review EBMM 25th Anniversary Review (Μας κακομαθαίνετε κύριε Sterling...)

Παρόλο που δεν είμαι fan της MM, τη συγκεκριμένη κιθάρα μπορώ να ομολογήσω ότι ... τη ΖΗΛΕΨΑ!!!

Πού είναι όμως τα επίσημα κλιψ? ;D ;D ;D

 
Η στιγμή που όλοι φοβόσαντε (sic!)  ;D

Καθώς θα γράφω τo "επίσημο" review, ιδού τα "επίσημα" clips.  8)

Δύο disclaimer:

1) Αν κάποιος θέλει να ακούσει την 25άρα στα χέρια ενός κορυφαίου παίκτη, ας ακούσει (και δει) το Mountain Time στο Albert Hall Concert DVD του Joe Bonamassa. ΟΧΙ από το καρακομπρεσαρισμένο του youtube, από το πρωτότυπο.

Στα δικά μου τα αυτιά τουλάχιστον, ο ήχος που έχει σ'αυτό το κομμάτι, ο Joe, ντροπιάζει κυριολεκτικά τις (απίθανες) Les Paul που χρησιμοποιεί σε άλλα κομμάτια. Θέμα γούστου θα μου πείτε... αλλά δείτε το.  ;)

2) Όλα τα παρακάτω κλιπάκια έγιναν υπό μορφή τεστ, μια κι έξω, πάνω σε διάφορα backing tracks, και χωρίς καμμία διόρθωση ή περαιτέρω επεξεργασία. Σε 1-2 προστέθηκε delay/reverb και αυτό ήταν όλο. Ήθελα παράλληλα να τεστάρω και διάφορες μεθοδολογίες ηχογράφησης, οπότε ήταν διπλό το όφελος (για μένα, για εσάς δεν είμαι σίγουρος).

Προσπάθησα να χρησιμοποιήσω διάφορες από τις 10 τονικές επιλογές που δίνουν οι μαγνήτες. Ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη για το βαρετό του ακροάματος  ;D ελπίζω να δίνουν μια εικόνα για το πως ακούγεται η 25άρα. Είναι όλα σε υψηλής δειγματοληψίας mp3.

Τα δύο κλιπάκια με το ταπεινό Zoom (που κοστίζει όσο τα.... ποτενσιόμετρα της 25άρας!), που ανέβασα σε άλλο θέμα:

---  <a href="http://www.box.net/shared/gy6cayef48">Zoomin In</a>

---  <a href="http://www.box.net/shared/50qr9vcjkz">Zoomin In Some More</a>

Larry Cartlon style backing tracks:

---  <a href="http://www.box.net/shared/8ll8ol0zcp">Uncle Larry</a>

---  <a href="http://www.box.net/shared/zrp70y30zj">It's Uncle Larry Again!</a>

Clapton style backing track:

---  <a href="http://www.box.net/shared/xpptq2erdx">Mr. Slow</a>

Happy Listening!  :)

 
Music Man 25th Anniversary Guitar  -- Review

Ανοίγοντας την κούτα και βγάζοντας από μέσα την θήκη, η πρώτη μου εντύπωση ήταν ελαφρύς πανικός: «μ@λ@κ@, δεν έβαλε την κιθάρα μέσα ο τύπος!»

Η κιθάρα είναι ΠΟΥΠΟΥΛΟ, λίγο πάνω από 3 κιλά τα οποία ούτε καν φαίνονται όταν τη «φοράς». Ωστόσο, λόγω κατασκευής, δεν έχει κανένα από τα «ελλατώματα» των πολύ ελαφρών κιθαρών, όπως θα δούμε παρακάτω.

Οι εντυπώσεις από την ποιότητα κατασκευής και φινιρίσματος, την ποιότητα των τάστων και του hardware και της επιλογής των ξύλων ήταν υπεράνω οποιασδήποτε κριτικής. Το ζύγισμα, τυπικά άριστο όπως σε όλες τις Musicman που έχω πιάσει. Ο ακουστικός ήχος έχει ένα θαυμάσιο resonance που θυμίζει λίγο semi-hollow κιθάρα (πράγμα που δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα). Το μπράτσο, όπως σε όλες τις EBMM, είναι μια εμπειρία από την οποία οι περισσότεροι δεν συνέρχονται ποτέ, με την αίσθηση του γυμνού ξύλου να συναγωνίζεται την άνεση που δίνει το 12άρι radius και τα medium jumbo τάστα.

Στον ενισχυτή η κιθάρα σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή. Ειλικρινά είχα καιρό να πιάσω κιθάρα που να με εμπνέει τόσο πολύ να παίζω καρφί, και όσο πιο καθαρά γίνεται!  Ειδικά στις παράλληλες και split θέσεις των μαγνητών. Ακούει σε οποιαδήποτε δυναμική του παιξίματος, στο roll off του volume, στο παιχνίδι με το tone, ενώ οι serial/parallel θέσεις που μπορούν να μπουν οι μαγνήτες την κάνουν απίστευτα ευέλικτη τονικά.

Το attack είναι μαλακό και πλήρως ελεγχόμενο, ενώ στο decay της νότας (με τον κατάλληλο ενισχυτή βέβαια) ακους αρμονικές που υποψιαζόσουν ότι υπάρχουν, αλλά δεν ήσουν και σίγουρος!  ;D Η ηχητική παλέτα είναι εντυπωσιακή, αρκεί να το ψάξεις. Όπως λέει και ένας «συνφορουμίτης» στο Ernie Ball Forum:

The 25th can chime, twang, quack, rock out and melt faces.  8) 8) 8)

Σε αυτούς που είναι συνηθισμένοι σε παραδοσιακούς τόνους, λέω ότι η 25άρα μοιάζει σαν τον... παράνομο καρπό μιας καταπληκτικής Τέλε με μια εξαιρετική 335.  :D

Πράγμα που, και κατασκευαστικά, δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα: bolt-on, με string through body γέφυρα (στη δικιά μου), 25.5 κλίμακα και maple neck, από τη μία, διπλοί μαγνήτες, maple καπάκι και μαόνι, από την άλλη.

Α, και μιας και αναφέραμε τα ξύλα...

(ΠΡΟΣΟΧΗ, ακολουθεί κουρδισμένη συζήτηση!)

Πληροφορίες για την κατασκευή μπορεί να πάρει κάποιος στο επίσημο site:

http://www.music-man.com/instruments/guitars/25th-anniversary.html

Βασικά η κιθάρα ακολουθεί τη συνταγή που δύο από τους πλέον γνωστούς luthiers (Anderson & Suhr) υποστηρίζουν ότι είναι το holy grail για bolt on κιθάρες: basswood body/maple top με maple μπράτσο. Άσχετα με το που το στηρίζουν και αν έχουν δίκιο ή όχι, σ’αυτή την περίπτωση δουλεύει. Όπως δουλεύει και το περίφημο mahogany tone block που χρησιμοποιείται: ένα κομμάτι μαόνι στο «κέντρο» του σώματος, πάνω στο οποίο «πατάνε» η γέφυρα, οι μαγνήτες και το neck joint.

Επιπροσθέτως, το chambering στο σώμα, εκτός από το μικρότερο βάρος, δίνει και αυτή την «αέρινη» αίσθηση που γίνεται αντιληπτή τόσο στον ήχο όσο και στο παίξιμο.

Σαν συμπέρασμα: σε μένα τουλάχιστον, αυτή η κιθάρα δίνει όλα τα ηχητικά και εκφραστικά εφόδια που έψαχνα. Χωρίς να ξεφεύγει από την παράδοση, αποτελεί την εξελιγχτική κατάληξη 25 ετών εργασίας της εταιρείας, για το πως πρέπει να φτιάχνεται ένα κορυφαίο σύγχρονο bolt on όργανο.

 
Καταρχήν μπράβο για την παρουσίαση και τα πολύ ωραία κλιψ!

Έχω όμως μια απορία: όταν split-άρεις τους μαγνήτες, η διαφορά σε ένταση σε σχέση με το full σήμα, είναι μεγάλη;

Μπορείς δηλαδή σε συνθήκες live, να split-άρεις στη μέση του κομματιού τον μαγνήτη χωρίς να "χαθείς" ξαφνικά στη μίξη;

 
elavd είπε:
Καταρχήν μπράβο για την παρουσίαση και τα πολύ ωραία κλιψ!

Έχω όμως μια απορία: όταν split-άρεις τους μαγνήτες, η διαφορά σε ένταση σε σχέση με το full σήμα, είναι μεγάλη;

Μπορείς δηλαδή σε συνθήκες live, να split-άρεις στη μέση του κομματιού τον μαγνήτη χωρίς να "χαθείς" ξαφνικά στη μίξη;
Click to expand...
Ευχαριστώ Ηλία!

Οι μαγνήτες δεν σπλιτάρονται μόνοι τους (δεν υπάρχει δηλαδή single coil επιλογή πουθενά).

Στις ενδιάμεσες θέσεις (2 & 4) είναι τα δύο "εξωτερικά" coils των διπλών, ή τα δύο

"εσωτερικά" μαζί. Αυτή η συνδεσμολογία ισχύει και για την Axis SS, ωστόσο στην 25άρα έχεις την επιλογή serial/parallel συνδεσμολογίας. Το ίδιο ισχύει και τις άλλες 3 θέσεις (σε σειρά ή παράλληλα τα coils).

Υπάρχει διαφορά έντασης (προφανώς) αλλά δεν είναι τόσο σημαντική για την ίδια θέση πάντα. Αυτό που γίνεται αντιληπτό είναι πως "καθαρίζει" ο ήχος και "ανοίγει", καθώς υπάρχει λιγώτερο compression από τη σε-σειρά θέση. Σε κάποιες περιπτώσεις λοιπόν είναι ιδανικό, να έχεις την παράλληλη θέση (ας πούμε στο bridge) για ρυθμικά και να γυρίσεις serial για το σόλο. Πίστεψέ με, δεν χάνεται απολύτως τίποτα στη μίξη μέσα στη μπάντα.

Στα κλιπάκια αλλάζω αρκετά από τη μια θέση στην άλλη και από παράλληλα σε σειραΐκά, μη μου ζητήσεις μόνο να σου πω που (old age and all that...).  ;D

Επίσης ο παράλληλος ήχος δίνει και κάποιες ωραίες επιλογές όταν παίζεις με το tone, αν το κόψεις τελείως έχεις έναν ήχο που θυμίζει αρκετά μισοπατημένο wah.  ;)

 
marathon είπε:
Ρε σιγανοπαπαδιά TGL, ο ήχος στο It's Uncle Larry Again! πως βγαίνει?
Click to expand...
Ok, για να μην σε τρώει η αγωνία και μιας τρέχει και ένα θέμα περί αναλογικών/ψηφιακών, ας αποκαλύψω τα... μυστικά  :P

---  Zoomin In

---  Zoomin In Some More

Όπως είπα εξ'αρχής, με το Zoom G1Next, χωρίς καμμία άλλη επεξεργασία. Με το χέρι στην καρδιά, πόσους θα έψηνα αν έλεγα ότι είναι μια βιαστική ηχογράφηση με τον Mark III που αγόρασα πρόσφατα από το ebay?  :P ;D

---  Uncle Larry

Κιθάρα καρφί στον Univalve --> direct out --> custom made cab sim --> είσοδος κάρτας. Προστέθηκε delay στη μίξη.

---  It's Uncle Larry Again!

Κιθάρα καρφί στην κάρτα ήχου --> Waves GTR3, με δύο ενισχυτές (ελαφρά παναρισμένους αριστερά/δεξιά και 1-2 εφφεδάκια). Δεν θυμάμαι επιλογές, πρέπει να το κοιτάξω...

---  Mr. Slow

Επίσης Waves GTR3, μαζί με το freeware Studio Devil σε αναλογία που πάλι δε θυμάμαι.  :-\ Νομίζω και ένα freeware reverb μετά.

Αυτάαααα...  ;D

 
The Genius Loci είπε:
Ναι, το πέρασα και εγώ μια φορά (τώρα πάλι σε μερικούς μήνες). Αλλά αυτό δεν είναι βερνίκι ή φινίρισμα. Στην ουσία το λάδι απορροφάται επιφανειακά από το ξύλο, για να εμποδίζει την υγρασία ενώ το κερί κάνει ένα πολύ λεπτό επιφανειακό στρώμα.
Click to expand...
Α, οκ. Ρωτησα γιατι ειδικα το maple (και δη τοσο ομορφο birdseye) ειναι αυτοκτονια να μεινει εντελως απροστατευτο και ψιλοκουφαθηκα.  ;D

 
Nikoubis είπε:
Α, οκ. Ρωτησα γιατι ειδικα το maple (και δη τοσο ομορφο birdseye) ειναι αυτοκτονια να μεινει εντελως απροστατευτο και ψιλοκουφαθηκα.  ;D
Click to expand...
Καλά, μη νομίζεις ότι θέλει και πολύ για προστασία, τουλάχιστον στα δικά μας κλίματα.

Πληροφοριακά, το gunstock oil και wax που προτείνει και η EBMM, χρησιμοποιείται για την προστασία των ξύλινων μερών σε κυνηγετικά όπλα, τα οποία, όσο να'ναι ταλαιπωρούνται λίγο περισσότερο  ;)  Και εκεί ακόμα 2-3 φορές εφαρμογή το χρόνο είναι αρκετή.

 
Μεγεια και απο μενα φαινεται πολυ ξεχωριστο το οργανο και προβλεπεται η αξια του να γινει πολλαπλασια στο μελλον .

Μου φαινεται θα γινει η κιθαρα σου για ολες τις δουλειες λογω της allaroundοσυνης της.

Gunstock και wax ειναι μονο για το maple ή για ολα τα ξυλα ?

 
Ksekourdistos είπε:
Μεγεια και απο μενα φαινεται πολυ ξεχωριστο το οργανο και προβλεπεται η αξια του να γινει πολλαπλασια στο μελλον .

Μου φαινεται θα γινει η κιθαρα σου για ολες τις δουλειες λογω της allaroundοσυνης της.

Gunstock και wax ειναι μονο για το maple ή για ολα τα ξυλα ?
Click to expand...
Είναι μεν τρομερά all-around κιθάρα (κάποιος είπε "secret weapon" για sessionάδες), αλλά δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ότι δεν έχει το δικό της χαρακτήρα. Μάλιστα, σ'αυτό το σημείο, ελάχιστοι θα βρεθούν να την κατηγορήσουν σαν "άψυχη" κιθάρα, χαρακτηρισμός που απευθύνεται συχνά σε διάφορες high-end μπουτικ κατασκευές τύπου Anderson, Tyler, κλπ (με τον οποίο χαρακτηρισμό δεν συμφωνώ προσωπικά, βέβαια).

Εννοείς φαντάζομαι τα γυμνά ξύλα.

Οι EBMM έρχονται με maple μπράτσο, ή rosewood μπράτσο (δεν εννοώ την ταστιέρα!), εκτός από κάποιες BFR (Ball Family Reserve) με άλλα ξύλα, στα οποία το μπράτσο είναι όμως βαμμένο.

Και στο maple και στο rosewood, περνάμε gunstock oil + wax. Στην rosewood ταστιέρα δεν χρειάζεται, βεβαίως, αρκεί ο τυπικός καθαρισμός-περιποίηση με lemon oil, orange oil, ή κάτι ανάλογο.

 
Γενικά δεν μπορώ να καταλάβω τίποτα για μια κιθάρα αν δεν την πιάσω ο ίδιος και αν δεν την βάλω καρφί σε έναν ενισχυτή, αλλά τα κλιψ που άκουσα ήταν πολύ ωραία (ειδικά το Ιt's uncle Larry again). Σαν κοινό χαρακτηριστικό κάτω από τα fusion-y Dumble-y ελαφρά gain θα έλεγα ότι μου φαίνεται ότι πιάνω τραγουδιστά upper mids, sustain που δίνει και όγκο στον ήχο, χωρίς όμως να χάνει το... ελαφρό, αέρινο πάτημα στις ψηλές, όπως και τις όμορφες αισθησιακές νότες ξύσματος πορτοκαλιού, κεχριμπαριού, λεβάντας, κανέλλας και βάλσαμου. (Όλα αυτά τα άκουσα στο διάλειμμα των ραδιοσημάτων εξωγήινων πολιτισμών. Όποιος θέλει να μου δώσει Πούλιτζερ, μπορώ να του δώσω σε pm τη διεύθυνσή μου)

 
bloody_sunday είπε:
Γενικά δεν μπορώ να καταλάβω τίποτα για μια κιθάρα αν δεν την πιάσω ο ίδιος και αν δεν την βάλω καρφί σε έναν ενισχυτή, αλλά τα κλιψ που άκουσα ήταν πολύ ωραία (ειδικά το Ιt's uncle Larry again). Σαν κοινό χαρακτηριστικό κάτω από τα fusion-y Dumble-y ελαφρά gain θα έλεγα ότι μου φαίνεται ότι πιάνω τραγουδιστά upper mids, sustain που δίνει και όγκο στον ήχο, χωρίς όμως να χάνει το... ελαφρό, αέρινο πάτημα στις ψηλές, όπως και τις όμορφες αισθησιακές νότες ξύσματος πορτοκαλιού, κεχριμπαριού, λεβάντας, κανέλλας και βάλσαμου. (Όλα αυτά τα άκουσα στο διάλειμμα των ραδιοσημάτων εξωγήινων πολιτισμών. Όποιος θέλει να μου δώσει Πούλιτζερ, μπορώ να του δώσω σε pm τη διεύθυνσή μου)
Click to expand...
roflmfao.jpg


 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top