Aνοιξιάτικη Νύχτα (Βloody με φλάουτο)

Θα συμφωνησω με το "ρευμα" οτι θα μπορουσαν να ειναι δυο διαφορετικα κοματια.

Αλλα επισης θεωρω οτι θα μπορουσαν να "δεθουν" με αλλο τροπο, ετσι ωστε να μην τιθεται θεμα.

Στο δευτερο μερος το φλαουτο θα το ηθελα λιγοτερο in yer' face.

παικτικως, τα ρυθμικα μερη ειναι cool κι ωραια, αλλα οι αλλαγες ειναι λιγο "αγχωμενες".

Επισης, εγω θα "εσβηνα" τις επαναληψεις των delay πιο νωρις.

καλη βαση, αλλα θελει εξελιξη. (γνωμη μου)  :)

 
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ!!! Το έχω ακούσει 4-5 φορές στο repeat μέχρι στιγμής ;)

Θα παρατηρήσω όμως κι εγώ τα 2-3 σημεία που προαναφέρθηκαν:

1) Το περίεργο ...νοτάκι ;D

2)

alderbody είπε:
Στο δευτερο μερος το φλαουτο θα το ηθελα λιγοτερο in yer' face.
3)

Επισης, εγω θα "εσβηνα" τις επαναληψεις των delay πιο νωρις.
 
Πωπωπω, τί έχουμε εδώ κύριε Σπύρο μας!;!;

Both thumbs way up!!

Με πιο "φτηνιάρα" παραγωγή και μερικά overdubs από π.χ. ραδιοφωνικό talk show θα φλέρταρες άγρια με Kevin Moore ή πρώιμους Porcupine Tree.

"Χεστήκαμε" θα μου πεις, αλλά ας είναι, τώρα τό'γραψα. ;D

 
Πω πω παιδιά, ευχαριστώ πολύ για τα ωραία σας σχόλια και για τα καλά σας λόγια!  :) :) :) :-* Έχω πολύ δουλειά τώρα και δεν προλαβαίνω να τα σχολιάσω, και επίσης απόψε χλωμό το βλέπω γιατί υπάρχει μια πιθανότητα να δω τον John Scofield (ναι, τον γνωστό John Scofield), αλλά το συντομότερο δυνατόν θα επανέλθω.

Αν θέλουν κι άλλοι να σχολιάσουν, παρακαλώ να μην σεβαστούν καθόλου το ιντερνετικό - φορουμικό σαβουάρ βιβρ και να πουν ότι έχουν στο μυαλό τους - μόνο καλό θα μου κάνει...  :) ;)

Στα βιαστικά μόνο να πω ότι το "νοτάκι" που λέτε στο 1.33 ήταν απόλυτα ηθελημένο και δεν καταλαβαίνω γιατί σας ξενίζει! Μάλιστα, κάτι παρόμοιο νομίζω ότι υπήρχε και στην διασκευή του Κασσάνδρα, που κι εκεί ήταν ηθελημένο κι ένα αυτί πάλι νόμιζε ότι ήταν φάλτσο. Στο παρόν κομμάτι, σε εκείνη την αλλαγή από ελάσσονες σε μείζονες βρίσκομαι σε κλίμακα Μι ματζόρε, δλδ μι, φα#, σολ#, λα, σι, ντο#, μιb, μι... αυτό που ακούτε είναι μια Σολ#. Μετά βέβαια η φράση δεν καταλήγει σε μιb -> μι αλλά σε ρε -> μι, αλλά εν πάσει περιπτώσει για να μην πολυλογώ ήταν ακριβώς αυτό που ήθελα να ακουστεί.

 
εμένα μου άρεσε πολύ ο ήχος στις κιθάρες του πρώτου μέρους μ αυτή τη "ντιλεηκή και περιρρρρέουσα βρώμα"

θα θελα να μάθω πως την έκανες! αν είναι μυστική συνταγή, οκ, ας μείνω με την απορία...

μου αρέσουν τα πλήκτρα σου, γεμίζουν πολυ ευχάριστα το κομμάτι, floyδικά θα έλεγα...το φλάουτο μ άρεσει επίσης έτσι όπως τρεμολιάζει κ γενικώς δίνω μπράβο.

δε μου άρεσαν τα ντράμς, ίσως ήθελα λίγο ποιο μπάσσο μπάσσο, και η νότα την οποία καταλαβα ότι το κανες επίτηδες γιατί την περνάς δύο φορές, μου φάνηκε πολυ αβαντΓκάρντ για το σύνολο του κομματιού...

{δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, αλλά κάποτε είχα γράψει κ εγώ ένα κομμάτι με τίτλο Άνοιξη, το οποίο στα λάηβ το παίζαμε με ενα μέρος φουλ φλάουτο... ;)}

 
bloody αγαπητέ έχουμε και λέμε και είπαμε και θα πούμε:

Όταν μπαίνει το φλάουτο είναι πάρα πολύ Crimson αλλά και Genesis (λιγότερο βέβαια) και γουστάρω απίστευτα! Jazz-ίζουν αρκετά εκεί κάποιες φρασούλες σου! Μπράβο ρε συ! :D

Τα πλήκτρα δίνουν ατμόσφαιρα Floyd...Σχολιάζοντας το πρώτο μέρος λέω πως oι Porcupine Tree κάνουν έντονα την παρουσία τους! Φαίνεται ότι έχεις πολλά ακούσματα αλλά προπάντων ποιοτικά!... ;)

Τέλος τα drums τα ήθελα ίσως λίγο πιο ''ανοιχτά'' αλλά και εκεί που είναι, παίζουν όμορφα το ρόλο τους! ;)

Ωραία η σύνθεσή σου...Θα μπορούσε άνετα να αποτελεί μέρος ενός soundtrack για ταινία σε στιγμές λήψεων από ψηλά! (πωωω ρε συ τι είπα ο άνθρωπος! 8))...Πολλά εύγε! 8)

 
Ωραιο.

Αρχικα,το ακουσα χωρις να προσεχω ιδιαιτερα κ με ξενισε/ξινισε η μεταβαση απο το 1ο στο 2ο μερος.

Μ'αρεσει περισσοτερο το 1ο μερος κ θα το προτιμουσα σαν ξεχωριστο κομματι.Ο ηχος της κιθαρας ειναι πολυ ιδιαιτερος κ ηθελα κ εγω να ρωτησω πως τον εχεις φτιαξει,αλλα τωρα που το ακουω προσεκτικοτερα,εχω την εντυπωση οτι τον εχεις πειραξει με πολλα takes (αφηνεις τις επαναληψεις του delay με το tremolo κ μετα ηχογραφεις σε αλλο καναλι τη συνεχεια για να μη χαθει το μετρο?)

+ βρισκω τις πολλες επαναληψεις του delay σου, γτ φτιαχνουν αυτο το ωραιο χαλί ενώ

- τη νοτα που λενε κ οι υπολοιποι (ειτε ειναι της κλιμακας ειτε οχι).προφανως ηθελημενη γτ ξερουμε οτι σηκωνεις προσεγμενα κλιπς,παρολαυτα μου χτυπαει κ μενα ασχημα.

Για το 2ο μερος δεν εχω να πω πολλα,γτ γενικοτερα δεν με τρελαινει ο ηχος του φλαουτου (οχι του δικου σου,γενικα) το οποιο ειναι αλλη μια ενδειξη οτι ειμαι μετεμψυχωση του Mozart ;D

οι ιδιες νοτες παιγμενες απο μια τρομπετα ας πουμε, θα με καθηλωναν. :)

 
Δεν ξέρω τι λέει ο amadeus από πάνω, εμένα το φλάουτο μου άρεσε πολύ!! :) Πάντως κι εγώ επιμένω να ξενερώνω με τη νότα.... aaaaaah, whatever.

 
bloody_sunday είπε:
Στα βιαστικά μόνο να πω ότι το "νοτάκι" που λέτε στο 1.33 ήταν απόλυτα ηθελημένο και δεν καταλαβαίνω γιατί σας ξενίζει! Μάλιστα, κάτι παρόμοιο νομίζω ότι υπήρχε και στην διασκευή του Κασσάνδρα, που κι εκεί ήταν ηθελημένο κι ένα αυτί πάλι νόμιζε ότι ήταν φάλτσο. Στο παρόν κομμάτι, σε εκείνη την αλλαγή από ελάσσονες σε μείζονες βρίσκομαι σε κλίμακα Μι ματζόρε, δλδ μι, φα#, σολ#, λα, σι, ντο#, μιb, μι... αυτό που ακούτε είναι μια Σολ#. Μετά βέβαια η φράση δεν καταλήγει σε μιb -> μι αλλά σε ρε -> μι, αλλά εν πάσει περιπτώσει για να μην πολυλογώ ήταν ακριβώς αυτό που ήθελα να ακουστεί.
Μα πώς είναι ματζόρε το μι??...

Αφού 2 δεύτερα πρίν το σολ# ,παίζεις σολ φυσικό!... Δίνεις καθαρά δηλαδή στον ακροατή να καταλάβει οτι το chord progression στο συγκεκριμένο σημείο είναι λα μινόρε- μι μινόρε...

Στο αμέσως προηγούμενο μέτρο όμως παίζεις μεταξύ των λα μιν.- μι μιν. και ένα σι (εβδόμης) (1:26)...

Μήπως αυτή η συγχορδία έπρεπε να επαναληφθεί και στον επόμενο κύκλο , έτσι ώστε να γίνει πιο κατανοητό ότι "οδεύουμε" προς μι ματζόρε?

..και τότε βέβαια θα ήταν πιο εύηχη μια κατάληξη μιb - μι όπως γράφεις κι εσύ...

Δεν προσπαθώ να σου κάνω μάθημα...(αυτό έλειπε..!) απλά προσπαθώ να κατανοήσω το μι ματζόρε στο συγκεκριμένο σημείο..

 
Σπύρο:

σε γενικές γραμμές το κομμάτι είναι ωραίο. Ταξιδιάρικο. Αλλά:

1. Το νοτάκι στο 1:33 το είχα παρατηρήσει κι εγώ και μου ξύνισε. Με το που το άκουσα υπέθεσα ότι είναι λάθος νότα και η αμέσως επόμενη σκέψη ήταν ότι πήγαινε για μετατροπία. Και τώρα που το ξανακούω δεν μου κολλάει.

2. Το distortion στην κιθάρα είναι too much. Στην αρχής κάθε νότας ακούγεται ωραία, έχει δηλαδή αυτόν τον λερωμένο ήχο αλλά στο σβήσιμο γίνεται τόσο εμφανές που ενοχλεί. Επιπλέον υπάρχει delay (δεν ξέρω αν είναι πριν ή μετά το distortion, νομίζω ότι είναι μετά και αυτό δεν βοηθά).

3. Το φλάουτο είναι μιξαρισμένο πολύ δυνατά.

Στο παρόν κομμάτι, σε εκείνη την αλλαγή από ελάσσονες σε μείζονες βρίσκομαι σε κλίμακα Μι ματζόρε, δλδ μι, φα#, σολ#, λα, σι, ντο#, μιb, μι... αυτό που ακούτε είναι μια Σολ#.
Υπάρχει κάποιος λόγος που είναι μιb και όχι ρε#?

 
Παρότι η νότα του bloody ακούγεται λίγο "πράσινη" την πρώτη φορά, στις 5-6 φορές το αυτί τη συνηθίζει. Αν ακούω καλά, παίζει πάνω από συγχορδία λα μινόρε, οπότε είναι μεγάλη έβδομη (που πολλές φορές χρησιμοποιείται, αν και συνήθως σε χρωματικά περάσματα). Αν παιζόταν πάνω από το μι μινόρε θα ήταν το δράμα...  8)

 
καψιμο λεμε! ;D

τα γουσταρω πολυ αυτα τα ψυχεδελοπονεμενα!

πολυ ωραια αρμονια!

λιγο οι ηχοι τις κιθαρες δεν με πολυ αρεσαν. θα τις ηθελα λιγο πιο καθαρες αλλα ειναι θεμα γουστου αυτο! ;)

το νοτακι τα σπαει! ειναι ολα τα λεφτα!

το πρωτο μερος μοθ θυμησε ash ra temple κ γενικα γερμανια!

το δευτερο λογο του φλαουτου με παει για king!

επισης στην μεση εκει που συνδεονται τα κοματια θα προτινα να σταματισουν ολα κ να μπει μια καμενη φασαρια απο κιθαρες κ μετα να σκασει το μελωδικο μερος!

πολυ ωραιος Bloody!  ;D

 
Παιδιά σας ευχαριστώ ιδιαίτερα για τα πολύ καλά σας λόγια & για τις απόψεις σας...  :) μερικές ήταν χρήσιμες και αντικατοπτρίζουν και μερικά ελαττώματα που σκέφτηκα αργότερα, και που θα διορθωθούν στο κομμάτι. Ας προσπαθήσω να απαντήσω όπου μπορώ...

Στο σημείο που μπαίνουν τα φλάουτα κτλ θάβονται υπερβολικά τα τύμπανα, η μόνη ένσταση μου
Θα το φροντίσω... δίκιο έχεις, μάλλον γίνεται επειδή μπαίνει και το lead φλάουτο, more on that later.

Η μονη ένσταση μου ειναι οι κιθάρες στο background ειδικα μεχρι πριν μπει το φλαουτο που μου κανουν λιγο τζιτζικι...
Αυτό τον ήχο ακριβώς ήθελα να πετύχω, όχι το τζιτζίκι αλλά αυτό:

Εξαιρετικό. οι κιθάρες στην αρχή έχουν μια πολύ ωραία δόση καψαλιάς η οποία δημιουργεί αντίθεση με την mellow φρασεολογία.
Toν πρόσεξα πολύ. Γενικά ήθελα να είναι ανοιξιάτικο, dreamy και αιθέριο το κομμάτι με το φλάουτο, όμως όπως ξέρετε η νύχτα μπορεί να κρύβει πολλά μέσα της, ίσως άσχημα, ίσως άγρια, ίσως ακατάλληλα για το φως της μέρας... αυτό προσπαθώ να περάσω με τον ήχο αυτό που είναι γεγονός ότι αγριεύει και "γρατζουνίζει". Δεν ήθελα χαρούμενο στυλ - ήθελα κάτι να τριβελίζει το μυαλό, αν με καταλαβαίνετε... αυτό σαν απάντηση και προς τον Τρίγκα.

Το φοβερό είναι ότι... δεν θυμάμαι ακριβώς πώς έβγαλα τον od/dist ήχο!!! ;D (εννοώ προ delay - ένα πολύ περίεργο delay που το πάλεψα πολύ και εντελώς νηφάλια για να το πετύχω).  Η ηχογράφηση της κιθάρας πάνω στην λούπα των ντραμς (η πρώτη ύλη δλδ του κομματιού) έγινε μια και έξω ένα βράδυ που είχα γυρίσει λίγο... φέσι!  ;D ;D ;D :D Τις επόμενες μέρες που το άκουγα όμως, σκέφτηκα ότι δεν ήταν και τόσο άσχημο και άρχισα να αλλάζω πράγματα και να προσθέτω...

ΑΛΛΑ χωρις να μπω σε τεχνικα πραγματα θα ηθελα να επισημανω οτι μου φαινεται πολυ "φορτωμενο"...ειναι τοσο ταξιδιαρικο που εγω θα το ηθελα πιο λιτο...(μην σου πω να κρατησεις τον ποοολυ ωραιο-ψαγμενο ηχο απο τις κιθαρες και να τον κανεις ξεχωριστο κομματι και να αφησεις μονο το 2ο ,ποιο αερινο section , σε αυτο το κομματι.....)
Θα το κοιτάξω, αν και συνήθως δεν θέλω να γυρνάω πίσω σε παλιές ιδέες...

Ωραίος! Εκεί που πρωτο-μπαίνει η κιθάρα μου ήρθε στο μυαλό ο Neil Young απ΄το Dead Man!
Τρομερή αντιστοιχία που δεν την είχα σκεφτεί καθόλου, και να φανταστείς ότι μιλάς για έναν από τα all time favourite σάουντρακς και ήχους μου! Κατά τα άλλα, το περίεργο είναι ότι δεν ακούω καθόλου Porcupine Tree, Kevin Moore, King Crimson, Camel κλπ... μηδέν.  :-\ Ξέρω, φταίω κλπ κλπ. Με άλλα λόγια, ήταν πράγματα που είχα στο μυαλό μου και δεν τα έχω πάρει από τέτοιες επιρροές.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Longshadow όσον αφορά στο mp3 σου, αυτή ακριβώς ήταν και η αντιμετώπισή μου στην αρχή, όπως το σκέφτηκες κι εσύ, δλδ με λιγότερα μεσαία. Έπρεπε να το είχα αφήσει έτσι... Δυστυχώς το φλάουτο έχει ηχόχρωμα και ηχητικό αποτύπωμα που είναι πολύ δύσκολο να περάσει στο mix (αυτό που λέμε "cut through the mix" ξεχάστε το). Mακάριος ο ηχολήπτης που θα το πετύχει. Με βασάνισε πολύ στο να το ισορροπήσω: τη μια ήταν πνιγμένο αλλά το ήθελα lead, την άλλη ανέβαινε στη μίξη και τα έπαιρνε όλα αμπάριζα... όντως πρέπει να κατεβεί στη μίξη.

{δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, αλλά κάποτε είχα γράψει κ εγώ ένα κομμάτι με τίτλο Άνοιξη, το οποίο στα λάηβ το παίζαμε με ενα μέρος φουλ φλάουτο... Wink}
Ναι, είναι "ανοιξιάτικο" όργανο... ή μάλλον μεταμορφώνεται και σε τέτοιες εικόνες, ανάμεσα στα πολλά του πρόσωπα.  ;) Αλλά ήθελα παράλληλα, όπως έγραψα προηγουμένως, να κάνω το κομμάτι να έχει διττή σημασία. Το φλάουτο, αν και δεν ξέρω τρομπέτα, ήταν ακριβώς το όργανο που ήθελα να βάλω - ίσως να έβαζα φλογέρα αν το ήθελα πιο αφελές, πιο χαρούμενο, πιο flower power - το ήθελα πιο σκοτεινό. Αυτά σαν απάντηση και στον Blue:

οι ιδιες νοτες παιγμενες απο μια τρομπετα ας πουμε, θα με καθηλωναν.


Ο ηχος της κιθαρας ειναι πολυ ιδιαιτερος κ ηθελα κ εγω να ρωτησω πως τον εχεις φτιαξει,αλλα τωρα που το ακουω προσεκτικοτερα,εχω την εντυπωση οτι τον εχεις πειραξει με πολλα takes (αφηνεις τις επαναληψεις του delay με το tremolo κ μετα ηχογραφεις σε αλλο καναλι τη συνεχεια για να μη χαθει το μετρο?)
Όχι, δεν υπάρχει κανένα tremolo σαν εφφέ (εκτός αν το μπερδεύεις με το φυσικό vibrato του παιξίματός μου). Μόνο ένα take ήταν, αλλά το πώς το πέτυχα τον ήχο είναι πολύ περίπλοκο για να το εξηγήσω, και μάλλον αδύνατο να σας το γράψω - μόνο αν κάποιος από σας ερχόταν σπίτι μου (τα εισιτήρια δικά σας) θα μπορούσα να του δείξω το πώς το έκανα.

Όσον αφορά στις ουρές από τα delay που θίχτηκαν, είχαν ακριβώς τα decay που ήθελα, τα έψαξα πάρα πολύ. Το φλάουτο ήθελα να "διπλασιάζεται" ελαφρώς.

Το νοτάκι στο 1:33 το είχα παρατηρήσει κι εγώ και μου ξύνισε. Με το που το άκουσα υπέθεσα ότι είναι λάθος νότα και η αμέσως επόμενη σκέψη ήταν ότι πήγαινε για μετατροπία. Και τώρα που το ξανακούω δεν μου κολλάει.
Παιδιά αυτή η ιστορία με το νοτάκι με στεναχώρησε και με επηρέασε. Τόσο πολύ που χτες βράδυ που γύρισα από τη συναυλία του John Scofield κι έπιασα την κιθάρα για να γρατζουνίσω κάτι τζαζιές, δοκίμαζα κάτι συγχορδίες για μια προσεχή ηχογράφηση και σας μιλάω ειλικρινά ότι σκέφτηκα "για κάτσε, ολόκληρη ιστορία έχει γίνει στο φόρουμ με το κράξιμο για μια έμπνευση που είχα, μήπως κι αυτά που δοκιμάζω τώρα ακούγονται λάθος;" Περιττό να σας πω ότι αυτή η σκέψη ήταν πολύ ψυχοφθόρος, περίεργη και δυσάρεστη...  :-[

Για να μην πολυλογώ, θα παρατήσω κάθε προσπάθεια εξήγησης και εκλογίκευσης της νοτούλας αλλά θα συνεχίσω να τη στηρίζω.

2. Το distortion στην κιθάρα είναι too much. Στην αρχής κάθε νότας ακούγεται ωραία, έχει δηλαδή αυτόν τον λερωμένο ήχο αλλά στο σβήσιμο γίνεται τόσο εμφανές που ενοχλεί. Επιπλέον υπάρχει delay (δεν ξέρω αν είναι πριν ή μετά το distortion, νομίζω ότι είναι μετά και αυτό δεν βοηθά).
Ήταν μετά από το distortion, ακριβώς όπως είθισται στα κιθαριστικά σετάπ. Το κακό είναι μάλλον το εξής (κάτι που θα αλλαχθεί σύντομα): ότι το περίεργο delay που έφτιαξα πάνω στην κιθάρα την αγρίευε ακόμη περισσότερο, και αυτό ίσως να μην γινόταν αντιληπτό. Υπήρχε ένα compressing πριν το delay. Όμως, αντί οι "oυρές"να σβήνουν περισσότερο, χρησιμοποίησα πάλι compressing στο τέλος κι έτσι, όλες τους ήρθαν στην επιφάνεια, κάτι που βρώμισε ακόμη περισσότερο τον ήχο. Οπότε, ή δεν θα έπρεπε να είχε κομπρεσσαριστεί στο τέλος καθόλου, ή θα έπρεπε να είχα βάλει μόνο ένα limiter κι όχι compressor.

Υπάρχει κάποιος λόγος που είναι μιb και όχι ρε#?
Όχι, ακριβώς το ίδιο είναι, αυτό εννοούσα.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
bloody_sunday είπε:
Longshadow όσον αφορά στο mp3 σου, αυτή ακριβώς ήταν και η αντιμετώπισή μου στην αρχή, όπως το σκέφτηκες κι εσύ στο mp3 σου, δλδ με λιγότερα μεσαία. Έπρεπε να το είχα αφήσει έτσι...
Εκτός απο τα μεσαία το βρήκα και αρκετά lo-fi....ήταν "στενό" συχνοτικά και προσπάθησα να του δώσω λίγες άκρες..

(και νομίζω ότι έτσι έχουν έρθει και τα τύμπανα λίγο πιο μπροστά )...

 
Παιδιά αυτή η ιστορία με το νοτάκι με στεναχώρησε και με επηρέασε. Τόσο πολύ που χτες βράδυ που γύρισα από τη συναυλία του John Scofield κι έπιασα την κιθάρα για να γρατζουνίσω κάτι τζαζιές, δοκίμαζα κάτι συγχορδίες για μια προσεχή ηχογράφηση και σας μιλάω ειλικρινά ότι σκέφτηκα "για κάτσε, ολόκληρη ιστορία έχει γίνει στο φόρουμ με το κράξιμο για μια έμπνευση που είχα, μήπως κι αυτά που δοκιμάζω τώρα ακούγονται λάθος;" Περιττό να σας πω ότι αυτή η σκέψη ήταν πολύ ψυχοφθόρος, περίεργη και δυσάρεστη...  :-[

Για να μην πολυλογώ, θα παρατήσω κάθε προσπάθεια εξήγησης και εκλογίκευσης της νοτούλας αλλά θα συνεχίσω να τη στηρίζω./quote]

Δεν χρειάζεται να άγχεσαι.  :) Ο καθένας ακούει με διαφορετικά αυτιά και έχει διαφορετικά γούστα. Αν κάτι σου άρεσει δεν έχει νόημα να το αλλάξεις. Δες το και διαφορετικά: και μία Lamborghini να αγόραζες, πάλι μπορεί να έβρισκες σημεία που δεν σου αρέσουν και τόσο. ;)
 
Λεπόν, αφού το άκουσα με προσοχή....

1. Το "νοτάκι" δεν είναι φάλτσο σε καμιά περίπτωση, είναι άποψη εκτός αρμονίας και μου άρεσε ιδιαίτερα. Μάλιστα επαναλαμβάνεται και στο 3:17.

2. Είμαι ο τελευταίος ίσως να μιλήσω για κάτι τέτοιο, αλλά ο ήχος της κιθάρας δε μου άρεσε καθόλου. Στα αυτιά μου άκουγα ένα εκνευριστικό πρίμο τζιτζικομπούκωμα με σπασμένο έκο. Σόρι φίλε...

3. Το δεύτερο μέρος με φλάουτο και πλάτες μου άρεσε πάρα πολύ. Το φλάουτο μεγαλουργεί, συν ότι έχει ηχογραφηθεί πολύ ωραία, και τα πλήκτρα το συνοδεύουν έξοχα.

Bloody, thanks for sharing...

 
Ευχαριστώ πολύ και πάλι παιδιά, και να ξέρετε ότι σημειώνω τις παρατηρήσεις...  :) Για πλάκα μόλις βρω χρόνο θα βάλω μια ήπια Voxίλα με στρατ αντί για τον πρωτότυπο ήχο, αλλά να με συγχωρήσετε γιατί το περίεργο delay θα το κρατήσω (όχι τπτ άλλο αλλά το θεωρώ ουσιαστικό στοιχείο του κομματιού, αφήστε που έκανα μέρες για να το φτιάξω).

Υπάρχει κι ένα άλλο κλιπάκι που είναι ήδη uploaded στο box.net αλλά η αλήθεια είναι ότι ψιλοφοβάμαι να το ποστάρω γιατί είναι σε ύφος εντελώς άσχετο και κουφό, και φοβάμαι ότι θα χάσετε πάσα ιδέα... είναι ηχογραφημένο το 2001. Όχι, δεν είναι πρόχειρο, απλά ανήκει σε εντελώς αναντάμ παπαντάμ στυλ μουσικής (που πλάκα πλάκα, αρχίζει να με ενδιαφέρει πάλι σιγά σιγά, ανάμεσα σε όλα τα άλλα). Είδωμεν.

 
Πες μου ότι το γύρισες στις ρέγγες, μόνο αυτό πές μου, τέλος.

 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα