Gibson Raw Power LP Studio vs. Epi LP 1959 Ltd

[bloody_sunday]

Lord Goumi, σε απάντηση αυτών που γράφεις, σκέψου απλά το παράδειγμα της Baja Tele έναντι των κοντινής τιμής Αμερικάνικων, και των δυο Classic Player strats έναντι πάλι των ίδιων. Τι ποιότητα έχουν απέναντι στα "αντίπαλα" όργανα? Σύμφωνα με την λογική σου, δεν θα έπρεπε τα μεξικάνικα να είναι μπακατελέ?

Και πώς να σου βρει κάποιος μια ολόιδια? Εδώ η μια από την άλλη κιθάρα της ίδιας γραμμής παραγωγής μπορεί κάλλιστα να είναι η ημέρα με τη νύχτα, κι εσύ ζητάς κάτι τέτοιο? Τουλάχιστον υπάρχουν οι Heritage, Huber, Framus, McInturff, Brian Moore, Collings, οι singlecuts PRS, οι singlecuts solidbodies της Τaylor, της Maton, της Carvin... Kαλό διάβασμα: http://www.noiz.gr/index.php?topic=169476.0 (Aν ενδιαφέρεσαι, υπάρχουν και άφθονα άλλα θρεντ...)

γι αυτό τα μικρά παιδάκια αγοράζουμε Tokai και τα μεγάλα παιδάκια Gibson...

Και ζήσανε αυτοί καλάαααα, κι εμείς καααλύυυυυτεραααα...

Θα ξαναπώ για μια ακόμα φορά ότι αυτό το post συγκρίνει ανόμοια πράγματα.

Όπως πχ. ένα τρόλεϊ με ένα καλάμι ψαρέματος?  

 

[John Goumis]

Kαι εγώ δεν είμαι ειρωνικός (απλά καμμιά φορά με παρεξηγούν... )

Είπαμε, περιμένω μια Black Strat για αποζημίωση 

Δεν υπαρχουν ολοιδιες κιθαρες. Ουτε καν της ιδιας εταιρειας, ιδιων μοντελων, ιδιας ημερας.

Σωστό. Όμως οι 2 αυτές κιθάρες που έχουν φτιαχτεί την ίδια μέρα, φτιάχτηκαν με τα ίδια υλικά. Το αν η μία βγει διαφορετική από την άλλη, σε αυτό επεισέρχονται παράγοντες fuzzy logic και πιθανοτήτων που δεν μπορούμε, και να θέλαμε να τις αναλύσουμε. Ομως το κόστος κατασκευής-κόστος πώλησης είναι το ίδιο. Γιατί το τάδε finish όπως λεει ο Μάραθον κάνει Α ποσό, το τάδε ξύλο κάνει Β, τα τάδε κλειδιά κάνουν Γ κτλ κτλ. και καταλήγουμε στο Δ τελικό ποσό.

 

[marathon]

Καλώς τον... Κρύο στο Βελγιο?

 

[evris]

Είπαμε, περιμένω μια Black Strat για αποζημίωση 

Σωστό. Όμως οι 2 αυτές κιθάρες που έχουν φτιαχτεί την ίδια μέρα, φτιάχτηκαν με τα ίδια υλικά. Το αν η μία βγει διαφορετική από την άλλη, σε αυτό επεισέρχονται παράγοντες fuzzy logic και πιθανοτήτων που δεν μπορούμε, και να θέλαμε να τις αναλύσουμε. Ομως το κόστος κατασκευής-κόστος πώλησης είναι το ίδιο. Γιατί το τάδε finish όπως λεει ο Μάραθον κάνει Α ποσό, το τάδε ξύλο κάνει Β, τα τάδε κλειδιά κάνουν Γ κτλ κτλ. και καταλήγουμε στο Δ τελικό ποσό.

Ειδικα στα ειδη πολυτελειας το Δ ειναι πολυ μεγαλυτερο του Α+Β+Γ και η διαφορα μεταξυ τους ειναι τα περιθωρια κερδους "μπουτικ" και ο τεραστιος και πολυεξοδος αγωνας του μαρκετιγνκ να παρουσιασει αυτο που λες "κοροιδα ειμαστε να πληρωνουμε εξτρα λεφτα κερατιατικα" ως "ειναι ταδε, τα αξιζει και με το παραπανω".

 

[skantzos]

Θυμάμαι μια μεθοδο κιθάρας που είχα πριν 100  χρόνια. Στις τελευταίες σελίδες έδινε οδηγίες για το πώς να διαλέξεις ποια κιθάρα να αγοράσεις.

Οι οδηγίες ήταν σχετικά απλές: πάρε την καλύτερη (=ακριβότερη) που μπορείς.

Αυτά ίσχυαν πριν 40 χρόνια. Οι φτηνές κιθάρες ήταν χάλια, χάλια μανίκια, χάλια τάστα, χάλια μαγνήτες, χάλια κλειδιά. Έτσι βγήκε λοιπόν η "βρώμα" ότι οι καλές κιθάρες είναι μόνο οι 2-3 μάρκες που ξέρουμε, οι αμερικάνικες.

Σήμερα αυτή η κουβέντα δεν έχει κανένα νόημα. Η φτηνή κιθάρα σήμερα (π.χ. μια που κάνει όσο ο βασικός μισθός) παίζει το ίδιο καλά με το μέσο αμερικάνικο όργανο των περασμένων δεκαετιών. Κι εμείς έχουμε μείνει και κάνουμε ξεπερασμένες συζητήσεις, σαν τους γέρους στο Τέξας που αναρωτιούνται αν οι Ιάπωνες μπορούν να φτιάξουν αυτοκίνητα.

Και γιατί είναι φτηνή;

Α. Λόγω των χαμηλών μεροκαμάτων στην Κίνα

Β. Λόγω της αυτοματοποίησης της παραγωγής

Γ. Λόγω ισοτιμιών (ευρώ)

Και τέλος αν έπαιρνα Les Paul θα έπαιρνα αυτή: 

http://www.thomann.de/gr/gibson_les_paul_studio_p_90_wc.htm

Αλλά μάλλον δε θα πάρω Les Paul, γιατί κάθε φορά που πιάνω μια δε μπορώ να παίξω, δε μου αρέσει στο χέρι, και διαπιστώνω ότι έχω πέσει θύμα του marketing και της διαφήμισης (όχι που θα γλίτωνα) επειδή από τότε που γεννήθηκα έχω δει 1.000.000 φωτογραφίες με κάποιον να κρατάει μια Les Paul. Την οποία εικόνα ούτε καν τη βλέπω όταν εγώ κρατάω την κιθάρα.

 

[John Goumis]

Ειδικα στα ειδη πολυτελειας το Δ ειναι πολυ μεγαλυτερο του Α+Β+Γ και η διαφορα μεταξυ τους ειναι τα περιθωρια κερδους "μπουτικ" και ο τεραστιος και πολυεξοδος αγωνας του μαρκετιγνκ να παρουσιασει αυτο που λες "κοροιδα ειμαστε να πληρωνουμε εξτρα λεφτα κερατιατικα" ως "ειναι ταδε, τα αξιζει και με το παραπανω".

Nαι, είναι μεγαλύτερο, ποτέ δεν διαφώνισα ότι πληρώνεις ΚΑΙ το όνομα...αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ένα κορεάτικο μέσης τιμής ότι είναι ολόιδιο σε ποιότητα...

Όπως είχα αναφέρει και το επίμαχο ποστ μου, ο κορεάτης(κινέζος πλέον) ναι, μπορεί να σου φτιάξει την LP Custom με 1500 αντί για 2500 ευρώ, όχι όμως και με 500! Και φυσικά το ότι μπορεί να μην χρησιμοποιεί το ακριβότερο μαόνι ή το ακριβότερο finish ή το ακριβότερο τάδε δεν σημαίνει ότι η κιθάρα του υστερεί σε λειτουργικότητα σε σχέση με του αμερικανού...μάλλον μπερδέψαμε την λειτουργηκότητα με την ποιότητα.

Ποιότητα μπορεί από ένα σημείο και μετά να είναι θέμα Φετιχισμού...τα ακριβά υλικά έχουν φθίνουσα απόδοση, με την έννοια ότι όσο ανεβαίνει η ποιότητα των υλικών δεν σημαίνει ότι αυξάνεται ανάλογα και η απόδοση του οργάνου...από μια φάση και μετά δεν παίζουν καθόλου ρόλο! Προιόν πολυτελείας? Ναι! Καλύτερη ποιότητα υλικών? Ναι!

Έχουν σημασία τόσο ακριβά υλικά σε μια κιθάρα, δεν μπορεί να παίξει γαμάτα με λίγο φθηνότερα(πλην ποιοτικά) υλικά? Όχι, φυσικά και δεν έχουν και τόση σημασία!

Τα προιόντα πολυτελείας λοιπόν, μας δίνουν παραπάνω ποιότητα από αυτήν που χρειαζόμαστε...αλλά δεν νομιζω ότι απευθύνονται μόνο σε πλούσιους, αλλά σε όλους μας, ανάλογα με την τρέλα και το ψώνιο του καθενός. Ήξερα στο γυμναστήριο ένα νέο παιδί που δούλευε πορτιέρης σε μαγαζί τη νύχτα...μια μέρα τον είδα να κυκλοφορεί με μια ακριβή Mercedes...ναι σίγουρα όλα του τα φράγκα θα τα δίνει για να το ξεπληρώσει και για να το συντηρεί...αλλά αυτή είναι η τρέλα του...αν έχω και εγώ που το αγαπημένο μου χόμπυ είναι να παίζω μουσική μια ακριβή κιθάρα, ενώ μπορούσα να τη βγάλω με μια φθηνότερη και να κάνω μια χαρά τη δουλειά μου, είναι επειδή μ'αρέσει  αυτό που κάνω (και ας μην είμαι κανένας επαγγελματίας)...και στο ακριβό όργανο καθρεφτίζεται η αγάπη μου του να παίζω μουσική. Πόσοι κάλλιστα εδώ μεσα δεν έχουν όργανα άνω των 2000 χωρίς να είναι γόνοι εφοπλιστών??

Bloody sunday σε ευχαριστώ για το λινκ θα το διαβάσω με ενδιαφέρον 

Αλλά να μου επιτρέψεις εγώ δεν έχω καμμία λογική του ότι ''οι μεξικάνικες φέντερ είναι μπακατέλες'' ούτε σχολιάσα ποτέ υποτιμητικά όλα τα ανατολίτικης προέλευσης όργανα που σχολιάστηκαν σε αυτό το θρέντ.