Κατ αρχας δεν τιθεται θεμα απαντησης σε ενα τοσο γενιοκολογο ερωτημα οσον αφορα στις διαφορες μεταξυ Duncan και EMG. Βγαζουν απειρα μοντελλα η καθεμια τους οποτε δεν μπορει κανεις να σου πει η Duncan ειναι ετσι και η emg αλλιως.
Αυτο που μπορει να απαντηθει εινια οτι οι active μαγνητες ειναι μαγνητες με πολυ λιγες περιτυλιξεις γυρω απο το πηνιο τους και οι οποιοι χρησιμοποιουν ενα εσωτερικο "προενισχυτη" (ο οποιος επιπλεον χρωματιζει εντονα τον ηχο τους) προκειμενου να δωσουν το απαιτουμενο σημα, γι αυτο και απαιτουν μπαταρια για να λειτουργησουν. Ειναι καλοι (λογω της low impedance) για περιπτωσεις που το σημα περανει μεσα απο πολλα πεταλια, rack systems κ.λ.π., και ειναι εντελως (οκ σχεδον)_ αθορυβοι, ακομα και οι μονοπηνιακοι. Οι διπλοπηνιακοι της emg εχουν οντως μεγαλη εξοδο. Καποιοι θεωρουν οτι εχουν καπως "πλαστικο", sterile ηχο.
Oi passive ειναι οι κλασσικοι παλιοι γνωστοι μαγνητες που χρησιμοποιουν απλα ενα πηνιο, και εναν μαγνητη για να δημιουργησουν σημα οταν η χορδη ταλαντωνεται μεσα στο μαγνητικο του πεδιο. Καποιοι τους θεωρουν πιο "οργανικους", και η γκαμα τους ξεκιναει απο vintage low output oriented μεχρι και εξοδους εφαμιλλους των active