Παιδιά έλεγα να μην το γράψω γιατί μου τη σπάει να κάνω τον και καλά κοσμογυρισμένο αλλά χίαρ ιτ γκόους: η "αληθινή" ντραφτ Γκίνες υπάρχει μόνο στο Δουβλίνο και στις παμπ του, και σε μερικά ακόμη σημεία στην Ιρλανδία. Σε όσα σημεία έχω ταξιδέψει και πιει "βαρελίσια" Γκίνες, είναι μέτρια, εκτός από εκεί που είχε την πιο απίστευτη δροσιστική γεύση που μπορείτε να φανταστείτε.
Μιλάμε για διαφορά έτη φωτός από όλες τις άλλες. Ήταν τόσο δροσιστική που αυτομάτως το μυαλό μου έκανε συνειρμούς ότι θα μπορούσα να την πίνω αντί για νερό. Μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση, και έτσι ρώτησα έναν μπάρμαν στο μπαρ που είναι στην κορυφή του πανύψηλου κτιρίου της ιστορικής ζυθοποιίας Γκίνες και νυν μουσείο της. Αυτός μου είπε ότι το μυστικό για την τόσο διαφορετική γεύση της είναι το περίφημο νερό που πηγάζει από τα γύρω βουνά του Δουβλίνου. Βεβαίως, οι ποσότητες αυτού του νερού δεν φτάνουν για την εμφιάλωση των τεράστιων ποσοτήτων Γκίνες που εξάγουν σε όλες τις γωνιές της Γης, κι έτσι αυτή η απίστευτη γεύση παραμένει... Δουβλινική και βαρελίσια. Αυτά για να το θυμάστε όταν με το καλό πάτε εκεί... ;-)