Που να το βρεις όμως τσάμπα τελείως?
Να σου το πω αλλιώς μήπως και γίνω κατανοητός.
Τα σπασμένα κυκλοφορούν παντού, αν δεν μπορείς να το βρεις εσύ, ίσως να μην έχει σπάσει ακόμα, και αν δεν έχει σπάσει ακόμα, ίσως να είναι φούμαρο το αντικείμενο της αγοράς σου.
Επίσης, ξέρεις πώς αγοράζεις κάτι παράνομο φαντάζομαι.
Δεν το κατεβάζεις μόνος σου, να το δοκιμάσεις (λέμε τώρα), το αγοράζεις.
Αυτός που πουλάει κάτι παράνομο, πώς ξέρεις ότι είναι αξιόπιστος?
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω τον συλλογισμό σου.
Τι θα πει ή 500 ή 12?
Αν αυτός που το πουλάει 12, το πουλούσε 30?
Θα τα ρίσκαρες?
Είναι το απόλυτο ποσό που είναι όντως μεγάλο, ή το ότι μπορείς να το έχεις για ένα κλάσμα της αξίας του?
Γιατί δεν λες πχ "αν δεν το βρω τσάμπα δεν το παίρνω"?