Πάντως να πω κάτι; Από καμπόσα βιβλία που έχω διαβάσει (πχ
http://www.stewmac.com/shop/Books,_plans/Electronics/Guitar_Electronics_For_Musicians.html
http://www.stewmac.com/shop/Books,_plans/Building_and_repair:_Guitar,_electric/Guitar_Player_Repair_Guide.html για τους όποιους ενδιαφερόμενους να πάρουν μια αρχή)
έχω διαβάσει πολλά πολλά περίεργα που κατά καιρούς συνέβησαν και πλέον θεωρούνται mumbo jumbo. Από την κλασική ιστορία του πως ο leo πέρασε από το maple στο rosewood στην ταστιέρα και τα αλλού για αλλού σώματα και λαιμούς, ως και με το πως πρωτοβγήκαν οι zebra από την
gibson, κάποιοι τους θεωρούν κατώτερους ενώ οι ίδιες οι holy grail κιθάρες τους όταν ανοίχτηκαν αυτούς φόραγαν.
Για να μην πω για την ανεμελιά των hot rodded, που περάσαμε στο υπερπροσεγμένα όργανα και πλέον αρκετοί και παλιοί, αλλά και καινούριοι κατασκευαστές, αρχίζουν να τα ξαναφέρνουν στο προσκήνιο.
Το όλο θέμα είναι ότι όσο πιο πολύ διαβάζω, καταλαβαίνω ότι αυτές ήταν εποχές που για διάφορους λόγους οι κατασκευαστές πειραματίζονταν, είτε αναζητώντας μια διέξοδο σε ένα πρόβλημα (humbs) είτε για τελείως κουφούς λόγους (όταν ξέμεινε ο προμηθευτής της
gibson από μαύρες πομπίνες και τους έστειλε τις κρεμ, με αποτέλεσμα το εργοστάσιο να τα πετάει όπως του ερχόταν και να προκύψουν και οι zebra μανγήτες), είτε για μείωση του κόστους και της ταχύτητας παραγωγής (όπως η μέθοδος σφηνώματος των τάστων από τη φεντερ, που τελικά την παράτησαν, λόγω ανωμαλιών στην τοποθέτηση των τάστων), είτε ,είτε, είτε...
Πιστεύω ότι αυτοί είναι λόγοι που διάφοροι (νομίζω και ο προβοκάτορας ο sf) θεωρούν ότι η σημερινή εποχή, είναι ίσως η καλύτερη όσον αφορά την ποιότητα κατασκευής των οργάνων, καθώς ακόμη και τα φθηνά όργανα είναι πολύ ποιοτικά σε σχέση με του τι ίσχυε παλιότερα.
Και επειδή λέω πολλά ανούσια, καταλήγω ότι η συνέντευξη του πωλητή, δεν μου λέει τίποτε νεώτερο απ' όσα έχουν κατά καιρούς γραφτεί για όλους τους μεγάλους παίχτες και απλά μου δίνει ένα ακόμη πάτημα να μη με νοιάζει το τι γράφει το headstock, αλλά για το αν η κιθάρα λέει, αλλιώς δεν....
Βέβαια μια
gibson V ολόλευκη του 67 εξακολουθεί αν είναι το δικό μου holy grail. Κάποια στιγμή θα την πάρω, που θα μου πάει ;D