X-minor

Εγώ που δεν είμαι αρχάριος μια χαρά τα πάω με το HB πάντως! 8) Για τα υπόλοιπα, δεν παίζουν όλοι το ίδιο, δεν γουστάρουν όλοι το ίδιο και απεχθάνομαι τα απόλυτα, οπότε όπως την βρίσκει ο καθένας, δεν μπαίνω στον κόπο. :-*

Το τι έχει ηχογραφηθεί από άλλους, "αστέρες" ή μη, δεν έχει καμία απολύτως σημασία στο πως κάθεται στο χέρι του καθενός όμως. Άλλωστε, με την ίδια λογική, άλλη τόση μουσική ηχογραφήθηκε και με ibanez, warwick, gibson κτλ. Το καραβίντατζ (sic) 7.25 εμένα δεν με βολεύει (όπως δεν με βολεύει ούτε το 9.5 ιδιαίτερα) αλλά το χεράκι μου μια χαρά το καταλαβαίνει. Κι απ'το 12" στο 14" κι απ'το 14" στο 17", και τα compound μαζί έχουν σχετικά αμελητέες διαφορές μεταξύ τους αλλά και πάλι, το χεράκι ΜΟΥ τις καταλαβαίνει (δε νομίζω να'μαι ο μόνος). Αν είχαν ίσως τίποτα XJ τάστα δεν ξέρω αν ήταν καλύτερα για μένα, αλλά νομίζω πως med φοράνε. Και με το παραπάνω ως segue, μαζί με το radius παίζουν ρόλο και το πάχος και προφίλ του μανικιού, το μέγεθος των τάστων, η κλίμακα κ.ο.κ. Και καθένας βολεύεται αλλιώς, οπότε ας μην είμαστε τόσο απόλυτοι. ;) Οπότε, ΠΡΟΒΛΗΜΑ μπορεί να μην υπάρχει γενικώς, υφίσταται όμως θέμα βολέματος, που κάποιος με επαρκή εμπειρία το καταλαβαίνει. Κάποιος αρχάριος πιθανώς να μην το πιάσει αν είναι το πρώτο και μοναδικό του, εκεί πάσο, αλλά εγώ προσωπικά δεν θα το πρότεινα για πρώτο χωρίς έστω μια υποτυπώδη δοκιμή. Φίλτατε πρώην drummer, η συμβουλή μου είναι αν μπορείς να δοκιμάσεις μερικά μπάσσα, όσα περισσότερα μπορείς (ας μην είναι και στην "λίστα" σου), και πιστεύω πως κάποιο θα σου κάνει κάποιο παραπάνω κλικ. Και κάπως έτσι, θα βρεις, έστω και αχνά, τον δρόμο προς το κατάλληλο για σένα μπάσσο.

Απ'όσο έχω δει όλα βγαίνουν σε 7.25 radius. Μόνο και μόνο γι'αυτό τρώνε μεγάλο Χ από μένα (έλεος, ούτε καν 9.5";;;)

Αν εξαιρέσεις την τραγική προφορά και το μαλαφούκι σε κάτι σημεία με τους στίχοι, έχουν ακουστεί πολύ χειρότερα covers. Οπότε οκ, είπε ο Χολίδης το nothing else matters, δεν είναι λες κι ερμήνευσε ο Ρουβάς το Άξιον εστί. ;D ;D ;D

Και προφανώς το πετύχανε. Δατ ιζ ολ.

Αν τριφτεί και περαστεί ένα sealer/primer γιατί να μην πιάσει;

Έφυγε στα 58 του ο γιος του θρυλικού μπασσίστα, James Jamerson Jr... Ωραίο το '16... :(

Όπως φαίνεται θα συνεχίσω να το λαδώνω το μανίκι συνεχώς ;D ;D ;D Alter αυτό που λες δεν το σκέφτηκα είναι η αλήθεια. Για να δούμε κι από κει τι γίνεται, μπας και γλιτώσω το... βερνίκωμα! Σαν έξτρα νότα στο όλο εγχείρημα, προειδοποίηση να μασκάρετε την ταστιέρα. Σήμερα ανακάλυψα πως είχε τρέξει και στην ταστιέρα το ρημάδι, παρά το ψυχωτικό σκούπισμά μου (ακόμα δεν κατάλαβα πως). Ένα ολόκληρο πρωί έτριβα χαλαρά μην τραυματίσω το ebonol. Το οποίο, ως συνθετικό, ανάθεμα αν καταλαβαίνω σε τι αντιδρά σωστά! Επίσης, το ρημαδιασμένο το teak oil που πήρα έχει και κερί. Και το λάδι καθ'αυτό δεν φαίνεται να'κανε τίποτα στο ebonol αλλά το κερί έχει κάτσει εντελώς άνισα και κυρίως εκεί στα τάστα και θέλω να την σπάσω λέμε. >:(

Το crying των Aerosmith μου έφερε εμένα.

Τι wiring ακριβώς προσπαθείς να κάνεις; 2 μαγνήτες φαντάζομαι, τα υπόλοιπα; Strat τύπου (V/V/T & 5θέσιος) ή Gibson (V/V/T/T και τριθέσιος); Για να μιλάς και για καλώδια υποθέτω πως δεν έχει το quik connect συστηματάκι, έτσι; (χαζή ερώτηση αλλά έτσι για να'μαστε σίγουροι). Επίσης, αν θυμάμαι σωστά, ο 89άρης σπλιτάρει κιόλας. Έχεις σκοπό να το κάνεις; Για να σε βοηθήσω και λιγάκι πάντως, αν αναζητήσεις στις εικόνες του Google για EMG89 wiring θα σου βγάλει πολύ πράμα, και έχει σίγουρα και στο site της EMG. https://goo.gl/T24UJI Εδώ και το pdf του 89 http://www.emgpickups.com/media/productfile/8/9/89_Instructions_B136rE_0230-0114D.pdf

Όσον αφορά τον Rose, το βρίσκω γελοίο μια μπάντα όπως οι AC/DC να επιλέξουν κάποιον που ούτε καν πλησιάζει τον Johnson, καθαρά για να τραβήξει κόσμο. Αν ισχύει όντως, dick move no.1 Γενικώς, αν και αγαπημένη μπάντα οι AC/DC, δεν θα με χαλούσε αν συνέχιζαν με άλλον τραγουδιστή, δεδομένων των συνθηκών. Απ'την άλλη, αν ισχύουν όλα αυτά που έχουν γραφτεί τελευταία πως όλο αυτό έγινε ερήμην του Johnson και πως όντως ήταν hired gun, dick move no.2 Κρίμα

Περιμένω λίγο να περάσω αυτές τις μέρες κανα-δυο χέρια λαδάκι ακόμα κι άμα δω τίποτα περίεργο θα το περάσω ένα clear satin χαλαρό αναγκαστικά. Δεν το πολυθέλω βέβαια οπότε ας ελπίσουμε να μην χρειαστεί!

Κάτι ακόμα που ξέχασα να αναφέρω. Ψαχουλεύοντας στο διαδίκτυο βρήκα θεωρίες πως η αφαίρεση του φινιρίσματος πιθανώς να επηρεάσει την σταθερότητα του μανικιού, ιδιαίτερα κατά την αλλαγή του καιρού (θερμοκρασία, υγρασία). Αυτό πιθανότατα έχει να κάνει και με την επιλογή αν αφήσουμε εντελώς γυμνό το ξύλο όπως έκανα εγώ ή αν απλά φτάσουμε μέχρι το πρώτο-πρώτο στρώμα. Δεν γνωρίζω κατά πόσον ισχύει κάτι τέτοιο, αλλά καλού-κακού ας προειδοποιήσω. Τα κομμάτια που άφησα πάντως με φινίρισμα (η ένωση του set neck και το heel στο scarf joint ήταν επίτηδες. Ένα, γιατί (άλλη μια προειδοποίηση) δεν ήθελα να αλλοιώσω κατά λάθος το σχήμα του ξύλου εκεί και δύο, γιατί αν ισχύουν τα παραπάνω περί φινιρίσματος, θα'χω μια πισινή αφήνοντάς το ήσυχο εκεί. Όπως και να'χει, το μεγαλύτερο μέρος του μανικιού είναι όπως το θέλω, οπότε είμαι οκ με το παραπάνω. Οπτικά πάντως θα το'θελα όλα γυμνό, είναι η αλήθεια.

χαχχα ειδικά στου Montag πόσες ώρες έχουν ξδοευτεί γενικώς! ;D

Πλέον που λέτε έχουμε μπόλικες επιλογές να παίζουμε δημιουργούμε διάφορες κιθάρες ακριβώς (ή περίπου ακριβώς) στα μέτρα μας με διάφορους guitar generators στο διαδίκτυο. Εξαιρετικά χρήσιμα αλλά και διασκεδαστικά πραγματάκια, καθώς πέραν του γνωστού παιχνιδιού "κοίτα τι καστομιά έκανα σήμερα", κάποιος που όντως θέλει μια custom κιθάρα μπορεί να βγάλει τι θέλει και να το παρουσιάσει στον Χ οργανοποιό και τσουπ, έτοιμος. Παραθέτω λοιπόν αυτούς που έχω βρει με μια μικρή σύνοψη για τον καθένα. Fender: http://www2.fender.com/american-design/ Ξεκινάω με τα πιο απλά. Το συγκεκριμένο είναι της fender, και δίνει επιλογές παραμετροποίησης κιθαρών και μπάσσων απ'τα γνωστά, κλασσικά και δοκιμασμένα. Τίποτα εξεζητημένο ή εκτενές, αλλά χρήσιμο σε φάσεις τύπου "άσπρο ή tortoise pickguard για την baja μου;". Sandberg Configurator http://www.configurator.sandberg-guitars.de/ Άλλο ένα απ'τα σχετικά απλά, και φυσικά περιορισμένο σε σχέδια της Sandberg. Προφανώς μιλάμε για μπάσσα αυτή την φορά. Καθόλου άσχημο αν και μάλλον όχι και τέρμα χρήσιμο. Still fun! G&L Guitar Generator http://www.glguitarsgenerator.com/ Άλλο ένα με μοντέλα της αντίστοιχης εταιρίας. Σχετικά περιορισμένες παραμετροποιήσεις αλλά καθόλου άσχημα. Ειδικά δε αν ψήνεται κάποιος για custom shop G&L! Περιλαμβάνει επιλογές και για μπάσσα. Moniker Guitars Configurator https://monikerguitars.com/guitar-configurator/ Εδώ πάμε στα ελαφρώς διαφορετικά. Διάφορες επιλογές σωμάτων, καλή παραμετροποίηση και έχει επιλογές και για μπάσσα. Halo Guitars Configurator & Norita Guitars https://www.haloguitars.com/store/custom-guitars.html http://noritaguitars.jipijopo.com/design.html Βάζω αυτά τα δύο μαζί γιατί είναι ουσιαστικά η ίδια πλατφόρμα, με ελάχιστες αλλαγές. Σίγουρα τα καλύτερα όσον αφορά την παραμετροποίηση με σχεδόν κάθε σχέδιο κιθάρας διαθέσιμο, συν την επιλογή προσθήκης γραφικού από εικόνα. Έχουν επιλογές και για μπάσσα. Τα πιο fun, και όπως είπαμε, πιθανώς και πιο χρήσιμα. Frank Montag SC Guitar Editor http://www.frankmontag.com/editors.htm Το άφησα τελευταίο γιατί νομίζω πως είναι το πρώτο που βγήκε. Πολύ καλό, πολλή παραμετροποίηση για την παραμικρή λεπτομέρεια κι αυτό αλλά περιορίζεται σε τρία σχήματα: LP, SG και PRS-style (ξέχωρα ως generator των Walter Guitars). Αν είσετ του... χόμπυ, τσεκάρετέ το οπωσδήποτε. Αυτά προς το παρόν. Υπάρχουν μερικά που δεν ανέφερα επίτηδες γιατί δεν είναι σε καμία περίπτωση στο ίδιο επίπεδο με τα προαναφερθέντα. Αν κάποιος ξέρει κάποιο άλλο ας συμπληρώσει! Enjoy! :)

;D Εγώ ευχαριστώ για την ανάγνωση! :D

Το σκέφτηκα όταν είδα το ξύλο στο μανίκι αλλά μ'αρέσει λευκή και δεν την έχω βαρεθεί ακόμα! ;D Άσε που αν δω τίποτα mismatched κομμάτια στο σώμα θα ξενερώσω και δε νομίζω πως έχω την υπομονή για φουλ refinish.

Χαλαρά ένα απ'τα πιο σύντομα θέματα αλλά είπα να το μοιραστώ όπως και να'χει. Αφαίρεση των 30 τραγικών στρωμάτων πολυουρεθάνης σε κιθάρα με πανέμορφο μαόνι! Το θύμα αυτή την φορά ήταν η αγαπημένη μου Harley Benton DC Custom. Δεν έχω φωτογραφία από πίσω αλλά ότι βλέπετε μπροστά, το ίδιο είναι και το μανίκι. Μπλιάχ και πρόβλημα για κάποιους, αφού "κολλάει" το gloss φινίρισμα, ειδικά αν ιδρώσεις. Οπότε, το ξεφορτωνόμαστε! Μια παρένθεση κάπου εδώ. Αν το θέμα είναι όντως μόνο το "sticky" και όχι ΚΑΙ το οπτικό, όπως με την περίεργη αφεντιά μου, η λύση είναι ακόμα απλούστερη με λίγο τρίψιμο με την πράσινη μεριά ενός scotch brite κλασσικού δια τα πιάτα. Γίνεται "ματ" το μανίκι και δεν κολλάει ιδιαίτερα. Το μόνο μείον είναι ότι χρειάζεται επανάληψη κάθε τόσο η διαδικασία, αφού το gloss επανέρχεται όσο παίζεται. Προχωράμε λοιπόν στην απλούστατη διαδικασία. Γυαλοχαρτάκι, χρόνος για σκότωμα και μπόλικη όρεξη. 80άρι αρχικά το γυαλόχαρτο και γερό τρίψιμο, έως να φτάσουμε στο sealer/clear ότι βάζουν τέλος πάντων για "αστάρωμα", ας πούμε, όπου η συνέχεια με 100 και 120. Παίρνει ώρες αλλά μασάν ωρέ τα παλικάρια; Άλλη μια παρένθεση κάπου εδώ, αν είσθε μαζοχισθαί και το επιχειρήσετε κι εσείς με γυαλόχαρτο, χρησιμοποιήστε ΌΠΩΣ ΚΑΙ ΔΗΠΟΤΕ είτε μάσκα, είτε κάποιο πανί/ρούχο/κασκώλ/κάσκα/οτιδήποτε για να μην βήχετε πολυουρεθάνη μέχρι το πάσχα. Επίσης, αν υπάρχουν κατοικίδια, ΜΗΝ τα αφήσετε στον ίδιο χώρο, γεμίζει σκόνη απ'το τρίψιμο που αναπόφευκτα θ'αναπνεύσουν και αν πειράζει εμάς μια, αυτά τα πειράζει δέκα. Είπαμε, απλή διαδικασία αλλά θέλει και λίγη προσοχή. Το ανοιχτό παράθυρο/μπαλκονόπορτα εννοείται, μην το κάνετε σε καμιά υπόγα. Συν, συχνό σκούπισμα της σκόνης. Μην τ'αφήνετε να κάτσει, δεν μαζεύεται. Μπορείτε λοιπόν πολύ απλά ν'αρχίσετε να τρίβετε κατευθείαν. Βουρ στον πατσά. Όμως, καλού-κακού προετοιμαστείτε αν δεν θέλετε δυσάρεστες εκπλήξεις, όπως συνέβη στον υπογράφοντα. ;D Ταινία παιδιά. Παντού. Στο σώμα (ευτυχώς την γλίτωσα), στα σημεία στα οποία θέλετε να κάνετε το σχήμα/άκρες του ξεπετσιάσματος και ΜΗΝ ξεχάσετε να μασκάρετε και το binding (0/3 ο δικός σου, ευτυχώς πρόσεχα με το σώμα αλλά το binding το ψιλογρατζούνισα κι ήθελε κι άλλη δουλίτσα στο τέλος). Το υπόλοιπο το'παμε. Τρίψιμο, τρίψιμο και πάλι τρίψιμο. Θα καταλάβετε όταν φτάσετε στο τελευταίο στρώμα όταν φαίνεται μεν ξύλο, είναι όμως ακόμα γυαλιστερό. Εγώ επέλεξα να αφαιρέσω εντελώς κι αυτό το στρώμα. Αν καταφέρετε να το φτάσετε μέχρι εκεί, μπορείτε απλά να το περάσετε ένα κερί και το τελειώσατε. Αν φάτε και το τελευταίο στρώμα, συνεχίστε το διάβασμα. Μια σημείωσις ακόμα. Η συγκεκριμένη κιθάρα είναι set neck οπότε δεν είχα την επιλογή, αλλά προφανώς αν έχετε bolt on, αν βγάλετε το μανίκι διευκολύνετε κατά πολύ την διαδικασία και δεν χρειάζεται να'χετε το νου σας σε κάλυμμα ταστιέρας, σώματος, κοιλότητες μαγνητών κτλ. Επιλέξατε λοιπόν ν'αφαιρέσετε και το υπόλοιπο. Εύγε. Σ'αυτή την περίπτωση, ΔΕΝ ΤΟ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΕΤΣΙ και γιώλο. Η πρώτη μου επιλογή ήταν Tung oil αλλά επειδή στην Χαλκιδάρα δεν βρήκα ούτε για δείγμα (δεν έψαξα και πάρα πολύ βέβαια, να'μαστε και δίκαιοι), πήρα εν τέλει teak oil που έχει και κερί. Άλλες πιθανές επιλογές είναι τα γνωστά Lemon oil και Tru oil (αυτό το βρίσκετε και σε οπλοπωλεία). Αν ζητήσετε λάδι για ξύλο θα καταλάβουν οι περισσότεροι. Το Tung oil είναι η αλήθεια δεν το ξέρουν και πολλοί αλλά το teak 99% θα το'χουν και κάνει πολύ καλή δουλειά. Επίσης, μυρίζει και όμορφα! Γουίν-γουίν! Η εφαρμογή είναι σχετικά απλή. Συνήθως με πανάκι, αφήνετε να στεγνώσει, σκούπισμα, αναλόγως τι θα πάρετε θα έχει και τις οδηγίες του. Με το teak που πήρα εγώ, το άπλωσα ένα πρώτο στρώμα με ψιλό-ψιλό ατσαλόμαλλο (αυτό που είναι σαν βαμβάκι), το άφησα να στεγνώσει κανα πεντάλεπτο με δεκάλεπτο, με μια χαρτοπετσέτα μάζεψα ότι υπόλειμμα είχε μείνει (μαζί και καμιά ίνα απ'το ατσαλόμαλλο φυσικά), περίμενα κανα τέταρτο με μισάωρο και επανέλαβα. Θα το ξαναματαεπαναλάβω αύριο πάλι για να δω τι και πως. Δεν το βρίσκω 100% απαραίτητο, αλλά κάλιο γαιδουρόδενε... Κάπου εδώ να πούμε και τις μεθόδους που θα πρέπει ν'αποφύγετε, μια και ο μινόρης φρόντισε και γι'αυτό, πριν από σας, για σας! Επειδή λοιπόν είμαι τεμπελάκος και θέλω τα πράγματα να γίνονται εύκολα, γρήγορα και αεράτα, είπα να δοκιμάσω τη μέθοδο του θερμοπίστολου. Ελλείψει αυτού βέβαια, χρησιμοποίησα το πιστολάκι μαλλιών της γυναικός, το οποίο είναι ολίγον τι πυρηνικό από δύναμη (πως τα βάζουν στο κεφάλι τους θεέ μου!). FAIL. Οκ, όχι εντελώς, αλλά μην το επιχειρήσετε καλύτερα! Ζέστανα για κανα μισάωρο ένα συγκεκριμένο σημείο μέχρι που άρχισε τις μπουρμπουλήθρες και ελλείψη πλαστικής σπάτουλας, έξυσα με πλαστικό μανταλάκι (που ψιλοέλιωσε) και μετέπειτα προσεκτικά (ναι καλά) με ένα ψαλίδι. Fail και πάλι fail. Ψιλοτραυμάτισα κατά λάθος ένα μικρό σημείο του λαιμού και κατάφερα να βγάλω μόνο ένα-δυο στρώματα του φινιρίσματος. Οπότε τα παράτησα γιατί την κιθάρα, φθηνή ξε-φθηνή, δεν ήθελα να την καταστρέψω αλλά να την βελτιώσω! Μελλοντικά ίσως το δοκίμαζα με θερμοπίστολο και σωστή σπατουλίτσα αλλά μόνον έτσι. Αυτά έως τώρα γιατί δεν θυμάμαι να'κανα παραπάνω και δεν είναι και πυρηνική φυσική! Αν θυμηθώ κάτι ή αν βρείτε εσείς ότι ξέχασα κάτι, ρωτάτε ελεύθερα! Κι επειδή φυσικά pics or it didn't happen, φάτε μάτια ψάρια μ'αυτές που έβγαλα κατόπιν εορτής γιατί δεν σκέφτηκα να βγάλω κατά την διάρκεια. Α, και σημείωσις νούμερο ντος, για καθαρά χεροδουλειά με το τρίψιμο, προφανώς και δεν βγήκαν οι άκρες τέλεια αλλά την δουλειά που ήθελα την έκανα, οπότε όλα καλά! Τελευταία σημείωσις. ΔΕΝ περίμενα είναι αλήθεια να βρω όμορφο ξύλο κάτω από τόσο πράμα σε Κινεζική κιθάρα - βασικά δεν περίμενα καν να'ναι μαόνι-μαόνι. Όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες, διαψεύστηκα πανηγυρικά, και φυσικά χαίρομαι πολύ γι'αυτό! Δατς ολ φολκς!

8)

Αντιπαθώ τις λατέρνες με τις εξτραβαγκάνζες διπλά και τρίδιπλα binding με το φίλντισι να λαμπυρίζουν σαν μπουζούκια. Δε μ'αρέσουν επίσης κάτι inlays τύπου tree of life του Vai, τρε μπουζουκλερί. Απεχθάνομαι επίσης μανίκια μαόνι που τα πνίγουν με 18 χέρια poly αντί για ένα άψογο open pore ή clear satin φινίρισμα. Τέλος, απεχθάνομαι τις signature κιθάρες, δεν κατανοώ γιατί κάποιος να θέλει να παίζει κιθάρα-σκέψη αλλουνού (βλ. π.χ. την bullseye toy Wylde). Αυτά θυμάμαι τώρα άμα μου'ρθει κάτι θα συμπληρώσω.

Απ'όσο διαβάζω γύρω-γύρω, γίνεται λόγος γι'αυτοκτονία, προφανώς με κάθε επιφύλαξη απ'όλους. Κρίμα ρε παιδιά, πολύ κρίμα...

Ας πω κι εγώ το μακρύ μου... Το να δηλώνει ένας Disc Jockey μουσικός καθαρά λόγω της ιδιότητάς του ως DJ είναι άκυρο. Γιατί πολύ απλά, το ταλέντο του πετυχημένου DJ έγκειται στο να κάνει μια σωστή μίξη (όσον αφορά την ροή της μουσικής, καμιά σχέση με recording) και παρουσίαση "έτοιμου"/προηχογραφημένου υλικού. Τώρα για τους "άλλους DJ", για τους οποίους πιστεύω γίνεται η κουβέντα... Οκ, θα συμφωνήσω πως το να σαμπλάρεις έτοιμα πράγματα, να τους αλλάζεις pitch (αν το κάνεις κι αυτό) και να βάζεις μια κονσέρβα drum loop από πίσω και να το παρουσιάζεις ως το επικό remix του DJ-κάποιος δεν είναι η παραδοσιακή διαδικασία δημιουργίας μουσικής. Πόσο μάλλον δε, ελλείψει χρήσης κάποιου "φυσικού" μουσικού οργάνου. Δεν παύει όμως να'ναι μια δημιουργική διαδικασία που, κακά τα ψέμματα, δεν μπορεί να πετύχει ο καθένας. Προσοχή, λέω "πετύχει" κι όχι απλά "κάνει", γιατί πολύ απλά οποιοσδήποτε με μια στοιχειώδη γνώση ενός κατάλληλου προγράμματος μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο. Χρειάζεται ένα Α' ταλέντο, ένα ίχνος μουσικότητας/αυτιού για να δημιουργήσεις κάτι εύηχο και... "danceable", κι ας είναι απλά αναμάσημα έτοιμου, προηχογραφημένου υλικού. Και ναι, κι εμένα μου φαίνεται υπερβολικό το όλο hype που περικλείει τους DJ's (με τον σύγχρονο όρο), που βλέπεις εκατοντάδες κοινό να κάνουν θεό κάποιον που απλά πατάει κουμπάκια και ίσως να κατάφερε να βγάλει μια μελωδιούλα σ'ένα 8πληκτρο midi keyboard-άκι. Αλλά δεν μπορώ να κρίνω τα γούστα του αλλουνού που την βρίσκει έτσι και πληρώνει γι'αυτό. Ούτε αυτός καταλαβαίνει γιατί εγώ γουστάρω να χτυπιέμαι στην πρώτη γραμμή με τους Amorphis ας πούμε, και δικαίωμα του καθενός να ξοδέψει τα φράγκα του όπου τον ευχαριστεί. Παρ'όλα αυτά, δεν μπορώ να μην παραδεχτώ κάποιους DJ's (πάλι με τον σύγχρονο όρο, αν και δεν ξέρω κατά πόσον είναι δόκιμος για την παρούσα συζήτηση), όπως για παράδειγμα τους Prodigy. Μπορεί να αναμασούν έτοιμο υλικό, αλλά είναι μια δημιουργική διαδικασία κι αυτή και δεν είναι και ότι απλούστερο. Ούτε και το αποτέλεσμα το λες αδιάφορο, βεβαίως. Και μια και είμαστε στα πλαίσια ενός μπερδέματος των DJ με τους... μουσικούς της ηλεκτρονικής μουσικής, κι οι Kraftwerk πατούσαν κουμπάκια, έπαιζαν με faders και γυρνούσαν ποτενσιόμετρα. Δε νομίζω να τους κατηγόρησε κανείς πως δεν είναι μουσικοί ή δεν βγάζουν μουσική επειδή δεν χρησιμοποιούσαν παραδοσιακά όργανα. Ορίστε και ένα ενδιαφέρον βιντέακι με το πως φτιάχνεται ένα τραγούδι των Prodigy: https://www.youtube.com/watch?v=6ZImvdZ3EZI

Θα σε γελάσω... Μπορείς να ηχογραφήσεις κάποιο δείγμα;

Δοκίμασέ το σε κανέναν ενισχυτή ή απευθείας στα ηχεία, ει δυνατόν.