διασκευες με νοημα

Με αφορμή το remake του Solaris που προβάλλεται απόψε από την τηλεόραση του Αντέννα, θυμήθηκα ότι τελικά ΟΛΕΣ οι διασκευές είναι κατώτερες από το πρωτότυπο.

Διότι τι άλλο είναι οι διασκευές των μουσικών κοματιών από ένα re-make που κάποιος νομίζει ότι αξίζει τον κόπο να το κάνει; Η αλήθεια είναι όμως ότι κάθε έργο τέχνης είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον χωρόχρονο στον οποίο γεννήθηκε.

 
Με αφορμή το remake του Solaris
Είσαι σίγουρος ότι αυτό το remake δε σε "επηρέασε" για αυτά που γράφεις παρακάτω; :lol:

θυμήθηκα ότι τελικά ΟΛΕΣ οι διασκευές είναι κατώτερες από το πρωτότυπο..
Θα υπάρχουν όμως κι εξαιρέσεις...

Ποιο "song to the siren" είναι καλύτερο;

 
Ποιο "song to the siren" είναι καλύτερο;
Καλύτερο από ποιο;

Η ίδια η ερώτηση προϋποθέτει την αναγνώριση της αξίας του πρωτότυπου και την αναγνώριση του "διασκευασμένου" ως φυσική του συνέχεια, ως τμήμα του ίδιου σώματος.

Εν' τάξει, ίσως υπερέβαλλα με το "ΟΛΕΣ"...

 
Η διασκευη για εμενα (πρεπει να) εχει εναν και μοναδικο σκοπο.Το να

σου δωσει μια βαση για να αναπτυξεις τη μουσικοτητα σου.Συμφωνω(και ειχα συμφωνησει με τον Μιχαλη και την πρωτη φορα που το ανεφερε στο αλλο thread), στο οτι δεν αρκει απλα να κανεις μια καλη [παικτικα]επανεκτελεση,ή να ακολουθησεις τις 'επιταγες' του εκαστοτε κομματιου.

Το ολο νοημα (πιστευω πλεον),ειναι να βαλεις την πινελια σου σαν ενορχηστρωτης πρωτα και μετα σαν μουσικος,σεβομενος παντα τον καλλιτεχνη και την οπτικη του-εξαλλου καθε μουσικη συνθεση περιγραφει ενα-ή και περισσοτερα συναισθηματα,μια στιγμη,ή μια περιοδο.. 8)

 
Πάνω απο όλα σεβασμός στον μουσικό και μετά όλα τα άλλα. Δεν μπορεί ο καθένας να ακουμπάει κομμάτια ιερών τεράτων και να τα ξεφτιλίζει(υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα ας μην αναφερθούμε). Βεβαίως αν είσαι σε θέση να τα παίξεις κάντο αλλά με μεγάλη προσοχή, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που θες να βάλεις την πινελιά σου-πράγμα το οποίο εγκρίνω

 
Ποιο "song to the siren" είναι καλύτερο;
Καλύτερο από ποιο;
Εννοώ ποια από τις δύο "εκδοχές". Το αυθεντικό είναι του Tim Buckley (αυτός το έχει γράψει κιόλας) ενώ η διασκευή έγινε από τους "This mortal coil". Αν έχεις την ευχέρεια να τα ακούσεις...

...και την αναγνώριση του "διασκευασμένου" ως φυσική του συνέχεια' date=' ως τμήμα του ίδιου σώματος.[/quote']
Εδώ διαφωνούμε. Αλλά δεν πειράζει.

Εν' τάξει' date=' ίσως υπερέβαλλα με το "ΟΛΕΣ"...[/quote']
καλά, δεν έγινε και τίποτα.
 
Παιδιά όλα είναι ρευστά δεν υπάρχουν κανόνες, γιατί να δείξουμε σεβασμό? μια κακή διασκευή υποβαθμίζει το αρχικό κομμάτι? Δεν ψήνεστε να στύψουμε τα μυαλά μας να βρούμε ωραίες διασκευές, remixes που ξεπερνούν ακόμα και το όραμα του αρχικού δημιουργού?

προσθέτω ένα ακόμη διαμάντι του Jeff Buckley - Satisfied Mind από Johnny Cash

 
Παιδιά όλα είναι ρευστά δεν υπάρχουν κανόνες' date=' γιατί να δείξουμε σεβασμό? μια κακή διασκευή υποβαθμίζει το αρχικό κομμάτι? Δεν ψήνεστε να στύψουμε τα μυαλά μας να βρούμε ωραίες διασκευές, remixes που ξεπερνούν ακόμα και το όραμα του αρχικού δημιουργού?[/quote']
Σαφως και θα υπαρχουν διασκευες πιο ωραιες απο καποια original,εχουν γινει εξαλλου τοοοοοσες πολλες σε τοοοσα πολλα κομματια..Απο τη στιγμη που

διασκευαζεις ενα κομματι φιλε μου,νομιζω πως οφειλεις να δειξεις

σεβασμο και στον καλλιτεχνη και στο κομματι αυτο καθεαυτο.. :wink: Συμφωνεις? :P
 
όταν λες να δείξεις σεβασμό, πως το εννοείς δηλαδή? να μην το παραλλάξεις πολύ? να παίζεις το solo χωρίς λάθος? δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοείς..

 
το hair and skin μ αρεσει περισσοτερο διασκευασμενο απο τους mazzy star από το αυθεντικο των green on red.

http://youtube.com/watch?v=owP6MGa0HO4

Aπο την αλλη ειναι ενοχλητικο,το τελευταιο cd των gotan project να κοστιζει οσο η δισκογραφια του Piazzola,αλλα οι πρωτοι να ειναι γνωστοι μονο απο τις διασκευες στα κομματια του.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Καλά δε σας άρεσε η διασκευή του Brad Mehldau;Τη θεωρώ απο τις πιο emotional διασκευές και δε τη βρίσκω καθόλου φλύαρη εφόσον έγινε jazzy-και ναι το τσικ τσικ τσικ είναι όλα τα λεφτά :lol: -Δε λέω οτι είναι ο ιδανικός τρόπος ή συνταγή αν θέλετε,να γίνονται διασκευές καθώς δεν είναι και ο πιο ορθόδοξος αλλα σίγουρα είχε λόγο ύπαρξης.Στο κάτω κάτω ποια μπαντούλα θα βγεί να διασκευάσει το exit music με κιθάρες; :lol:

Η τελευταία διασκευή που μου άρεσε ήταν της Sheryl Crow στο Begin the Beguine του Cole Porter (το έχουν τραγουδήσει διάφοροι κατα καιρούς)

Περιμένω να ακούσω μια σοβαρή διασκευή Depeche Mode,δε συζητάω καν για την αηδία του Manson,Lacuna Coil και τους υπόλοιπους 35.000 που έχουν προσπαθήσει.Η μόνη που ήταν συμπαθητική ήταν της Tori Amos στο Enjoy the Silence.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Το αυθεντικό κομμάτι απλά σου δείχνει τον δρόμο. Πάρα πολλές φορές όμως δεν παίρνεις τον σωστό με αποτέλεσμα μια κακή διασκευή-άσχημα σχόλια

 
όταν λες να δείξεις σεβασμό' date=' πως το εννοείς δηλαδή? να μην το παραλλάξεις πολύ? να παίζεις το solo χωρίς λάθος? δεν καταλαβαίνω τι ακριβώς εννοείς..[/quote']
Λεω πιο πανω στο thread, οτι για μενα σκοπος μιας διασκευης ειναι "Το να σου δωσει μια βαση για να αναπτυξεις τη μουσικοτητα σου".

Κανε ο,τι γουσταρεις σε ενα κομματι ,αλλαξε του τα φωτα,βγαλε τα απωθημενα σου,αλλα προσπαθησε να το ακουσεις οσο μπορεις περισσοτερο για να καταλαβεις τι θελει να πει ο καλλιτεχνης,& σεβασου το..(οχι εσυ ,ο καθενας μας)! :lol: :lol: Για μενα ειναι σαν να λες το ιδιο πραγμα με αλλα λογια.Περι αυτου προκειται η διασκευη.. :wink:
 
όλα αυτά που αναφέρεις συμβαίνουν πηγαία. Διαφωνώ με τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι την έννοια της διασκευής. Υπάρχουν κομμάτια που δεν έχουν και πολλά να πούνε και σίγουρα αυτό που θα καταλάβεις υπάρχει τεράστια πιθανότητα να μην έχει καμία σχέση με αυτό που ''θέλει να πει ο καλλιτέχνης'' και αυτό όχι γιατί το βλέπεις επιφανειακά αλλά γιατί δεν μπορείς να έχεις τα ίδιες σκέψεις και βιώματα με αυτόν. ακόμη και σε κομμάτια με στοίχους τα πράγματα περιπλέκονται και έχω σοκαριστεί(και ενίοτε ξενερώσει) με τις ερμηνείες που μπορεί να δώσει ο δημιουργός. Εγώ δηλαδή υπολογίζω τι θα πει το κομμάτι πρώτα σε μένα. Αν θεωρείς οτί πρέπει οπωσδήποτε να το κάνεις βέβαια είναι επιλογή σου μπορείς ακόμα και να πιεστείς αν νιώθεις οτι ωφείλεις. Αλλά αν ένα κομμάτι αποτελεί έναυσμα για να δημιουργήσεις κάτι τελείως διαφορετικό και όχι απλά να του αλλάξεις τα φώτα τότε για εμένα δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, ούτε αν πάρεις ενα θέμα 5 δευτερολέπτων από ένα κομμάτι που κατά τα άλλα δεν λεεί τίποτα ούτε ένα snare από ένα άλλο αδιαφορώντας τελείως για την όλη σύνθεση του. Όλα αυτά αποτελούν επιλογές που δεν απαιτούν παρά μόνο φαντασία και καλό γούστο. Όλα τα άλλα (για μένα και χωρις παρεξήγηση) είναι μανιέρες

 
Διασκευή 2 σε 1

(17 χρόνια τεμάχιο...)



(προοριζόταν για τις 'Αιρετικές αλήθειες περι μουσικής' αλλά κολλάει μια χαρά εδώ).

 
Carpathian Forest - A Forest (από Cure).

Τρομερή διασκευή...

 
Carpathian Forest - A Forest (από Cure). Τρομερή διασκευή...

πολύ black σε κόβω σήμερα ρε Κώστα.Στο morbid fascinations... δεν είναι αυτό ή κάνω λάθος????

ξέχασα να απαντήσω στο thread nevermore - the sound of silence

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Επανεκτελέσεις, κατά τη γνώμη μου, είναι οι προσωπικές εκδοχές για δημιουργήματα άλλων. Λόγος ύπαρξής τους είναι η προσωπική σφραγίδα του του νεώτερου, διότι έτσι νοιώθει τη στιγμή που τις δημιουργεί.

Και όπως συμβαίνει σε όλη την τέχνη, δεν υπάρχουν καλές ή κακές επακτελέσεις, αλλά επανεκτελέσεις που είτε μας αρέσουν είτε όχι, και αυτό είναι καθαρά υποκειμενικό.

 
Υπάρχουν κομμάτια που δεν έχουν και πολλά να πούνε και σίγουρα αυτό που θα καταλάβεις υπάρχει τεράστια πιθανότητα να μην έχει καμία σχέση με αυτό που ''θέλει να πει ο καλλιτέχνης''
Συμφωνω,αλλα αν μπεις στη διαδικασια του να κανεις μια σοβαρη διασκευη,και οχι να χαβαλεδιαεις με 2-3 ακκορντα,περι ορεξεως.. :wink:

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top