Xαίρετε παίδες, ας διατυπώσω την ταπεινή μου άποψη και γω
Λοιπόν, δεν είναι όλα μαύρα. Συγκροτήματα που έχουν λόγο να υπάρχουν κάνουν αυτό που λέμε "καριέρα" - πάντα στο πλαίσιο της μικρής ελληνικής αγοράς αλλά και στο εξωτερικό. Η εκπληκτική ορχήστρα Εστουδιαντίνα, λ.χ., ζει από δεκάδες live και περιοδεύει και έξω. Το ίδιο και η ρεμπέτισα Μαριώ, όπως και η Σαββίνα Γιαννάτου ή η Κρίστυ Στασινοπούλου που παίζουν σε δεκάδες διεθνή φεστιβάλ. Ο λόγος απλός: οι ξένοι θέλουν να ακούσουν τη νέα ελληνική μουσική πρόταση, αλλά ποσώς τους ενδιαφέρει το ελληνικό ροκ, φανκ, τζαζ κλτ κλτ - όπως ποσώς ενδιαφέρει τους έλληνες το αμερικανικό ρεμπέτικο, το γιαπωνέζικο φανκ, το αφρικανικό τσα-τσα-τσα και το πακιστανέζικο πάσο ντόμπλε. η, εν τοιαύτοι περιπτώσει, μπορεί να τους ενδιαφέρει αλλά μόνο "τουριστικά" και όχι καλλιτεχνικά. Καλώς ή κακώς αν αγοράσουμε τζαζ, θα πάρουμε την τζαζ που βγαίνει από την Αμερική, ενώ για salsa πάμε στο Πουέρτο Ρίκο και για τη reggae στη Τζαμάϊκά... Η μουσική έχει και τόπο και χρόνο και γεωγραφικά χαρακτηριστικά και μπορείς να την "πουλήσεις" (με την καλή έννοια) στο κοινό του εξωτερικού μόνο αν τα σέβεσαι. Αλλιώς παίζεις στους έλληνες της Αστόρια ή απλώς στους συγγενείς σου μπροστά...
Τώρα, αν μιλάμε για δημιουργικά ελληνικά γκρουπ... καλώς ή κακώς τόσο μπορούνε(με) τόσο κάνουνε(με). Με δεδομένη την πρωινή δουλειά, τις ελάχιστες ευκαιρίες, την οικονομική δυσπραγία αλλά και τον ωχαδερφισμό που μας δέρνει εμάς του έλληνες μουσικούς, ως εκεί μπορούμε να φτάσουμε και... τελείωσε. Μην ξεχνάτε πως τα περισσότερα ελληνικά γκρουπ προβάρουν 1-2 φορές την εβδομάδα από ένα δίωρο τη φορά (οι δε τζαζίστες με το πρόσχημα της μουσικής παιδείας, δεν προβάρουν ποτέ αλλά παίζουν από το real book, γι' αυτό κατακρεουργούν τη τζαζ) και σπανίως μπορούν να "κατεβάσουν" πρόταση στο stage. Αλλά ο κόσμος -και μην το ξεχνάμε αυτό- θέλει και πρόταση και άποψη και στυλ (το λέω αυτό καθώς μερικές φορές υποτιμούμε το κοινό που είναι προφανώς πιο ενημερωμένο και απαιτητικό από 'μας τους μουσικούς).
Ας το παραδεχτούμε κάποτε να μην πονοκεφαλιάζουμε άδικα. Μικρή χώρα είμαστε, μικρή συμμετοχή στο παγκόσμιο πολιτιστικό γίγνεσθαι θα έχουμε - λογικό δεν είναι?
Συγνώμη αν ακούγομαι απότομος, αλλά νομίζω πως έτσι είναι τα πράγματα.
Με εκτίμηση
Γιάννης