animal as leaders the joy of motion

Να σου πω την αληθεια, το εβαλα να το ακουσω αλλα το εκλεισα στα 5 λεπτα. Με κουρασε.

 
makispoll είπε:
Να σου πω την αληθεια, το εβαλα να το ακουσω αλλα το εκλεισα στα 5 λεπτα. Με κουρασε.
Kαι εγω το ιδιο επαθα στην αρχη.

Δωσε μια ευκαιρια και ακουσε το καλα..

 
Τα αριστουργήματα θέλουν τον χρόνο τους, και εγώ όταν αγόρασα το 3πλο cd-σετ του Syd Barrett έκλαιγα τα λεφτά μου (αρχικά).

 
kwstas79 είπε:
Τα αριστουργήματα θέλουν τον χρόνο τους, και εγώ όταν αγόρασα το 3πλο cd-σετ του Syd Barrett έκλαιγα τα λεφτά μου (αρχικά).
Σωστος....

και εγω την εχω πατησει με πολλα αλμπουμ.

 
Μπαντάρα, παικτάρα, δισκάρα... αλλά... είναι ο τρίτος δίσκος σε 3 χρόνια και ακούμε το ίδιο πράγμα. Βέβαια, παραμένουν χρόνια μπροστά, αλλά θα ήθελα πάλι το what the fuck? feeling του πρώτου.

 
Δύσκολο εως αδύνατο, μην ξεχνάς πως οι άνθρωποι (ή καλύτερα το μελαχροινό αγόρι με την 8χορδη) στον πρώτο δίσκο επινόησαν ένα εντελώς νέο στυλ, οπότε ότι και να βγάλουν μετά, πάντα θα είναι κάπως άνιση η σύγκριση. Και για εμένα ο πρώτος δίσκος είναι στις κορυφαίες hi-gain δημιουργίες, ίσως για αυτόν τον λόγο, αλλά και επειδή τον έχω ακούσει άπειρες φορές, και τον έχω χωνέψει. Μπερπ.

 
Τον έχω ικανό για πολλά πράγματα ακόμα. Είχα δει κάτι jazz ανησυχίες με κιθάρα - γυναικεία φωνή. Ήδη διακρίνω μία απομάκρυνση με τα hypershred μονοπάτια, γίνεται πιό φειδωλός στα σόλο, χωρίς να σταματά να παίζει βέβαια αυτές τις αδιανόητες tapping/slap φράσεις του μέσα στο κομμάτι.

 
darshan είπε:
Τον έχω ικανό για πολλά πράγματα ακόμα. Είχα δει κάτι jazz ανησυχίες με κιθάρα - γυναικεία φωνή. Ήδη διακρίνω μία απομάκρυνση με τα hypershred μονοπάτια, γίνεται πιό φειδωλός στα σόλο, χωρίς να σταματά να παίζει βέβαια αυτές τις αδιανόητες tapping/slap φράσεις του μέσα στο κομμάτι.
Συμφωνω απολυτα μαζι σου..

Ακομη ενα κιθαριστας που μου αρεσει πολυ ειναι αυτος..δεν ειναι ο κλασικος shreder αλλα εχει πολυ ψωμι...δεν ξερω εαν ακους τετοια αλλα αξιζει να τσεκαρεις..


 

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα

Back
Top