Κώστα, μη μου πεις ότι έμενες Alperton (προς Wembley μεριά). Έκανα 1 χρόνο 'κει πέρα, και γούσταρα vegeterian curry κλπ...
Δε μάλωσα ποτέ με μπάτσο, αντίθετα τους είχα φίλους (γιατί στην τελευταία περιοχή που έμενα είχαμε chavs και διάφορα καθικάκια... μάλιστα σκότωσαν έναν και είχαμε συνέχεια περιπολίες...). Πάντως καθαρά είναι στο Λονδίνο, συγκριτικά με Αθήνα πάντα!
ΕΔΙΤ: Ακούω! επιτέλους ακούω!
Δε μπορώ να κάνω σχόλια για τη μίξη, ακούω απο 1 ηχείο σε παλιό mini hi-fi.
Νιώθω λίγο ότι η 'έκφραση' χάνει. Μου φαίνεται άδειο, χωρίς πολύ συναίσθημα. Δηλ, σαν να μην έπαιξες αρκετά με το velocity του Reason, ή με τα CC (controllers).
το κομμάτι, αυτό καθ'αυτό, είναι σούπερ! Πολύ καλό, πολύ ωραία ιδέα, πολύ φρέσκο και αν και θυμίζει σε αρκετούς κάτι, εμένα δε μου θυμίζει τίποτε (ώντας αντι-φαν των παλιών μπάντων... πχ ούτε Led Zeppelin ακούω, ούτε Rolling Stones). Και άρα +1 από μένα εκεί.
Η σελίδα που γυρίζει κάθε τόσο, τι είναι; Μου ακούγεται λίγο δυνατα εδώ (1 ηχείο) και δε ξέρω τι να την κάνω.
Η συνέχεια πάντως δίνει, και προχωράει, και δε σε αφήνει παραπονεμένο κάθολου! Ακόμη και που έχεις τα ίδια ακόρντα όλη την ώρα (σχεδόν) και μένεις στην ίδια τονικότητα δε πειράζει, γιατί τα ριφάκια (μοτίβα) αλλάζουν συχνά, και μπαίνει και ένα πιάνο στη μέση. Έχεις και την εκπληξη με το κενό στη μέση.
Γενικά το κομμάτι είναι πολύ εμπευσμένο, και γραμμένο με δουλειά από κάποιον που εκείνη την εποχή μάλλον δε γνώριζε πολλά απο μουσική, αλλά δε πειράζει γιατί το ταλέντο και η έμπνευση (σε αυτή τη περίπτωση) δίνει και παίρνει εδώ! Θα άλλαζα την ενορχήστρωση, λόγω ανάγκης για πιο χρώμα, αλλά αυτό είναι και μου αρέσει.
Τίποτε άλλο από μένα!
