Gear και οπαδιλίκι

Αν και η σύγκριση με το ποδόσφαιρο και τους αντίστοιχους οπαδούς είναι kate me ελαφρώς άτοπη (δεν μπορώ να φανταστώ κάποιον ν'αρχίζει τις μπούφλες επειδή κάποιος δεν γουστάρει τη λατρεμένη fender του), ο οπαδισμός αυτός προφανώς ισχύει και θα ισχύει εις τον αιώνα τον άπαντα, είτε για κιθάρες και λοιπό gear είτε για φτυάρια και κασμάδες.

Οι ομάδες, όπως θα πρόσεξες, αποτελούνται από διάφορα άτομα, και διαχωρίζονται και σε υποομάδες και πάει λέγοντας. Οι σπουδαγμένοι με το ακριβό gear, οι σπουδαγμένοι με το φθηνό, οι επαγγελματίες "ακριβάδες" vs των επαγγελματιών "budgeteers" (λεξιπλασία) κ.ο.κ. Και φυσικά υπάρχουν και διάφοροι που ρίχνουν απλά φράγκα καθαρά και μόνο για να συλλέγουν και να κοκορεύονται .

ΟΛΟΙ οι παραπάνω καθώς και οι λοιποί που δεν αναφέρθηκαν πολλάκις υποστηρίζουν μέχρι τελικής πτώσεως τις επιλογές τους, και πάντα θα πέφτει καζούρα, καβγάς και τα γνωστά όμορφα και καθημερινά στο μικρό νοιζ-ο-γαλατικό χωριό.

Το θέμα στην τελική είναι ποιός ασχολείται, και γιατί να δίνουμε παραπάνω αξία? Ναί, οκ, όλους μας έχει ενοχλήσει κάτι τέτοιο κάποια στιγμή, όμως επηρρέασε ποτέ κάποιον από εμάς η έντονη τοποθέτηση κάποιου? Απέτρεψε κανέναν η εκτενής αναφορά μιας ομάδας στο αγαπητό της προιόν από την αγορά του δικού του αγαπημένου? Σε τελική ανάλυση, όλα food for thought τα βρίσκω, και όλοι ξέρουμε πλέον (θέλω να πιστεύω) πως να ξεχωρίζουμε την ήρα απ'το στάρι, πως να δοκιμάζουμε μόνοι μας και πως να εμπιστευόμαστε τις δικές μας αισθήσεις και προτιμήσεις στις επιλογές μας.

Οπότε πιστεύω πως φουσκώνουμε χωρίς λόγο ένα θέμα το οποίο ανέκαθεν υπήρχε παγκοσμίως, είμαι σίγουρος πως θα συνεχίσει να υπάρχει και δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία πέραν της ταμπελοποίησης των συγκεκριμένων ομάδων ως "fanboys" και life goes on.

 
Εγώ πάντως, διακρίνω υπερβολικά μεγάλες ποσότητες αφ' υψηλού κριτικής, σε ένα φαινόμενο που έχει την εξής μία αιτία: την αποσύνδεση της ανάγκης για αγορά νέου εξοπλισμού από την ανάγκη (ή την ικανότητα) παραγωγής μουσικής.

Στα χρόνια που συμμετέχω στο φόρουμ, έχω τοποθετηθεί πολλές φορές κατακρίνοντας αυτή την μία αιτία - αλλά δε θυμάμαι ποτέ καμία υποστήριξη της προκοπής.

Άρα, υποκρίνεστε κύριοι.

Αυτά.

 
trolley, το G.A.S. και η μουσική δημιουργία δεν είναι πάντα αλληλένδετα. Υπάρχουν πολλοί μουσικοί με άπλετη δουλειά που "υποφέρουν" απ'το γνωστό σύνδρομο, υπάρχουν και bedroom players που δεν συγκινούνται καν από την ιδέα νέου εξοπλισμού. Επίσης δεν το βρίσκω σχετικό με τον οπαδισμό που συζητάται.

Καλώς ή κακώς, ο οποιοσδήποτε μουσικός έχει και τη δημιουργική/μουσική του πλευρά καθώς και την καταναλωτική, και εφόσον ο εξοπλισμός χρησιμοποιείται, με οποιονδήποτε τρόπο (επαγγελματικά/ερασιτεχνικά) εγώ δεν βρίσκω κάπου πρόβλημα.

 
X-minor είπε:
trolley, το G.A.S. και η μουσική δημιουργία δεν είναι πάντα αλληλένδετα.
Έτσι είναι, αλλά θα έπρεπε να είναι αλληλένδετα. Εδώ (μέσα) έχουμε ανθρώπους που θέλουν να έχουν περισσότερο εξοπλισμό από τον Edge.

 
Σ'ένα τέλειο κόσμο ίσως υπήρχε η ισορροπία που εννοείς, αλλά πλέον με τον εξοπλισμό και την πληροφορία να είναι τόσο προσβάσιμα και μέχρι ενός σημείου οικονομικά προσιτά, ο καθένας έχει το θέμα "απληστία" (δεν το εννοώ αρνητικά) με τον εξοπλισμό, και πιστεύω όχι αδικαιολόγητα. Κι εγώ προσωπικά που δεν είμαι σε καμμία περίπτωση επαγγελματίας αν είχα την οικονομική άνεση πιθανότατα να είχα αρκετά περισσότερο εξοπλισμό απ'όσο έχω. Ένοχος, λοιπόν.  :)

 
X-minor είπε:
Σ'ένα τέλειο κόσμο ίσως υπήρχε η ισορροπία που εννοείς, αλλά πλέον με τον εξοπλισμό και την πληροφορία να είναι τόσο προσβάσιμα και μέχρι ενός σημείου οικονομικά προσιτά, ο καθένας έχει το θέμα "απληστία" (δεν το εννοώ αρνητικά) με τον εξοπλισμό, και πιστεύω όχι αδικαιολόγητα. Κι εγώ προσωπικά που δεν είμαι σε καμμία περίπτωση επαγγελματίας αν είχα την οικονομική άνεση πιθανότατα να είχα αρκετά περισσότερο εξοπλισμό απ'όσο έχω. Ένοχος, λοιπόν.  :)
Και εγώ επίσης, αλλά καλό είναι να θυμόμαστε ότι πολύ σύντομα αυτή η αντίληψη οικονομικής άνεσης που έχουμε θα λήξει οριστικά. Ελπίζω μόνο, ότι η δημιουργική/μουσική πλευρά (όπως την ανέφερες) δεν έχει στραγγαλιστεί από τη "καταναλωτική" διότι τότε θα έχουμε δάκρυα.

 
trolley είπε:
Και εγώ επίσης, αλλά καλό είναι να θυμόμαστε ότι πολύ σύντομα αυτή η αντίληψη οικονομικής άνεσης που έχουμε θα λήξει οριστικά. Ελπίζω μόνο, ότι η δημιουργική/μουσική πλευρά (όπως την ανέφερες) δεν έχει στραγγαλιστεί από τη "καταναλωτική" διότι τότε θα έχουμε δάκρυα.
Συμφωνώ απόλυτα.

 
Eντάξει θα πρέπει να διαχωρίσουμε κάπου τον χαβαλέ που περιέχει το οπαδιλίκι σε ένα forum από τις σοβαρές και εμπεριστατωμένες άποψεις. Από την άλλη βέβαια ακόμα και μέσα σε ένα γενικότερο μπάχαλο συνήθως ο οποιοσδήποτε αντίλογος είναι εποικοδομητικός. Στο τέλος όλοι βγαίνουν λίγο σοφότεροι, και ίσως και με πιο διασκεδαστικό τρόπο απ' το να συμπεριφέρονταν σε στύλ "πας μι δε σάλαντ πλιζ".

Από 'κει και πέρα αν εξαιρέσει κάποιος περιπτώσεις εθισμού στην αγορά εξοπλισμού, δε νομίζω ότι έχει κανείς το δικαίωμα να πεί κάτι για κάποιον σ' αυτό το θέμα . Στην τελική δε πα να 'χει και περισσότερο εξοπλισμό απ' τον Gilmour για να παίζει δυο νότες στην γκαρσονιέρα του, εμάς τι μας κόφτει;

Eξάλλου αν θέλαμε ο εξοπλισμός μας πραγματικά να χει νόημα και να μπορεί ο ακροατής να ξεχωρίζει τον καταπληκτικό ήχο μας, θα έπρεπε να παίζαμε σε μπάντες δίχως ντράμμερ...

Για πάρτη του και για το σαλόνι του ότι αγοράζει ο καθένας, παραέξω όλα αυτά λίγο νόημα έχουν...

Και για να κλείσω το θέμα.... οεεε,oε,οε,οεεε Les Paul / Cisse....

 
The Genius Loci είπε:
χωρίς αμφιβολία όμως οι κιθαρίστες είμαστε οι χειρότεροι σ'αυτό τον τομέα.

Δεν σαν ενοχλεί ΚΑΠΩΣ κι'εσάς όταν διαβάζετε σε κάποιο θέμα δηλώσεις του τύπου "το ΧΧΧ εφφέ είναι το καλύτερο που υπάρχει
Ο πατερας μου ορκιζοταν στο ιταλικο ντιζαιν και φινετσα των Alfa Romeo...Η μακαριτισσα η γιαγια μου στη μοναδικη γευση του γιαουρτιου αγελαδιτσα της ΦΑΓΕ... Η μανα μου, μου λεει να ψωνιζω γαλα Ολυμπος γιατι ''ολα τα αλλα ειναι καρκινοι''.

Ο φιλος μου ο Μιχαλης θεωρει αχρηστα τα Linux...

Οσο θα υπαρχει ανταγωνιστικο marketing και διαφημιση τοσο θα υπαρχουν αυτες οι συμπεριφορες σε ΟΛΑ τα προιοντα. Οι κιθαρες ειναι απλα μια ασημαντη (για τα ελληνικα δεδομενα) υποκατηγορια και τα πραγματα δε θα μπορουσαν να ειναι αλλιως...

Εμεις οι κιθαριστες ειμαιστε ΑΠΟΛΥΤΑ φυσιολογικοι (σε αυτο τον τομεα) και η συμπεριφορα μας δε διαφερει καθολου των αλλων καταναλωτων.

 
G.K. the Greek είπε:
Ο φιλος μου ο Μιχαλης θεωρει αχρηστα τα Linux...
TO Linux, για τ' όνομα του Θεού....

 
..............και της Παναγιας.

Συνεχεια απο τον προηγουμενο

 
The Genius Loci είπε:
Εγώ αναφέρομαι στην οπαδοποίηση που παρατηρείται γύρω από εταιρείες (oi συνήθεις ύποπτοι Fender, Gibson αλλά και άλλες), προϊόντα, ή "σχολές" (π.χ. ακριβό vs φτηνό gear, συμπτώματα του οποίου παρατηρήθηκαν και σ'αυτό το thread). Για να γίνει αυτό πρέπει οπωσδήποτε να δημιουργηθεί μια ομάδα ανθρώπων, πράγμα όχι δύσκολο να γίνει, γενικότερα.  ;)
Προφανώς αναφέρεσαι σε κάποιας μορφής οργανωμένη προπαγάνδα - αν καταλαβαίνω σωστά - το οποίον μου φαίνεται πολύ πιθανό να συμβαίνει, δεν έχω όμως γνώσεις ή στοιχεία να στηρίξω. Πάντως, νομίζω πως υφίσταται. Απο την άλλη, ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να δεί τον εαυτό του μέλος μιάς ομάδας, κινήματος ή τι άλλο, οπότε εξίσου λογικό να δημιουργούνται τέτοιου τύπου "φατρίες" που έχουν δικιά τους και κάποιες φορές ίσως απρόβλεπτη δυναμική. Το ζήτημα είναι να μπορείς να δείς καθαρά και να μη τυφλώνεσαι/παραμυθιάζεσαι θεωρώντας τις επιλογές σου ντε και καλά καλύτερες όλων.

Στην ενδιαφέρουσα κουβέντα μεταξύ τρόλευ και Χ μινόρε να προσθέσω μερικές σκέψεις...

Η ικανότητα/ανάγκη παραγωγής μουσικής είναι κάτι που καίει τον καθένα εσωτερικά, περισσότερο ή λιγότερο. Δε νομίζω πως πρέπει να καθορίζεται απο τον εκάστοτε εξοπλισμό, όμως θεωρώ πως έχουν σχέση. Το θέμα είναι τι και γιατί γυρεύεις κάποιον εξοπλισμό. Υπάρχουν άνθρωποι που τάχουν και αντλούν χαρά κάνοντας συλλογές, δοκιμάζοντας κι αγοράζοντας στο όνομα ενός χόμπυ. ΟΚ, δεκτόν. Υπάρχουν άλλοι που αφού δουλέψουν καταπώντας αρχές και ιδανικά μαζεύουν μεγάλα χρηματικά ποσά και κατόπιν κατά κάποιο τρόπο αγοράζουν άλλοθι ή αποζητούν αυτοεπιβεβαίωση μέσω της κατοχής (ακριβού) εξοπλισμού. Και πολλές ακόμη παράμετροι-εκδοχές. Δε μας φταίνε σε τίποτε, ο καθείς προσπαθεί να βρεί έναν δικό του δρόμο και να ισορροπήσει...αρκεί να μη νομίζει πως ο εαυτός του είναι ο καθοριστικός παράγων της μουσικής που παίζει...

Σε κάποιες όμως περιπτώσεις, η αναζήτηση συγκεκριμμένου εξοπλισμού είναι απαραίτητη προκειμένου να κατανοήσεις/εμβαθύνεις στη μουσική που σε απασχολεί και τελικά η απόκτηση (και χρήση) κάποιων μηχανημάτων-οργάνων αποβαίνει καθοριστική σ'αυτό που θίχτηκε: ανάγκη παραγωγής μουσικής...

Το να χάσεις τη μπάλα μάλλον δεν είναι και δύσκολο (ειδικά απο τη στιγμή που αποκτάς κάποια οικονομική επιφάνεια), γι αυτό και κατά καιρούς βλέπουμε/διαβάζουμε υπερβολές και εξοργιζόμαστε ή μας πιάνει το παράπονο...

Θυμάμαι τώρα καθώς γράφω ένα τσιτάτο απο μιά ταινία που είδα πρόσφατα.

Λέει λοιπόν κάποιος σ'έναν άλλο που θέλει να τον ταπώσει/προσγειώσει:

"Πολλά χρήματα μπορείς να βγάλεις, πλούσιος όμως δε θα γίνεις ποτέ"...

Και μιά και θυμήθηκα ταινίες, οφ τόπικ, προτείνω να δείτε -ειδικά οι γεροντότεροι ;D- την ταινία Crazy Heart, προσωπικά με άγγιξε τα μάλα...

 
ez είπε:
αρκεί να μη νομίζει πως ο εαυτός του είναι ο καθοριστικός παράγων της μουσικής που παίζει...
γειά σου Ηλία,

δεν κατάλαβα ακριβώς τι εννοείς σε αυτήν την πρόταση. Οτι δηλαδή παίζει ρόλο ο εξοπλισμός ? ή οτι οι μουσικές εππιροές κάποιου (ή άλλοι λόγοι...?) ουσιαστικά τον ''αναγκάζουν'' κατα κάποιο τρόπο να επιλέξει ο,τι εξοπλισμό επιλέξει.

 
ez είπε:
Προφανώς αναφέρεσαι σε κάποιας μορφής οργανωμένη προπαγάνδα - αν καταλαβαίνω σωστά - το οποίον μου φαίνεται πολύ πιθανό να συμβαίνει, δεν έχω όμως γνώσεις ή στοιχεία να στηρίξω. Πάντως, νομίζω πως υφίσταται. Απο την άλλη, ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να δεί τον εαυτό του μέλος μιάς ομάδας, κινήματος ή τι άλλο, οπότε εξίσου λογικό να δημιουργούνται τέτοιου τύπου "φατρίες" που έχουν δικιά τους και κάποιες φορές ίσως απρόβλεπτη δυναμική. Το ζήτημα είναι να μπορείς να δείς καθαρά και να μη τυφλώνεσαι/παραμυθιάζεσαι θεωρώντας τις επιλογές σου ντε και καλά καλύτερες όλων.
Φίλε Ηλία, αν και προφανώς στα πλαίσια της δράσης του marketing, η χειραγώγηση των καταναλωτών είναι ο πρωταρχικός στόχος, νομίζω ότι, τουλάχιστον στα fora, δεν το... πολυχρειαζόμαστε!

Ο (αρχικός, συνήθως) ενθουσιασμός για την απόκτηση gear μετατρέπεται μέσω της συζήτησης σε "ιερή υποχρέωση" να το υπερασπίσουμε και/ή διαφημίσουμε. Καταρχήν δεν είναι κακό να δηλώνεις τον ενθουσιασμό σου για κάτι που σε κάνει καλύτερο μουσικό ή, στην τελική, σου φτιάχνει τη μέρα ρε παιδί μου!

Όμως, δες: ο SF παλιότερα κατάφερε να δημιουργήσει άθελά του "Vox Tonelab Cult" μέσα στο Noiz! Δηλώνω ένοχος, γιατί φαίνεται ότι επηρέασα πολλούς ανοίγοντας ένα θέμα/review για την M13. Πριν λίγο καιρό ήταν πολύ ενεργό ένα thread για τα modelling μηχανάκια της Digitech. Και ούτω καθεξής.

Παλιότερα, ανάλογες περιπτώσεις είχαμε με κιθάρες της Rockinger, τη σειρά Classic Player της 7ender, και πολλά άλλα που βαριέμαι να ψάχνω τώρα. Αναμφίβολα οι "μόδες" περνάνε, άλλες πιο σύντομα, άλλες αργότερα.

Θα ήταν ενδιαφέρον να σκεφτούμε ότι υπάρχουν δεκάδες εταιρικά fora κατασκευαστών gear, όπου οι συμμετέχοντες, πολλές φορές, δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να αλληλοσυγχαίρονται και να υπερηφανεύονται για την συγκεκριμένη επιλογή τους! Εκεί είναι το ανάλογο του "συλλόγου φιλάθλων" (=οπαδών).

 
The Genius Loci είπε:
Φίλε Ηλία, αν και προφανώς στα πλαίσια της δράσης του marketing, η χειραγώγηση των καταναλωτών είναι ο πρωταρχικός στόχος, νομίζω ότι, τουλάχιστον στα fora, δεν το... πολυχρειαζόμαστε!

Θα ήταν ενδιαφέρον να σκεφτούμε ότι υπάρχουν δεκάδες εταιρικά fora κατασκευαστών gear, όπου οι συμμετέχοντες, πολλές φορές, δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να αλληλοσυγχαίρονται και να υπερηφανεύονται για την συγκεκριμένη επιλογή τους! Εκεί είναι το ανάλογο του "συλλόγου φιλάθλων" (=οπαδών).
+100 ;D Μαζί σου! Και στα δύο! ;D

@gerrard: όχι, τίποτα τέτοιο, αναφέρομαι στην ματαιοδοξία που παραφυλάει για να τρυπώσει στις ψυχές μας αν ξεχαστούμε λιγάκι...

 
Vartanis είπε:
..............και της Παναγιας.

Συνεχεια απο τον προηγουμενο
Και του Αποστολου Γκλετσου :D

 
Στο όλο πράγμα φταίει ότι πολύς κόσμος απλά περιμένει ο εξοπλισμός τους να κάνει τη δουλειά γι αυτούς. Είτε να τους προσφέρει έμπνευση ή να παίζουν καλύτερα.

Πιστεύω ότι εκτός από αυτούς οι οποίοι γίνονται οπαδοί, είναι εξίσου λάθος και αυτοί που τους πειράζει η στάση αυτών. Και εξηγώ, άντε και ο τάδε σ ένα φόρουμ πιστεύει ότι έχει το απόλυτο gear και το λέει κάθε τρεις και λίγο. Εγώ που βρήκα αυτό που με βολεύει (παικτικά, ηχητικά κ οικονομικά) και ξέρω ότι με τη δουλειά μου θα βελτιώνομαι τι με νοιάζει πόσο επιμένει ο άλλος;

Και όταν πρόκειται να δοκιμάσω κάποιο καινούριο εξοπλισμό, τελικά ότι reviews, σχόλια κλπ και αν διαβάσω πάλι δική μου δεν θα είναι η τελική κρίση;

Και άντε αν η αγωνία είναι για τον αρχάριο που μπορεί να πέσει στην παγίδα να ξοδέψει πιο πολλά απ' όσα θα μπορούσε επειδή όλοι λένε ότι τόσα πρέπει. Δεν είναι και εκεί πάλι στην κρίση του ίδιου, ως άνθωπος πλέον, να αναζητά και να ελέγχει το τι διαβάζει;

Μήπως το τελικό πρόβλημα δεν είναι ο οπαδισμός κάποιων, αλλά το γεγονός ότι πολλοί απλά θέλουν τα πάντα έτοιμα και αποζητούν ένα holy grail το οποίο θα κάνει το θαύμα του; Μήπως το τελικό πρόβλημα είναι στο πως αντιμετωπίζεται η μουσική γενικά;

Συντάσσομαι σαφώς με τη θεωρία του τρόλευ επ' αυτού.

 
Evilnye είπε:
πολλοί απλά θέλουν τα πάντα έτοιμα και αποζητούν ένα holy grail το οποίο θα κάνει το θαύμα του
Ιδου το θαυμα!!!



;D ;D ;D ;D ;D

 
Evilnye είπε:
Πιστεύω ότι εκτός από αυτούς οι οποίοι γίνονται οπαδοί, είναι εξίσου λάθος και αυτοί που τους πειράζει η στάση αυτών. Και εξηγώ, άντε και ο τάδε σ ένα φόρουμ πιστεύει ότι έχει το απόλυτο gear και το λέει κάθε τρεις και λίγο. Εγώ που βρήκα αυτό που με βολεύει (παικτικά, ηχητικά κ οικονομικά) και ξέρω ότι με τη δουλειά μου θα βελτιώνομαι τι με νοιάζει πόσο επιμένει ο άλλος;
Καταλαβαίνω τι λες. Υπάρχει όντως κόσμος που δεν τον ενοχλεί να τον επισκέπτονται/τηλεφωνούν/πιάνουν κουβέντα στο λεωφορείο/σταματάνε στο δρόμο κάθε τόσο διάφοροι Μάρτυρες του Ιεχωβά/Παλαιοημερολογίτες/Χάρε Κρίσνα/Σαϊεντολόγοι και λοιποί τέτοιοι, που θέλουν βρε αδελφέ να μοιραστούν την Αλήθεια μαζί μας.

Cool. More power to you.

 
Ο οπαδισμός είναι παντού και πάντα ανασφάλεια.

Έχω ακούσει τις απίστευτα ενδιαφέρουσες θεωρίες περί gear και ήχου από διάφορα άτομα που ορκίζονταν στους χιλιοψαγμένους ενισχυτές και τα συγκεκριμένα πεταλάκια και, μετά, όταν τους άκουσα να παίζουν πραγματικά σοκαρίστηκα από το πόσο κακά έπαιζαν και από το πόσο κακό ήχο είχαν.

Και από την άλλη έχεις άτομα σαν το Ζάικο (αν το διαβάζεις Ηλία σόρρυ, κάνε πως δεν το διάβασες) που τους δίνεις ένα κουπί και σου βγάζουν feedback από σβηστό ενισχυτή. Ε, όταν το ζήσεις αυτό από κοντά δυο-τρεις φορές και έχεις ένα στοιχειώδες γνώθι σαυτόν, μετά συνέρχεσαι - τουλάχιστον για λίγο καιρό - και καταλαβαίνεις ότι όσο να χτυπιέσαι για τη Fender και τη Gibson, κάπου αλλού είναι το μυστικό...

 

Παρόμοια θέματα

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top