Longshadow όσον αφορά στο mp3 σου, αυτή ακριβώς ήταν και η αντιμετώπισή μου στην αρχή, όπως το σκέφτηκες κι εσύ, δλδ με λιγότερα μεσαία. Έπρεπε να το είχα αφήσει έτσι... Δυστυχώς το φλάουτο έχει ηχόχρωμα και ηχητικό αποτύπωμα που είναι πολύ δύσκολο να περάσει στο mix (
αυτό που λέμε "cut through the mix" ξεχάστε το). Mακάριος ο ηχολήπτης που θα το πετύχει. Με βασάνισε πολύ στο να το ισορροπήσω: τη μια ήταν πνιγμένο αλλά το ήθελα lead, την άλλη ανέβαινε στη μίξη και τα έπαιρνε όλα αμπάριζα... όντως πρέπει να κατεβεί στη μίξη.
{δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, αλλά κάποτε είχα γράψει κ εγώ ένα κομμάτι με τίτλο Άνοιξη, το οποίο στα λάηβ το παίζαμε με ενα μέρος φουλ φλάουτο... Wink}
Ναι, είναι "ανοιξιάτικο" όργανο... ή μάλλον μεταμορφώνεται και σε τέτοιες εικόνες, ανάμεσα στα πολλά του πρόσωπα.
Αλλά ήθελα παράλληλα, όπως έγραψα προηγουμένως, να κάνω το κομμάτι να έχει διττή σημασία. Το φλάουτο, αν και δεν ξέρω τρομπέτα, ήταν
ακριβώς το όργανο που ήθελα να βάλω - ίσως να έβαζα φλογέρα αν το ήθελα πιο αφελές, πιο χαρούμενο, πιο flower power - το ήθελα πιο σκοτεινό. Αυτά σαν απάντηση και στον Blue:
οι ιδιες νοτες παιγμενες απο μια τρομπετα ας πουμε, θα με καθηλωναν.
Ο ηχος της κιθαρας ειναι πολυ ιδιαιτερος κ ηθελα κ εγω να ρωτησω πως τον εχεις φτιαξει,αλλα τωρα που το ακουω προσεκτικοτερα,εχω την εντυπωση οτι τον εχεις πειραξει με πολλα takes (αφηνεις τις επαναληψεις του delay με το tremolo κ μετα ηχογραφεις σε αλλο καναλι τη συνεχεια για να μη χαθει το μετρο?)
Όχι, δεν υπάρχει κανένα tremolo σαν εφφέ (εκτός αν το μπερδεύεις με το φυσικό vibrato του παιξίματός μου). Μόνο ένα take ήταν, αλλά το πώς το πέτυχα τον ήχο είναι πολύ περίπλοκο για να το εξηγήσω, και μάλλον αδύνατο να σας το γράψω - μόνο αν κάποιος από σας ερχόταν σπίτι μου (τα εισιτήρια δικά σας) θα μπορούσα να του δείξω το πώς το έκανα.
Όσον αφορά στις ουρές από τα delay που θίχτηκαν, είχαν ακριβώς τα decay που ήθελα, τα έψαξα πάρα πολύ. Το φλάουτο ήθελα να "διπλασιάζεται" ελαφρώς.
Το νοτάκι στο 1:33 το είχα παρατηρήσει κι εγώ και μου ξύνισε. Με το που το άκουσα υπέθεσα ότι είναι λάθος νότα και η αμέσως επόμενη σκέψη ήταν ότι πήγαινε για μετατροπία. Και τώρα που το ξανακούω δεν μου κολλάει.
Παιδιά αυτή η ιστορία με το νοτάκι με στεναχώρησε και με επηρέασε. Τόσο πολύ που χτες βράδυ που γύρισα από τη συναυλία του John Scofield κι έπιασα την κιθάρα για να γρατζουνίσω κάτι τζαζιές, δοκίμαζα κάτι συγχορδίες για μια προσεχή ηχογράφηση και σας μιλάω ειλικρινά ότι σκέφτηκα
"για κάτσε, ολόκληρη ιστορία έχει γίνει στο φόρουμ με το κράξιμο για μια έμπνευση που είχα, μήπως κι αυτά που δοκιμάζω τώρα ακούγονται λάθος;" Περιττό να σας πω ότι αυτή η σκέψη ήταν πολύ ψυχοφθόρος, περίεργη και δυσάρεστη... :-[
Για να μην πολυλογώ, θα παρατήσω κάθε προσπάθεια εξήγησης και εκλογίκευσης της νοτούλας αλλά θα συνεχίσω να τη στηρίζω.
2. Το distortion στην κιθάρα είναι too much. Στην αρχής κάθε νότας ακούγεται ωραία, έχει δηλαδή αυτόν τον λερωμένο ήχο αλλά στο σβήσιμο γίνεται τόσο εμφανές που ενοχλεί. Επιπλέον υπάρχει delay (δεν ξέρω αν είναι πριν ή μετά το distortion, νομίζω ότι είναι μετά και αυτό δεν βοηθά).
Ήταν μετά από το distortion, ακριβώς όπως είθισται στα κιθαριστικά σετάπ. Το κακό είναι μάλλον το εξής (κάτι που θα αλλαχθεί σύντομα): ότι το περίεργο delay που έφτιαξα πάνω στην κιθάρα την αγρίευε ακόμη περισσότερο, και αυτό ίσως να μην γινόταν αντιληπτό. Υπήρχε ένα compressing πριν το delay.
Όμως, αντί οι "oυρές"να σβήνουν περισσότερο, χρησιμοποίησα πάλι compressing στο τέλος κι έτσι, όλες τους ήρθαν στην επιφάνεια, κάτι που βρώμισε ακόμη περισσότερο τον ήχο. Οπότε, ή δεν θα έπρεπε να είχε κομπρεσσαριστεί στο τέλος καθόλου, ή θα έπρεπε να είχα βάλει μόνο ένα
limiter κι όχι compressor.
Υπάρχει κάποιος λόγος που είναι μιb και όχι ρε#?
Όχι, ακριβώς το ίδιο είναι, αυτό εννοούσα.