Ο νέος μας δίσκος προέκυψε σχεδόν από το πουθενά. Κι όπως συνήθως συμβαίνει με τα ξαφνιάσματα, είναι αυθόρμητος, ειλικρινής, έντονος, αληθινός. Πάνω απ’ όλα, αποτελεί μια ακόμα κατάθεση της ανάγκης να βεβαιώσουμε πως το πέρασμα μας από τη γης εμβαπτίστηκε σε μια ηχητική κολυμβήθρα, καθαγιάστηκε με νότες και αναπνέει σε πάλκα και χώρους ηχογραφήσεων, σε δωμάτια ξενοδοχείων, στο δρόμο. Το παίξιμο είναι η ευλογία και οι δοκιμασίες μας. Η μουσική μας χάρισε τον κόσμο όπως τον ζούμε και θα την υμνούμε αδιάκοπα, με τα λάθη, το καμάρι, τα φάλτσα, το πάθος, τις ατέλειες και την αφοσίωση μας, ταπεινοί υπηρέτες και περήφανοι εργάτες.
Κι έτσι, απρόσμενα, βρεθήκαμε με καινούργιο άλμπουμ το έτος που κλείνουμε 40 χρόνια στη δισκογραφία. Σε ανύποπτο χρόνο, είχα πει στον Νίκο Ντουνούση πως θα θέλαμε κάποια στιγμή να ηχογραφήσουμε μερικά τραγούδια που τα παίζουμε χρόνια αλλά ποτέ δεν καταγράφηκαν, όχι με προοπτική έκδοσης, για μας να τα έχουμε στα αρχεία μας. Ο Νίκος, που διαχειρίζεται ένα μικρό στούντιο, με κάλεσε στο τηλέφωνο λίγο μετά την πρωτοχρονιά λέγοντας «Λιάκο, κάνετε κάτι το Σ/Κ; Μόλις τελείωσα ένα δοκιμαστικό για κάτι παιδιά και έχω τα όργανα στημένα, μπορείτε να έρθετε να γράψετε, ευκαιρία είναι γιατί αργότερα δεν θα έχω χρόνο». Ξαφνιάστηκα, του λέω δεν έχουμε κάτι, κάτσε να μιλήσω με τον Σωτήρη και τη Νίκη και σου απαντάω το συντομότερο. Και οι δυο τους αιφνιδιάστηκαν εξίσου με μένα, νοιώθαμε κάπως απροετοίμαστοι αλλά η πρόκληση αυτού του τύπου είναι πάντα γλυκιά και δελεαστική, οπότε συμφωνούμε να πάμε να δοκιμάσουμε την τύχη μας. Το διήμερο 13 & 14 Γενάρη, ανταμώσαμε και παίξαμε ψυχωμένα για 2 ώρες κάθε απόγευμα, ζωντανά, χωρίς ακουστικά, διορθώσεις, overdubs και ιδιαίτερη προεργασία. Με την εξαίρεση 2-3 τραγουδιών που εκτελέστηκαν και δεύτερη φορά, όλα ήταν «με την πρώτη», μια κι έξω, first takes. Και τούτο υπήρξε μαγευτικό, καθότι πολλά από τα κομμάτια ίσα που τα θυμόμασταν αχνά, παίζαμε χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς θα γίνει, πόσο θα τα τραβήξουμε, που και πως θα σταματήσουμε. Ο Νίκος, καθώς περνούσαμε από το ένα τραγούδι στο επόμενο, έκανε τα μαγικά του στην κονσόλα και σκάρωσε ένα πρώτο ωμό mix που ποτέ δεν ξεπεράστηκε από οιαδήποτε μεταγενέστερη προσπάθεια και τελικά προκρίθηκε ως η πλέον άμεση και ακριβής απεικόνιση του υλικού. Ο καλός φίλος της μπάντας και κορυφαίος φωτογράφος Βασίλης Αρτίκος μας χάρισε την φωτογραφία που αποτέλεσε την βάση του σχεδιασμού του εξωφύλλου αλλά και έδωσε την έμπνευση για τον τίτλο της έκδοσης. Είχαμε καιρό να ζήσουμε την εμπειρία της ηχογράφησης σε στούντιο και παρ’ όλες τις δυσκολίες, ο ήχος και η αισθητική της μπάντας αποδόθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, όσο κι αν οι συνθήκες σ’ αυτούς τους χώρους είναι λίγο στεγνές και απαθείς. Επίσης δεν μπορώ να μην σκεφτώ με ανάμεικτα συναισθήματα πως για μια φορά ακόμη κάναμε δίσκο «με το πιστόλι στον κρόταφο», οι διαδικασίες ολοκληρώθηκαν σε χρόνο που μεγάλα ονόματα της σκηνής με παχυλά συμβόλαια τον χρειάζονται για μισό ρεφρέν και αν. Είμαι πάντως ιδιαίτερα χαρούμενος, ακούγοντας το αποτέλεσμα έχω την αίσθηση πως τούτη ίσως είναι η πιο σημαντική δουλειά του γκρουπ εδώ και δεκαετίες. Και με έναν τίτλο που σημαίνει πολλά για μας.
Ongoing: συνεχιζόμενος, σε διαρκή εξέλιξη.
Buy CD (worldwide shipping) here:
https://lotus.gr/record_info.php?ID=79972
Buy digital album here:
https://blueswire1.bandcamp.com/album/ongoing
Κι έτσι, απρόσμενα, βρεθήκαμε με καινούργιο άλμπουμ το έτος που κλείνουμε 40 χρόνια στη δισκογραφία. Σε ανύποπτο χρόνο, είχα πει στον Νίκο Ντουνούση πως θα θέλαμε κάποια στιγμή να ηχογραφήσουμε μερικά τραγούδια που τα παίζουμε χρόνια αλλά ποτέ δεν καταγράφηκαν, όχι με προοπτική έκδοσης, για μας να τα έχουμε στα αρχεία μας. Ο Νίκος, που διαχειρίζεται ένα μικρό στούντιο, με κάλεσε στο τηλέφωνο λίγο μετά την πρωτοχρονιά λέγοντας «Λιάκο, κάνετε κάτι το Σ/Κ; Μόλις τελείωσα ένα δοκιμαστικό για κάτι παιδιά και έχω τα όργανα στημένα, μπορείτε να έρθετε να γράψετε, ευκαιρία είναι γιατί αργότερα δεν θα έχω χρόνο». Ξαφνιάστηκα, του λέω δεν έχουμε κάτι, κάτσε να μιλήσω με τον Σωτήρη και τη Νίκη και σου απαντάω το συντομότερο. Και οι δυο τους αιφνιδιάστηκαν εξίσου με μένα, νοιώθαμε κάπως απροετοίμαστοι αλλά η πρόκληση αυτού του τύπου είναι πάντα γλυκιά και δελεαστική, οπότε συμφωνούμε να πάμε να δοκιμάσουμε την τύχη μας. Το διήμερο 13 & 14 Γενάρη, ανταμώσαμε και παίξαμε ψυχωμένα για 2 ώρες κάθε απόγευμα, ζωντανά, χωρίς ακουστικά, διορθώσεις, overdubs και ιδιαίτερη προεργασία. Με την εξαίρεση 2-3 τραγουδιών που εκτελέστηκαν και δεύτερη φορά, όλα ήταν «με την πρώτη», μια κι έξω, first takes. Και τούτο υπήρξε μαγευτικό, καθότι πολλά από τα κομμάτια ίσα που τα θυμόμασταν αχνά, παίζαμε χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς θα γίνει, πόσο θα τα τραβήξουμε, που και πως θα σταματήσουμε. Ο Νίκος, καθώς περνούσαμε από το ένα τραγούδι στο επόμενο, έκανε τα μαγικά του στην κονσόλα και σκάρωσε ένα πρώτο ωμό mix που ποτέ δεν ξεπεράστηκε από οιαδήποτε μεταγενέστερη προσπάθεια και τελικά προκρίθηκε ως η πλέον άμεση και ακριβής απεικόνιση του υλικού. Ο καλός φίλος της μπάντας και κορυφαίος φωτογράφος Βασίλης Αρτίκος μας χάρισε την φωτογραφία που αποτέλεσε την βάση του σχεδιασμού του εξωφύλλου αλλά και έδωσε την έμπνευση για τον τίτλο της έκδοσης. Είχαμε καιρό να ζήσουμε την εμπειρία της ηχογράφησης σε στούντιο και παρ’ όλες τις δυσκολίες, ο ήχος και η αισθητική της μπάντας αποδόθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, όσο κι αν οι συνθήκες σ’ αυτούς τους χώρους είναι λίγο στεγνές και απαθείς. Επίσης δεν μπορώ να μην σκεφτώ με ανάμεικτα συναισθήματα πως για μια φορά ακόμη κάναμε δίσκο «με το πιστόλι στον κρόταφο», οι διαδικασίες ολοκληρώθηκαν σε χρόνο που μεγάλα ονόματα της σκηνής με παχυλά συμβόλαια τον χρειάζονται για μισό ρεφρέν και αν. Είμαι πάντως ιδιαίτερα χαρούμενος, ακούγοντας το αποτέλεσμα έχω την αίσθηση πως τούτη ίσως είναι η πιο σημαντική δουλειά του γκρουπ εδώ και δεκαετίες. Και με έναν τίτλο που σημαίνει πολλά για μας.
Ongoing: συνεχιζόμενος, σε διαρκή εξέλιξη.
Buy CD (worldwide shipping) here:
https://lotus.gr/record_info.php?ID=79972
Buy digital album here:
https://blueswire1.bandcamp.com/album/ongoing
