Jazzjoker

Πάει ο Kobe Bryant. Τεράστιος αθλητής. Αυτά τα κωλοελικόπτερα έχουνε στείλει τον καλύτερο κόσμο.

Μιλάω με γνωστό που οδηγεί μηχανάκι για την κατάσταση χάους στους ελληνικούς δρόμους. Μου λέει "Φίλε εγώ είμαι τρομερά προσεχτικός αλλά 2-3 φορές έχω κινδυνεύσει πολύ σοβαρά από οδηγούς. Δικό τους το φταίξιμο πάντως". Τον ρωτάω "κόκκινα περνάς;", μου απαντάει "τι σχέση έχει τώρα αυτό;". Ξαναρωτάω "κόκκινα περνάς;". Μου απαντάει "ε ναι, αναγκαστικά".

Έρχονται "βρώμικα" samples με neck μαγνήτες προς δήλωση προτίμησης.

Προβολή συνημμένου 22517

Συζητούσαμε πριν κάτι χρόνια (δεν βρίσκω το thread) για τους Villagers of Ioannina City και έγραφα τότε ότι όλα καλά και ωραία αλλά η συνταγή με τις διασκευές δημοτικών έχει ημερομηνία λήξης και καλά θα κάνουν να σκεφτούν τι γίνεται μετά. 

Και ήρθαν οι τύποι πριν λίγες μέρες και κυκλοφόρησαν νέο άλμπουμ με δικά τους κομμάτια σε αγγλικό στίχο κι όλας. Το μόνο που έχω να πω είναι ένα τεράστιο μπράβο και να εκδηλώσω το θαυμασμό μου προς τα παιδιά. Έκαναν ένα βήμα που θέλει πολλά κιλά balls. Είχαν φτιάξει κοινό, είχαν τεράστια επιτυχία (δεδομένου φυσικά του ύφους τους) και αντί να ακολουθήσουν τη συνταγή, έκαναν καινούρια μουσική.

Έγινα fan VIC τέλος.

Υπάρχει προσβλητικό παίξιμο. Είναι εκείνο που, όσο μεγάλος τεχνίτης κι αν είναι ο παίχτης, χρησιμοποιεί το όργανο για να ανέβει στα μάτια των άλλων και για να αποδείξει πράγματα. Και η προσβολή δεν αφορά τον ακροατή αλλά το όργανο το ίδιο που είναι το μέσον.

Δηλαδή άμα το σκεφτείς ο ρόλος του οργάνου είναι απερίγραπτα σημαντικός. Είναι η οδός ή η πόρτα αν θες που επιτρέπει την είσοδο του κόσμου των ιδεών στον υλικό κόσμο. Το 'χουμε συνηθίσει γι' αυτό δεν μας φαίνεται μεγαλειώδες αλλά σκέψου ότι ο ρόλος που επιτελεί το μουσικό όργανο είναι ό,τι πιο κοντινό υπάρχει στη μαγεία. Μεταφράζει αυτό που δε λέγεται σε γλώσσα που καταλαβαίνουν οι πάντες.

Οπότε ας μην το προσβάλλουμε με φλυαρίες, ανοησίες, κομπλεξισμούς και δηθενιές. Δηλαδή, τα "μπράβο" και τα χειροκροτήματα θα ξεχαστούν σε μερικές ώρες. Η μουσική που αφήνεις πίσω σου θα μείνει για πάντα.

Γιατί δε μου αρέσουν (και σπανίως πατάω) τα likes και τα λοιπά emotes εδώ αλλά και στο fb:

Δε θυμάμαι αν το έχω ξανα-αναφέρει αλλά αντιπαθώ όλο αυτό το σύστημα με τα likes κλπ. για έναν βασικό λόγο:

Δημιουργεί εξαρτήσεις και υποχρεώσεις οπότε χάνεται το νόημα πίσω από το κλικ. Δηλαδή αυτό που τελικά συμβαίνει είναι ότι μπαίνουμε σε μια διαδικασία ανταλλαγής likes με φίλους και γνωστούς και η ουσία του πράγματος (μου αρέσει) πάει περίπατο. Φτάνουμε συχνά σε σημείο δε (ειδικά στο fb αυτό γίνεται κατά συρροή) να μην διαβάζουμε/ακούμε/βλέπουμε καν αυτό στο οποίο πατάμε like απλά δίνουμε εκεί που χρωστάμε.

Προσωπικά, πολύ πριν μπουν και στο νόιζ τα διάφορα emotes και από τα πρώτα χρόνια δημιουργίας προφίλ στο fb, αποφάσισα ότι θα πατάω όσο γίνεται λιγότερο προκειμένου να μην μπω σε αυτό τον φαύλο κύκλο γιατί είναι κάτι που με ενοχλεί. Για κάποιους μπορεί να είμαι υπερβολικός όταν μιλάμε για μερικά κλικ αλλά έχω εμμονή με το θέμα της ειλικρίνειας και της απόλυτης ισότητας σε οποιαδήποτε αξιολόγηση, είτε πρόκειται για φωτογραφία, είτε για μουσική, είτε για βίντεο κλπ.

Εχθές συζητώντας με ένα φίλο, απλό ακροατή μουσικής, θυμήθηκα το εξής: Η πλειοψηφία του κόσμου "ακούει" σε μια ηχογράφηση το μπάσο όταν το αφαιρέσεις. Υπό αυτή την έννοια δηλαδή το μπάσο είναι το μοναδικό όργανο που γίνεται αντιληπτό μέσω ανάμνησης.

Από τα σχόλια στο παρακάτω έμαθα ότι στους αεροψεκασμούς χρησιμοποιούνται, εκτός από τα γνωστά παθογόνα χημικά, ΚΑΙ εμβόλια.