Έχω μια limited έκδοσης κιθάρα (25th Anniversary EBMM).
Επειδή η EBMM δεν είναι μια εταιρεία που βγάζει την ίδια κιθάρα για 60 συναπτά έτη και αλλάζει μόνο τα χρώματα ::) ::) προτίμησε να κατασκευάσει μια κιθάρα-statement δοκιμάζοντας νέες λύσεις και μεθοδολογίες κατασκευής. Το αποτέλεσμα σαφώς δικαιώνει τόσο την εταιρεία όσο και αυτόν που θα την επιλέξει.
Από πέρυσι κυκλοφορεί η "έκδοση παραγωγής" αυτής της κιθάρας, που ονομάζεται Reflex. Πρακτικά είναι το ίδιο πράγμα με λιγώτερο ακριβά/εντυπωσιακά ξύλα, και τιμάται 15-20% χαμηλότερα από την Anniversary. Νομίζω ότι αυτό είναι και πολύ τίμιο προς τον καταναλωτή και πολύ λογικό.
Υπό το πρίσμα των παραπάνω, η limited έκδοση αξίζει τα λεφτά της για το "ο,τιδήποτε" παραπάνω παίρνεις, χωρίς να σε κοροϊδεύει κάποιος πουλώντας σου ΤΗΝ ΙΔΙΑ Γ@ΜΗΜΕΝΗ ΚΙΘΑΡΑ ΓΙΑ 60 ΣΥΝΑΠΤΑ ΕΤΗ (θέλω να ελπίζω ότι έγινε σαφές το πόσο αντιπαθώ κάποιους καλούς μας φίλους, έτσι? ;D ;D ;D).
Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα limited και signature μοντέλων που αξίζουν τα λεφτά τους, κυρίως από "μικρότερες" εταιρείες (δηλ. για εταιρείες που δεν πουλάνε mojo, γιατί, για παράδειγμα, η Yamaha θα μπορούσε να αγοράσει την "εταιρεία που πουλάει την ίδια κιθάρα για 60 συναπτά έτη" με τα λεφτά του μηνιαίου προϋπολογισμού της για αναψυκτικά και καφέδες).
Αυτά και ΔΕΝ ζητώ συγγνώμη για το ranting. 8)