Κοιτώντας ξαναβλέπω ότι δεν έχει νόημα να κάθομαι να αναλύω τον Springsteen. Όχι τίποτε άλλο αλλά το έχουν κάνει τόσοι πολλοί και τόσο καλύτερα από μένα που τελικά είναι τουλάχιστον περιττό αν όχι τίποτα άλλο. :-X
Θα πω μόνο μερικές σύντομες προσωπικές παρατηρήσεις που ισχύουν για μένα και μόνο για μένα.
Τα επτά (άντε 8 γιατί είναι φίλος και καλό παιδί ο Νέστορας) άλμπουμ που προανέφερα είναι απαραίτητη προϋπόθεση στη συλλογή κάθε ανθρώπου που λέει ότι ασχολείται με την ευρεία έννοια του ροκ.
Αν και
τεράστιος δίσκος το Born to Run δεν είναι ο καλύτερος του για μένα.
To
Darkness .... είναι καλύτερος για μένα. Ένας καταπληκτικός δίσκος. Αριστούργημα. Για μένα ήταν και ο προπομπός του Nebraska. Όλος κορυφαίος αλλά τα Adam raised a Cain, Candy's Room με συγκινούν ακόμα ιδιαίτερα.
Στο
River, για όσους μεγάλωσαν με βινύλιο, είχα λιώσει (κυριολεκτώ) τη δεύτερη πλευρά του πρώτου δίσκου ( Hungry Heart,,,,,The River). Οι υπόλοιπες είχαν πολύ λιγότερο χρόνο παιξίματος. Όποιος ξαναμιλήσει για ξεχωριστές ηχογραφήσεις και booth και τα λοιπά, ας ακούσει κάποια από αυτά και την ενέργεια που βγάζουν.
Το
Nebraska. To Nebraska. Τι να πω για αυτό. Τότε που άρχιζα κι εγώ να γρατζουνάω την ακουστική μου, βγαίνει και λέει "Τι τα θες, τι τα γυρεύεις. Κι εγώ ένα PortaStudio και δύο SM57 (και κάτι τόνους ταλέντο) έχω και σκάρωσα αυτόν τον δίσκο". Τον άκουσα και ακούω άπειρες φορές. Η κινηματογραφική αντίληψη των στίχων, το στοίχειωμα, η απελπισία, το αδιέξοδο, το ψυχογράφημα του απλού ανθρώπου με μια φωνή, φυσαρμόνικα και ακουστική. Μερικές φορές με ένα ακκόρντο. Ούτε καν ολόκληρο....
Έπος ,που θα έλεγε και ο Κ79.
Το
Born in the USA το αντιμετώπισα στην αρχή με κάποιο σκεπτικισμό με όλο αυτό το MTV και τον σαματά που το συνόδευε. Αλλά έχει εκπληκτικά κομμάτια. ΘΑ έλεγα πέραν των δύο μεγάλων επιτυχιών που ήταν για μένα απλώς οκ (αν και μπορείς να τα ερμηνέυσεις ως Δούρειους Ίππους αλλά βαριέμαι όταν έχω τέτοια πληθώρα επιλογών από τον συγκεκριμένο) τα Cover Me, Darlington County, Downbound Train, I'm on Fire, N
o Surrender,
Glory Days, I'm Goin' Down ήταν καταπληκτικά τραγούδια.
Για το Tunnel of Love ας τα πει ο Νέστορας...... ;D
Και είχα πει ότι θα μαι σύντομος .... :-\
qesh είπε:
Αν δεν το εχεις κάνει ήδη, ρίξε μια ματιά στους στίχους του Reno απο το Devils & Dust....
Θα το κάνω. Δεν τους πρόσεξα. Δεν με τρέλλανε ο δίσκος να πω την αλήθεια.
;D
