Μια ιδεα ριχνω ...
Να θεωρουνται by default ολοι οι παπαδες δωρητες οργανων χωρις δικαιωμα αρνησης;
Ετσι και αλλιως δεν (πρεπει να) πινουν, να κανουν καταχρησεις, να ξενυχτανε, ξυπνανε νωρις-νωρις, κοιμουνται το μεσημερι, πινουν αγιασμους, δε τους εχει καψει το δερμα ο ηλιος απο την πολυ ηλιοθεραπεια, τρωνε ολο φρουτα και χορτα, ειναι τα αγγεια τους καθαρα χωρις λιπη απο τα παϊδακια και τα κοκορετσια, η καρδια τους δεν εχει φτασει 1000 σφυγμους το λεπτο απο τα αγχη των εταιριων, δεν χτυπανε κρεατινες, αμφεταμινες, βαρβιτουρικα, δε βαρανε ενεσεις, εχουν λοιπον τα οργανα τους σε καλη κατασταση πληρως εκμεταλευσιμη και οφειλουν και να βοηθανε εμπρακτα τους συνανθρωπους τους λογω πεποιηθησεων και επαγγελματος/λειτουργηματος.
Να υπογραφουν μια αμετακλητη εντολη δωρεας οργανων μαζι με την αποδοχη διοριστηριου τους ως παπαδες;
(Υπαρχει και "δικαστικο" προηγουμενο: Ο Αδαμ ειχε βοηθησει το κατα δυναμιν να ζησει η Ευα, δινοντας πλευρα κλπ και μαλιστα ηταν και εν ζωη ο ανθρωπος... και ηταν και πιο σπανιος απο οσο οι παπαδες σημερα -ενας ηταν ολος και ολος- )