Η πρώτη φορά που θυμάμαι να ζήτησα να παίξω με Les Paul σε ελληνικό μαγαζί ήταν γύρω στο '92-'93 (εγώ ήμουν 13-14), σε γνωστό "μουσικό οίκο" της Χαριλάου Τρικούπη που τότε άκμαζε (

ενώ τώρα τον τρώει η μαρμάγκα απ'ότι παρατηρώ (γιατί άραγε;...). Όπως καταλαβαίνετε ο πωλητής μόνο τα γέλια δεν έβαλε (ήμουν και γεματούλης μικρός) και φυσικά δε μου έδωσε να παίξω. Παρόμοια κρούσματα υπήρξαν αρκετά καθώς περνούσαν τα χρόνια, όπως εύκολα καταλαβαίνετε ή έχετε και οι ίδιοι/ίδιες βιώσει.
Πριν από κανα 2χρονο είχα ζητήσει τιμές Les Paul Classic από ΟΛΑ τα μουσικομάγαζα του ευρύτερου κέντρου της Αθήνας, και δεν υπήρξε ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ που να μου δώσει κιθάρα να παίξω (φυσικά σχεδόν όλοι περηφανεύονταν ότι τα κομμάτια που έχουν στο μαγαζί είναι διαλεγμένα και μπουμπουρμπουρ). Παρ'όλα αυτά δε με είχε ενοχλήσει αυτό, μιας και η καλύτερη τιμή που είχα βρει ήταν 1930 ευρώ, και σιγά μην τους τα έδινα.
Όταν βρέθηκα στη Denmark Street, και λίγο αφού ξεπέρασα το σοκ του βλάχου από το χωριό (έτρωγα κανονικά σάντουιτς κοιτάζοντας τις βιτρίνες και κρατώντας την τσάντα στο άλλο χέρι) διαπίστωσα σε ένα από τα μαγαζιά ότι πουλούσαν τις Classic περίπου 1000 λίρες, ήτοι γύρω στα 1400 ευρώ. Σημειωτέον ότι πηγαίνοντας στο Λονδίνο ήθελά να αγοράσω "κάτι", μιας και μόλις είχα πληρωθεί, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πίστευα ότι θα έφευγα με κιθάρα. Με την τιμή αυτή κάτι ξύπνησε μέσα μου :twisted:

και άρχισα να μπαίνω σε ένα-ένα τα μαγαζιά εκεί (είναι περίπου 5-7 αν θυμάμαι καλά μαζί και με το Virgin) και να ζητάω τιμή ακριβώς. Δε θα ξεχάσω την έκπληξη και την απορία στα πρόσωπά τους όταν μου πρότειναν να τη δοκιμάσω κι εγώ τους έλεγα κάτι σε στυλ "δεν πειράζει, δε χρειάζεται".
Εν τέλει αγόρασα την κιθάρα για 990 λίρες (η πιο φτηνή τιμή που βρήκα εκεί). Όταν μπήκα και τη ζήτησα, μου έδωσε και τα 3 κομμάτια που είχε για να παίξω και να διαλέξω αυτή που ήθελα. Με έμπασε σε ένα booth με καμπίνες γύρω-γύρω και δύο σειρές κεφαλών επάνω στις καμπίνες. Μου ζήτησε ποια κεφαλή και ποια καμπίνα θέλω να ακούσω. Δεν είχε τη δική μου, του τη ζήτησα ΚΑΙ ΠΗΓΕ ΣΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΦΕΡΕ. Επίσης, μου έδωσε δώρα αξίας περίπου 50 λίρες.
Κανα δυο εβδομάδες αφού γύρισα στην Ελλάδα, περνώντας έξω από τον Καγμάκη είδα στη βιτρίνα μια ίδια κιθάρα, στο ίδιο χρώμα. Δεν άντεξα, μπήκα και ρώτησα πόσο μου την αφήνει. Η απάντηση ήταν: "2300 ευρώ φίλε μου, αλλά πρόσεξε ε; Είναι
Gibson!". 8O