- Μηνύματα
- 11,651
- Λύσεις
- 1
- Πόντοι
- 3,578
Προφανώς η Fender (Europe εν προκειμένω) γνωρίζει καλύτερα τον λόγο αυτών των ορίων.Step είπε:Δεν αμφισβητώ ότι η "δέσμευση" αυτή μπορεί να αποτελεί σημείο αναφοράς για κάποιους ενδιαφερόμενους και να τους προσελκύσει ένα κατάστημα για αυτόν ακριβώς τον λόγο, όμως δεν είναι έως πολύ τραβηγμένα τα συγκεκριμένα πακέτα;
Να πουλήσουν θέλουν σε ελεγχόμενες τιμές (γι αυτό και το ονομαστικό κέρδος, αν και δεν μου φαίνεται το 10% αληθινό) αλλά και να διατηρήσουν την εμπιστοσύνη του τελικού καταναλωτή.
Λάβε υπ όψη πως ένα τέτοι brand πουλάει απο μόνο του. Ο κόσμος ζητάει Fender Stratocaster.
Δεν είναι κάποια κιθαρα που βάζεις στην βιτρίνα και περιμένεις να την πουλήσεις σε αυτόν που μπορεί κάποια στιγμή να την εκτιμήσει.
Βέβαια αυτές είναι κουβέντες του αέρα που κάνουμε, μιας και δεν είμαστε έμποροι του χώρου για να ξέρουμε τι σημαίνει κοστολόγιο, στοκ και κίνηση εμπορεύματος. Και κυρίως χωρίς κλίμακα!
Είναι περισσότερα τα μαγαζιά που πουλάνε φτηνά ή μαθητικά όργανα. Αυτό είναι το προφίλ τους και ζούνε μια χαρά. Όταν πουλάνε κατα περίπτωση κάποια ακριβότερα, πουλάνε κλειστά κουτιά που δεν έχουν στο στοκ τους. Κι έτσι χτυπώντας την τιμή κατα 1 ευρώ, παίρνουν την πελατεία απο τα μαγαζια που έχουν επενδύσει, γνωρίζουν το αντικείμενο και προσφέρουν πρόσθετες υπηρεσίες, όπως την ευκαιρία να δοκιμάσεις το όργανο. Γι αυτό λέγονται και box pushers.Κατά την άποψη σας ένα μαγαζί έχει να δώσει αλλά και να πάρει περισσότερα όταν το αντικείμενο με το οποίο συναλλάσσεται στενεύει, ή έστω συγκεκριμενοποιείται εκτενώς;
Εν προκειμένω ένα κατάστημα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα σε μία επένδυση αποκλειστικά entry level οργάνων, μία επένδυση κάπου στη μέση αλλά με υψηλό κόστος για τα σημερινά μαγαζιά, και μία πολύ μεγάλη επένδυση σε όργανα μέσης αξίας 2 χιλιάδων ευρώ το κομμάτι.
Πολύ λίγα είναι αυτά που έχουν ακριβά όργανα σε στοκ και είναι σε θέση να τα υποστηρίξουν κιόλας προσφέροντας πρόσθετες υπηρεσίες και after sales service.
Και προφανώς η εταιρία θέλει να δίνει τα ανάλογα πακέτα για τις όποιες περιπτώσεις.
Το να πουλάς έστω και ένα προιόν απο κάθε εταιρία δεν είναι σοβαρή εμπορική πολιτική καθως διαχέεται το ενεργητικό σε πολλούς τομείς και δεν υποστηρίζεις σωστά κανέναν.Σε καιρούς όπως οι τωρινοί αν δεν μιλάμε για καταστήματα/αλυσίδες-Κολοσσούς είναι εύλογο αντί να μικρύνει ένα κατάστημα το φάσμα των προϊόντων του -άρα και των εν δυνάμει πελατών του- να θέλει να επενδύσει με την λογική να δώσει ας πούμε το ποσό που θα έδινε για τις entry level κιθάρες για να αγοράσει 15 squier, 4 μεξικάνες επιλογής του και 3 αμερικάνες παρομοίως.
Δηλαδή αν θέλει ένας καταστηματάρχης να πουλήσει έστω ένα μόνο προϊόν μίας εταιρίας πρέπει να κάνει το μαγαζί του franchise στην εταιρία.
Η προσέγγιση αυτή μου φαίνεται εξωφρενική.
Η κάθε παραγωγός εταιρία θέλει να έχει όσο μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς μπορεί να πάρει. Και γι αυτό φροντίζει να καλύπτει με προιόντα ανάλογα με το προφίλ του αγοραστή. Γι αυτό προέκυψε κι η Squier κι η κινέζικη κι η Μεξικάνικη κι η Γιαπωνέζικη. Γι αυτούς που θελουν μια Stratocaster με μικρότερο αντίτιμο. Προσφέρουν λοιπόν επώνυμο προιόν για κάθε πορτοφόλι.
Λογικό είναι να θέλουν να έχουν σταθερούς συνεργάτες, όπου ο ένας υποστηρίζει τον άλλον.
ΥΓ Δεν υπάρχουν αποκλειστικοί αντιπρόσωποι πια στην Ευρώπη.