Αν και θέλω ακόμα καιρό να το ακούσω , θα πω κάποια πράγματα μιας και το έχω 4 μέρες στα χέρια μου και το έχω ακούσει πάνω από 10 φορές.
Αρχικά , υπάρχουν 2 τύποι ακροατών . Αυτοί που είναι στημένοι με το δόκανο περιμένοντας την ευκαιρία να πούνε την εξυπνάδα τους , θάβοντας την προσπάθεια οποιουδήποτε καλλιτέχνη , συγκρίνοντας βέβαια και τα αριστουργήματα που έχουν συνθέσει οι ίδιοι και οι ''άλλοι'' , σαν εμένα ας πούμε , που ΠΑΝΤΑ έχω θετική προδιάθεση σε οποιαδήποτε προσπάθεια . Αυτό δε σημαίνει ότι θα πω ότι είναι καλό πάντα.
Chinese Democracy .
Φοβερή παραγωγή , εξαιρετικές ενορχηστρώσεις και πολύ καλή δουλειά στις κιθάρες . Αυτά κάνουν μπαμ με το καλημέρα .
Ενοείται , πως ούτε με το Appetite έχει σχέση , ούτε με τα Illusions , εκτός του ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΥ , This I Love , ίσως..Το συγκεκριμένο τραγούδι είναι εκπληκτικό πραγματικά , συναίσθημα , μελωδίες , πραγματικό διαμάντι..
Chinese Democracy και Better , groovaroun και είναι πολύ ωραία κομμάτια .
Επίσης το Sorry είναι μία ακόμα όμορφη μπαλάντα . If The World , Street Of Dreams , Riad N' The Beduins , TWAT , Madagascar...πολύ όμορφα κομμάτια όλα...Για μένα έχει λίγες κακές ή αδιάφορες στιγμές.
Φυσικά δε μπορεί κάποιος να περιμένει την ''αλητεία'' του 1987 , όταν κοιμόταν στα παγκάκια , από ένα 47χρονο νομίζω τύπο ! Ούτε μπορούμε να μείνουμε κολλημένοι στα , ''δεν παίζει ο Slash'' κτλ . Οι τύποι που παίζουν εδώ κιθάρα , είναι καλύτεροι κιθαρίστες , απλά πράγματα και ο Slash άλλωστε δεν έγραφε .
Επίσης , η φωνή είναι σε καλύτερα επίπεδα , στο στούντιο έστω , από αυτό που περίμενα βλέποντας τον live εδώ .
Είναι ένας πολύ καλός δίσκος πραγματικά . Και γουστάρω που διαφέρει μουσικά από τις προηγούμενες προσπάθειές .