trolley

Στο πρόσωπο του SpyrosCh, το noiz.gr απέκτησε τον Σπήλμπεργκ του... ένα μουσικό με πλήρη επίγνωση των εκφραστικών του δυνατοτήτων και εκπληκτικό έλεγχο πάνω στα μέσα του. Είμαστε τόσα χρόνια συνηθισμένοι να ακούμε άτολμες, σκουντούφλικες, ξεκούρδιστες και άνοστες προσεγγίσεις του συγκεκριμένου μουσικού ύφους από έλληνες μουσικούς, ώστε δεν μπορούμε παρά να εκστασιαστούμε στην επαφή μας με το υλικό του συνφορουμίτη. Βέβαια, όπως όλοι ξέρουμε, ΑΦΟΥ γίνεις Σπήλμπεργκ, έχεις ακόμη δρόμο να διανύσεις για να καταξιωθείς καλλιτεχνικά, αλλά ήδη κοιτάς το κόσμο από πολύ ψηλά παράθυρα, και εμείς πρέπει να τεντωθούμε για σε αντικρύσουμε. Μπράβο (δις).

A.. να και ένα βίντεο: http://www.artistdirect.com/video/harbor-lights/43734

Ναι. Είμαι φανατικός οπαδός της δουλειάς του Hornsby και επίσης φανατικός οπαδός του ήχου του Metheny, οπότε ούτε τα credits δεν είχε χρειαστεί να κοιτάξω... Δυστυχώς δεν μπόρεσα να σου βρω βίντεο να ακούσουμε, όμως δες το παρακάτω: Bonzai: What's the story with your playing with Bruce Hornsby? Metheny: I've spent so much time as a leader, as someone who dreams up ideas and then gets a bunch of people to help me make it happen. [With Bruce] I welcomed the opportunity of working with someone who has a strong musical vision - I liked the challenge of it, and also I try to come into a situation like that with a lot of sympathy for what the leader of the date is trying to achieve and also knowing for myself just how hard it is to make good records, just what they're up against. I think in a best-case scenario, when you hire someone like me who is also a bandleader and a person who makes his own records, too, you not only get their musical expertise but you get their understanding and feedback. I know I always enjoy it when some strong individual comes in and contributes to one of my dates. It's not something I do a whole lot because I'm very particular about who I play with. (απόσπασμα από τη σελίδα http://hepcat1950.com/pmivmix1.html) Επίσης, μια και το πιάσαμε ο Metheny είναι επίσης ένας από τους πρωταγωνιστές στο Shadows And Light της Μίτσελ, που μνημόνευσα πιο πάνω.

Όσο και αν ακουστεί περίεργο (το να είμαι τόσο συγκαταβατικός, εννοώ :)) θεωρώ ότι στην ειρωνεία της διατύπωσής σου, βρίσκεται το point που προσπαθώ να κάνω. Δηλαδή, ο καθένας εκεί που τάσσεται, σύμφωνα με τη φύση του και τις ικανότητές του. Οι τραγουδοποιοί, οι αυτοσχεδιαστές, και ασφαλώς οι γάτες εξαργυρώνουν τις επιταγές της φύσης τους και οι ρόλοι τους δεν είναι εναλλάξιμοι. Τα δε "παντρέματα" (της συγκεκριμένης μουσικής εκπομπής, αλλά και αλλού) όσο και αν διέπονται από αγαθές προθέσεις, δεν παύουν να είναι τηλεοπτικό προϊόν που υποχρεωτικά απευθύνεται και σε άσχετους. Οπότε, όταν έχεις έναν "θεό" όπως τον Κόεν, για να ισορροπήσεις τις εντυπώσεις, πρέπει να βάλεις απέναντι έναν άλλο "θεό" όπως τον Ρόλινς (άσχετα με το ότι ο Σάνμπορν, είναι βέβαιο ότι θα είχε υπηρετήσει το τραγούδι καλύτερα). Πάλι για την ιστορία, η μόνη σύμπραξη αμιγώς τζαζ συνόλου που έχω υπ'όψιν μου να έχει λειτουργήσει επί σκηνής, σε συνδυασμό με αμιγώς τραγουδιστικό υλικό, είναι στην περίπτωση της Τζόνι Μίτσελ (στον δίσκο "Shadows And Light"), το οποίο το εκλάμβανα πάντοτε ως ένδειξη του πόσο σπάνιο είναι να συμβεί κάτι τέτοιο ή (αν θέλετε) πόσο υψηλό πρέπει να είναι το επίπεδο όλων των συμμετεχόντων προκειμένου να συμβεί. Καλά... αυτό ξαναπές το διότι και τα δύο είναι προ-πολλού εξαντλημένα και πανάκριβα :). Εγώ (που πριν μερικά χρόνια ξεκίνησα την ψηφιακή ανασύσταση της δισκοθήκης που είχα τη δεκαετία του '80), ακόμη δεν έχω καταφέρει να ξετρυπώσω κάποιο με τα πρωτότυπα εξώφυλλα. Βλέπεις, πέρασα και εγώ μία περίοδο απόρριψης των ακραίων ακουσμάτων εκείνης της περιόδου, μέχρι να συνέλθω. :) :) Όπως και αν έχει, αυτή τη περίοδο δεν ακούω ούτε Κόεν, ούτε Coil, αλλά αυτό δεν επηρρεάζει (ελπίζω) την ικανότητά μου να διατυπώνω απόψεις για οτιδήποτε με απασχολεί κριτικά. Σε αυτό το πλαίσιο, θεωρώ το Horse Rotorvator να είναι ένα αριστούργημα για την εποχή του και το πλαίσιο του μουσικού είδους που σχεδόν εφηύραν αυτοί οι τύποι. Η εκφραστική ελευθεριότητα της περιόδου (μαζί με τις εννίοτε γκροτέσκες απολήξεις της) μου λείπει αφάνταστα. Χαίρομαι που βρίσκεις τη συζήτηση ενδιαφέρουσα. Οπωσδήποτε δεν έχω την πρόθεση να στρίψω κανένα μαχαίρι, πάντως. Μία διευκρίνηση μόνο: η πάλαι-ποτέ διατυπωθείσα και συχνά μνημονευόμενη δήλωσή μου ότι "δεν είμαι μουσικός", οφείλεται σε προσωπική σεμνότητα αλλά και συναίσθηση των πενιχρών δεξιοτήτων που έχω αναπτύξει τις τελευταίες δεκαετίες, αφού επέλεξα να βιοπορίσω κάνοντας κάτι άσχετο με τη μουσική. Σε μία χώρα που "είσαι ότι δηλώσεις", επέλεξα γύρω στα 30 μου να μην ενημερώνω νέους γνωστούς και φίλους για το εύρος των μουσικών ασχολιών μου, ακριβώς διότι αισθάνθηκα ότι δεν δικαιούμαι να το κάνω. Έχοντας απεμπολήσει (λόγω ηλικίας) τη δυνατότητα να γίνω δεξιοτέχνης σε οποιοδήποτε μουσικό όργανο, ασχολούμαι με τη μελέτη διαδικασιών και τεχνικών σύνθεσης που δεν προϋποθέτουν δεξιοτεχνία, για μουσικά είδη που με ενδιαφέρουν. Και οι γνώσεις μου σε αυτά τα θέματα είναι κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητες. Είμαι τόσο μουσικός όσο ένα "μουσικό" κουτί, και επίσης είμαι αρκετά χρόνια σε αυτή την ιστορία ώστε να μπορώ να συμμετέχω σε τέτοιες συζητήσεις, αρκεί να μην είναι παρέα μας ο Στοκχάουζεν και ο Κλάους Σούλτσε. :)

Κατ' αρχήν, σόρυ για το "τσουβάλιασμα". Είναι ένα ελάττωμα του γραπτού λόγου να "ακούγεται" πιο σίγουρος απ' ότι πραγματικά είναι. Επί της ουσίας: Εννοώ ότι σπανίως (σπανιότατα) επιλέγουν να ενσωματώσουν την τραγουδοποιία σαν σημαντικό μέρος της καριέρας τους. Δεν εννοώ ότι το κάνουν από ανικανότητα, αλλά επιλέγοντας να το κάνουν. Ο Metheny ειδικά, έχει πολλές συμμετοχές σε δίσκους άλλων (και απολαμβάνω να τον ακούω να κάνει τα μαγικά του στους δίσκους του Bruce Hornsby π.χ.) αλλά δικό ΤΟΥ δίσκο με τραγούδια δεν έχει. Όπως ήδη έγραψα το ίδιο συμβαίνει με την μεγάλη πλειοψηφία των αυτοσχεδιαστών της τζαζ που έχω γνωρίσει σαν ακροατής. Θα πει ίσως κάποιος "και τι έγινε;"... "Τίποτε" δεν έγινε, απλώς επειδή η αφορμή για τη συζήτηση ήταν ακριβώς μία προσπάθεια σύμπραξης ανάμεσα σε έναν κατ' εξοχήν αυτοσχεδιαστή με έναν κατ' εξοχήν μη-δεξιοτέχνη, μη-αυτοσχεδιαστή τραγουδοποιό, έκρινα ότι υπήρχε χώρος για το σχόλιό μου. @Nestoras @Igbesios Η εκτέλεση που εννοούσα είναι των Coil. Κατανοώ ότι αυτό μπορεί να προκαλεί χαμόγελα, αλλά η επιλογή μου είναι απόλυτα συμβατή με την ηλικία μου (κοινώς, ήμουν 21 χρονών όταν οι Coil ηχογράφησαν το τραγούδι). Επίσης, θεωρώ ότι είναι η μόνη εκτέλεση στην οποία όντως αποδίδεται ο θεοσκότεινος και τρομακτικός χαρακτήρας των στίχων (στους οποίους περιγράφονται διάφορες πιθανές αιτίες θανάτου).. "Κάποιος από φωτιά, κάποιος από νερό, κάποιος κατά τη διάρκεια της νύχτας, κάποιος μέσα στην ημέρα, κάποιος εξ΄άνωθεν εντολής, κάποιος ένεκα τινός που άκουσε... και ποιου.. την επίσκεψη... να ανακοινώσω;". Δεδομένου ότι το τραγούδι έχει παραδοσιακές ρίζες, εύκολα μπαίνει κανείς στο τριπάκι ότι είναι λίγο φολκλόρ, όμως στην εκτέλεση των Coil υπάρχει υπέρβαση, με τα φωνητικά του Marc Almond να βρίσκονται μόνιμα ανάμεσα στην κραυγή αγωνίας και ηδονής (απίστευτος τύπος). Υπέρβαση τέτοιας κλάσης που (εντελώς ειλικρινά) δε θυμάμαι πλέον την αρχική εκτέλεση (νομίζω ότι ήταν στο New Skin For The Old Ceremony). :)

Με τι ακριβώς διαφωνείς; Δεν ισχύει ότι (κατά μείζονα κανόνα) οι διαπρεπέστεροι αυτοσχεδιαστές στην ιστορία της Τζαζ, δεν έχουν καμία επίδοση στην τραγουδοποιία; Και - αν ισχύει - είναι τυχαίο, λες; Έχω προ-πολλού συμπεράνει ότι δεν είναι διόλου τυχαίο και (παρ' ότι όντως "στίβω" το μυαλό μου), δεν μπορώ να θυμηθώ καμία εξαίρεση. Μιλάμε για "τραγούδι", έτσι... όχι "φωνητικά" γενικώς και αορίστως.

Ωραίο να συνομιλεί κανείς με κάποιον που ξέρει από δίσκους, όπως εσείς. Καλημέρα σας. ;)

Ανεξάρτητα από την γενικότερη αξία των εκπομπών, η συγκεκριμένη παρουσίαση του Who By Fire είναι μακράν η χειρότερη που έχω ακούσει ή που θα ήθελα να ακούσω στη ζωή μου. Το σαξόφωνο παίζει πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με το τραγούδι, το ύφος του και το περιεχόμενό του: όχι ότι εκπλήσσομαι δηλαδή.. οι μεγάλοι αυτοσχεδιαστές της τζαζ έχουν τόση σχέση με την έννοια του "τραγουδιού" όση έχω εγώ με την ωκεανογραφία... δηλαδή "καμία σχέση". Νομίζω ότι οι περαιτέρω επιλογές του Κοέν δικαιώνουν την άποψή μου ότι αυτή η εκτελεστική προσέγγιση δεν είχε κανένα μέλλον γι' αυτόν και συμφωνώ με τον fenderiaρη για την αξία του ίδιου του τραγουδιού, αλλά και την ποιότητα στο βίντεο που ο ίδιος παρέθεσε. Τέλος, για την ιστορία, η "καλύτερη" εκτέλεση του "Who By Fire" που έχω υπ' όψιν μου, όντως δεν έγινε από τον Κόεν, αλλά από μία άλλη μπάντα. Σας δίνω το hint ότι έγινε σε δίσκο του 1986.

Η χρονική διάρκεια του "To The One" στο βίντεο είναι ακριβώς εκείνη που έχει το track στο iTunes, οπότε δε νομίζω ότι υπάρχει θέμα ηθελημένου ξεκουρδίσματος στο βίντεο. Επίσης δε γνωρίζω τίποτε για "ραντάρ" του YouTube που να λειτουργεί με τον τρόπο που περιέγραψε ο matawan. Αντίθετα, το θέμα που ΟΝΤΩΣ υπάρχει, είναι ότι το βίντεο διαφημίζει υπηρεσία παράνομης διακίνησης αρχείων ήχου, και ίσως οι mods θα έπρεπε (δυστυχώς) να αποσύρουν αυτές τις αναρτήσεις, στο πνεύμα και το γράμμα των κανονισμών του φόρουμ.

α) Γιατί δεν τον έχεις πια; β) Τι σημαίνει λογικές τιμές;

Εγώ σου λέω ότι έχει μόνο σπασμένα vsts, οπότε επίσης να μην πάρει..!

Αυτοακυρώνεσαι φίλος, γράφοντας κομάτια αρχαίας ιστορίας. Αυτά δεν ισχύουν πλέον. Ακόμη και τότε που ίσχυαν, υπήρχαν λύσεις. Μην τον μπερδεύετε τον άνθρωπο, αν έχει λεφτά και θέλει Μακ, ας πάρει Μακ. Ειδαλλιώς, δεν τρέχει και τίποτε.

Μπράβο Σάμυ, είσαι μερακλής.

Προτεινόμενοι τίτλοι thread (λυπάμαι τον ndnikola, αλλιώς θα τα άνοιγα για πλάκα): - Γαλλικό Κόρνο: το HEMO του πρώην πανκά. - Διονύσιος Σολωμός - Πρόταση για ... πράμα - Η Μαύρη Γάτα Klatάρει - Γατίλα και Οιμωγή :) :) :) :) :) :)

Φερετρο-κουλουτούρα που λέει και ο ταρίφας.

Τα mini προσφέρονται από το εργοστάσιο με αργούς σκληρούς δίσκους. Αυτό περιορίζει αισθητά τις δυνατότητές τους. Αν πιάνουν τα χέρια σου, μπορείς να αλλάξεις το δίσκο (και να βάλεις επιπλέον μνήμη). Τότε (και μόνο τότε) θα είναι σα να έχεις ένα μικρό imac. Αλλιώς, δεν θα ικανοποιηθείς, ειδικά αν θέλεις να τρέξεις βαριούτσικα μουσικά προγράμματα.

Κάτω από το βίντεο, το εξής απίστευτο σχόλιο: if he tryed to finger a girl with those i think the girl might just explode.. ;D ;D ;D ;D

Η έλλειψη απαντήσεων οφείλεται - κατά τη γνώμη μου - στο ότι περιόρισες πολύ το εύρος των πιθανών προτάσεων, ενσωματώνοντας την προδιαγραφή για firewire. Επί τη ευκαιρία, για ποιο λόγο κάποιος (ξεκινώντας μία συζήτηση για κάρτα ήχου) συζητά για τη συνδεσμολογία ενός περιφερειακού; Και οι δύο κάρτες που ανέφερες είναι μέτριες κάρτες, και μάλιστα "παλαιάς κοπής", αλλά όμως είναι... firewire..?? Τέλος πάντων, χαίρομαι που εξυπηρετήθηκες, αλλά προς γνώσιν και συμόρφωσιν... :)

Κοίτα, το κομάτι που έβαλες δεν έχει ηλεκτρονικά parts στο πρώτο μέρος του, και δεν έχει strings σε όλη τη διάρκειά του. Προσωπικά, νόμιζα ότι είχες βάλει λάθος κομάτι.. αλλά συμπεραίνω ότι απλώς πρέπει να επαναδιατυπώσεις τα ερωτήματα σου.

Υπάρχει πολύ σύγχυση σχετικά με το τι πρέπει να περιμένει κάποιος από μία σοβαρότερη κάρτα ήχου, οπότε δεν φταις εσύ. Γνώριζε πάντως ότι για τα διάφορα τεχνικά προβλήματα, φταίει μάλλον ο υπολογιστής σου, και όχι η κάρτα. Για την ποιότητα του ήχου, δεν ξέρω γιατί εκτιμάς ότι ξέρεις πολλά για την ακρόαση "ταινιών" (που τα έμαθες, αλλά ΔΕΝ έμαθες για τον μη-κινηματογραφικό ήχο), αλλά.. ναι τα ηχεία που έχεις δεν έχουν καμία σχέση με περιβάλλον στο οποίο θα εκτιμηθεί η ποιότητα ήχου οποιασδήποτε κάρτας. Πέραν αυτών, μοντέρνο περιβάλλον όπως αυτό που είχες στη Soundblaster είναι μάλλον απίθανο να ξανασυναντήσεις όσο ακριβή κάρτα και αν πάρεις. Για την ακρίβεια, νομίζω ότι όσο πιο ακριβές είναι, τόσο λιγότερο "όμορφο" είναι το περιβάλλον ελέγχου, με ελάχιστες εξαιρέσεις.

Το πέρασμα από τις Soundblaster στις M-Audio, προϋποθέτει ότι ο αγοραστής/χρήστης έχει α) σταθερή προτίμηση στον καλύτερο ήχο, έστω και αν αυτό σημαίνει interface εποχής 95, β) καλή υποδομή σε ηχεία (τουλάχιστον) προκειμένου να απολαύσει τον καλύτερο ήχο, γ) συγκεκριμένες γνώσεις για το τι είναι ο καλύτερος ήχος και πως μπορούμε να τον επιδιώξουμε είτε ηχογραφώντας είτε απολαμβάνοντας μία ταινία. Εσύ, χωρίς να μας λες τι ηχεία έχεις, ξεκινάς λέγοντας ότι δεν εντυπωσιάστηκες από τον ήχο της M-Audio (ενώ θα έπρεπε να έχεις εντυπωσιαστεί σε σχέση με τη Soundblaster) και κατόπιν αναφέρεσαι σε διάφορα ζητήματα που δεν έχουν καμία σημασία, με αποκορύφωμα το ότι καταγγέλεις ότι δεν είσαι ικανοποιημένος από τον driver - αλήθεια, τι κάνει κατά τη γνώμη σου ο driver και τι θα έπρεπε να κάνει ώστε να είσαι ικανοποιημένος; Δε λέω ότι έχεις αγοράσει την καλύτερη κάρτα που υπάρχει - καθόλου! Απλά, υποπτεύομαι ότι, καθώς είσαι παγιδευμένος σε ετερόκλητες απαιτήσεις - έχεις μπει με το στραβό πόδι στο κόσμο του καλύτερου-από-τη-Soundblaster ήχου, και είναι ίσως κρίμα.

Ακριβώς. Επίσης - επειδή δεν αποδέχομαι καμία συνευθύνη για την εξέλιξη της συζήτησης - διατύπωσα αρχικώς τις αντιρρήσεις μου στον musictech με εξέχουσα ευγένεια, ως όφειλα. Αλλά δεν υπάρχει καμία αντιπαράθεση απόψεων όταν το ένα μέρος δεν έχει καν άποψη και μας λοιδωρεί επειδή εμείς έχουμε. Καλή τύχη στον musictech.

Ξέρεις εσύ ποια ηχεία έχω εγώ; Το μόνο που ξέρεις είναι ποια ΔΕΝ έχεις εσύ! Πάρε τα μεγαφωνάκια που σου έδειξα στη φωτογραφία και πορεύσου (μαζί με τους άλλους "ειδικούς" που ακούτε παρέα και βγάζετε τα ηχεία άχρηστα για το επίπεδό σας) στην οδό της απόλυτης ημιμάθειας (στο είπα και στη πρώτη σελίδα).

Actually.... όχι... αλλά αυτό δε σημαίνει τίποτε. Αυτά που ΔΕΝ ακούω εγώ, θα ήταν ένα βήμα αναβάθμισης για τον μέσο noiz χρήστη (Soundtrack Συζήτησης : Thank God It's Friday). Άσε που οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, μάλλον από το ρεπερτόριο του Nestoras διαλέγουν. :) :) :) :) Υ.Γ. Πάω για ένα meeting, μη το παρατραβήξετε χωρίς εμένα.

+1 ;D ;D ;D