την δουλειά που γίνεται. Επίσης, δεν είναι μόνο μια αλλά περισσότερες, και όχι μόνο ιδιωτικές (πχ. από Times, Guardian κλπ) αλλά και κρατικές (πχ. η Research Assessment Exercise στη Βρετανία).

True. Ενας απο τους βασικοτερους δεικτες σε αυτες τις αξιολογησεις ειναι το student satisfaction. Πολυ απλα, η γνωμη των ιδιων των φοιτητων σχετικα με το πανεπιστημιο τους - και αν σκεφτεις οτι σε πολλα πανεπιστημια η φοιτηση δεν ειναι δωρεαν, δε βαζουν ελαφρα τη καρδια οι περισσοτεροι μαθητες υψηλη αξιολογηση. Το πανεπιστημιο πρεπει να κανει πραγματικα κατι για να βγαλει υψηλες βαθμολογιες σε συγκεκριμενες λιστες. Φυσικα υπαρχει και βαθμοθηρια σε ενα βαθμο απο πολλα πανεπιστημια, αλλα απο ενα σημειο και μετα πρεπει παρα πολυ απλα να εισαι ενα εξαιρετικο πανεπιστημιο για να λαβεις τετοιες αξιολογησεις.

 

[Jasemeister]

Βρε καλώς το bloody  

Η συγκεκριμένη αξιολόγηση δεν έχει σχέση με τις κατατάξεις των πανεπιστημίων, βλέπετε ότι είναι ανα χώρα. Δεν αξιολογείται κάποιο μεμονωμένο σχολείο αλλά ο μέσος όρος αυτών.

Το σχόλιο που έκανα για το Plagiarism είχε να κάνει με το γεγονός ότι τα Ελληνόπουλα είχαν μάθει από την Δευτεροβάθμεια να εφαρμόζουν τυφλά την αρχή: "γράψε ακριβώς όπως είναι στα βιβλίο και θα πάρεις άριστα" και το φαινόμενο ήταν καθολικό οπότε τα αγγλικά Πανεπιστήμια αναγκάστηκαν να δείξουν ειδική ανοχή μιας και τα παιδιά δεν το έκαναν από δόλο - έτσι τους έμαθαν!

Tο plagiarism και η παπαγαλία δεν είναι ισοδύναμοι όροι, παρ'όλο που κατονομάζουν το ίδιο πράγμα τελικά. Είναι πολύ επιεικής ο όρος "παπαγαλία" και μου φαίνεται οτι "ωραιοποιεί" την κατάσταση. Σε τελική ανάλυση όταν σου λέει ένας καθηγητής: "γράψε μου μια εργασία για τον Πλούτωνα" και ο μαθητής κάνει copy-paste ότι βρει στο google και στο βιβλίο του σχολείου, ουσιαστικά κάνει αντιγραφή και παρουσιάζει τα λόγια άλλων για δικά του το οποίο τελικά είναι εξαπάτηση. Βέβαια ενα παιδί που το έχουν μάθει να κάνει ακριβώς αυτό δεν μπορεί να κατηγορηθεί για δόλο αλλά αυτό δεν αλλάζει την πραγματικότητα. Το βαφτίζουμε "παπαγαλία", δηλ. ότι είναι σαν τον παπαγάλο που απλά επαναλαμβάνει ότι ακούει χωρίς να καταλαβαίνει τίποτε και μέχρι εκεί. Λείπει όμως το τελικό κομμάτι που έχει να κάνει με το γεγονός ότι η εργασία είναι μια συρραφή από λόγια άλλων τα οποία φέρουν την υπογραφή του μαθητή. Μαθαίνουμε τα παιδιά μας να είναι ανέντιμα.

Μου κάνει εντύπωση πάντως που αφήσατε ασχολίαστο θέμα των φροντιστηρίων και πιάσατε τα ΑΕΙ και λοιπά.

edit:

Να προσθέσω πάντως ότι το μόνο διαμάντι στη Δευτεροβάθμεια που κυριολεκτικά σώζει όποιον θελήσει να ασχοληθεί είναι η Θεωρητική Γεωμετρία (ελπίζω να υπάρχει ακόμα). Είναι πρότυπο μαθήματος για την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και το θάρρος της άποψης.

 

[odis13]

Μου κάνει εντύπωση πάντως που αφήσατε ασχολίαστο θέμα των φροντιστηρίων και πιάσατε τα ΑΕΙ και λοιπά.

Μα δεν ειναι καθολου περιεργη η υπαρξη φροντιστηριων, οταν η δευτεροβαθμια εκπαιδευση λειτουργει ως εχει. Εχουμε τα παρακατω facts:

1) Μεγαλο, ισως τεραστιο, ογκο διδακτεας υλης (για καποιο περιεργο λογο το καμαρωνουμε ιδιαιτερα αυτο).

2) Οχι ιδαιτερα υψηλο επιπεδο διδασκαλιας.

3) Ιδιατερα υψηλες απαιτησεις απο το εξεταστικο συστημα.

Προσθεσε σε αυτα το οτι ο μαθητης δεν εχει ουσιαστικα πουθενα να απευθυνθει για επιλυση αποριων του και περαιτερω εξηγησεις. Τα 40 λεπτα του μαθηματος ΔΕΝ ειναι αρκετα για να παραδωσεις και να εξηγησεις πληρως ενα θεμα σε 25 παιδια. Ο ογκος της υλης που πρεπει να καλυφθει σε αποτρεπει απο το να μεινεις σε ενα θεμα μεχρι να το κατανοησει ολη η ταξη. Οι καθηγητες συνηθως δεν ειναι διαθεσιμοι σε ωρες εκτος μαθηματος για να λυσουν αποριες (οι περισσοτεροι επιδιωκουν να μην εχουν κενα και αφου δουλεψουν 4-5 ωρες τη μερα να πανε σπιτια τους) και η ενισχυτικη διδασκαλια ουδεποτε πιαστηκε σοβαρα ως θεσμος.

Με ολα αυτα υποψη, πως να μην εχεις φροντιστηρια/ιδιαιτερα και λοιπες καταστασεις?

Disclaimer: Δε προσπαθω να δικαιολογησω ή υπερασπισω την υπαρξη και λειτουργια των φροντιστηριων, απλα εξηγω γιατι δε με εκπλησει καθολου η συγκεκριμενη κατασταση.

edit:

Να προσθέσω πάντως ότι το μόνο διαμάντι στη Δευτεροβάθμεια που κυριολεκτικά σώζει όποιον θελήσει να ασχοληθεί είναι η Θεωρητική Γεωμετρία (ελπίζω να υπάρχει ακόμα). Είναι πρότυπο μαθήματος για την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης και το θάρρος της άποψης.

Και ως εκ τουτου εχει καταργηθει εδω και πολλα φεγγαρια. Χαλουσε την πιατσα.

Τριτο edit:

Δειτε τις λυσεις που προτεινει το Υπουργειο για το μαργαριταρι που ακουει στο ονομα ΑΟΔΕ:

Θεμα Β, Απαντηση: Κεφ. 2, Σελ 57 "Ο Henry Fayol...της θεωρίας το management"

http://panelladikes.blogspot.com/2010/05/2010_21.html

Και στο τελος του αρθρου

"Για πρώτη φορά έπεσε άσκηση πράγμα που βοηθάει τους μαθητές που δεν είναι τόσο καλοί στην παπαγαλία!"

Δεν ειναι να κλαις?

 

[Earendil]

Η τελευταία φορά που η δευτεροβάθμια εκπαίδευση με απασχόλησε (περισσότερο σαν αξιοθέατο η αλήθεια είναι) είναι πριν εννιά χρόνια και κάτι...όταν διαπίστωσα ότι ο ένας από τους βαθμολογητές τηε έκθεσης μου είχε βάλει 6 (έξι).

Ήμουν που ήμουν σε τροχιά κιθάρας και Tolkien τα δύο τελευταία χρόνια του Λυκείου...δε θα έβαζα τα κλάματα στο γκραν φινάλε. Δίπλα στην πόρτα μου είχα περάσει εξάλλου.

Πέρα απ'τα μαθήματα που ούτως ή άλλως με ενδιέφεραν και επί των οποίων όλο και κάτι φρέσκο έμαθα στα χρόνια που ήρθαν, η μόνη ανάμνηση που έχω είναι ο τύπος R=V/I - είχε χρειαστεί να τον γράψω 1000 φορές τιμωρία. :-*

 

[Lorda01]

Ναι, κι εγώ αυτό πίστευα κάποτε...

Και εγώ αυτό πίστευα...Μετά είδα πως σκ@...α λειτουργεί το σύστημα και προσγειώθηκα απότομα...

 

[Evilnye]

Το ότι υπάρχουν φροντιστήρια δεν φταίει ότι δεν είναι επαρκής η ώρα, ή οι αίθουσες κάτι έχουν ή τα βιβλία κτλ.

Το σύστημα δημόσιας εκπαίδευσης φταίει που όπως σε κάθε άλλη έκφανση δημόσιας υπηρεσίας υπολειτουργεί. Υπάρχουν φυσικά εξαιρέσεις όσο πιο χαμηλή η εκπαίδευση, δηλαδή οι δάσκαλοι πχ κάνουν κάποια δουλειά, αλλά στο Λύκειο... οι περισσότεροι αν όχι όλοι απλά εκβιάζουν για να πάρουν μαθητές σε ιδιαίτερα.

 

[Superfunk]

Η δευτεροβαθμια εκπαιδευση στην Ελλαδα ειναι εντελως αστεια,μια και δεν ειναι τιποτα παραπανω απο μια προετοιμασια για καποιες ΠΑΝΕΥΚΟΛΕΣ εξετασεις (σε ΗΛΙΘΙΑ μαθηματα τα οποια δεν εχουν σχεδον καμμια σχεση με το μελλοντικο αντικειμενο σπουδων)  ωστε να μπει και ο...καθε πικραμενος στο...πανεπιστημιο,σε...οποιοδηποτε πανεπιστημιο.... (ωστε αργοτερα να εχει πτυχιο οταν δουλευει σκουπιδιαρης..... :)....

Αν ημασταν σοβαρη χωρα στο Πανεπιστημιο θα επρεπε να μπαινει το 5%-10% του συνολου των μαθητων,δηλ.οι διαπιστωμενα εξαιρετικοι και αριστοι και οχι οι καλυτεροι παπαγαλοι....... και βεβαια με εξετασεις ΔΥΣΚΟΛΕΣ και ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ που θα εκανε καθε πανεπιστημιο ξεχωριστα (οπως δηλ.γινεται στις περισσοτερες χωρες του κοσμου,οπου μαλιστα υπαρχει και προπαρασκευαστικο πρωτο ετος στο οποιο....ολοι μπαινουν και...σχεδον κανεις δεν βγαινει.......ή μαλλον βγαινει μονο ο αριστος....)  

Αν ειχα παιδι δεν θα το εστελνα καν στο ελληνικο "σχολειο" ειναι ΕΝΤΕΛΩΣ χαμενος χρονος μια και δεν προκειται να μαθει ΑΠΟΛΥΤΩΣ τιποτα (ουτε εγω εμαθα πριν απο 35 χρονια αλλωστε.... ;D)  ,βλεποντας δε το γερμανικο εκπαιδευτικο συστημα απο κοντα..μονο....να ...κλαψω για τα χαλια μας μπορω.....