Superfunk είπε:
Eπισης
απο το 1949 μεχρι και το 1983 παντως ΟΛΟΥΣ τους βολευε μια και ΟΛΕΣ οι Fender μονο 7,25" radius ειχαν ,ΟΛΟ το classic rock/pop/punk/funk/soul & οτι αλλο εχεις ακουσει ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ που ηχογραφηθηκε μεχρι τοτε ,αλλα και ΠΟΛΥ αργοτερα μια και οι vintage Fender εγιναν μετα τα holy grail για τους περισσοτερους κιθαριστες που μπορουσαν να τις αγορασουν, ειχε μεσα κιθαρα Fender με 7,25 radius εχει παιχτει....απο το Highway Star & to Vοοdοο Child μεχρι το Rock the Casbah και το Give it away ;D
Καμία σημασία δεν έχει για μένα ως κιθαροβιόλη ποιος έπαιξε τι και με τι βολευόταν. Και στην τελική, κατά πόσον είχε (δεν) τις ίδιες επιλογές που έχουμε τώρα και βολευόταν μ'αυτό που υπήρχε. Φέντερ για 7.5" radius και μονούς παντού, Γκίμπζον για 9.5"-12", 24.75 και hums.
Εν έτει 2017 έχεις άπειρες επιλογές για ότι σε βολεύει. Το τι κάνανε οι προηγούμενοι σε μια εποχή κιθαριστικού δικομματισμού δεν είναι μέτρο σύγκρισης.
μα η ιδια η FENDER πρωτη απο ολους το 1972 στις Deluxe Tele & το 1983 στις tele & strat εβγαλε 12αρι radius & jumbo frets στις κιθαρες της και το 1989 οταν αρχισε η σειρα Am Std καθιερωσε 9αρι radius & medium jumbos στο 90% των κιθαρων της,δοξα το γιαραμπι απο diversity η Fender εχει για να φανε και οι κοτες
Αν δεν υπολογίσουμε καν όλους τους υπόλοιπους κατασκευαστές απ'το 70κάτι και μετά, κι αν αγνοήσουμε εντελώς και όλους τους υπόλοιπους που μπήκαν στο παιχνίδι κατά την διάρκεια των 80's, οκ.
αρα το να την....λιδωρουμε επειδη βγαζει και μια 100% vintage spec σειρα ειναι ολιγον ακυρο....αν δεν σου αρεσουν απλα δεν τις παιρνεις.....
Μια χαρά είναι. Μερικές. Αλλά σαφέστατα και δεν θα'παιρνα μια φέντερ, δεδομένου ότι τα περισσότερα λεφτά μου θα πάνε στο λογότυπο με ότι αυτό συνεπάγεται. Συγκριτικά πάντα με άλλους κατασκευαστές.
Στην φέντερ αναγνωρίζω την ιστορία της και τον ρόλο του Leo στην εξέλιξη της ηλεκτρικής κιθάρας και τα σέβομαι. Αλλά μέχρι εκεί. Δεκαετίες μετά, η "Leo-less" fender βγάζει τα ίδια και τα ίδια για τα οποία είχε γίνει γνωστή και λοιδορείται (από μένα τουλάχιστον) για τις τιμές της. Για το value for money των οργάνων της - ή μάλλον την έλλειψη αυτού.
Αν δε, ήμουν δε εντελώς κολλημένος με το όραμα του Leo, θα'παιρνα τις μετέπειτα G&L.
Όπως και να'χει, ναι, το θέμα ήταν για την συγκεκριμένη, και ως εκεί δεν είχα σκοπό να πω κουβέντα. Όμως όταν συζητείται το θέμα βολής και πέφτει σαν πρόταση η αλλαγή τάστων σε μια κιθάρα που, ακόμα και μεταχειρισμένη, σου πάει κανα χιλιάρικο, ε δεν το θεωρώ λογικό.
Όπως επίσης δεν θεωρώ καθολικό κανόνα το τι βολεύει και ακούγεται καλά σ'εμένα.
Και για να εξελίξω λίγο το παραπάνω, γιατί έχει ειπωθεί πολλές φορές το "έλα μωρέ, σιγά την τρελή διαφορά απ'το 7.25" με το 9.5" και το 12".
Ναι, για πολλούς από εμάς οι διαφορές είναι καθαρότατα διακριτές μεταξύ διαφόρων διαστάσεων και σαφέστατα κριτήριο επιλογής. Μπορώ να παίξω σε 7.25" με τα γνωστά xxxtra small vintage τάστα; Ναι, οκ, μπορώ. Με βολεύει; Νόουπ. Εγώ βολεύομαι (διάβασε: παίζω καλύτερα-πιο άνετα) σε ibanez με το radius να χτυπάει 17" και jumbo τάστα. Επίσης βολεύομαι με το ανύπαρκτο-μηδενικό-τέκνικλυ άπειρο radius τύπου κλασσικής, ελαφρώς φαρδύτερη ταστιέρα με XJ τάστα και ρόπαλο μανίκι. Για όλα όμως. Ρυθμικα-lead.
Εσύ βολεύεσαι με vintage. Πάσο, δεκτόν, σεβαστό αλλά όχι για όλους.
Καθένας κάνει με τα φράγκα του ότι θέλει, οκ, αλλά να πάρεις μια κιθάρα μόνο επειδή έχει vintage specs -χωρίς αυτά τα specs να σε βολεύουν- το θεωρώ χαζό, κι εκεί έγκειται ο πυρήνας της διαφωνίας μου.