Ανακοίνωση Moog Music.

Ο καφές είναι αναλώσιμο, χαμηλού κόστους. Η ίδια γυναίκα μπορεί να δίνει 5 χιλιάρικα το μήνα για τα μολύβια του μακιγιάζ της. Έτερον - εκάτερον.
Μπορεί, και τι να λέει αυτό? Η ουσία της ανάρτησης είναι ότι κάποιοι δεν γουστάρουν να τους πιάνουν τον κ@!ο μόνο και μόνο επειδή είναι πλούσιοι. Η υπερπλούσια κυρία πιο πάνω προφανώς έχει τετράγωνη λογική και αρνείται  να πληρώσει τον γύρο €15 στην Μύκονο, μόνο και μόνο επειδή είναι πλούσια.

Στα περί Steinway κολλάει το "περί ορέξεως" Άλλοι δεν μπορούν να παίξουν πουθενά αλλού παρά μόνο σε Yamaha CFX ή σε κάποιο Shigeru Kawai. Γούστα είναι αυτά. 

Τώρα γιατί αναφέρεται ένα Steinway σε ένα θρεντ για την Moog μόνο εσύ το ξέρεις. Προφανώς πιστεύεις ότι τα synths της Moog είναι κάτι ανάλογο των πιάνων της Steinway....?

 
Τώρα γιατί αναφέρεται ένα Steinway σε ένα θρεντ για την Moog μόνο εσύ το ξέρεις
Διότι πρόκειται για δύο εμβληματικά ονόματα, που η πραγματική αξία (και τιμή) των προϊόντων τους, δεν μπορεί να ερμηνευθεί με κοινά (δηλαδή, διαθέσιμα σε όλους) κριτήρια. Υπάρχουν πληκτράδες που αισθάνονται για τη Moog, να είναι κομμάτι της μουσικής ιστορίας, όχι άλλη μία εταιρεία που πασχίζει να ανταγωνιστεί νεότερους της σε προδιαγραφές κλπ.

Οπότε, όχι, δεν το ξέρω "μόνο" εγώ. Στη θέση της Steinway θα μπορούσα να βάλω οποιαδήποτε εταιρεία με παρόμοιο κύρος. Και το κύρος δεν αγοράζεται, οπότε κανείς δεν ξέρει την τιμή του (πες του Γιούλη). :) :) :)

 
Το κύρος έχει σημασία μόνο αν διατηρείται.

Αν κάποτε υπήρχε και δεν υπάρχει πιά, να το βράσω και να πιώ το LFOζουμό του..

 
Το κύρος έχει σημασία μόνο αν διατηρείται.
Αυτό που σου διαφεύγει (και του Waterfall) είναι ότι αν τα προϊόντα τέτοιων εταιρειών απευθύνονται σε ζαβούς και πλούσιους, τότε γιατί να μην έχουν τριπλάσια τιμή (ώστε να μην κινδυνεύει η εταιρεία να κλείσει); Θα κόλλαγε κάποιος από τους επώνυμους και ευκατάστατους πληκτράδες να δώσει εφ' άπαξ ένα "τεράστιο" ποσό; Όχι βέβαια, σκασίλα του.

Τα προϊόντα είχαν την τιμή που "έπρεπε", ώστε να μπορούν να πληρώνονται οι άνθρωποι που είχαν ανάμιξη στην κατασκευή τους (δεν είναι ανειδίκευτοι εργάτες και δεν πληρώνονταν με "συλλογική σύμβαση" όπως Ελλάνταααα). Τώρα, θα τα φτιάχνουν Αθιάτεθ... ΟΚ... ας περιμενουμε να δούμε, τι και πως και πόσο.... Μέχρι τότε...

 
Όπως στις κιθάρες (Fender-Gibson), στα μπάσα (Fender, Warwick, Rickenbacker), στα τύμπανα (Tama, Pearl, Gretsch), έτσι και στα πλήκτρα υπάρχουν αντίστοιχες εταιρίες που έχουν μια ιστορία και ένα συγκεκριμένο brand μέγεθος. Μας αρέσει ή όχι, μια από αυτές είναι και η Moog.

Καταλαβαίνω τα αντεπιχειρήματα που έχουν εκφραστεί εδώ και σε άλλα threads σχετικά με το δίλημμα "practical vs brand value", αλλά χρησιμοποιούνται εκφράσεις που κατά τη γνώμη μου αποθαρρύνουν κόσμο από το να συμμετέχει στη κουβέντα.

Όταν ξεκινάμε από το ότι όποιος αγοράζει Moog είναι είτε χάπατο, είτε πλούσιος, σε τι βάσεις να γίνει η οποιαδήποτε κουβέντα;

Ας αλλάξουμε ρότα please.

 
  • Συμφωνώ
Reactions: Στάθης Π.
Μάνο, τα Steinway είναι μονόδρομος;




 Φυσικα και δεν ειναι μονοδρομος. Και φυσικα ως κυρος ειναι ΠΟΛΥ, αλλα ΠΟΛΥ, αλλα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ανωτερο της moog.

 Αλλα παροτι ειναι ΠΟΛΥ ανωτερο σε κυρος απο τη moog, παρολα αυτα το κοστος ειναι εφαμιλλο των υπολοιπων κατασκευαστων. Για την ακριβεια το κοστος ενος steinway D ειναι παρομοιο με ενα Yamaha CFX, και σαφως χαμηλοτερο απο το 290 της Bosendorfer.

 Concert pianos πουλανε οι ανθρωποι, οχι φυκια για μεταξωτες κορδελες.

 Για να καταλαβουμε τι παιζει, και χωρις συγκρισεις με behringer και μαλακιες, το moog one 12 εχει 36 vco γεννητριες, 24 multimode φιλτρα, 3 part multitimbral δυνατοτητες, 61αρι πληκτρο με aftertouch, εφε και eventide reverb για καθε part, οθονη, usb, μνημες, τη μανα του τον πατερα του, κανει καφε, παει τα παιδια σχολειο και τα φερνει, λεει της ειδησεις των 8 μιση ωρα πριν τα καναλια και κοστιζει 11 χιλιαρικα και κατι ψιλα.

 Το minimoog reissue παλι εχει τρεις γεννητριες και ενα φιλτρο, και κοστιζει 6 χιλιαρικα. Αν δεν ειναι αυτο νερο 200 ευρω το λιτρο, δεν ξερω τι αλλο ειναι.

 
Διότι πρόκειται για δύο εμβληματικά ονόματα, που η πραγματική αξία (και τιμή) των προϊόντων τους, δεν μπορεί να ερμηνευθεί με κοινά (δηλαδή, διαθέσιμα σε όλους) κριτήρια.
Το υποψιάστηκα ότι ήταν αυτή η αφετηρία του συλλογισμού. Όμως η αγορά δε σέβεται ιστορίες και τα λοιπά. Κι η Lotus τώρα ανήκει στην Geely. Οκ. Κι η ομπρέλλα της steinway είναι σκιαχτική. Έχει τη conn-selmer, η οποία έχει τη vincent bach corporation, δηλαδή πολλά επώνυμα όργανα με ιστορία είναι εταιρίες που αγοράστηκαν αφού έφθινε η οικονομική τους ρώμη, ακριβώς ΓΙΑ ΝΑ συντηρηθεί το όνομα που είχαν, κι ακόμα περνούσε η μπογιά τους στην αγορά, λόγω πρότερου έντιμου βίου. Είναι ρομαντισμός, που δε χωράει στις σημερινές αγορές που ο επενδυτής θέλει σταθερά κέρδος, κάθε χρόνο.

Η καινοτομία, για εμένα πάντα, σε κάθε μάρκα, συντελείται όσο έχει στο χέρι ο μπαρμπαλεωνίδας το σκαρπέλο, ο βίνσεντ ταλαιπωράει τα φύλλα χαλκό, κτπ.. Αυτοί που έφτιαξαν το σχέδιο, και το υλοποίησαν. Οι υπόλοιποι μετέπειτα είναι εκμεταλλευτές. Οι καιροί αλλάζουν. Η διαχρονικότητα και η ευφυία του αρχικού σχεδιασμού καθορίζουν την περίοδο μακροημέρευσης των εκμεταλλευτών.

Σεβασμός λοιπόν στους πρωτοπόρους, αλλά έρχεται κάποια στιγμή που πρέπει να έρθουν άλλοι. Ότι κρατάμε τη μνήμη ζωντανή με το όνομα μαζί και την πουλάμε, δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό, αλλά έτσι γίνεται. Τι να κάνουμε.

 
Διότι πρόκειται για δύο εμβληματικά ονόματα...
Τα synths της Moog είχαν ξεπεραστεί ήδη από τα τέλη των '70s. Εκεί έλαβε τέλος η ιστορία Moog, έκτοτε ανοίγει και κλείνει και ξανανοίγει  και ξανακλείνει και ξαναματανοίγει, και το μόνο που κάνει όλα αυτά τα χρόνια είναι να πουλάει ρέπλικες του Minimoog και φτηνότερες παραλλαγές αυτού. Καινοτομία 0, νέες προτάσεις 0, μόνο αναμασήματα και εκμετάλλευση του -κάποτε- ένδοξου παρελθόντος της και της άγνοιας των νέων γενεών. Μύθο πούλαγε σε αδαείς και τον πούλαγε καλά, ως και πρόσφατα. Πρέπει δε να είναι η μόνη εταιρεία synths με πλήρη απουσία R&D τμήματος, καθώς της είναι εντελώς άχρηστο.?

Για ποιο κύρος μιλάς βρε trolley? Τώρα τα λες σοβαρά αυτά? Αν έχει η Moog κύρος, που το μόνο πρωτοποριακό που έχει κάνει ποτέ είναι τα modulars των '60s και το Minimoog, το οποίο δεν ήταν καν ιδέα του Bob Moog, τότε τι να πουν εταιρείες σαν την Yamaha?  Η πρωτοπορία της Moog χάθηκε κάπου στα μέσα των '70s και τα ηνία πέρασαν σε άλλες εταιρείες, και ευτυχώς δηλαδή γιατί αν περιμέναμε από αυτή κάτι νέο και πρωτοποριακό, ακόμα όλοι με μονοφωνικά VCO synths θα παίζαμε.?

Για να κατασκευαστεί ένα Yamaha CFX ή ένα Stainway ή ένα Shigeru Kawai πιάνο, μια και αναφέρθηκαν, χρειάζονται τα απολύτως καλύτερα υλικά, οι καλύτεροι κατασκευαστές/μηχανικοί και κάποιοι μήνες εργασίας. Στο τέλος έχεις ένα state of the art χειροποίητο πιάνο με κορυφαίο ήχο, και κυρίως, ξέρεις και κατανοείς γιατί έσκασες €150,000 για αυτό.

Για να κατασκευαστεί ένα Minimoog χρειάζονται καρα-νορμάλ υλικά τα οποία χρησιμοποιούνται από όλους ανεξαιρέτως τους κατασκευαστές, Made In China τα περισσότερα, και ένας-δυο αργόσχολοι-ιδιοκτήτες που βιδώνουν με ηλεκτρικά κατσαβίδια τα κομμάτια, κολλάνε το ταμπελάκι "Made in USA" από πίσω και κοστολογούν το synth 5-6 χιλιάρικα, γιατί είναι λέει..."χειροποίητο ".? 

Φάτε τώρα μια "χειροποίητη" χρεοκοπία και Bon Appétit.? 

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
  • Haha
Reactions: manosx
Για να κατασκευαστεί ένα Minimoog χρειάζονται καρα-νορμάλ υλικά τα οποία χρησιμοποιούνται από όλους ανεξαιρέτως τους κατασκευαστές, Made In China τα περισσότερα, και ένας-δυο αργόσχολοι-ιδιοκτήτες που βιδώνουν με ηλεκτρικά κατσαβίδια τα κομμάτια, κολλάνε το ταμπελάκι "Made in USA" από πίσω κοστολογούν το synth 5-6 χιλιάρικα, γιατί είναι λέει..."χειροποίητο ".? 

Φάτε τώρα μια "χειροποίητη" χρεοκοπία και Bon Appétit.?
Ούτε εκεί να ήσουν βρε μπαγάσα.... πέραν της πλάκας, μας επισημάνθηκε να ελέγξουμε λίγο το ύφος μας.

Για τα υπόλοιπα:

α) Δεν συνέκρινα το κύρος της Moog με το κύρος της Steinway, είπα ότι και τα δύο ονόματα είναι εμβληματικά και συνδεδεμένα με την ιστορία της μουσικής.

β) Αυτό το κύρος εξαργυρώνεται, πως να το κάνουμε. Είναι σαν τον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, τον θέλουν όλοι σαν τρελοί για την ταινία τους, αλλά αυτό δεν οφείλεται σε όσα έχει κάνει τις τελευταίες δεκαετίες αλλά κυρίως σε αυτά που έκανε πριν πενήντα χρόνια.

γ) Το φαινόμενο του "αναδρομικά εξαργυρούμενου κύρους" αφορά ΟΛΗ την αγορά, όχι μόνο τις περιπτώσεις που συζητούμε. Γι' αυτό είναι μόνιμο και άγρια ζητούμενο να το αποκτήσει κάποιος - η Moog το έκανε.

δ) Αλή, ορθώς διαγνώσκεις ότι μάλλον είμαι ρομαντικός, αλλά να ξέρεις ότι και αυτό επίσης πουλάει - στο κατάλληλο κοινό βέβαια.

 
  • Like
Reactions: Ali Barout
Θα έλεγα κάτι για το Moog One τώρα, αλλά άσε, ας μή γίνω κακός χωρίς να χρειάζεται..

 
Θα έλεγα κάτι για το Moog One τώρα, αλλά άσε, ας μή γίνω κακός χωρίς να χρειάζεται..


 Δε χρειαζεται, θα το πω εγω: Αποτυχημενος σχεδιασμος που ανεβαζει θερμοκρασιες και τα φουρφουρια παιρνουν φωτια, μισοτελειωμενο firmware που οι χρηστες εχουν μαρτυρισει με δαυτο, και γενικα οι γνωστες μαλακιες της moog.

 Ενα χαλι και μισο η moog , εφτασε στο σημειο να μη μετραει σωστα το πλαισιο στο reissue και να κολανε τα πληκτρα, τετοιο καραγκιοζιλικι ουτε σε casio του κατοσταρικου δεν εχω ακουσει να συμβαινει ?

 Γενικα οταν ειναι κατι υπερεκτιμημενο, και για αυτο εβαλα το moog one, για να φανει ποσο υπερεκτιμημενο ειναι το reissue, λοιπον οταν κατι ειναι υπερεκτιμημενο, ειναι σιγουρο οτι θα ειναι και χαμηλης ποιοτητας. Ειναι σιγουρο και παρατηρημενο. Η τιμιοτητα φαινεται ΚΑΙ απο την τιμη, ειναι ομορριζες λεξεις και οχι τυχαια. Οταν καποιος κοπαναει στην τιμη, θα κοπανησει και στα υπολοιπα.

 Απειρα τα παραδειγματα, απο τεραστιες εταιριες, δεν παιζει μονο η moog τετοια μπαλα, ουτε μονο σε  niche μουσικα οργανα, και σε υπερ- ακριβα ρουχα, τσαντες και λοιπα περιττα ειδη πολυτελειας το συναντας αυτο.

 Παντα τα πιο τιμια προιοντα, και απο τιμη και απο ποιοτητα, ειναι αυτα που εχουν ευρεια καταναλωση. Νομος.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
Ούτε εκεί να ήσουν βρε μπαγάσα....
Οι ιδιοι έχουν βγάλει βίντεο(s) από τις εγκαταστάσεις τους, ψαξε λίγο στο youtube και θα το(α) βρεις.

Τα περί κύρους τώρα τα ακούω βερεσέ, η Moog δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο κύρος, όχι τουλάχιστον για αυτούς που ξέρουν την synth ιστορία. 

Θα ήθελα να δω τι θα έγραφες και για ποιο κύρος θα μίλαγες αν η Yamaha έμενε στο DX7 του 1983, και ως και σήμερα συνέχιζε να κατασκευάζει ρέπλικες του καθώς και φτηνότερες παραλλαγές, και πουλώντας το 6-7 χιλιάρικα, γιατί είναι λέει "χειροποίητο" και Made In Japan. Στα κάγκελα θα είχες ανέβει και θα τους έβριζες, κι εσύ κι εγώ μαζί, και θα είχαμε και δίκιο. 

 
Θα ήθελα να δω τι θα έγραφες και για ποιο κύρος θα μίλαγες αν η Yamaha έμενε στο DX7 του 1983, και ως και σήμερα συνέχιζε να κατασκευάζει ρέπλικες του καθώς και φτηνότερες παραλλαγές, και πουλώντας το 6-7 χιλιάρικα, γιατί είναι λέει "χειροποίητο" και Made In Japan. Στα κάγκελα θα είχες ανέβει και θα τους έβριζες, κι εσύ κι εγώ μαζί, και θα είχαμε και δίκιο. 




 Δε νομιζω οτι θα τους εβριζε. Θα ελεγε τα ιδια ακριβως επιχειρηματα.

 Υπαρχουν ανθρωποι που δεχονται να υπερπληρωσουν κατι λογω ονοματος, αδιαφορωντας για τη χρηστικη του αξια η την ποιοτητα κατασκευης του. Το λαθος σου ειναι οτι θεωρεις πως το κανουν επειδη τους επιασαν κοροιδο η επειδη ειναι βλακες. Λαθος σκοπια ειναι αυτη. Δεν ειναι βλακες, απλα ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΝΟΙΑΖΕΙ. Τους ειναι αδιαφορο το τι αγοραζουν πραγματικα με τα λεφτα τους, τους αρκει το status και το ονομα.

 Απλα επειδη αυτοι ειναι ισχνη μειοψηφια, και οι συντριπτικα περισσοτεροι κοιτανε να αγορασουν οσο πιο value for money προιοντα μπορουν, για αυτο ακριβως θα παει η moog διακοπες στην ινδονησια, και για αυτο ειπα απο την αρχη οτι ηταν θαυμα το πως αντεξε να φτασει ως εδω.

 
Τελευταία επεξεργασία από moderator:
  • Like
Reactions: BillTrantos
Υπαρχουν ανθρωποι που δεχονται να υπερπληρωσουν κατι λογω ονοματος, αδιαφορωντας για τη χρηστικη του αξια η την ποιοτητα κατασκευης του. Το λαθος σου ειναι οτι θεωρεις πως το κανουν επειδη τους επιασαν κοροιδο η επειδη ειναι βλακες. Λαθος σκοπια ειναι αυτη. Δεν ειναι βλακες, απλα ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΝΟΙΑΖΕΙ. Τους ειναι αδιαφορο το τι αγοραζουν πραγματικα με τα λεφτα τους, τους αρκει το status και το ονομα.
Εγώ πάντως δεν εμπίπτω σε αυτή τη κατηγορία, απλώς έχω επίγνωση της ύπαρξής της (της κατηγορίας λαίμαι) αλλά επίσης και μίας άλλης, εκείνης που έχει ιδιοσυγκρασιακούς λόγους για να προτιμά κάτι. Για παράδειγμα, είχα γράψει (πριν πολλά χρόνια) και είχα χρησιμοποιήσει ένα sample από ένα ensoniq. Μετά το ensoniq πουλήθηκε. Για πάνω από μία δεκαετία θα είχα πληρώσει δέκα φορές την αξία του για να βρω αυτό το sample (τελικά, το βρήκα, με ελάχιστα χρήματα).

Δεν είμαι πλούσιος αλλά προτιμώ να δίνω τα χρήματά μου σε πράγματα που έχουν αξία δι' εμέ (αυτός είναι και ο ορισμός της αξίας, επί τη ευκαιρία).

 
Τιμιότατο το Casio του κατοστάρικου. Φανερός "εχθρός", χωρίς δηθενιές και brand status. To δε Casiotone MT210 που είχα πάρει πιτσιρικάς το 1986 υπάρχει και παίζει ακόμα. Το έχω δώσει στα ανιψάκια μου να παίζουνε το Ρίτα-Ριτάκι..

1292.jpg

 
Last edited:
  Πρεπει οσοι τουλαχιστον πιστευουμε στην ελευθερη οικονομια, να μην τρελαινομαστε με κατι τετοια φαινομενα, υπερτιμησης και οτι αλλο. Ειδικα οταν δεν μιλαμε για προιοντα με ανελαστικη ζητηση, οταν μιλαμε δηλαδη για μη αναγκαια αγαθα, μακροπροθεσμα ολα θα τα φερει το χερι της αγορας στη σωστη τους θεση. Η Yamaha με τα τιμια και προσιτα modx θα βγαζει το καινουργιο montage, και η moog θα πηγαινει διακοπες στα περιξ του πορθμου της Μαλακκας.






 
Casiotone MT210
Εγώ ρε γαμώτη ήρθα στη μάνα μου για παστίτσιο την κυριακή που μας πέρασε, και πώς μου τη βάρεσε, ψάχνω σε μια ντουλάπα και βγάζω το MT-36, ψάχνω και για έναν ό,τι να ναι μετασχηματιστή, το βάζω απάνω, πάπαλα. Πέρναγε το ρεύμα στο ηχείο, έκανε ΒΒΒΒΒΒΒΒ και μόνο αυτό. Ήθελα να ακούσω αυτό το ντέμο το θρυλικό που είχε, ένα καουμπόικο βαλσάκι. Κρίμα.

 
  • Like
Reactions: σκούφοΣ
Δε νομιζω οτι θα τους εβριζε. Θα ελεγε τα ιδια ακριβως επιχειρηματα.
Εγώ πάντως θα τους έβριζα, κι ας είμαι μεγάλος fan τους. Το ίδιο έκανα και για την Korg και την μεγα-αρπαχτή που έκανε με τα Wavestate/Opsix SE, ολόκληρο θρεντ άνοιξα. Το ίδιο έβριξα και για την αρπαχτή της Yamaha με το MODX+, ιδιαίτερα όταν αποδείχθηκε πρόσφατα ότι το MODX+ δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα MODX με αναβαθμισμένο OS και κουβαλάει ακριβώς την ίδια πλακέτα! Με λίγα λόγια, οι κύριοι της Yamaha θα μπορούσαν απλά με ένα νεο update για τα MODX να διπλασιάσουν την πολυφωνία της FM engine. Τι έκαναν όμως? Απέσυραν από την αγορα τα MODX μοντελα και κυκλοφόρησαν τα MODX+ μοντέλα σε ακριβότερη τιμή, ουσιαστικά δηλαδή κυκλοφόρησαν το ίδιο synth με ακριβότερη τιμή. Έτσι το δικό μου MODX7 το αγόρασα €1,400 και το "νέο" MODX7+ το πουλάνε στα €1,768.

€368 παραπάνω για τί? Για 128-voice πολυφωνία στην FM engine (64 στο MODX) και 700ΜΒ περισσότερη RAM! (1,7GB vs 1GB). Α, να μην ξεχάσω, τα "νεα" MODX+ έχουν μαύρα πλαϊνά (vs γκρι) mod./pitch wheels από καουτσουκ (vs πλαστικό). Ε, να μην σου χρεώσουν €368 για "όλα" αυτά??  Όλα τα παραπάνω (πλην των ασήμαντων wheels & πλαϊνών φυσικά) θα τα είχα κι εγώ με ένα απλό OS update, αν η Yamaha δεν ήθελε να κάνει αρπαχτή. Με λιγότερα λεφτά, και συγκεκριμένα με μόλις €330, αγόρασα τον Μάιο καινούργιο το Novation Mininova, ένα ολόκληρο synth δηλαδή.

Αλλά ρε φίλε, πέρα από την καραμπινάτη αρπαχτή/απατεωνιά, η Yamaha δεν κάνει μόνο αυτό, κι εκεί είναι η τεράστια διαφορά. Ακόμα και σε αυτή την τιμή, ένα MODX+ θεωρείται φτηνό για αυτά που προσφέρει, οπότε ναι μεν δεν πουλάς το MODX σου για να το αντικαταστήσες με το MODX+, αλλά και όσοι αγοράσουν το δεύτερο πάλι κερδισμένοι είναι και παρά την τσιμπημένη τιμή σε σχέση με το πρώτο, γιατί στην ουσία πάλι ένα Montage αγοράζεις, οπότε λες "δεν γ@*^%$αι, χαλάλι". Αυτό δυστυχώς δεν ισχύει στην περίπτωση της Moog.

Πάω να φάω το τελευταίο κομμάτι εκμέκ, ενα περίεργο πράμα, όταν μιλάμε για Moog με πιάνει μια ακατανόητη λιγούρα...?

 
  • Like
Reactions: cos_dr

Απαντήσεις

Trending...

Νέα θέματα