- Μηνύματα
- 83
- Πόντοι
- 58
Μόνο παρωχημένη δεν είναι. Ειδικά με τις νέες πεταλίερες τύπου Helix, Axefx κτλ (που όλο και περισσότεροι χρησιμοποιούν live), το stereo είναι εύκολο και με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Δεν εξαφανίζει η στεροφωνική εικόνα την κιθάρα από τη μίξη, αλλά η άγνοια στο σετάρισμα (μιας και μιλάμε αποκλειστικά για κιθαριστικά rig). Καλά δεν μιλάω καν για μπάντες με μία κιθάρα, εκεί η στερεοφωνία μπορεί να δώσει όγκο και ατμόσφαιρα, αλλά ακόμα και μπάντες με 2+ κιθαρίστες την επιλέγουν. Το θέμα όμως φεύγει από τον κιθαριστικό τόνο και πάει στις γνώσεις ηχοληψίας (έστω βασικές). Επειδή λοιπόν οι περισσότεροι μας δεν έχουμε τις γνώσεις αυτές και επειδή σε κανένα πατάρι από το 90% των σκηνών (γελάει ο κόσμος) που παίζουμε δεν θα ασχοληθεί κανένας ηχολήπτης με το αν βγεις mono ή stereo, το πιο απλό που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να βγει mono. Με απλές βασικές γνώσεις όμως και σεταρισμένο ήχο πάνω στη μπάντα η στερεοφωνία είναι εξαιρετική και ως εμπειρία για τον παίχτη αλλά και τον ακροατή.
Δεν εξαφανίζει η στεροφωνική εικόνα την κιθάρα από τη μίξη, αλλά η άγνοια στο σετάρισμα (μιας και μιλάμε αποκλειστικά για κιθαριστικά rig). Καλά δεν μιλάω καν για μπάντες με μία κιθάρα, εκεί η στερεοφωνία μπορεί να δώσει όγκο και ατμόσφαιρα, αλλά ακόμα και μπάντες με 2+ κιθαρίστες την επιλέγουν. Το θέμα όμως φεύγει από τον κιθαριστικό τόνο και πάει στις γνώσεις ηχοληψίας (έστω βασικές). Επειδή λοιπόν οι περισσότεροι μας δεν έχουμε τις γνώσεις αυτές και επειδή σε κανένα πατάρι από το 90% των σκηνών (γελάει ο κόσμος) που παίζουμε δεν θα ασχοληθεί κανένας ηχολήπτης με το αν βγεις mono ή stereo, το πιο απλό που μπορεί να κάνει κάποιος είναι να βγει mono. Με απλές βασικές γνώσεις όμως και σεταρισμένο ήχο πάνω στη μπάντα η στερεοφωνία είναι εξαιρετική και ως εμπειρία για τον παίχτη αλλά και τον ακροατή.
Τελευταία επεξεργασία από moderator: