X-minor

Ο Geddy με precision;;; Κατά τ'άλλα, μουσικάρες, απλά.

Άψογος. Καλόπαιχτες κι οι δύο.

Rock out with your -bleep- out. 8)

Αυγοθήκες! ;D edit: Να τονίσω πως προφανώς αστειεύομαι.

Μάλιστα... Η καλύτερη συμβουλή που έχω να σου δώσω (αν την θες τέλος πάντων ;D) και η τελευταία μου τοποθέτηση στο συγκεκριμένο θέμα: blind tests. Πολλά blind tests. Πιστεύω θα εκπλαγείς με τ'αποτελέσματα. Καλές αγορές! :)

Ο κατώτατος μισθός εκεί πάει κανα 60άρι γιούρια αν δεν κάνω λάθος. Οπότε έχουμε κατηφόρα ακόμα μπροστά μας γι'αυτό. Εκτός αυτού, σε πληροφορώ πως μια χαρά όργανα φτιάχνονται και στην Ινδονησία και στην Κίνα και παντού πλέον. Με τι ακριβώς ανατρίχιασες τόσο άσχημα; Καθαρά με την χώρα προέλευσης;

Τα πράγματα είναι απλά. Ή παίρνεις κάτι που σε βολεύει αλλά έχει άλλο όνομα στην κεφαλή ή τα σκας για κάτι που οκ, καλό μεν αλλά πλερώ το λογότυπο. Παρεμπιπτόντως, για να συγκρίνεις και... "λογιστικά" τις δύο κιθάρες που αναφέρω (ESP/LTD & Jackson)... Οι ESP/LTD EC είναι καθαρά λεσπολοειδή(sic). Μικρότερη κλίμακα(628-24.7 αν θυμάμαι σωστά), μικρότερο radius(12mm αν ισχύει το 305 που λέει), μικρότερο nut width(42mm) κτλ. Το προφίλ στον λαιμό απ'όσο θυμάμαι πρέπει να'ναι παρόμοιο με Jackson, άντε ένα D τσικ πιο παχύ. Οι Jackson είναι 25.5" κλίμακα, το compound radius πάει από 12" σε 16", συνήθως 43mm nut width κι ένα τσικ λεπτότερο μπράτσο. Όσο για τα ξύλα... είναι ξύλα. Και σταματώ εδώ. Σε μέταλ καταστάσεις, δε, αν φορτωθείς με gain δεν ξεχωρίζεις την Gibson απ'την Rockson. Η δική μου άποψη είναι πως στην κιθάρα που πόσταρες πληρώνεις περισσότερο το λογότυπο και το τζαπανέζικο QC (όχι πως και υπόλοιποι Ασιάτες πάνε πολύ πίσω σ'αυτό τελευταία, βέβαια...) παρά την κιθάρα καθ'αυτήν. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για ένα εντελώς generic όργανο με EMG. Θαρρώ πως είναι πολύ καλύτερο να προτιμήσεις ένα όργανο με βασικό κριτήριο το να σε βολεύει και δευτερεύουσα την εμφάνιση και τα λογότυπα. Παρεμπιπτόντως, μια μικρή σημείωση. Σε άνθρωπο που λέει πως τον βολεύουν οι Jackson δεν θα πρότεινα Gibson, όσο... πολυτάλαντες κι αν είναι! :-X

+++++++++++++++++ Εφόσον η κιθάρα που έχεις σε καλύπτει και διαφαίνεται απ'τα γραπτά σου η αρεσκεία σου και το γεγονός ότι βρήκες την βολή σου σε Jackson, εγώ θα σου πρότεινα να πάρεις και μια Jackson μεταλοκιθάρα να'σαι κομπλέ.

Συμφωνώ 1000% σε όλα. Επίσης θεωρώ πως το να σκάσεις 2 χιλιάρικα μην γνωρίζοντας τι ακριβώς θέλεις δεν είναι και ότι λογικότερο.

Με τέτοιο budget φτιάχνεις κιθαράρα από warmoth όπως ακριβώς την γουστάρεις. Όπως επίσης πας και σε αρκετές custom επιλογές εξίσου άνετα. Για κιθάρα παραγωγής δεν θα'δινα τόσα φράγκα, ότι και να'λεγε πάνω στην κεφαλή, όσο "select" και να'ταν. Ειδικά όταν μιλάμε για "συμβατικά" όργανα, όπως το συγκεκριμένο.

Χεράκι-χεράκι το autotune και κάθε παρόμοιο μπλιμπλίκι με τους κονσέρβα-προκάτ "καλλιτέχνες" που κρατάνε ένα εξάμηνο, άντε χρόνο κι εξαφανίζονται. Εντός κι εκτός.

Κατάλαβα, όνειρο θερινής νυκτός λοιπόν η παράδοση σε μια βδομάδα που λένε. Αναγκαστικά αναμονή λοιπόν. Ευχαριστώ παιδιά!

To tracking προχωρούσε κανονικά ή είχες κι εσύ κάνα σκάλωμα παρόμοιο με το δικό μου; Επίσης, το δικό σου εστάλη με DHL ή UPS (απ'όσο είδα χρησιμοποιούν και τα δύο). Θένκιουβεριματς! :)

Επικό ξεθάψιμο, ξέρω! ;D Έχει πάρει κανείς από τον θείο Θωμά τελευταία; Η παράδοση με DHL/Deutsche post είναι τόσο τραγικά αργή όσο ακούγεται στα ίντερνετζ; Δυστυχώς επειγόμουν και φυσικά... Murphy's law κι έχει κολλήσει καμιά βδομάδα στο "The shipment has been processed in the destination parcel center - Feucht". Είπα να μην ενοχλήσω τον υπεύθυνο του Thomann μια και δύσκολα να μπορεί εκείνος να γνωρίζει κάτι σ'αυτή την φάση, αλλά επανειλημμένα mails στους ζι τζέρμανς ταχυδρόμους έμειναν αναπάντητα.

Όλα θέμα γούστου είναι, και "ενηλικίωση" δεν υπάρχει. Υπάρχει εξέλιξη στην τεχνολογία, τις γνώσεις, το παίξιμο κτλ. και that's all folks. Αν ρωτήσεις κάποιον παλιότερο θα σου πει πως οι 60's και 70's κιθαρίστες τα'χαν κάνει όλα. Αν ρωτήσεις καναν ποζερά θα σου πει πως το αμετροεπές σολάρισμα (a.k.a. shred) γεννήθηκε στα 80's από τις glam/hair metal μπάντες. Αν πιάσεις κανέναν βιρτουοζόκ...λο θα σου τα βάλει με χρονολογική σειρά τύπου Jimi-Eddie-Malmsteen-Satch-Vai κτλ. Καθείς στο είδος του και με τις προτιμήσεις του. Εμένα περισσότερη εντύπωση μου κάνουν οι συνθετικές ικανότητες ενός κιθαρίστα, καθώς και η παικτική του αντίληψη στα πλαίσια του τραγουδιού/μουσικής που παίζει παρά οι καθαρά τεχνικές του ικανότητες. Κάποτε κι εγώ είχα τον Vai θεό, τώρα αν μου βάλεις κανα 7λεπτο σόλο του θα πάω για πιτόγυρα απ'το πρώτο λεπτό.

Την πατάνε ακόμα άνθρωποι έτσι, ε; :-X Όπως και να'χει, παραθέτω από γνωστό site το δικό του σύστημα. Ίσως, όντας ένα τσικ πιο διακριτικό και μόνο εντός της εκάστοτε αγγελίας, είναι πιο βολικό για όλες τις πλυρές κάτι τέτοιο.

Έστω ότι έχω έναν dual terror και θέλω να τον πουλήσω. Τον βάζω το Μάρτη στα 450 ευρώ, γιατί ο Θωμάς τον έχει στα 650. Μετά από δυο μήνες που ακόμα δεν έχει πουληθεί, ο Θωμάς τους ανεβάζει στα 850. Εγώ γιατί να μην τον πουλήσω τώρα στα 600;

Να πω κι εγώ το μακρύ μου γιατί δεν κρατιέμαι τελικά. Συμφωνώ με τον συντοπίτη Waterfall και κατανοώ και τον Περικλή. Έχω ζήσει τις εποχές όπου και (περίπου) τσάμπα παίζαμε ως πιτσιρικάδες κι έχω περάσει και στην φάση που'χω ρίξει άπειρα λεφτά και χρόνο για πρόβες και εξοπλισμό και πληρωνόμουνα μια χαρούλα ευτυχώς γι'αυτά. Έχω ζήσει όμως και στα καπάκια τη νέα εποχή όπου ο κάθε πιτσιρικάς (ή και όχι) που παίζει για την καύλα του και τα ποτάκια του προτιμούνταν από τους μαγαζάτορες κι ας μην έκανε την ίδια δουλειά με την μπάντα που ζητούσε 500άρια και χιλιάρικα. Κι αυτό γιατί ο νέος είχε 7000 φίλους στο facebook και στέλνει τις προσκλήσεις αβέρτα και θα γεμίσει το μαγαζί απόψε κι άλλη μια φορά και μετά θα βρούμε την επόμενη ανάλογη μπάντα και θα τον βγάλουμε τον χρόνο. Και μαντέψτε που πάνε έτσι οι "παλιοί"... Δεν παρεξηγώ ούτε τον θεματοθέτη, ούτε τα παιδιά -μικρά ή μεγάλα- που παίζουν για τα γούστα τους και τα ποτά τους. Είναι κατανοητό πως δεν ζουν/δεν χρειάζεται να ζουν όλοι απ'τη μουσική και είναι κατανοητό πως όλοι έχουν την καύλα/ανάγκη να παίξουν κάπου ζωντανά. Κατανοώ όμως και την άλλη πλευρά γιατί την έχω ζήσει, και καλώς ή κακώς, μια πικρία σου την αφήνει. Αδερφέ καλό gig να'χεις και πις, λοβ εντ θρας μέτσαλ.

Ποστάρετε αγγελία επειγόντως μπας και πετύχετε κανέναν drummer, δώστε και κάτιτις παραπάνω αν δεχτεί να βγάλει την λίστα σε τόσο μικρό διάστημα. Σημείωση, υπάρχουν πολλοί drummers που, λόγω συμμετοχής σε διασκευομπάντες, αυτά τα κομμάτια παίζει να τα ξέρουν απ'έξω, οπότε δεν είναι ανέφικτο.

Πάρτε από musicstore που έχει αντικαταβολή! ;D

Δεδομένου ότι η εταιρία φαίνεται να'χει να κάνει κατά κύριο λόγο με ενισχυτές κτλ. και δεν φαίνεται να εμπορεύεται και μουσικά όργανα δεν βρίσκω παράλογη την ερώτησή μου και θα προτιμούσα ν'ακούσω μια απάντηση απ'την πηγή, ει δυνατόν.

Μιλάμε μόνο για ενισχυτές ή και τα όργανα της Peavey;

Καθόμανε λοιπόν λέηδιζ εν τζέντλεμεν και γρατζουνούσα την κιθαρίτσα μου και μου περνάνε περίεργες σκέψεις στο μυαλό, καθώς τα δάχτυλά μου τρέχουν (χαχα) πάνω στην ταστιέρα. "Καλή ρε X η Michael Kelly, αλλά στην ρημάδα την Ibanez πετάμε! Τι γίνεται; Ποτς γκένεν ατό; Ντάμπλιγιου Τι Εφ!" Είναι όντως γεγονός. Στην πρώτη μου κιθάρα, μια Κορεάτικη Ibanez RG370 (τίποτα σπουδαίο δηλαδή) παίζω ΠΟΛΥ καλύτερα απ'όποιαδήποτε άλλη κιθάρα έχω πιάσει στα χέρια μου. Οκ, με βολεύουν οι ιμπανεζοταστιέρες γενικώς, αλλά έχω δοκιμάσει κι είχα άπειρες κιθάρες με παρόμοια specs. Άλλες, καλύτερες Ibanez, Jackson, Vigier, Carvin, κάτι warmoth ημι-custom-ιές με shred-ομάνικα, καθώς φυσικά και ανόμοιες κιθάρες. Strats, Tele, SG, LP, Jag και πάει λέγοντας. Καμία, μα ΚΑΜΙΑ δεν μου κάθεται εξίσου καλά στο χέρι όσο αυτή η ταπεινή ιμπανεζούλα μου. Έχει αυτό το κάτι ρε παιδί μου. Το κάτι απροσδιόριστο που με κάνει και πετάω στην ταστιέρα της. Οπότε ερωτώ. Έχετε κι εσείς αυτή τη μία κιθάρα/μπάσο μ'αυτό το... κάτι;

αααχααχχαχαχα τι κάφροι είστε! ΤσίμπΛα στο μάτι, μικρή οθόνη, αφού βγήκε ολόκληρη η πρόταση μ'ένα χέρι στην ταστιέρα ;D πάλι καλά να λέμε! :P