Ανήκω σε παρόμοια φάση με τον Ωδιοχώστα, δλδ τα παράτησα για καμιά 20αριά χρόνια, με τη κιθαρα κάτω απ το κρεβάτι στη θήκη της.............
Ξεκίνησα στα 14 με μια σάπια ακουστική που κατέσχεσα από έναν φίλο που του την είχαν κάνει δώρο. Μ'αυτήν, κάτι τάπερ που βούταγε ένας απ τη μάνα του, ένα μικροφωνάκι της πλάκας που βάζαμε σε ένα ντεκ, μαζευόμασταν 4-5 κατσαπλιάδες και βαράγαμε ;D
Μετά πήρα τη πρώτη μου ηλεχτρικιά, ο άλλος μπάσσο, και ο τρίτος αληθινά τούμπανα.
Για μια σχεδόν δεκαετία, είχαμε μπάντα, βγάζαμε τραγουδάκια, χαβαλεδιάζαμε, γκρινιάζαμε, διασκεδάζαμε.
Σταδιακά όπως είπε και ο Τρόλεις, εκεί κοντά στα 30, κάτι οι δουλειές, κάτι που άλλοι παντρεύτηκαν τα πράγματα ζόρισαν, ώσπου έκλεισε ο κύκλος, ήταν αδύνατο να βρούμε κοινές ώρες και να έχουμε διάθεση............
Περίπου 20 χρόνια μετά Μ. Παρασκευή μεσημέρι, μπήκα σε ένα μαγαζί και πήρα μια ακουστική-γουρούνι στο σακκί ;D, περπάτησα παρακάτω ένα στενό και αγόρασα ένα DAW kai 1 midi keyboard, et voila ;D ;D ;D
Είμαι ευτυχεσμένος, όποτε έχω χρόνο και διάθεση σκαλίζω από κιθάρα, μπάσο, φλογέρα,πλήχτρα, προγραμματισμό, ολίγον κρουστά, τραγουδάω..........................όλα αυτά χωρίς να ξέρω τπτ, έστω και ερασιτεχνικά, είμαι ένας παντελώς άσχετος, αλλά ευτυχησμένος που όταν έχω χρόνο και διάθεση, συγγράφω ύμνους που κάποια μέρα θα τύχουν παγκοσμίου αναγνωρίσεως..................συγχρόνως γνώρισα και από εδώ μέσα και μερικούς άνθρωπες καλοσυνάτους μουσικαράδες που προσφέρθηκαν αφιλοκερδώς, να με συνδράμουν στις δημιουργίες μου. Είμαι σίγουρος πως σκέφτηκαν ιδιοτελώς, δλδ, αναγνώρισαν το τάλαντό μου και αναμένουν στο μέλλον να γίνουν κι αυτοί γνωστοί και διάσημοι, μέσω της συμμετοχής τους στις δημιουργίες μου.
Ευχαριστώ ;D