Αγγελίες
πρώτο επεισόδιο:
Μια φορά κι ένα καιρό, πριν ένα χρόνο και κάτι ψιλά, ήθελα να αγοράσω ηλεκτρική κιθάρα. Πήρα σβάρνα τα μαγαζιά, δοκίμαζα ότι μπορούσα, δεν ήξερα πολλά για ηλεκτρικές κι είχα για κριτήριο τι άρεσε στα αυτιά μου. Και σε κάποια φάση πάω σε ένα γνωστό μαγαζί, δοκιμάζω κάποιες κιθάρες, βλέπω μερικές φέντερ, έπιφον κτλ και του λέω λίγο πιο διαφορετικό αυτό, εκείνο και το άλλο, και μου λέει έχω την κιθάρα που θες αλλά είναι έξω απ' τα λεφτά που μου είπες.
Μου δίνει λοιπόν και παίζω με την brian moore i9 κι είχα πάθει την πλάκα μου. Σε στρατ στυλ, αλλά με μαόνι, 2 διπλούς κι ένα μονό SD μαγνήτη. Και μου χε πει και μια τιμή γύρω στα 1400-1500 ντούκου.
Αλλά, τότε, δεν ήθελα και δεν είχα να δώσω τόσα λεφτά για μια κιθάρα και συνέχισα να ψάχνω για κάτι φτηνότερο. Δεν έβρισκα κάτι που να μου αρέσει - είχα πάθει χοντρή πλάκα με αυτή τη κιθάρα, οπότε αρχίζω να ψάχνω στο ίντερνετ βλέπω ότι στις ΗΠΑ είχε γύρω στα 1000$, και παίρνω με τη σειρά διάφορες ευρωπαϊκές χώρες και ψάχνω ποια μαγαζιά έχουν brian moore. Σε 2-3 χώρες ήταν στα ίδια λεφτά ή 100-200 ευρώ πιο ακριβή, σε κάποιες άλλες ήταν γύρω στα 1100 ευρώ και στην Ιταλία την είχαν γύρω στα 870 ευρώ [σημείωση: στον thomann δεν την είχε τότε, τώρα νομίζω την έχει 980 ή κάπου εκεί].
Ψάχνω κι άλλο, μαθαίνω ότι είναι Κορεάτικη κι όχι αμερικάνικη όπως κάποιοι μου'χαν πει, οι Ιταλοί μου λένε κι αυτοί ότι είναι Κορέας, τα custom models του brian moore είναι USA, μου λένε και για κινέζικες της ίδιας εταιρείας, πιο φτηνές και αξιοπρεπείς κατά τα λεγόμενα τους. Τέλος πάντως, λέω πώς θα το κάνουμε, λέει θα στείλεις τα λεφτά με έμβασμα και καπάκι θα την στείλουμε. Μου δίνει κάτι αριθμούς του λογαριασμού του μαγαζιού στη τράπεζα, πάω στη δική μου μου λένε αυτό δεν είναι iban. Το λέω στον Ιταλό περνάει καμιά βδομάδα έτσι, μου δίνει ένα μακρινάρι και μου λέει αυτό
είναι το iban. Πάω στην τράπεζα και ο υπάλληλος μου λέει ότι πιθανόν έχει κάποιο λάθος το iban [αυτό που μόλις μου 'χαν δώσει] γιατί δεν περνάει τον έλεγχο, μου λέει αν θέλω να τα στείλω και να δούμε αν θα πάνε ή αν θα επιστραφούν [ με διπλή χρέωση - άστο καλύτερα]. Λέω στον Ιταλό έχω πρόβλημα με το iban στην τράπεζα μου λέει το χω διπλοτσεκάρει αυτό είναι, του λέω μετά από σκέψη, λυπάμαι ακυρώνουμε την παραγγελία.
[Χμ πολλά γράφω]
επεισόδιο δεύτερο:
Έχω πάρει κιθάρα, μα δεν είχα λεφτά για ενισχυτή, έχουμε και το σχετικό θρεντ να μην τα ξαναγράφω, τελικά λέω να μη δώσω μόνο 250 ευρώ αλλά να δώσω κάποια παραπάνω. Στην ελλάδα ο trademark 10 έχει 420 ευρώ ντούκου, στο thomann [οκ υπάρχουν κ φτηνότερα ευρωπαϊκά σάητ] έχει 290 ευρώ, βρε δε κοιτάω Ιταλία; Ψάξε-ψάξε βρήκα ένα τύπο που θα μου έδινε γύρω στα 400 τον trademark 60. Και μου λέει και διάφορες τιμές για άλλα προϊόντα, κάποια σφραγισμένα στο κουτί τους άλλα ελαφρώς (έτσι είπε) μεταχειρισμένα σαν καινούρια, που είναι σε επίπεδα ΗΠΑ λαμβάνοντας υπόψη 1 δολλάριο = 1,34 ευρώ. Του ζητάω να μου στείλει (προ)τιμολόγιο με φαξ και ετοιμάζομαι να του στείλω τα λεφτά με έμβασμα - για να έχω μια κάλυψη, τάχα. Επίσης μου χε πει ότι θα το παραλάβω σε καλή κατάσταση, και σε ερώτηση μου για εγγύηση, μου πε ότι αν κάποτε χαλάσει καλύτερα να βρω κάποιο δικό μου τεχνικό να το φτιάξει - ή ότι θα μπορούσα να ζητήσω εγγύηση με την απόδειξη στην Ελλάδα, αλλά ας μην πιάσουμε αυτό το θέμα τώρα είναι για άλλο θρεντ. Στέλνω τα λεφτά, τα παραλαμβάνει μετά από 3-4 μέρες, μου λέει οκ θα το στείλω. Τη Δευτέρα ακούω στην τηλεόραση ότι όλη η Βόρεια Ιταλία έχει αποκλειστεί απ' τα χιόνια...
Προσπαθώ να επικοινωνήσω με αυτόν, τον βρίσκω μετά από 2-3 μέρες μου λέει ναι υπήρχε πρόβλημα με τον καιρό, σε καμιά βδομάδα θα το παραλάβεις. Ε και τη βδομάδα που θα 'ρχόταν έρχεται ένα email και μου λέει ότι κλάπηκε/χάθηκε ο ενισχυτής στη μεταφορική [νομίζω ups]. Και μου λέει ή να μου στείλει τα λεφτά ή να περιμένω 4 βδομάδες για να έχει ίδιο ενισχυτή στοκ. Το ψάξαμε 7-8 μέρες τι άλλα είχε σε στοκ, έλεγα να πάρω ένα gt2, τελικά βιδώνομαι με τον Ιταλό, γίνεται και μια τελείως άσχετη φάση και χρειάζομαι κάποια χρήματα, οπότε του ζητάω να μου τα στείλει. Πέρασαν κάποιες μέρες, αυτός έλειπε λέει στο εξωτερικό, αλλά κανόνισε και μου τα έστειλε με έμβασμα ένας συνεργάτης απ' το μαγαζί. Πήρα κι ένα behringer με 70 ευρώ από εδώ - δυστυχώς ή ευτυχώς δεν περισσεύαν παραπάνω, και τέλος καλό - όλα καλά.
[τελικά έγραψα πάρα πολλά
ελπίζω να μη σκυλοβαρέθηκε όποιος έφτασε ως εδώ]
Δίδαγμα - Επίλογος;
Εκτός από τα 2 συγκεκριμένα παραδείγματα, έχω δει στο δίκτυο κι άλλες ιταλικές τιμές που είτε πλησιάζουν τιμές ΗΠΑ, είτε είναι περίπου στις τιμές Γερμανίας-thomann, (φυσικά, υπάρχουν και κάποια προϊόντα σε τιμές ίσως ακριβότερες κι από Ελλάδα). Και τις δύο φορές που προσπάθησα δε μου έκατσε καλά. Απ' την άλλη ο Ιταλός εξηγήθηκε σωστά, εφόσον μου έστειλε το σύνολο των χρημάτων πίσω [φαντάζομαι τον κάλυψε η ασφάλεια της μεταφορικής]. Γι' αυτό τον λόγο δεν έβαλα σαν τίτλο "ιστορίες για αρκούδες", μοιάζουν παράξενα όλα αυτά, αλλά η διαφορά των τιμών είναι σημαντική. Ίσως θα ήταν καλό να πήγαινε κάποιος Ιταλία και να αγόραζε κάτι αυτοπροσώπος. Ή να το αγόραζε από εδώ. Όταν πας στο μαγαζί, δοκιμάζεις, πληρώνεις και το έχεις στα χέρια σου.
Τα έγραψα όλα αυτά [ίσως κάπως φλύαρα, πολύ μακροσκελές μου βγήκε] επειδή θεωρώ ότι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν διαφορετική αντιμετώπιση στον μουσικό-καταναλωτή, κι ένα κριτήριο είναι οι τιμές που έχουν.
That's all folks!
Μια φορά κι ένα καιρό, πριν ένα χρόνο και κάτι ψιλά, ήθελα να αγοράσω ηλεκτρική κιθάρα. Πήρα σβάρνα τα μαγαζιά, δοκίμαζα ότι μπορούσα, δεν ήξερα πολλά για ηλεκτρικές κι είχα για κριτήριο τι άρεσε στα αυτιά μου. Και σε κάποια φάση πάω σε ένα γνωστό μαγαζί, δοκιμάζω κάποιες κιθάρες, βλέπω μερικές φέντερ, έπιφον κτλ και του λέω λίγο πιο διαφορετικό αυτό, εκείνο και το άλλο, και μου λέει έχω την κιθάρα που θες αλλά είναι έξω απ' τα λεφτά που μου είπες.
Μου δίνει λοιπόν και παίζω με την brian moore i9 κι είχα πάθει την πλάκα μου. Σε στρατ στυλ, αλλά με μαόνι, 2 διπλούς κι ένα μονό SD μαγνήτη. Και μου χε πει και μια τιμή γύρω στα 1400-1500 ντούκου.
Αλλά, τότε, δεν ήθελα και δεν είχα να δώσω τόσα λεφτά για μια κιθάρα και συνέχισα να ψάχνω για κάτι φτηνότερο. Δεν έβρισκα κάτι που να μου αρέσει - είχα πάθει χοντρή πλάκα με αυτή τη κιθάρα, οπότε αρχίζω να ψάχνω στο ίντερνετ βλέπω ότι στις ΗΠΑ είχε γύρω στα 1000$, και παίρνω με τη σειρά διάφορες ευρωπαϊκές χώρες και ψάχνω ποια μαγαζιά έχουν brian moore. Σε 2-3 χώρες ήταν στα ίδια λεφτά ή 100-200 ευρώ πιο ακριβή, σε κάποιες άλλες ήταν γύρω στα 1100 ευρώ και στην Ιταλία την είχαν γύρω στα 870 ευρώ [σημείωση: στον thomann δεν την είχε τότε, τώρα νομίζω την έχει 980 ή κάπου εκεί].
Ψάχνω κι άλλο, μαθαίνω ότι είναι Κορεάτικη κι όχι αμερικάνικη όπως κάποιοι μου'χαν πει, οι Ιταλοί μου λένε κι αυτοί ότι είναι Κορέας, τα custom models του brian moore είναι USA, μου λένε και για κινέζικες της ίδιας εταιρείας, πιο φτηνές και αξιοπρεπείς κατά τα λεγόμενα τους. Τέλος πάντως, λέω πώς θα το κάνουμε, λέει θα στείλεις τα λεφτά με έμβασμα και καπάκι θα την στείλουμε. Μου δίνει κάτι αριθμούς του λογαριασμού του μαγαζιού στη τράπεζα, πάω στη δική μου μου λένε αυτό δεν είναι iban. Το λέω στον Ιταλό περνάει καμιά βδομάδα έτσι, μου δίνει ένα μακρινάρι και μου λέει αυτό
είναι το iban. Πάω στην τράπεζα και ο υπάλληλος μου λέει ότι πιθανόν έχει κάποιο λάθος το iban [αυτό που μόλις μου 'χαν δώσει] γιατί δεν περνάει τον έλεγχο, μου λέει αν θέλω να τα στείλω και να δούμε αν θα πάνε ή αν θα επιστραφούν [ με διπλή χρέωση - άστο καλύτερα]. Λέω στον Ιταλό έχω πρόβλημα με το iban στην τράπεζα μου λέει το χω διπλοτσεκάρει αυτό είναι, του λέω μετά από σκέψη, λυπάμαι ακυρώνουμε την παραγγελία.
[Χμ πολλά γράφω]
επεισόδιο δεύτερο:
Έχω πάρει κιθάρα, μα δεν είχα λεφτά για ενισχυτή, έχουμε και το σχετικό θρεντ να μην τα ξαναγράφω, τελικά λέω να μη δώσω μόνο 250 ευρώ αλλά να δώσω κάποια παραπάνω. Στην ελλάδα ο trademark 10 έχει 420 ευρώ ντούκου, στο thomann [οκ υπάρχουν κ φτηνότερα ευρωπαϊκά σάητ] έχει 290 ευρώ, βρε δε κοιτάω Ιταλία; Ψάξε-ψάξε βρήκα ένα τύπο που θα μου έδινε γύρω στα 400 τον trademark 60. Και μου λέει και διάφορες τιμές για άλλα προϊόντα, κάποια σφραγισμένα στο κουτί τους άλλα ελαφρώς (έτσι είπε) μεταχειρισμένα σαν καινούρια, που είναι σε επίπεδα ΗΠΑ λαμβάνοντας υπόψη 1 δολλάριο = 1,34 ευρώ. Του ζητάω να μου στείλει (προ)τιμολόγιο με φαξ και ετοιμάζομαι να του στείλω τα λεφτά με έμβασμα - για να έχω μια κάλυψη, τάχα. Επίσης μου χε πει ότι θα το παραλάβω σε καλή κατάσταση, και σε ερώτηση μου για εγγύηση, μου πε ότι αν κάποτε χαλάσει καλύτερα να βρω κάποιο δικό μου τεχνικό να το φτιάξει - ή ότι θα μπορούσα να ζητήσω εγγύηση με την απόδειξη στην Ελλάδα, αλλά ας μην πιάσουμε αυτό το θέμα τώρα είναι για άλλο θρεντ. Στέλνω τα λεφτά, τα παραλαμβάνει μετά από 3-4 μέρες, μου λέει οκ θα το στείλω. Τη Δευτέρα ακούω στην τηλεόραση ότι όλη η Βόρεια Ιταλία έχει αποκλειστεί απ' τα χιόνια...
Προσπαθώ να επικοινωνήσω με αυτόν, τον βρίσκω μετά από 2-3 μέρες μου λέει ναι υπήρχε πρόβλημα με τον καιρό, σε καμιά βδομάδα θα το παραλάβεις. Ε και τη βδομάδα που θα 'ρχόταν έρχεται ένα email και μου λέει ότι κλάπηκε/χάθηκε ο ενισχυτής στη μεταφορική [νομίζω ups]. Και μου λέει ή να μου στείλει τα λεφτά ή να περιμένω 4 βδομάδες για να έχει ίδιο ενισχυτή στοκ. Το ψάξαμε 7-8 μέρες τι άλλα είχε σε στοκ, έλεγα να πάρω ένα gt2, τελικά βιδώνομαι με τον Ιταλό, γίνεται και μια τελείως άσχετη φάση και χρειάζομαι κάποια χρήματα, οπότε του ζητάω να μου τα στείλει. Πέρασαν κάποιες μέρες, αυτός έλειπε λέει στο εξωτερικό, αλλά κανόνισε και μου τα έστειλε με έμβασμα ένας συνεργάτης απ' το μαγαζί. Πήρα κι ένα behringer με 70 ευρώ από εδώ - δυστυχώς ή ευτυχώς δεν περισσεύαν παραπάνω, και τέλος καλό - όλα καλά.
[τελικά έγραψα πάρα πολλά
ελπίζω να μη σκυλοβαρέθηκε όποιος έφτασε ως εδώ]Δίδαγμα - Επίλογος;
Εκτός από τα 2 συγκεκριμένα παραδείγματα, έχω δει στο δίκτυο κι άλλες ιταλικές τιμές που είτε πλησιάζουν τιμές ΗΠΑ, είτε είναι περίπου στις τιμές Γερμανίας-thomann, (φυσικά, υπάρχουν και κάποια προϊόντα σε τιμές ίσως ακριβότερες κι από Ελλάδα). Και τις δύο φορές που προσπάθησα δε μου έκατσε καλά. Απ' την άλλη ο Ιταλός εξηγήθηκε σωστά, εφόσον μου έστειλε το σύνολο των χρημάτων πίσω [φαντάζομαι τον κάλυψε η ασφάλεια της μεταφορικής]. Γι' αυτό τον λόγο δεν έβαλα σαν τίτλο "ιστορίες για αρκούδες", μοιάζουν παράξενα όλα αυτά, αλλά η διαφορά των τιμών είναι σημαντική. Ίσως θα ήταν καλό να πήγαινε κάποιος Ιταλία και να αγόραζε κάτι αυτοπροσώπος. Ή να το αγόραζε από εδώ. Όταν πας στο μαγαζί, δοκιμάζεις, πληρώνεις και το έχεις στα χέρια σου.
Τα έγραψα όλα αυτά [ίσως κάπως φλύαρα, πολύ μακροσκελές μου βγήκε] επειδή θεωρώ ότι σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν διαφορετική αντιμετώπιση στον μουσικό-καταναλωτή, κι ένα κριτήριο είναι οι τιμές που έχουν.
That's all folks!
