trolley

Οι διαφορές στη ποιότητα ήχου, για τη κατηγορία τιμής στην οποία κινείσαι και τις κάρτες που αναφέρεις, είναι ελάχιστη και ίσως ανύπαρκτη. Δεδομένης της μικρής σου εμπειρίας, αλλά και του άριστου ιστορικού που έχουν όσον αφορά τους drivers, σου προτείνω τη Fast Track Pro.

H μικρή κόρη μου άρχισε να χορεύει ακαριαία και σταμάτησε μόνο όταν τελείωσε. Μπράβο λοιπόν! :)

Λες να μη το ξέρω; Ο μόνος στον πλανήτη που θεωρεί το Alchemy αντιπροσωπευτικό δίσκο των Straits πρέπει να είναι ο OP. Αυτό είναι απάντηση στο βίντεο που έβαλε ο manos_evh. Πάρε μεγαλύτερη οθόνη, δε χωράνε όλα και βλέπεις τα μισά. Όχι, δεν εννοώ. Συζήτηση για μουσική κάνουμε, δε θα πάμε σινεμά. Γράψε τη γνώμη σου για το Alchemy ή βάλε και ένα ρημάδι Off-Topic μπροστά, ως οφείλεις.

Είναι πάντως ο πρώτος άνθρωπος που δέχτηκε ποτέ επίθεση από μεταλλαγμένο argoodaki. Αυτό - όσο και να το κάνεις - λέει κάτι...

Άκουσε φίλε (και κάθε άλλος ενδιαφερόμενος). Έχω το δικαίωμα να γράψω τη γνώμη μου για το Alchemy και την έγραψα, θυμίζοντας σε κάθε αφορμή ότι είναι απλά και μόνο η γνώμη μου. Μπορείς και εσύ (και κάθε άλλος) να γράψετε τη δική σας. Η γνώμη σας για μένα δε σας ζητήθηκε και δεν εκτιμάται. Οτιδήποτε άλλο είναι προσωπική επίθεση και κάποιος θα σας το θυμήσει όπου να' ναι, είμαι βέβαιος. Υ.Γ. Και κάτι ακόμη: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, αν θέλει κάποιος να κάνει τον έξυπνο, ΑΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ πρώτα όσα γράφτηκαν. Δεν έβαλα εγώ τον Λη Ροθ στη συζήτηση!

Το ότι γυρίστηκε το 83 είναι το αντικείμενο της πρώτης παραγράφου του πρώτου μου ποστ - μάλλον θα πρέπει να το ξαναδιαβάσεις. Άλλωστε, είναι σαφές ότι ΜΟΝΟ το 83 θα μπορούσε να έχει γυριστεί: στις μέρες μας ο μόνος που χασκογελάει στα βίντεο κλιπ είναι ο justin bieber. Απαντώ όμως, διότι (νάτο πάλι) μας πετάς το ότι πούλησαν 60 εκ/ρια ως τεκμήριο για ποιο πράγμα ακριβώς; Αν σε απασχολεί το πόσο πουλάνε οι καλλιτέχνες, τότε δεν είμαστε στην ίδια συζήτηση. Ο Vai δηλαδή που δε πούλησε 60 εκ/ρια, δικαιούμαστε να τον χαρακτηρίζουμε; Θα μας τρελάνετε κύριε.

Σιγά μη τσακωθώ για το Alchemy... Για το Making Movies... ευχαρίστως να γίνω μπίλιες. :) :) Πάντως, δεν πρόσεξες κάτι που έγραψα: Τα βίντεο-κλιπ ήταν μία καινούργια εμπειρία στο μουσικό κόσμο, και ΚΑΝΕΙΣ δεν ήξερε να τα κάνει σωστά ή να τα "δέσει" με το ύφος του τραγουδιού. Όπως και στις περισσότερες φωτογραφήσεις, ελλείψει άλλων ιδεών ζητάς από τους παρευρισκόμενους να "χαμογελάσουν" - κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα στο βίντεο που έβαλες. Τα στιγμιότυπα από το Alchemy όμως είναι LIVE, κάτι πολύ διαφορετικό από κάθε άποψη. :)

Τεράστιο το ολίσθημά σου φίλε μου. Το Jump είναι ένα κομάτι που μυρίζει χαβαλέ από τη πρώτη μέχρι τη τελευταία στιγμή. Το Sultans Of Swing μιλάει για μία βραδυνή εμφάνιση μία μπάντας που έχει όλα τα προσόντα για να πάει μπροστά, αλλά είναι προ-καταδικασμένη στην αφάνεια ένεκα της στενομυαλιάς κάποιων ακροατηρίων (τα οποία, είμαι βέβαιος, ο Knopfler τα γνώρισε από πρώτο χέρι). Μόνο ένας ημι-ηλίθιος που δεν έχει καμία επαφή με αυτό που κάνει θα χοροπήδαγε και θα χαμογέλαγε σα πήθικος σε αμερικανική ταινία, κατά τη διάρκεια μίας performance αυτού του τραγουδιού. Όχι βέβαια, ότι τα άλλα τραγουδάκια τη γλύτωσαν: είδα και την εισαγωγή από το Tunnel Of Love και έμεινα κατάπληκτος.. ακούγεται σαν κακή απομίμηση κοματιού των Camel και βέβαια δεν έχει καμία σχέση με το δίσκο. Όσο για τον drummer, καλός θα ήταν για τους Socrates της περιόδου "Waiting For Something"...

Ρε παιδιά, που είναι; Θέλω να δω τη ταινία ΑΜΕΣΑ λέμε. :) :) :) :)

Ο τηλεοπτικός προαγωγός που ονομάζεται MTV, κατέλαβε εξ' αποίνης πολλούς έντιμους καλλιτέχνες εκείνης της περιόδου, οι οποίοι είχαν σοβαρή δισκογραφία, εξαιρετικά τραγούδια, αλλά.. όχι επαρκή εμπειρία με τα τερτίπια της σώου μπίζνες όπως έμελλε να διαμορφωθεί τις επόμενες δύο δεκαετίες. Η μυρωδιά του βραδυνού Λονδίνου και ο ήχος της αποβάθρας που είχε έξοχα φυλακιστεί στους τρεις πρώτους δίσκους των Straits, μετετράπη σε πανηγύρι για eighties γυφταριό στα αμέσως επόμενα άλμπουμ, και έχει όντως καταγραφεί στο απαράδεκτο (κατά τη γνώμη μου) Alchemy. O drummer δεν είναι έξοχος: είναι φλύαρος. Ο κουκουρούκος που παίζει rythm guitar είναι δραπέτης από πάρτυ των Kajagoogoo (αρκεί να δείτε πως χαμογελάει σα μαλάκας κατά την εκτέλεση του Sultans Of Swing, μία εκτέλεση που όλοι είχαμε προσπαθήσει σκληρά να ξεχάσουμε). Ο πληκτράς.. χμμ.. θα χρειαζόταν κανά δύο άλμπουμ ακόμη μέχρι να βρεθεί το κατάλληλο μείγμα για τα πλήκτρα στα τραγούδια των Straits. Ο μπασίστας, είναι ευτυχώς τόσο μετρημένος όπως πάντα.. κατά τη γνώμη μου ο μόνος που θυμίζει λίγο τους Straits που αγαπήσαμε. Ο Knopfler... ε, τι να πω εγώ για τον Knopfler.. είμαι πολύ λίγος. Η κατοπινή (και τρέχουσα) εξέλιξή του δείχνει ξεκάθαρα πως ακριβώς αποτιμά και ο ίδιος το PR ύφος του Alchemy. Σαφώς μη-προτεινόμενο από εμένα.

Ασφαλώς ο καλλιτέχνης δικαιούται να διεκδικεί κάποιο κοινό, οσοδήποτε μικρό/μεγάλο και αν είναι. Όμως, ο καθορισμός του κοινού στο οποίο απευθύνεται, προηγείται της διαδικασίας, δεν έπεται. Π.χ. αν ήξερα ότι απευθύνομαι στο κοινό των ελληνικών πανηγυριών, θα φρόντιζα να διαμορφώσω ύφος και περιεχόμενο τέτοιο που να είναι κατάλληλα για το συγκεκριμένο κοινό (ή - για να μη παραβιάσω το σκεπτικό που διατύπωσε ο kostri - να είναι κατάλληλα για τον τρόπο με τον οποίο αυτοί οι άνθρωποι έχουν επιλέξει να λειτουργήσουν εκείνο το βράδυ του πανηγυριού). Παρά την ονειροπόλα διάθεση που έχουμε όλοι μας (ότι δηλαδή απευθυνόμαστε σε όλους γενικώς και αορίστως), η απλή αλήθεια είναι ότι δεν ξέρουμε καν σε ποιον απευθυνόμαστε τις περισσότερες φορές. Το σχόλιό μου, αφορά την καινοφανή εμπειρία της ανώνυμης δημόσιας έγγραφης κριτικής, από κοινό που δεν έχει απολύτως καμία ομοιογένεια - μία εμπειρία που εξήγησα ότι δεν υπήρχε πριν το ίντερνετ. Επειδή ακριβώς είναι καινοφανής, δεν έχει αποτιμηθεί η θετική (ή αρνητική) της επίδραση στη διαμόρφωση κατεύθυνσης για τον καλλιτέχνη, συνεπώς (λέω εγώ) θα πρέπει να είναι κάποιος ιδιαίτερα προσεκτικός στο πως εισπράττει και πως διαχειρίζεται τέτοια σχόλια. Ενδεχομένως (στο αρχικό μου ποστ) επεκτάθηκα λίγο περισσότερο στη παρουσίαση της άποψής μου για το πως διαμορφώνεται το καθεστώς ανομοιoγένειας στο noiz.gr, αλλά ήταν αναπόφευκτο, δεδομένου του χώρου στον οποίο γίνεται η συζήτηση και το μουσικό αντικείμενο του συγκεκριμένου δικτυακού τόπου.

Γιατί, ω.. γιατί ήμουν ΒΕΒΑΙΟΣ ότι θα το γράψεις; (διότι ισχύει, μάλλον). Ειδήσεις έβλεπες; Περιμένω υπομονετικά την παρέμβασή σου και στο thread για τα blues της Αν. Αττικής.

Δεν είχες ακούσει το τραγούδι, εννοείς; Έχουν γράψει και μερικά ακόμη πολύ καλά.

Βάλανε πριν λίγο στο ραδιόφωνο το "Λιωμένο Παγωτό" από τα "Ξύλινα Σπαθιά", το οποίο είχα καιρό να ακούσω. Μπήκα στο Youtube να βρω κανά σχετικό βιντεάκι (εύκολο), οπότε πέφτω στο παρακάτω σχόλιο, κάτω από κάποιο βίντεο: Πρέπει να ενημερώσω για όσους δεν ξέρουν ,αυτο το τραγούδι δεν είναι ενα χαρούμενο καλοκαιρινό τραγούδι. Μιλάει για τα ναρκωτικά,το ''λιωμένο παγωτό'' είναι το αίμα που τρέχει από τη φλέβα, αναμιγμένο με ηρωίνη και "κολλάει στο χέρι". Απλα το λέω,έτσι,για να καταλάβουν μερικοί το πραγματικό νόιμα αυτου του τραγουδιού!=) .. ενώ είχα τελείως διαφορετική (και πολύ ξεκάθαρη) αντίληψη για το τι σημαίνει "Λιωμένο Παγωτό", στο τραγούδι. Το έχετε σκεφτεί; Για ποιο πράγμα νομίζετε ότι μιλάει; :) Α.. και το σχετικό βίντεο:

Θα ήταν ακριβέστερη διατύπωση το "δεν είναι όλοι οι άνθρωποι για όλες τις μουσικές". Άλλωστε, αυτό βρίσκεται στην εμπειρία μας. Μουσικές φορτισμένες με ένα ειδικό (πολιτικό, συναισθηματικό, μορφολογικό κλπ) περιεχόμενο, αποφεύγονται από ανθρώπους που έχουν υιοθετήσει αντιλήψεις ζωής ασύμβατες με αυτό το περιεχόμενο. Θα ήθελα και εγώ να είναι διαφορετικά τα πράγματα (ήτοι, περισσότερο κοινό για όλους), αλλά εκτιμώ ότι δε συμβαίνει.

ΚΟΔΗΣΟ YOUTH WILL ALWAYS RULE Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι - σε ορισμένες περιπτώσεις - το φόρουμ υποδέχεται δείγματα δουλειάς με σοβαρότητα και νηφαλιότητα, έστω και αν αυτό σημαίνει ότι αποφεύγει να τα "θάψει". Π.χ. εκτιμώ ότι ελάχιστοι εδώ μέσα έχουν τα μουσικά γούστα του blue (το άλλο SnoozeLoopy δεν τον γνωρίζω καλά), και αυτό φαίνεται από διάφορα παραθυράκια... αλλά κάτι το ότι είναι μυώδης, κάτι το ότι είναι σοβαρός, κάτι το ότι όλοι θέλουμε λίγη από την αίγλη του.. προστατεύθηκε από το να ακούει κουβεντούλες που σε άλλες περιπτώσεις θα είχαν μοιραστεί αφειδώς. Αλλά, το νόημα του ποστ μου δεν ήταν να θίξει - κατ' οποιαδήποτε έννοια - το φόρουμ. Το φόρουμ είναι αυτό που είναι. Ήθελα να συμβάλλω - όπως είπα - με κάποιες ιδέες που αφορούν αυτόν που αποφασίζει να παρουσιάσει τη δουλειά του σε ανώνυμη δημόσια κριτική. Τα σημεία που πρέπει να προσεχθούν είναι: - Έχει ο δημιουργός συναίσθηση του πόσο ειδική (ιστορικά) είναι αυτή η δυνατότητα της δημόσιας και ανώνυμης κριτικής και του ότι η οφελιμότητά της δεν έχει ακόμη τεκμηριωθεί; - Έχει επίγνωση της ανομοιογένειας αντιλήψεων στο φόρουμ, οπότε της ανικανότητας να διατυπωθεί άποψη που να εκφράζει αξίες με διάρκεια και συνέπεια; - Έχει επίγνωση του ότι ο αριθμός των μελών που μπορούν όντως να συμβουλεύσουν σε τεχνικό επίπεδο είναι μάλλον μονοψήφιος; - Σέβεται αρκετά τη δική του δημιουργική διάθεση ώστε να αντιληφθεί ότι δεν έχει ανάγκη κριτικής από ανθρώπους με τους οποίους δε μοιράζεται κοινές αντιλήψεις; - Τέλος, μετά απ'' όλα αυτά γιατί κάποιοι εκπλήσσονται και ανοίγουν και threads περί "σκληρής" κριτικής κλπ; Όπως ξέρουν κάποιοι, προέρχομαι από το χώρο της Φωτογραφίας, και γνωρίζω ότι τέτοια ερωτήματα είναι διαρκή σε όλους τους χώρους όπου συγκεντρώνονται άνθρωποι με ειδικά καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα. Συνεπώς θεωρώ τα ερωτήματα μου επίκαιρα, και γι' αυτό τα παρέθεσα.

Σε σχέση με το ζήτημα που πρόσφατα τέθηκε για το ύφος και το περιεχόμενο της κριτικής που ασκείται σε δείγματα εργασίας που παρουσιάζονται από συν-φορουμίτες, θα ήθελα να συμβάλλω με κάποιες ιδέες. Το φόρουμ έχει συσταθεί και λειτουργεί κάτω από κάποιους κανόνες. Κανόνες όμως, έτσι όπως τίθενται σε οποιοδήποτε φόρουμ έχω υπ' όψιν μου, δε σημαίνει "αξίες", ήτοι δεν μπορεί να θεωρηθεί προϋπόθεση πως έχουμε ένα σύνολο ανθρώπων με - έστω - έναν ελάχιστο κοινό παρανομαστή γούστου ή γενικότερων πεποιθήσεων για τη τέχνη, ή - έστω - κοινές αντιλήψεις για το τι είναι "διασκεδαστικό". Κοινώς, έχουμε έναν "αχταρμά" ανθρώπων που δεν μπορεί (και δεν ενδιαφέρεται, προφανώς) να έχει κοινή γνώμη για οτιδήποτε: από το αν αξίζουν οι Pink Floyd μέχρι πόσα χρήματα χρειάζεται να δοθούν για ένα αξιοπρεπές home studio. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος για τον οποίο πάντα διαφωνούσα με τον όρο "κοινότητα", όταν αναφερόμαστε στο noiz: μία κοινότητα χαρακτηρίζεται από την καθολική (αν γίνεται) αποδοχή αξιών και κατευθύνσεων. Επίσης, οι αξίες και οι κατευθύνσεις της βρίσκονται διατυπωμένες κάπου, ώστε να μπορεί κάθε ενδιαφερόμενος να προϊδεαστεί για το αν θα ενδιαφερόταν να είναι μέλος αυτής της κοινότητας, αλλά (επίσης) για να μπορεί να διαπιστώσει κατά πόσον η κοινότητα παραμένει πιστή στους στόχους της (ένδειξη σοβαρότητας) ή όχι. Οι κανονισμοί λειτουργίας του φόρουμ, δεν αποτελούν σύστημα "αξιών": όπως μπορεί να δει ο καθένας, είναι γενικόλογες απαιτήσεις για καλή και σύννομη συμπεριφορά: ούτε απαιτούν, ούτε θεωρούν ως προϋπόθεση καμία απολύτως επάρκεια, μουσική, προσωπική, κοινωνική, οικονομική ή άλλη. Επίσης, σαφώς δε δίνουν απολύτως καμία κατεύθυνση προς κανέναν. Άσε δε, το ότι έχουν αλλάξει αρκετές φορές στη πορεία, κάτι απολύτως εντάξει για ένα σύνολο "κανονισμών λειτουργίας" αλλά φύσει απαράδεκτο και αδιανόητο για οποιοδήποτε σύστημα "αξιών" θα μπορούσε να συγκροτήσει μία κοινότητα. Κοινότητα, με αυτή - την ορθή - έννοια, δεν υπάρχει εδώ, Αυτό που υπάρχει, είναι μία παρέα ανθρώπων, που είναι αρκούντως ευγενικοί και καλλιεργημένοι ώστε να μπορούν α) να συντηρήσουν κάποιες συζητήσεις χωρίς να δίνουν έδαφος στην παραπληροφόρηση και β) να μπορούν να αστειευτούν χωρίς να γίνονται εξόχως προσβλητικοί. Εξαιρέσεις υπάρχουν βέβαια, αλλά είναι λίγες. Συνεπώς, έχει ενδιαφέρον να αναλογιστούμε για ποιο είδος "κριτικής" ενδιαφέρεται κάποιος που παρουσιάζει τη δουλειά του στο noiz; Για ποιο λόγο θα ενδιαφερόταν κάποιος για τη συνισταμένη απόψεων που προέρχονται από έναν "αχταρμά" ανθρώπων για τους οποίους (τις περισσότερες φορές) έχουμε ελάχιστες πληροφορίες και - ούτως ή άλλως - διαφωνούν μεταξύ τους ακόμη και για τα στοιχειώδη, όσον αφορά τη Τέχνη; Απαντώ ευθαρσώς: δεν έχω ιδέα. Οπότε, αρχίζω να εικάζω. Ένας πιθανός λόγος είναι η γενική πεποίθηση ότι "το καλό πράγμα αγγίζει όλο το κόσμο", μία πολύ παράξενη πεποίθηση όταν γνωρίζουμε ότι ο κόσμος ακούει κατά το 99,9% σκουπίδια, ακριβώς διότι δεν έχει αποτιμήσει ως σημαντική τη θέση της μουσικής στη καθημερινότητά του και δεν έχει (πολλές φορές) καν επίγνωση για το τι ακούει. Άλλος λόγος μπορεί να είναι η αντίληψη ότι το είδος που υπηρετεί κάποιος είναι αρκούντως "λαϊκό" (αναφέρομαι κυρίως στο ροκ'εν'ρολ κάθε είδους αλλά και στα ελληνικά λαϊκά), ώστε να μπορεί να "αγγίξει" και να "εκτιμηθεί" από "μη-ειδικούς", άρα πάλι από "όλους". Αυτή η αντίληψη (η οποία είναι βεβαίως μία παραλλαγή της προηγούμενης), είναι δυστυχώς ακόμη πιο παράλλογη, διότι α) υποτιμά το επίπεδο του ακροατή που χρειάζεται προκειμένου να εκτιμηθεί μία γνήσια λαϊκή δημιουργία και β) αναγάγει τον δόκιμο δημιουργό μας σε "τύποις" λαϊκό δημιουργό με ένα απλό λογικό άλμα, το οποίο ασφαλώς δε δικαιούται να κάνει. Τρίτος λόγος, θα μπορούσε να είναι η αναζήτηση τεχνικών συμβουλών για τη βελτίωση παραμέτρων στην ηχογράφηση και την μείξη. Σε αυτή τη περίπτωση (και αν υποθέσουμε προς στιγμήν ότι αυτές οι δύο διαδικασίες δεν είναι ΕΠΙΣΗΣ καλλιτεχνικές, που όντως είναι), καλό θα είναι ο υπο-κρίση δημιουργός μας να διευκρινίζει ότι αναζητά αυτό και ΜΟΝΟ αυτό, ώστε - τουλάχιστον - να αφαιρέσει από τους ¨χιουμορίστες" του φόρουμ τη διάθεση να του επιτεθούν αν δεν τους αρέσει το μουσικό περιεχόμενο της προσπάθειάς του. Άλλωστε, τα μέλη του φόρουμ που έχουν επάρκεια για να μιλούν για τέτοια θέματα είναι λιγότερα από δέκα, και όλοι ξέρουμε ποιοι είναι. Τέταρτος λόγος, είναι - το μαντέψατε, είμαι βέβαιος - ακριβώς η περαιτέρω βύθιση σε αυτό το παρείστικο κλίμα, ακριβώς για να αισθανθεί κανείς το φιλικό κτύπημα στη πλάτη που λέει "καλά τα πας, προχώρα"… αλλά υπό το ίδιο κράτος αντιλήψεων, ο δημιουργός μας δεν θα πρέπει να εκπλήσσεται για το ότι κάποιος θα μισήσει το πόνημά του και θα επιχειρήσει τη δικτυακή διαπόμπευση του πονήματος. Επίσης, αν η "παρέα" είναι το ζητούμενο, προφανώς ισχύουν όλα όσα έγραψε ο audiokostas για τους όρους (και τους χρόνους) που πρέπει να τηρηθούν ώστε να γίνει είσοδος ενός νέου μέλους στη παρέα. Προσωπικά, δεν είμαι επαγγελματίας της μουσικής: τα ελάχιστα πράγματα που έχω ολοκληρώσει τη τελευταία δεκαετία δεν τα έχω παρουσιάσει στο noiz διότι δεν εμπίπτω σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες αντιλήψεων. Θα έλεγα μάλιστα, σε όποιον παίρνει σοβαρά τη δουλειά του, ασφαλώς να απευθύνεται σε μέλη του φόρουμ που κρίνει ότι μπορεί να συμπνέουν μαζί του όσον αφορά κάποιες "αξίες", αλλά - προς θεού ρε παιδιά - όχι δημόσια, χύμα σε threads που μοιραία θα τοποθετηθεί ο κάθε πικραμένος… Αν όμως, ίσως επειδή ισχύει για εσάς κάτι από τα παραπάνω τέσσερα (ή ίσως κάποιο πέμπτο που δεν σκέφθηκα σε αυτό το πρόχειρο ποστ), θέλετε να υποστείτε τη διαδικασία της δημόσιας κριτικής, τότε υποστείτε την παληκαρίσια (που λένε). Μην απασχολείστε με το αν θα υπάρχει αγένεια: θεωρείστε δεδομένο ότι θα υπάρξει αγένεια. Όχι φραστική, καθότι αυτό αποθαρρύνεται και εν' τέλει απαγορεύεται από τους κανονισμούς, αλλά αγένεια επί της ουσίας ότι θα υποστείτε τη γνωμοδότηση και κάποιων ανθρώπων που στον πραγματικό κόσμο δε θα ήταν ποτέ ακροατές σας, λόγω του ότι απάδουν των αντιλήψεών σας για τη μουσική (και τη τέχνη γενικώς). Το καίριο ερώτημα για το αν αυτό το είδος δημόσιας κριτικής (το οποίο - ας σημειωθεί - δεν ήταν εφικτό πριν το ίντερνετ) μπορεί να οδηγήσει σε ουσιαστική βελτίωση του καλλιτεχνικού έργου, δεν θα προσποιηθώ ότι το γνωρίζω (δεν είμαι προφήτης). Αν ήμουν ρητά υποχρεωμένος να τοποθετηθώ, θα θύμιζα ότι κανένας δημιουργός του παρελθόντος δεν απευθυνόταν στον καφετζή της γειτονιάς του ή στον διευθυντή γειτονικού ωδείου προκειμένου να δεχθεί εποικοδομητική κριτική για τη δουλειά του: οι "σύμμαχοι-κριτές" ήταν πάντα ελάχιστοι άνθρωποι, με τους οποίους ο καλλιτέχνης δε συμφωνούσε πάντα, εν' τούτοις ήταν δεδομένο ότι αποδέχονται κοινές αξίες για το αντικείμενο της κριτικής.

Ευχαριστώ άπαντες. Είθε η αγάπη να συνοδεύει το διάβα σας. :)

Γουάτ ντου γιου μην, νίγκα; (Ρε, σοβαρά, δεν κατάλαβα. Πως να την ξεπεράσω; Στέλνοντας τι;)

Η ανεύρεση σωστού τροφοδοτικού στην Ελλάδα, είναι μία μικρή περιπέτεια. Το διαπίστωσα την προηγούμενη εβδομάδα από πρώτο χέρι και παρανόησα. Σου προτείνω να ξεκινήσεις αναζητώντας με τη λέξη "τροφοδοτικά" στο Google. Θα βρεις μερικά καταστήματα, αλλά επίσης θα χρειαστεί να κάνεις μερικά τηλεφωνήματα.

Αν κάτι.. το noiz.gr είναι ο παράδεισος της "τρυφερής" κριτικής, με την έννοια ότι εδώ δεν υπάρχει κανένα απολύτως κόστος για τον κρινόμενο (πέραν ίσως ενός προσωρινού ψυχολογικού στραπατσαρίσματος). Πολύ συχνά - έχει παρατηρηθεί από πολλούς - υπάρχει κόμπος στο να πει κάποιος τα πράγματα με το όνομά τους, προκειμένου να μη χαλάσει το ευχάριστο/παρεϊστικο κλίμα. Στο παρελθόν, όταν είχα παρεξηγήσει κάποια πράγματα σε σχέση με το φόρουμ, είχα συχνά αναλωθεί στη λεγόμενη "σκληρή κριτική". Καίτοι (χωρίς καμία εξαίρεση) ήμουν ακριβής όταν προέβλεπα το "μέλλον" διαφόρων που είχαν ενοχληθεί από τη κριτική μου, αποφάσισα πριν αρκετό καιρό ότι δεν υπάρχει λόγος για τέτοιες παρεμβάσεις. Συνεπώς, θεωρώ το thread άκυρο, ειδικά με τον τίτλο που έχει, διότι όχι μόνο αναφέρεται σε κάτι που ΔΕ συμβαίνει, αλλά ήδη έχει αρχίσει να φιλοξενεί και ακόμη πιο άκυρες (κλικα κλπ) απόψεις για τους λόγους για τους οποίους συμβαίνει (αυτό που ΔΕ συμβαίνει). Αυτά.

Συνέδεσα μία νέα κάρτα ήχου στο Mac, και δεν είχα φροντίσει να μειώσω το master volume της στο μηδέν την ώρα που άναβα τον υπολογιστή. Ακούστηκε ένα δυνατό "κράκ" ή "ντουπ" ή κάτι τέλος πάντων. Προς στιγμήν τρόμαξα μήπως έγινε κάποια ζημιά στο αριστερό μου μόνιτορ (από εκεί μου φάνηκε ότι το άκουσα). Αργότερα όμως, άρχισα να σκέπτομαι ότι (κανονικά) δεν είναι δυνατόν να κάψει κάποιος ένα μεγάφωνο ενός ενεργού μόνιτορ: η ισχύς του ενισχυτή που περιέχεται στο μόνιτορ, θα πρέπει να μην μπορεί να στείλει τόση ισχύ ώστε να κάψει τις ίδιες του τις μονάδες. Είναι σωστή αυτή η σκέψη;

Οι περισσοτερες εχουν οδηγους για τα 7. Ποιες κοιταξες και δεν ειχαν;

Οποιαδήποτε από τις: α) Avid Mbox 3 Mini β) Native Instruments Komplete Audio 6

Τότε, σόρυ παίδες... παρεξήγησα το πνεύμα της συζήτησης. Ισχύει βέβαια ότι το σχόλιο για τη Motu (αυτό για το ότι δεν αξίζει να δώσει τόσα χρήματα για να γράφει ΜΟΝΟ) είναι άκυρο. Και πάλι σόρυ για την παρέμβασις. :) :) :)