akis_pan είπε:
Θα ελεγα all the things you are
Τι μου θύμησες...
Κάποτε, δύο φίλοι μου, είχαν κανονίσει με τον Ζαμπέτα μια συνέντευξη.
Τους είχε καλέσει τότε στο σπίτι του.
Η συνάντηση είχε πολλά ... ευτράπελα.
Ένα από αυτά ήταν το εξής.
Μετά την συνέντευξη, βγήκαν τα κρασιά, και τα όργανα, και άρχισαν τα τραγούδια.
Έπαιζαν τα παιδιά ότι τους κατέβαινε, και τον ρωτούσαν αν ήθελε να του πουν από τι τόνο παίζουν.
"Όχι ρε παιδιά, θα το βρω ρε" απαντούσε ο Ζαμπέτας και όντως (φυσικά) το έβρισκε.
Κάποια στιγμή ο ένας από τους δύο φίλους πονηρεύεται και αρχίζει να παίζει το all the things you are.
Έπαιζε ο Ζαμπέτας, έπαιζε, και πάνω που βρίσκει τον τόνο, αλλάζει η τονικότητα.
Το παίρνει χαμπάρι, και ξαναψάχνει.
Πάνω που το πιάνει, ξαναλλάζει η τονικότητα, αλλά αυτός εκεί, στην προσπάθεια.
Γυρνάει λοιπόν στον φίλο μου και κοιτάζοντας τον πονηρά, του λέει το αμίμητο...
"Που 'σαι μωρή κ@ριόλα θα σε βρω" ;D ;D ;D ;D
Καταλαβαίνεις το γέλιο που έπεσε.
Θεός ο Ζαμπέτας.