Europa - Carlos Santana

Status
Not open for further replies.
Προσωπικα να διευκρινισω οτι στα περι τεχνικης αναφερομουν σε αλλα βιντεο που εχει στο καναλι του ο OP, με αλλα παιδια, οπου τα πραγματα ειναι τραγικα. Το βιντεο της κοπελας σιγουρα δεν ειναι υποδειγμα τεχνικης, αλλα δεν ειναι και η τραγικοτητα που ειδα σε αλλες περιπτωσεις, δε θα το εθιγα το ζητημα αλλιως.

  Σε μια ζουγκλα οπως η σημερινη, το ρητο buyer beware πρεπει να ειναι στα αυτια ολων μας. Η γνωμη μου ειναι οτι, αν μιλαμε για μικρα παιδια, οι γονεις καλο ειναι να προτιμουν ενα απο τα γνωστα ωδεια, ειδικα για τα πρωτα βηματα ενος παιδιου. Οχι οτι δεν μπορει ενας ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ καλος μουσικος να δωσει τη σωστη κατευθυνση σε ενα παιδι, καθε αλλο, ακομα και αν δεν ειναι πτυχιουχος, διαολε ακομα και αν ειναι αυτοδιδακτος. Αλλα ομως ειναι τοσοι οι καλαμπορτζιδες που το παιζουν δασκαλοι, που πολυ απλα δεν αξιζει το ρισκο.

 Αν τωρα ο ενδιαφερομενος εχει μια καποια ηλικια, τοτε ειναι δικη του υποχρεωση να εκτιμησει την κατασταση, buyer beware.

 Και επισης να διευκρινισω οτι παιζω κιθαρα, εχω παει και στο WDEIO, και περα απο τις κλασικουρες ειχα σκαψει εντατικα και ηλεκτρικη με HLEKTRODASKALO γιατι μικρος ημουνα μεταλλο και ηθελα να μαθω να χωνω. Θα προτεινα λοιπον ανεπιφυλακτα το WDEIO για αρχη σε μικρα παιδια, το καλυτερο ερεθισμα για να ερθεις σε επαφη με την πραγματικη μουσικη. Οι μεγαλυτεροι ειπαμε, buyer beware.
Στην Ελλάδα λόγω γενικής ατιμωρησίας και της θεώρησης ότι είναι νορμάλ να κινείσαι στην "γκρίζα ζώνη",

υπάρχουν ακόμη και άτομα που το έπαιζαν γιατροί, άλλοι ήταν ακόμη και διορισμένοι για χρόνια..

Έχουμε και παράδοση στο παπατζηλίκι..

Νερό του Καματερού,Αγία Αθανασία του Αιγάλεω,φραπελιά και η λίστα δεν έχει τελειωμό..

Εγώ φεύγοντας στην απαρχή της κρίσης θυμάμαι γονείς να ψάχνουν το φθηνότερο (που ως ένα βαθμό το καταλαβαίνω) και να με ρωτάνε για κάτι αγγελίες τύπου:

"Σε ένα μήνα θα παίζετε 30 τραγούδια, τιμή 10€/ώρα"

Επίσης ακόμη και σαν μαθητής/σπουδαστής,μου ήταν ξεκάθαρο ότι καλός μουσικός δεν σημαίνει απαραίτητα και καλός δάσκαλος και το αντίστροφο.

Τουλάχιστον όμως κάποιος που έχει περάσει μια διαδικασία εξετάσεων έχει πιστοποιήσει κάποιες γνώσεις.

Εννοείται και πως αν θέλεις να μάθεις metal θα πας στον Αναστασάκη και όχι στο Γκέρτσο.

Όπως και ότι αν θες να μάθεις λαϊκή κιθάρα θα πας στον Μυστακίδη και όχι στον Ζήρα.

Αυτονόητα πράγματα..

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Εννοείται και πως αν θέλεις να μάθεις metal θα πας στον Αναστασάκη και όχι στο Γκέρτσο.

Όπως και ότι αν θες να μάθεις λαϊκή κιθάρα θα πας στον Μυστακίδη και όχι στον Ζήρα.

Αυτονόητα πράγματα..


Εξαρτάται ποιος είσαι. Αν έχεις πάρει πτυχίο και θες να κάνεις "εξειδίκευση", ναι.

Εάν τώρα ξεκινάς, πρέπει να πάρεις γενική γνώση. Να δεις τι είναι το μπλουζ, τι είναι η bebop, τι είναι η κλασσική. Να πάρεις βάσεις, θεωρητικές και πρακτικές. Και μετά ότι δε σου αρέσει να το αφήσεις. Γι' αυτό βλέπεις άπειρους που παίζουν υπερταχύτατα και δε μπορούν να σταυρώσουν bend. Επειδή ξεκινάνε από την "εξειδικευση".

Όλοι κάνουμε δώδεκα χρόνια σχολείο πριν το Πανεπιστήμιο.

(και μεταξύ μας κάποια από τα ονόματα που ανέφερες δεν είναι πανεπιστήμιο ΚΑΤΕΜΕ)

 
Τουλάχιστον όμως κάποιος που έχει περάσει μια διαδικασία εξετάσεων έχει πιστοποιήσει κάποιες γνώσεις.




 Αυτο ακριβως. Αυτο ακριβως. Για αυτο μιλαω για ωδειο.

 Και να πω και το αλλο, πλεον ειμαστε τυχεροι γιατι υπαρχουν πλεονν παιδια που εχουν πιστοποιημενες γνωσεις καθαρα πανω στα ηλεκτρικα οργανα και τη μοντερνα- jazz κλπ θεωρια στην Ελλαδα, και αν καποιος ξεκιναει συνειδητα να μαθει ηλεκτρικη- ροκ- μεταλ- death και οτι αλλο κιθαρα, μπορει να απευθυνθεί εκει. Εγω δε θα το προτεινα βεβαια αυτο σε πολυ μικρες ηλικιες, γιατι 1ον) το παιδι δεν εχει διαμορφωσει ακομα τα ακουσματα και τις επιθυμιες του και 2ον) Οι βασεις στην κλασσικη προσέγγιση ειναι πραγματικα δυνατες, και ειναι πολυ ευκολοτερο να κανει τη μεταβαση στην πορεια στο μοντερνο παρα το αντιστροφο.

 Αλλα οπως και να εχει, η επιλογη πια του μοντερνου μπορει να γινει απο την αρχη σε στερεες βασεις, με δασκαλους που εχουν πιστοποιημενο και, το σημαντικοτερο, ουσιαστικο και δομημενο background. Πολυ τυχερα τα σημερινα παιδια, στον καιρο μου ηταν ελντοραντο, την π**νας γινοταν, εχω πικρη προσωπικη εμπειρια απο μ*λ*κες πουθεναδες που το παιζανε γκουρου του μοντερνισμου, και δεν το ευχομαι σε κανενα.

 
Εννοείται και πως αν θέλεις να μάθεις metal θα πας στον Αναστασάκη και όχι στο Γκέρτσο.

Όπως και ότι αν θες να μάθεις λαϊκή κιθάρα θα πας στον Μυστακίδη και όχι στον Ζήρα.

Αυτονόητα πράγματα..
Αν εξαιρεσεις τον Μυστακιδη που ειναι κατι εντελως διαφορετικο (αυτος στην ουσια διδασκει στυλ 100% γιατι δε γινεται αλλιως) κ χωρις να διαφωνω 100% με αυτη τη λογικη, απο ενα σημειο κ μετα δε διαλεγουμε δασκαλο με βαση το ειδος που θελουμε να παιξουμε, αλλα με το σε τι πραγματα μπορει να μας ανοιξει το κεφαλι. Αυτο προυποθετει πως απο ενα σημειο κ μετα ρωταμε τον εαυτο μας καποιες ερωτησεις λιγο διαφορετικες απο το τι στυλ θελω να παιξω.

Για να μην παρεξηγηθω για να παιξεις ενα στυλ που δεν απαιτει αυτοσχεδιαστικα skills, η αγορα εχει βελτιωθει, υπαρχει πολυ καλο ποσοστο φοβερα οργανωμενων καθηγητων που θα βοηθησουν πολυ.

Αν θες να "ξεστραβωθεις" λιγο μουσικα ?, να μαθεις να αυτοσχεδιαζεις, με την ενοια να δημιουργεις μουσικη απο το πουθενα σε πραγματικο χρονο εστω κ πανω απο πιο απλες φορμες, χωρις να παιζεις μονο λιξ, να καταλαβαινεις τη σημασια της αρμονιας, ποσο εξαρταται η μελωδικη σου ιδεα τοσο απο την αρμονια οσο απο τον ρυθμο (μη πω περισσοτερο), πως να μελετας ρυθμο για να το βρεις μπροστα σου στον αυτοσχεδιασμο μετα, πως να αναπτυσσεις τις ιδεεσ σου κ πολλα ακομα, τοτε η σωστη επιλογη στενευει πολυ κ πρεπει να λαβεις υπ'οψιν πολλα πραγματα (βεβαια δεν εισαι πλεον αρχαριος οποτε εχεις καλυτερη κριση)

Για την ακριβεια υπαρχουν 3 τεραστιες περιοχες στον τομεα μελετη, που αναλογα με το δασκαλο κ την προσεγγιση του θα επιβαλλουν αυτες το στυλ κ τον τροπο που παιζουμε κ μεχρι το που μπορουμε να φτασουμε. 

- Τεχνικη

- Πως βλεπουμε την ταστιερα

- Πως μελεταμε τα εργαλεια (κλιμακες, τριαδες, αρπεζ) που μαθαινουμε για να ειμαστε ετοιμοι να τα βαλουμε στο παιξιμο μας

Ολα αυτα ΠΡΙΝ περασουμε στο δημιουργικο κομματι ετσι?

-Αν την τεχνικη την βλεπουμε μονο ως τελικη ταχυτητα κ δεν καταλαβαινουμε πως στην πραγματικοτητα ειναι μηχανικη χεριων κ παραγωγη ηχου (κ πως τα bpm ειναι biproduct τεχνικης ) 

 -Αν το πως βλεπουμε την ταστιερα περιμενουμε να μας την ορισει το caged κ το 3nps εντελως δογματικα κ δε καταλαβουμε πως πρεπει να μπορουμε να δουμε τα διαστηματα σε χρονο dt μεσα απο ο,τι κ να χρησιμοποιουμε 

- Αν μαθαινουμε κλιμακες κ αρπεζ με το κιλο κ τα μελεταμε πανω κατω κ μονο σε δυο οκταβες κ βαλε γιατι ετσι βολευει σε καθε θεση στην κιθαρα

-Αν το μονο που μαθαινουμε για το πως παιζουμε πανω απο μια αρμονια ειναι licks.....

.....Ε μετα αν θελουμε να μπουμε λιγο πιο σοβαρα στον αυτοσχεδιασμο μην απορουμε γιατι ακουγομαστε αρχαριοι. ενω εχουμε ''καλη τεχνικη'' κ ξερουμε τις θεσεις μας. Για την ακριβεια στην αρχη δε θα απορουμε καν, γιατι δε θα εχουμε καν το αυτι να το ακουσουμε κ γιατι ο δασκαλος που ειναι ο καθεαυτου αρμοδιος να μας το πει ακουγεται κι αυτος ετσι με ιδεες α δημοτικου απλως με καλυτερη τεχνικη κ πιο fancy δαχτυλοθεσιες. Οποτε καταληγουμε να διαλεγουμε δασκαλο με βαση το στυλ κ δε ξερουμε τι μας φταιει μεχρι να βρεθει ενας να μας πει πως πρεπει να αλλαξουμε προσεγγιση κ να κοιταξουμε προς αυτοσχεδιασμο (σοβαρα ομως μιας κ ολοι οι δασκαλοι τον αυτοσχεδιασμο  βαζουν πως το διδασκουν στο ρεζουμε τους κ μετα σου δινουν λικ για οταν βυθιστει ο τιτανικος μηπως κ δεν πνιγεις)

Οποτε η πρωτη κ σημαντικη ερωτηση ειναι: -Eχω τα θεμελια κ θελω να κοιταξω παραπερα προς αυτοσχεδιασμο, ή ουσιατικα διαλεγω να δουλεψω τεχνικη, θεσεις, κλπ κ διαλεγω το δασκαλο που μου τα προσφερει αυτα με επικαλυψη ενα στυλ που μπορει να μου τον κανει ακομα πιο αρεστο. Υπ'οψιν οτι δασκαλοι καλοι στην διδασκαλια τεχνικης κ στυλ σρεντ προσεγγισης μπορει να σου προσδοσουν συνηθειες που ενω ειναι απαραιτητες για το συγκεκριμενο ειδος (τονισμοι ντε φακτο στο 1 2 3 4, θεσεις τεραστιες κ ακαμπτες κλπ) μετα θα φτυσεις αιμα να τις βγαλεις απο το παιξιμο σου αν μελεταγες μονο με εναν τροπο για ποσα χρονια..

Τωρα για επιλογη στυλ σε καθηγητες jazz προσανατολισμου, ενταξει κ εκει δεν ειναι ολοι το ιδιο, αλλα ειναι μιλια μακρυα απο τους υπολοιπους στο πως να αναπτυξουν το παιξιμο σου αυτοσχεδιαστικα κ ακομα κ ενας μετριος θα σου δωσει πραγματα που δε θα μπορουσες να τα παρεις ποτε με την αλλη προσεγγιση. Ασε που καποια στιγμη αν θες πραγματικα να μαθεις πως φτιαχνονται οι μελωδικες γραμμες την bebop κ το trancription δε το γλιτωνεις οποτε.....?

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
  Ωραια τα λες bill, αλλα ειναι πολυ, ΠΟΛΥ προχωρημενα.

 Εγω απο τον αρχαριο περιμενω να παιξει το frere jaques, με αυστηρη θεση σωματος και χεριων, ενω απο πανω ο δασκαλος περιμενει να επιπληξει καθε αποκλιση απο τη σωστη δαχτυλοθεσια και τεχνικη καπως ετσι

elderly-school-teacher-punishing-a-boy-with-a-cane-1876.jpg


 Οποτε να με συγχωρεσει ο ΟΡ, ειμαι και καποιας ηλικιας, οταν βλεπω λοιπον δακτυλα να στραμπουλιζουν ανατριχιαζω και εξανισταμαι, αν τωρα το εργο εχει παει εκει με τις μοντερνες παιδαγωγικες, και αστο το παιδακι να παιξει το σολακι του και να το βγαλουμε και στο γιουτουμπ που στραμπουλιεται τι να πω, παω πασο.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
 Εγω απο τον αρχαριο περιμενω να παιξει το ....
Ναι βρε Μανο μου απο τον αρχαριο... ειναι αλλο θεμα (μεγαλο εως τεραστιο)

Εγω απαντησα στο δασκαλος για στυλ που μαλλον ειναι για intermediate παρα για αρχαριος. Κ για το τι λυσεις ψαχνουμε. Κ οπως ειπε κ ο Τζιμ ψαχνουμε λυσεις για να ειμαστε advanced στη βιτρινα κ αρχαριοι στο τι εχει μεσα το κουτι. Οποτε δε το συζητω πως διαφωνω σε αυτη την προσεγγιση. Το να αναφαρεται ο Γκερτσος στην ιδια λιστα με Ζηρα κ Αναστασακη ειναι αστειο. Ειναι αλλοι κοσμοι. Δε θα παει καποιος στο Γκερτσο για να βγαλει το trilogy στα 280 bpm. Θα μαθει ομως τοσα fundamentals που ο,τι ειδικευση κ να θελει μετα θα ειναι ετοιμος να την κανει χωρις τρυπες. 

Ξεχναμε πως το να αυτοσχεδιασεις, να παιξεις κατι δικο σου ειναι ενας τεραστιος κοσμος που ανοιγεται (κ επαγγελματικα κ μη) μπροστα σου κ κανουμε πως δε τον βλεπουμε μεχρι να φαμε τα μουτρα μας. Δε παιζουμε κλασσικη κιθαρα να μας ζητανε μονο ρεπερτοριο, ουτε το μονο πραγμα που θα κανουμε στη μουσικη μας ζωη ειναι note for note cover band

 
Για μένα τα πράγματα είναι απλά.

Ο δάσκαλος κιθάρας δεν είναι μόνο δάσκαλος κιθάρας.

Είναι παιδαγωγός, δείχνει στον μαθητή τρόπους αντίληψης και επεξεργασίας κατ' αρχήν της πραγματικότητας και του περιβάλλοντος, και τρόπους αντίληψης και επεξεργασίας της μουσικής.

Μαθαίνει στον μαθητή να ακούει, να επεξεργάζεται τους ήχους, να αντιλαμβάνεται το τι είναι μουσική, γιατί ακόμα κι αν είναι μεγάλος σε ηλικία ο μαθητής, δεν είναι σίγουρο ότι μπορεί να αντιληφθεί/ακούσει μουσική πίσω από την εξωτερική της επιφάνεια.

Ο δάσκαλος κιθάρας, πρώτα απ' όλα μαθαίνει σε κάποιον μουσική, με μέσο την κιθάρα.

Και πρέπει να έχει μεγάλη προσαρμοστικότητα και ευελιξία, γιατί κάθε μαθητής είναι διαφορετικός.

Δεν μπορεί ο δάσκαλος να δείχνει σε όλους τα ίδια πράγματα με τον ίδιο τρόπο, πρέπει να προσαρμοστεί αυτός στον μαθητή και όχι το αντίθετο.

Πρέπει να μπορεί να δώσει κίνητρο και να συνεχίσει να δίνει κίνητρο καθ' όλη την διάρκεια της διδασκαλικής διαδικασίας.

Πρέπει να φουντώνει συνέχεια την φλόγα στον μαθητή.

Εγώ όταν ήθελα να μάθω να παίζω τζαζ (από μπλουζ και μέταλ που έπαιζα) πριν καμιά 35αριά και κάτι χρόνια, πήγα σ' έναν δάσκαλο που έπαιζε ροκ.

Αφού παίξαμε λίγο να δει τι κάνω και του είπα τι θέλω να κάνω, μου είπε το εξής ...

"Παίζεις πολύ καλά κιθάρα. Εγώ δεν είμαι τζαζ κιθαρίστας, αλλά αυτό που μπορώ, είναι να σου μάθω να παίζεις μουσική. Άλλο πράγμα το παίζω κιθάρα, και άλλο το παίζω μουσική."

Και μου έμαθε, και κατάλαβα ότι δεν μπορούσα να αντιληφθώ πολύ σοβαρά πράγματα, κι ας έπαιζα καλά κιθάρα.

Όταν λοιπόν απέκτησα αυτά τα εφόδια, τότε μπόρεσα μόνος μου να κάνω την υπέρβαση στην τζαζ φυσικά με την δική του βοήθεια και πάνω σ' αυτό το θέμα (κι ας ήταν ροκ κιθαρίστας, ήταν όμως πολύ καλός μουσικός).

Ο δάσκαλος μου άνοιξε τον δρόμο, και εγώ έπρεπε μόνο να τον περπατήσω μετά.

Γιατί άλλο καλός κιθαρίστας, και άλλο καλός μουσικός.

Φυσικά το επιθυμητό είναι αυτά να συμπίπτουν.

 
Ο δάσκαλος κιθάρας δεν είναι μόνο δάσκαλος κιθάρας.

Είναι παιδαγωγός, δείχνει στον μαθητή τρόπους αντίληψης και επεξεργασίας κατ' αρχήν της πραγματικότητας και του περιβάλλοντος, και τρόπους αντίληψης και επεξεργασίας της μουσικής.
Αυτο. Αλλα μεχρι να βρεθει καποιος να στο πει κ να στο δειξει πρακτικα (οπως κ στην δικη σου την περιπτωση), δε το ξερεις.

Ο δάσκαλος μου άνοιξε τον δρόμο, και εγώ έπρεπε μόνο να τον περπατήσω μετά.

Γιατί άλλο καλός κιθαρίστας, και άλλο καλός μουσικός.

Φυσικά το επιθυμητό είναι αυτά να συμπίπτουν.
100% . Δε λεμε να καταλαβουμε πως τον δρομο μονοι μας θα τον περασουμε. Ο δασκαλος θα στον δειξει, θα σου πει -παληκαρι μου ασ'τον αυτο τον παραδρομο θα κανει 10 μερες περισσοτερο απο εκει, αλλα εσυ κ μονο εσυ ευθυνεσαι να τον περπατησεις-μαθεις. 

 
Δύσκολο θέμα για γενικεύσεις ρε παιδιά. Τι ναι ο δάσκαλος, τι είναι το ζουμί του. Μακάρι όλοι μας πρώτα να παίρναμε ωδική στα 5 μας, να ήμασταν έτοιμοι μουσικοί στα 8 χωρίς όργανο, απλά να λέμε παπάδες με το στόμα. Και μετά να παίρναμε όργανο και να λέγαμε "χαα δύο οκτάβες κλίμακα πάνω κάτω τόσο εύκολα; Αστείον!"

Όμως δεν είναι έτσι το πράγμα, και μπαίνουμε στο πρώτο όργανο κούρδοι αυτονομιστές. Ούτε ρυθμό ξέρουμε, ούτε διαστήματα, ούτε τονικό ύψος να διακρίνουμε, ιτς. Και μαθαίνουμε το όργανο σαν σκέιτμπορντ, σαν κόλπο. Όργανο που γίνεται μέσον. Με την ελπίδα να έρθει κι η θεωρητική γνώση που εξηγεί το κόλπο να κουμπώσει αργότερα. Θέλουν όμως χρόνο αυτά, και πρέπει και το ενδιαφέρον του μαθητή να διατηρείται, γι αυτό πολλοί μαθητές παίζουν λες κι αφοπλίζουν μπόμπα. Γιατί είναι υπερσυγκεντρωμένοι στον συντονισμό νου και σώματος, να βγει το κόλπο, το τρικ, το νούμερο, το φλιπ, γιατί αυτό τους δίνει την ντόπα της επιβράβευσης. Όταν η γνώση πλέον είναι αποθηκευμένη στο μαθητή και όχι στο όργανο, εκεί το πράγμα αλλάζει, και συζητάμε για επιλογές που καλείται ο καθένας να κάνει. Αλλά για τα πολύ αρχικά στάδια, δεν ξέρω. Εγώ τους λυπάμαι όλους τους δασκάλους.

 
 κάτσε γιατί εδώ έχει λυγίσει το καλάμι απτό καβάλημα, βάστα γκέμια δάσκαλε!! 




 
Αν το καημένο το κοριτσάκι, μπει και διαβάσει το νήμα και δει την κατάντια του, μάλλον θα την παρατήσει την κιθάρα...

Όσα χρόνια παρακολουθώ το forum, δεν σταματώ να απογοητεύομαι από εκείνους που καταφέρνουν να καταστρέψουν τα πάντα στο πέρασμα τους δηλώνοντας κιόλας μουσικοί...

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Αν το καημένο το κοριτσάκι, μπει και διαβάσει το νήμα και δει την κατάντια του, μάλλον θα την παρατήσει την κιθάρα...

Όσα χρόνια παρακολουθώ το forum, δεν σταματώ να απογοητεύομαι από εκείνους που καταφέρνουν να καταστρέψουν τα πάντα στο πέρασμα τους δηλώνοντας κιόλας μουσικοί...
Ναι, γιατί ως γνωστόν, εμείς εδώ στο νοιζ στήσαμε την κάμερα, σουταραμε το βίντεο....και μετά το ανεβάσαμε στο YouTube.

Μέτα δε, το καναμε share στο νοιζ.

Καταρχήν (και όχι καταρχάς) δεν είναι ούτε "κοριτσάκι"...  ούτε "γκόμενα".

Είναι μαθήτρια.

Επιπροσθέτως, αν και δεν έγινε κανένα κακό σχόλια για τη μαθήτρια, το τυχόν όποιο ρίσκο της κριτικής στη δημόσια προβολή της είναι εσωτερικό θέμα που αφορά αυτή και τον καθηγητή της.

Εξυπακούεται ότι προφανώς γνωρίζε ότι γυρίστηκε σε video.

Ότι ενέκρινε το ανέβασμα στο YouTube.... και προφανώς συνήνεσε στο share στο nouz και σε όποια άλλη πλατφόρμα.... γνωρίζοντας ότι μπορεί να κριθεί.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
37 λεπτά πριν, gutter είπε

 κάτσε γιατί εδώ έχει λυγίσει το καλάμι απτό καβάλημα, βάστα γκέμια δάσκαλε!! 


Τι είναι αυτά…;

μαλιστα…

 
 κάτσε γιατί εδώ έχει λυγίσει το καλάμι απτό καβάλημα, βάστα γκέμια δάσκαλε!! 


εμ δεν μας το είπατε εξ αρχης, και πήγαν τόσα σχόλια στο βρόντο...

 
Δεν είναι γκόμενα. 

 Είναι ωραία γκόμενά. 

 Αν είναι να λέμε κάτι σεξιστικό, τουλάχιστο να είμαστε ακριβοδικαιοι. Χαχαζαζαζαζ ?

 
Εξαρτάται ποιος είσαι. Αν έχεις πάρει πτυχίο και θες να κάνεις "εξειδίκευση", ναι.

Εάν τώρα ξεκινάς, πρέπει να πάρεις γενική γνώση. Να δεις τι είναι το μπλουζ, τι είναι η bebop, τι είναι η κλασσική. Να πάρεις βάσεις, θεωρητικές και πρακτικές. Και μετά ότι δε σου αρέσει να το αφήσεις. Γι' αυτό βλέπεις άπειρους που παίζουν υπερταχύτατα και δε μπορούν να σταυρώσουν bend. Επειδή ξεκινάνε από την "εξειδικευση".

Όλοι κάνουμε δώδεκα χρόνια σχολείο πριν το Πανεπιστήμιο.

(και μεταξύ μας κάποια από τα ονόματα που ανέφερες δεν είναι πανεπιστήμιο ΚΑΤΕΜΕ)


Αυτό που περιγράφεις είναι το ιδανικό σενάριο, δηλαδή ένας μουσικός που αν ήταν  ζωγράφος θα είχε όσο το δυνατόν περισσότερα χρώματα στην παλέτα του και όχι μόνο τα βασικά.

Αλλά αυτό απέχει πολύ από την πραγματικότητα, που η εξειδίκευση και η μονομέρεια είναι γενικό γνώρισμα της κοινωνίας.

Όσο για όσους ανέφερα, όχι μόνο κατά εσένα,καταλαβαίνω και για ποιόν μπορεί να έχεις ενστάσεις, αλλά δεν είναι της ώρας.Τους χρησιμοποίησα απλά σαν γνωστά παραδείγματα.

Απλά θεωρώ ότι ο μαθητής πρέπει να ψάχνει έναν δάσκαλο που κατέχει αποδεδειγμένα αυτό που επιθυμεί να μάθει και επίσης ότι ο δάσκαλος του να είναι "ενεργός" σε αυτό το είδος.

Σήμερα που μιλάμε,όχι κάποτε.

@billaraskats27 ωραίο ποστ??

 
Status
Not open for further replies.

Παρόμοια θέματα

Απαντήσεις

Νέα θέματα

Back
Top