Η άποψη σας για τον Michael Jackson.

Καλά εντάξει. Θυμάμαι μετα τον θανατο του με σπρει σε τοίχο στα Εξάρχεια: "ο Μάικλ ηταν μονο η αρχή" και πιο παλιά παλι: "έγχρωμη τιβι ασπρομαυρος Μάικλ". Τρου στόρι.
καλα το πιο κορυφαιο συνθημα που ειχε γραφτει..."μιση ζωη μαυρος,μιση ζωη ασπρος,Μιχαλη ζεις,για παντα μπαοκτζης"!!!

 
Μεγαλοφυΐα... ο ορισμός. Αν κάποιος δεν το συνειδητοποιεί, μάλλον δεν έχει ακούσει με προσοχή τα "Off The Wall", "Thriller", "Bad" και "Dangerous", ή δεν έχει δει τι έκανε ο άνθρωπος στα live του πριν επέλθει η πτώση στο φινάλε των 80's (δηλ. πριν αρχίσει σε κάποια κομμάτια να βασίζεται στο playback και κατά βάση να χορεύει μόνο)... ενδεικτικό αυτό στο οποίο αναφέρομαι το live στη Yokohama το '87, λίγο πριν την κυκλοφορία του "Bad", όπου η ερμηνεία του είναι ακραία, σε φάση παγκόσμιο ρεκόρ στα 100 μ. στίβου. Το επίπεδο performing του (τραγούδι + χορός) στα ντουζένια του θεωρώ ότι παραμένει σε γενικές γραμμές άπιαστο, με μοναδική εξαίρεση την αρκετά μεταγενέστερη Beyonce (η οποία "αθλητικά" μιλώντας είναι ακόμη καλύτερη από τον Michael σε επίπεδο σταθερότητας - έχουν περάσει χρόνια και συνεχίζει στο ίδιο κορυφαίο επίπεδο - αλλά υστερεί πάρα πολύ σε επίπεδο υλικού σε σχέση με τον MJ).

Δεν πιάνω καν τις πασίγνωστες κομματάρες του "Thriller" και του "Bad"... δείτε εδώ τι έγραφε ο άνθρωπος.​




 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
 Καμμιά σχέση, είναι σαν να συγκρίνεις τους Beatles με τους Backstreet boys
Nικο ηθελα την γνωμη σου σε κατι - και το ρωταω αποκλειστικα σε σενα ελπιζοντας σε μια αμεροληπτη αποψη μιας κ οπως ειπες εκτιμας αλλα δεν γουσταρες ποτε.

Αν ο Τimberlake μπροστα στον Μιχαλακη ειναι οτι οι Backstreet μπροστα στους Beatles 

Τοτε ο Μιχαλιος μπροστα στον James Brown τι ειναι?

Μπροστα στον Wonder?

Mπροστα στον Charles?

Μπορεις να σκεφτεις τις αναλογιες αν πιστευεις οτι υπαρχουν?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Τοτε ο Μιχαλιος μπροστα στον James Brown τι ειναι?

Μπροστα στον Wonder?

Mπροστα στον Charles?

Μπορεις να σκεφτεις τις αναλογιες αν υπαρχουν?
Ότι είναι και οι Μetallica μπροστά στους Deep Purple, Zeppelin, UFO, Scorpions, Maiden. Mια μεγάλη, τεράστια μάλλον, μπάντα επηρεασμένη από άλλα μεγαθήρια

 
 Ο άνθρωπος, αν και βέβαια ΑΝ ισχύουν τα όσα του καταλογίζουν άνθρωπος δεν ήταν, είναι πέρα από κάθε αμφιβολία και χωρίς συναγωνισμό το νούμερο ΕΝΑ pop icon όλων των εποχών. Αυτός ήταν ο στόχος του, για αυτό δούλεψε και πάλεψε για μια ζωή, και το κατάφερε. Φόρεσε σκαρπίνι με άσπρη κάλτσα, έπιανε τα αρχ***δια του με ρυθμό και αυτοπεποίθηση, και τα πεζοδρόμια φωτίζονταν στο πέρασμά του. Αν εμείς δώσουμε λοιπόν στη μουσική τον ορισμό του συνολικού πακέτου, δηλαδή performance+ εικόνα+ πωλήσεις+ χορό+ βίντεο κλιπ+ fashion icon κοκ, τότε ο MJ είναι ο Ν1 υποψήφιος για την κορυφή.

 Από την άλλη, αν στη μουσική δώσουμε τον ορισμό της καθαρής " τέχνης για την τέχνη", κρατήσουμε δηλαδή μόνο τα καθαρά μουσικά στοιχεία του τύπου αρμονία, μελωδία κ.λ.π., τότε ο M.J. δεν μπαίνει ούτε στο τοπ 1000.

 
ετσι ξερά?

Χωρις καμια... αναφορα σε περιπτυξεις σου με το γυναικειο φυλο ενω ακουγες το Dirty diana στο background...

 Εχεις αρχισει κ χαλας..
Δεν ακουγα MJ οταν έκανα τέτοια.

 
 Από την άλλη, αν στη μουσική δώσουμε τον ορισμό της καθαρής " τέχνης για την τέχνη", κρατήσουμε δηλαδή μόνο τα καθαρά μουσικά στοιχεία του τύπου αρμονία, μελωδία κ.λ.π., τότε ο M.J. δεν μπαίνει ούτε στο τοπ 1000.


Συμφωνώ στα πρώτα που είπες, αλλά κάπου εδώ το έχασα. Ότι δηλαδή θα βρούμε 1000 μουσικούς που έχουν γράψει κομμάτια της μουσικής αξίας και τελειότητας ενός "Billie Jean" και ενός "Smooth Criminal" δηλαδή; 

Για να το πω όσο πιο χονδροειδώς και απλοϊκά μπορώ, οι σπουδαίοι μαύροι μουσικοί είναι πιθανότατα τα πιο χαρισματικά μουσικά όντα αυτού του ντουνιά, και ο Μιχαλάκης ανήκει στην ελίτ αυτών. Και για να περιορίσουμε λίγο την κουβέντα στα σχετικά μουσικά είδη, σε ατομικό επίπεδο οι μεγαλύτερες και επιδραστικότερες μορφές της RnB, soul και funk υπήρξαν (όχι σε σειρά) οι Stevie Wonder, Sly Stone, James Brown, Ray Charles, Aretha Franklin, Marvin Gaye, Curtis Mayfield, Sam Cooke, Bill Withers, Chaka Khan, Al Green, Michael Jackson και Prince. Αν δοκιμάσει κανείς ένα google search με άρθρα που έχουν ασχοληθεί με το θέμα (δεν μιλάω για λίστες των φανς, ούτε για λίστες πωλήσεων του Billboard), θα διαπιστώσει ότι ο MJ συνήθως βρίσκεται στο νούμερο 1 μεταξύ όλων αυτών, μιας και το πρωτογενές ταλέντο του ήταν μοναδικό, και ταυτόχρονα σε επίπεδο crossover επιτυχίας στην πλατειά μάζα το πήγε σε άλλο επίπεδο. Με αυτό δεν θέλω να πω πως τον θεωρώ ντε και καλά νούμερο 1 σε μουσικό επίπεδο (I would go with Stevie), αλλά σίγουρα βρίσκεται κάπου εκεί κοντά με όλους αυτούς, έχοντας το πολύ προσωπικό του - αμίμητο - στυλ μουσικά.

Αν ο Τimberlake μπροστα στον Μιχαλακη ειναι οτι οι Backstreet μπροστα στους Beatles 

Τοτε ο Μιχαλιος μπροστα στον James Brown τι ειναι?

Μπροστα στον Wonder?

Mπροστα στον Charles?

Μπορεις να σκεφτεις τις αναλογιες αν πιστευεις οτι υπαρχουν?


Απαντήθηκε ήδη από τον VangelisV, απλά εγώ θα πάω λίγο την κουβέντα σχετικά με την αξιολόγηση του σαν μουσικός.

Υπάρχει ένας κίνδυνος σε ό,τι έχει να κάνει με την καλλιτεχνική κριτική πάνω στο έργο του Jackson, και αυτός είναι ο εξής:

1) ο άνθρωπος, βασισμένος στην κληρονομιά του James Brown, και βάζοντας τη δική του σκληρή δουλειά και το προσωπικό του ταλέντο και όραμα in the mix, το πήγε σε άλλο επίπεδο στο κομμάτι ψυχαγωγίας και star power, το οποίο είχε σαν συνέπεια οι pop stars των επόμενων γενεών (κανείς εκ των οποίων δεν έφτανε ούτε μια τρίχα από τα αρχίδια του σε ταλέντο, groove και μουσικότητα) να προσπαθούν όλοι να τον μιμηθούν... από τους υπερταλαντούχους μέχρι τους καρνάβαλους

2) το έργο του πέρασε στην πλατειά μάζα, και αυτό σημαίνει ότι μέρος εκείνων που αγαπάνε τη μουσική του είναι ανεγκέφαλοι fanboys

3) πρόκειται για μια περίπτωση παιδιού-θαύματος που μεγάλωσε με "αρρωστημένο" τρόπο, και κατέληξε να είναι μια ανώμαλη προσωπικότητα που ζούσε στο δικό της κόσμο

Δυστυχώς, πολλές φορές - δεν αναφέρομαι στο noiz, αναφέρομαι γενικά - βλέπω σχόλια που μου φαίνεται σαν κάποιος να στέκεται μόνο στα παραπάνω σημεία, ξεχνώντας ότι οι κομματάρες που άφησε ήταν δικές του δημιουργίες, και ότι το groove αυτών κυλούσε μέσα του και μετατρεπόταν σε μουσική από τον ίδιο, και δεν το δανείστηκε από κανένα... Καταλαβαίνω απόλυτα τη φάση "not my thing", ή "ε όχι και ο κορυφαίος όλων", αλλά δεν είναι δύσκολο κανείς να δεχθεί τη μουσική μοναδικότητα και το χάρισμά του.

 
αυτο το μουσικη αξια για το μπιλιτζιν ας μου το αναλυσει - τεκμηριωσει καποιος πλζ

 
αυτο το μουσικη αξια για το μπιλιτζιν ας μου το αναλυσει - τεκμηριωσει καποιος πλζ


Με μία λέξη, το groove... συν τις τέλειες φωνητικές γραμμές από κουπλέ σε ρεφρέν (πολύ προσωπική ρυθμική και μελωδική απαγγελία του MJ), τελειότητα από το πρώτο beat μέχρι το τελευταίο.

 
Nικο ηθελα την γνωμη σου σε κατι - και το ρωταω αποκλειστικα σε σενα ελπιζοντας σε μια αμεροληπτη αποψη μιας κ οπως ειπες εκτιμας αλλα δεν γουσταρες ποτε.

Αν ο Τimberlake μπροστα στον Μιχαλακη ειναι οτι οι Backstreet μπροστα στους Beatles 

Τοτε ο Μιχαλιος μπροστα στον James Brown τι ειναι?

Μπροστα στον Wonder?

Mπροστα στον Charles?

Μπορεις να σκεφτεις τις αναλογιες αν πιστευεις οτι υπαρχουν?


Είναι ότι είναι o Sibelius μπροστά στον Μπετόβεν.

Δεν νομίζω άλλωστε και ο ίδιος να πιστευε κάτι άλλο.

 
 Stevie Wonder, Sly Stone, James Brown, Ray Charles, Aretha Franklin, Marvin Gaye, Curtis Mayfield, Sam Cooke, Bill Withers, Chaka Khan, Al Green,  και Prince.
Δεν γνωριζω τον λογο που το ονομα του μπαινει σε αυτη την λιστα..{ισως γιατι εχει πουλησει περισσοτερο απο ολους αυτους μαζι}..αλλα στο δικο μου μυαλο το ονομα του δεν ανηκει σε αυτη.

Μπορει να ειναι αιρετικη η αποψη μου..αλλα δεν μπορω να δεχτω το ονομα του MJ..σε ιδια λιστα με τον Wonder  και τους υπολοιπους καλλιτεχνικα.

Ειναι σαν να βαλω  στην ιδια λιστα την Εφη Θωδη με την Beyonce επειδη κ οι 2 απλα...τραγουδανε.

Σαν performer για την εποχη του μια χαρα ηταν.

Αλλα δεν τα εκανε ολα μονος τους- Αυτο ειχε κατα την γνωμη μου σημαντικη επιδραση στο συνολικο [του} αποτελεσμα..

Αλλιως κανει ενορχηστρωση ο Μητσος αλλιως ο Q...Aλλες χορογραφιες κανει η Νατασα απο το Αιγαλεω...αλλες οι χορογραφοι του.

Και βεβαια το απιστευτο προμο...{σε εκατομμυρια δολ} για να στηθει αυτος ο ανθρωπος.

Ακομα θυμαμαι στο κινηματογραφο πριν τις ταινιες να παιζουν ολο το Thriller. 

 
θα βρούμε 1000 μουσικούς που έχουν γράψει κομμάτια της μουσικής αξίας και τελειότητας ενός "Billie Jean" και ενός "Smooth Criminal" δηλαδή;

Για να το πω όσο πιο χονδροειδώς και απλοϊκά μπορώ, οι σπουδαίοι μαύροι μουσικοί είναι πιθανότατα τα πιο χαρισματικά μουσικά όντα αυτού του ντουνιά




 Αν ξεκινάς με τέτοιες, εν πολλοίς ρατσιστικές, παραδοχές, τότε θα βγάλεις και τον M.J. τον καλύτερο μουσικό όλων των εποχών.

 Εγώ πάλι προτιμώ τα καθαρά μουσικά κριτήρια. Εν αρχή είναι η φόρμα λοιπόν. Ξεκινάμε λοιπόν με τους Συμφωνιστές, οι οποίοι σαφώς και παίζουν μπάλα σε άλλο επίπεδο από τους τραγουδοποιούς, και στη συνέχεια βλέπουμε.

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_symphony_composers

 Η γνώμη μου βέβαια είναι ότι ούτε σαν τραγουδοποιός δεν μπορεί να κρατήσει όχι κερί, ούτε αναπτήρα σε κάτι Μακαντρέους και κάτι ΣαιμονΓκαρφάνκελδες ? αλλά αυτό αργεί πολύ, αν βάλουμε περουκάκιδες, ρομαντικοκουστουμάτους, πρωτοπόρους ατονάλ, μονταλοτζαζίστες και αβανγκάρντιδες ψυχασθενείς πρώτους στη λίστα όπως και πρέπει, τότε το τοπ 1000 όντως απομακρύνεται πολύ. ?

 Pop icon ήταν ο άνθρωπος, ο μπεστ. Φτάνει και περισσεύει, και περισσεύει ΠΟΛΥ. ?

 
Με μία λέξη, το groove... συν τις τέλειες φωνητικές γραμμές από κουπλέ σε ρεφρέν (πολύ προσωπική ρυθμική και μελωδική απαγγελία του MJ), τελειότητα από το πρώτο beat μέχρι το τελευταίο.
υποθέτω Stevie Wonder εχεις ακουσει...

 
υποθέτω Stevie Wonder εχεις ακουσει...


Το έγραψα κιόλας ότι είναι number 1 in my book... αν θες περαιτέρω πειστήρια, ιδού και οι δύο εκπομπές μου μέχρι τώρα για τον Stevie:



Κατά τα άλλα, το ότι ο Stevie γκρουβάρει ασύστολα σημαίνει ότι ο MJ δεν γκρουβάρει;

Pop icon ήταν ο άνθρωπος, ο μπεστ. Φτάνει και περισσεύει, και περισσεύει ΠΟΛΥ

Εγώ πάλι προτιμώ τα καθαρά μουσικά κριτήρια. Εν αρχή είναι η φόρμα λοιπόν. Ξεκινάμε λοιπόν με τους Συμφωνιστές, οι οποίοι σαφώς και παίζουν μπάλα σε άλλο επίπεδο από τους τραγουδοποιούς, και στη συνέχεια βλέπουμε.

https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_symphony_composers


Να με πεις μουσικά ρατσιστή επειδή γουστάρω μαυρίλα, it's fine by me (? "Say It Loud - I'm Black And I'm Proud")... Κατά τα άλλα, τα έχουν πει οι κύριοι ("έβρι τάιμ άι λίσεν χιμ άι φιλ ε πρέσουρ ιν μάι τσεστ").






Οι κορυφαίοι πάνε με τους κορυφαίους, ειδικά όταν μιλάμε για την κορυφή της πυραμίδας της μουσικής βιομηχανίας. Το θέμα είναι ότι σαν πρώτη ύλη ο Michael ήταν στο Θεό, δεν ήταν καμία Έφη Θώδη... Γενικώς έχουμε την τάση να πηγαίνουμε από το ένα άκρο στο άλλο. ?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Άλλο πράγμα η τραγουδοποιία, άλλο η συμφωνικού τύπου σύνθεση [...]  Ο ένας δεν μπορεί να κάνει το άλλο, και τούμπαλιν.




Η διαφορά είναι η εξής: Ένας συμφωνιστής μπορεί μέσα σε μια μέρα να σου γράψει καμιά δεκαριά χιλιάδες αξιοπρεπή τραγούδια ? πρόσεξε: δε σου λέω αριστουργηματικά, ούτε καν γαμάτα, ούτε καν καλά, διότι αυτό πρέπει να έχεις έμπνευση και το άγγιγμα του θεού. Όμως θα σου γράψει αξιοπρεπέστατα τραγούδια, μόνο και μόνο επειδή έχει διεξοδική αρμονική και μελωδική γνώση, με τα γνωστά 11 τυπικά μοτίβα (τόσα λένε οι γνώστες ότι υπάρχουν, εγώ 5-6 τα βγάζω ? ) θα σου αρχίσει τις παραλλαγές 1-2-Χ κουπλέ/γέφυρα/ρεφραίν και τα τραγούδια θα στέκονται.

 Ο καημένος ο τραγουδοποιός πάλι, ούτε τις παρτιτούρες από τις ΗΔΗ γραμμένες συμφωνίες δε θα μπορεί να διαβάσει, με τα κλειδιά και τα τρανσπόζα γάμησέ τα, όχι να γράψει και συμφωνία. Στην ουσία είναι στο μηδέν, στην αρχή, ούτε κατά διάνοια κοντά. Φυσικά όμως και δε χρειάζεται κάτι τέτοιο για να γράψει ΓΑΜΑΤΑ τραγούδια.

 Μηχανικός λοιπόν και ο κυρ Κώστας που φτιάχνει παπάκια, μηχανικός και ο συντηρητής του F-22, αλλά μην μπερδευόμαστε: Κάποιο από τα δύο είναι πολύ, ΠΟΛΥ δυσκολότερο. Τώρα βέβαια αν θες να φτιάξεις παπάκι θα πας στον κυρ Κώστα, έκαστος στο είδος του.

 
Το έγραψα κιόλας ότι είναι number 1 in my book... αν θες περαιτέρω πειστήρια, ιδού και οι δύο εκπομπές μου μέχρι τώρα για τον Stevie:



Κατά τα άλλα, το ότι ο Stevie γκρουβάρει ασύστολα σημαίνει ότι ο MJ δεν γκρουβάρει;


δεν γνωρίζω περι εκπομπών, αν όμως είναι #1 στο βιβλίο σου τότε τι συζητάμε?

κατά τη γνώμη μου ο MJ και 

ο Stevie δεν μπορούν καν να μπούν στην ίδια πρόταση.

άσχετα αν ο δεύτερος τον τίμησε στην φιέστα των εταιρειών όταν πέθανε ο πρώτος.

Ύστατη τιμή, αλλά that's showbiz

 
Η διαφορά είναι η εξής: Ένας συμφωνιστής μπορεί μέσα σε μια μέρα να σου γράψει καμιά δεκαριά χιλιάδες αξιοπρεπή τραγούδια ?πρόσεξε: δε σου λέω αριστουργηματικά, ούτε καν γαμάτα, ούτε καν καλά, διότι αυτό πρέπει να έχεις έμπνευση και το άγγιγμα του θεού. Όμως θα σου γράψει αξιοπρεπέστατα τραγούδια, μόνο και μόνο επειδή έχει διεξοδική αρμονική και μελωδική γνώση, με τα γνωστά 11 τυπικά μοτίβα (τόσα λένε οι γνώστες ότι υπάρχουν, εγώ 5-6 τα βγάζω ? ) θα σου αρχίσει τις παραλλαγές 1-2-Χ κουπλέ/γέφυρα/ρεφραίν και τα τραγούδια θα στέκονται.

 Ο καημένος ο τραγουδοποιός πάλι, ούτε τις παρτιτούρες από τις ΗΔΗ γραμμένες συμφωνίες δε θα μπορεί να διαβάσει, με τα κλειδιά και τα τρανσπόζα γάμησέ τα, όχι να γράψει και συμφωνία. Στην ουσία είναι στο μηδέν, στην αρχή, ούτε κατά διάνοια κοντά. Φυσικά όμως και δε χρειάζεται κάτι τέτοιο για να γράψει ΓΑΜΑΤΑ τραγούδια.

 Μηχανικός λοιπόν και ο κυρ Κώστας που φτιάχνει παπάκια, μηχανικός και ο συντηρητής του F-22, αλλά μην μπερδευόμαστε: Κάποιο από τα δύο είναι πολύ, ΠΟΛΥ δυσκολότερο. Τώρα βέβαια αν θες να φτιάξεις παπάκι θα πας στον κυρ Κώστα, έκαστος στο είδος του.


Καμία αντίρρηση στα των δύο πρώτων παραγράφων. Στο συμπέρασμα (3η παράγραφο), όσο κι αν αυτό προκύπτει λογικά από τα προηγούμενα, τινάξαμε ελαφρώς την μπάνκα στον αέρα ωστόσο, χαχα... κι αυτό γιατί, βάσει αυτού του σκεπτικού, οι McCartney, Hendrix, Stevie Wonder αυτού του κόσμου πρέπει επίσης να αξιολογηθούν σαν υποδεέστεροι μουσικοί από τον κάθε Σκαλκώτα (μου αρέσουν τα έργα του, μην παρεξηγηθώ.. απλώς μου ήρθε στο μυαλό σαν μια περίπτωση συμφωνικού συνθέτη όχι τόσο γνωστού και επιδραστικού στην παγκόσμια συμφωνική κληρονομιά, για αυτό και τον ανέφερα).

Δεν το λέω για να σε πικάρω, χαλαρή κουβέντα κάνουμε, απλά σχολιάζω την προηγούμενη άποψη "μουσικά ούτε στο τοπ1000"... Αν δεν καταλαβαίνω λάθος λοιπόν, βάσει της λογικής σου, στο τοπ1000 πρέπει να μπαίνουν μόνο συμφωνικοί συνθέτες, όσο άγνωστοι ή μη επιδραστικοί κι αν είναι αυτοί, απλά και μόνο λόγω του αντικειμενικού γνωστικού τους επιπέδου, άντε και κάποιοι πρωτοπόροι jazzmen που πήγαν το πράγμα μπροστά ιστορικά στο κομμάτι της αυτοσχεδιαστικής έκφρασης από την άλλη μεριά, ή και κάποιοι πρωτοπόροι της μουσικής τεχνολογίας. Δηλ. όχι μόνο χώρος για τον MJ δεν υπάρχει, αλλά και για κανέναν από τους άλλους 3 που ανέφερα στην προηγούμενη παράγραφο... ή μήπως χαλαρώνουν τα κριτήρια εκεί λόγω έμπνευσης και αγγίγματος του Θεού; ?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
  Καθόλου δε χαλαρώνουν τα κριτήρια. Όσο μιλάμε για τραγούδια, δηλαδή ανάπτυξη θέματος που τήνει στο μηδέν, σε αντιπαράθεση με φόρμες που στηρίζονται και εξιψώνουν την ανάπτυξη, το λόγο θα έχουν πάντα οι δεύτερες. Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα με τις παροιμίες και τα αποφθέγματα σε σχέση με τα φιλοσοφικά δοκίμια: Τα πρώτα είναι ζουμερά, περιεκτικά και χρειάζεται οπωσδήποτε να έχεις σπινθιροβόλο πνεύμα για να πεις ένα ωραίο απόφθεγμα, αλλά για να γράψεις φιλοσοφικό κείμενο που να στέκει θέλεις άλλο επίπεδο σκέψης.

 Και για να στο πω αλλιώς, λατρεύω Steve Wonder, έχει μερικά από τα πιο ωραία τραγούδια που έχω ακούσει στη ζωή μου, αλλά ο Σκαλκώτας τον περνάει από πάνω σα Leopard 2 που συγκρούεται μετωπικά τελικιασμένο με το παπάκι που πήγαμε για φτιάξιμο στον κυρ Μήτσο. Χωρίς καμία ελπίδα σύγκρισης, θα ήταν άδικη η οποιαδήποτε σύγκριση, λατρεύουμε Stevie αλλά...

 
  Καθόλου δε χαλαρώνουν τα κριτήρια. Όσο μιλάμε για τραγούδια, δηλαδή ανάπτυξη θέματος που τήνει στο μηδέν, σε αντιπαράθεση με φόρμες που στηρίζονται και εξιψώνουν την ανάπτυξη, το λόγο θα έχουν πάντα οι δεύτερες. Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα με τις παροιμίες και τα αποφθέγματα σε σχέση με τα φιλοσοφικά δοκίμια: Τα πρώτα είναι ζουμερά, περιεκτικά και χρειάζεται οπωσδήποτε να έχεις σπινθιροβόλο πνεύμα για να πεις ένα ωραίο απόφθεγμα, αλλά για να γράψεις φιλοσοφικό κείμενο που να στέκει θέλεις άλλο επίπεδο σκέψης.

 Και για να στο πω αλλιώς, λατρεύω Steve Wonder, έχει μερικά από τα πιο ωραία τραγούδια που έχω ακούσει στη ζωή μου, αλλά ο Σκαλκώτας τον περνάει από πάνω σα Leopard 2 που συγκρούεται μετωπικά τελικιασμένο με το παπάκι που πήγαμε για φτιάξιμο στον κυρ Μήτσο. Χωρίς καμία ελπίδα σύγκρισης, θα ήταν άδικη η οποιαδήποτε σύγκριση, λατρεύουμε Stevie αλλά...
Μανο συμφωνω

Δεν νομιζω οτι μπορουμε να συγκρινουμε εναν κλασσικο συνθετη με εναν μοντερνο απο αποψη παιδειας κ μονο.

 Ο πρωτος ειναι καθηγητης πανεπιστημιου κ αλλος μαθητης γυμνασιου στην καλυτερη.

Προσπαθησα να κρατησω σε καποιο επιπεδο τα συγκριτικα μεγεθη..πχ Wonder η Ray Charles..αλλα δε νομιζω οτι τιθεται καν θεμα συγκρισης με τους κλασσικους κ θα ξεφυγει η κουβεντα.

 

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top