The Genius Loci

Χαχαχαχαχαχα, πολύ καλό! ;D Και συμφωνώ απόλυτα βέβαια. Θα ήθελα πάντως να πέσω πάνω σε ΜΙΑ συζήτηση στο noiz που να μην εκτίθενται απόλυτες απόψεις του τύπου "an den katseis na meletisis 5 wres tin imera modes, eisai gia ta mpaza filos". :P ;D ;D Όπως πολύ σωστά ειπώθηκε, για τον καθένα η Μουσική ως βίωμα έχει άλλο νόημα και ουσία. Αν για κάποιον είναι η χαρά του να μαθαίνει διαρκώς διάφορα πράγματα, σε διαφορετικά στυλ μουσικής, για παράδειγμα, τότε εκεί θα πρέπει να προσανατολιστεί η "μελέτη" του. Αν κάποιος σκοπεύει να διατηρήσει ένα τεράστιο ρεπερτόριο από διασκευές, τότε πρέπει να "μελετάει" καθημερινά κομμάτια. Προσωπικά "μελετάω" όταν θέλω να βγάλω ένα υπάρχον κομμάτι ή riff, ή όταν υπάρχει στο μυαλό μια φράση ή ένα πέρασμα που τα χέρια είναι απρόθυμα, καταρχήν, να το αποδώσουν. Οπότε το κάνω κάτι σαν άσκηση μέχρι να το "έχω". Μπορεί να "μελετήσω" και κάτι άγνωστο σε μένα, σαν μουσικό στυλ, για λόγους έμπνευσης ή κάποιο μέρος που έχει γραφτεί για άλλο μουσικό όργανο. Αλλά αυτά προκύπτουν πάνω στη συνθετική/δημιουργική διαδικασία.

Αν το όργανο είναι σωστά κατασκευασμένο, δεν υπάρχει πρόβλημα με το να βγάλεις όλες τις χορδές. Τι να πάθει δηλαδή? Ήμαρτον αν φοβόμαστε να βγάλουμε τις χορδές για να κάνουμε δουλειά στην κιθάρα. ::) Αν ανησυχείς τόσο πολύ, χαλάρωσε λίγο τη βέργα, βγάλε μετά της χορδές, κάνε τη δουλειά σου, βάλε φρέσκες χορδές και ρύθμισε πάλι το relief με τη βέργα εκεί που το θέλεις. ;)

Πρώτα ψάξε στο φόρουμ, γιατί υπάρχει ένα θέμα που εξηγεί πως ΔΕΝ μπορείς να αγοράσεις καινούργιο EBMM από μαγαζί στην Αμερική. Εν συντομία, αν σου πουλήσει κάποιος και στο στείλει, ο Sterling θα του κόψει τον κώλο. 8) Κανείς δεν σε εμποδίζει βέβαια να αγοράσεις μεταχειρισμένο ή "δήθεν" μεταχειρισμένο από το ebay, ή από μαγαζί στον Καναδά. Δες επίσης και από Αγγλία, που έχει τις χαμηλότερες τιμές στα ΕΒΜΜ από οπουδήποτε στην Ευρώπη.

Καλώς όρισες! Φαντάζομαι ότι εννοείς κάτι για ηλεκτρικό fusion στυλ, βλ. Gambale, Garsed, Henderson, κλπ. Κατά τη γνώμη μου όλες οι παραπάνω μπορούν να σε καλύψουν, ανάλογα και με το μοντέλο φυσικά. Προσωπικά θα επέλεγα μια από τις δύο τελευταίες μάρκες, καθώς τις θεωρώ "καλύτερες" (ό,τι και να σημαίνει αυτό για τον καθένα...). Για την ακρίβεια επέλεξα ήδη (παίζω κατά κανόνα με EBMM). Δεν μπορώ να παραβλέψω πάντως το customization που σου επιτρέπει να κάνεις η Carvin... το αρνητικό είναι ότι δεν ξέρεις ακριβώς τι θα σου βγει, αν πειραματιστείς. Για αντιπροσώπους: 1) Carvin - Κανείς, παραγγέλνεις απευθείας από το εργοστάσιο. Κάποιες έχει ο Νάκας, αλλά η ίδια η εταιρία δεν παραπέμπει στο Νάκα επίσημα, απ'όσο ξέρω. 2) Charvel - Νομίζω ο Στόλλας. 3) ΕΒΜΜ - Ο Ζοζέφ. 4) Suhr - Ο Κουρμπής. Δυστυχώς οι τιμές είναι αρκετά ανεβασμένες σε σχέση με την Αμερική, λόγω πολύ μικρών παραγγελιών και εξόδων μεταφορικών, εκτελωνισμού, κλπ. Αυτό ισχύει για αυτές τις μάρκες, σε ΟΛΗ την Ευρώπη. Στο βαλάντιό σου, αν μιλάς για καινούργια, είναι σίγουρα η σειρά Pro της Suhr και οι Silhouette/Silhouette Special της EBMM. Αν ψάξεις τιμές και ρισκάρεις από Αμερική μπορείς να βρεις Petrucci, Axis Super Sport, και άλλες, μέχρι 2000 ευρώ. Καλή αναζήτηση!

Πολύ καλό! Για να πιάσει η "μπογιά" μια λύση είναι να τα τρίψεις με λεπτό συρματάκι κουζίνας (το πιο λεπτό που υπάρχει). Συνήθως τα πλαστικά έχουν πάνω ένα "φιλμ" γυαλιστερό, που αποτρέπει τη "βρωμιά" να πιάσει πάνω του.

http://www.ernieball.com/forums/music-man-guitars/35870-birchwood-casey-tru-oil-wax.html http://www.ernieball.com/forums/music-man-guitars/19965-casey-gun-stock-toxic.html http://www.ernieball.com/forums/music-man-guitars/14137-birchwood-casey-oil-wax-wtf.html

Hell Yeah!! ;D Πολύ ωραίο μάγκες! :D Να περιμένουμε το 5ο πριν τη σύνταξη? ;D ;D ;D Τι λάθη έχουν τα σπίτια? Ορθογραφικά?

Άνθρωπος που ξέρει και θαυμάζει την Tipo 33 είναι φίλος μου. Τέλος. 8)

Είμαι μαζί σου 1000% για τους audiofile (η πιο καμμένη φάρα μακράν... ::)) Ωστόσο επειδή εδώ μιλάμε για μουσική που παίζουμε οι ίδιοι, σίγουρα μπορώ να σκεφτώ περιπτώσεις που ένα "λίγο καλύτερο" σύστημα ως προς το intonation βοηθάει. Σχετικά με το Buzz Feiten πάντως, θυμάμαι ότι έγινε της πουτ@ν@ς στο forum του Suhr, όταν αποφάσισε πριν 2 χρόνια να το κάνει optional στις κιθάρες του (μέχρι τότε όλες οι Suhr είχαν ΒF, ο λόγος της αλλαγής ήταν κατά τη γνώμη μου 100% εμπορικός/οικονομικός). Η πλειοψηφία των κατόχων Suhr υποστήριξε ότι ήταν ένα βήμα πίσω και πως προτιμούσαν τις δικές τους με το BF. Γι'αυτό λέω ότι είναι ίσως και πως θα συνηθίσεις (στον αντίποδα, εκατομμύρια κιθαρίστες δεν τους πειράζει το άλλα ντάλλα σύστημα στις Tele).

Γιατί αν είναι όπως στο Floyd, πολύ δύσκολα μπορείς να ρυθμίσεις το allen χωρίς να χαλαρώσεις τη χορδή.

Συμφωνώ, αρκεί η βίδα allen που κρατάει το σελάκι να είναι πίσω από τη χορδή. ;)

Μπα, όχι, και της Taylor κάνει γωνία: http://taylorguitars.com/GUITARS/ELECTRIC/features/Default.aspx?featureId=2

Ενδιαφέρον αν και λίγο ζόρικο στη ρύθμιση intonation φαντάζομαι (όπως εξάλλου και το FR). Μήπως λες για τις γέφυρες της Taylor στις νέες της ηλεκτρικές? Κάτι τέτοιο μου θυμίζει τώρα, πάω να το κοιτάξω. Η γωνία στη γέφυρα πάντως παίζει μεγάλο ρόλο στο tension της χορδής και στην ατάκα.

Εκεί που κάνει γωνία η χορδή, δημιουργείται πάνω στην τελευταία ένα ελαφρύ "στράβωμα" (σύρματα είναι εξάλλου...). Αυτό, αν βρεθεί στο κομμάτι της χορδής μπροστά από τη γέφυρα (αυτό που "παίζει" δηλαδή) θα σημαίνει ότι η χορδή δεν είναι τελείως ευθεία. Στα καντίνια ειδικά, αυτό δημιουργεί προβλήματα intonation. Παρεμπιπτόντως, τα ΙΔΙΑ προβλήματα intonation δημιουργούνται και από... το παίξιμο, καθώς οι χορδές κάνουν τέτοια "τσαλακώματα" καθώς πατιούνται στα τάστα. Θα το έχεις δει βγάζοντας χορδές που έχουν παιχτεί πολύ: έχουν γίνει κοτλέ! ;D Αυτός είναι ένας βασικός λόγος για να αλλάζονται συχνά οι χορδές: δεν "κουρδίζει" σωστά και παντού το όργανο. ;)

Τα υπάρχοντα συστήματα στις κιθάρες σήμερα: 0) Ακουστικές και archtop με fixed γέφυρα: μόνο για ένα gauge χορδών και πάλι βλέπουμε. Στις περισσότερες ακουστικές παίζεις στα πρώτα 12 τάστα το πολύ βέβαια... 1) Κλασσικό Tele ---> τραγωδία, κι'όμως πολλοί επιμένουν ότι δεν ακούνε τίποτα παράξενο. Από τη φύση του ΑΔΥΝΑΤΟΝ να κουρδίσει σωστά σε όλο το εύρος της ταστιέρας 2) Intonated Tele, intonated wraparound, όλα τα κλασσικά tremolo και fixed bridge με ρυθμιζόμενα σελάκια: πολύ καλύτερα, εκτός από κάποιους (αρκετούς) που ακούνε διαφορές σε συγχορδίες κυρίως, καθώς ανεβαίνουμε στην ταστιέρα 3) Συστήματα όπως το Buzz Feiten, το Earvana, παρόμοια από την EBMM, την PRS, κλπ: σε συνδιασμό με προ-σχεδιασμένα offsets στο κούρδισμα, βελτιώνουν δραματικά τα "προβλήματα" του (2) 4) Πειραματικά συστήματα σαν τούτο εδώ, διάφορα fan fretted όργανα, κλπ. Να θυμόμαστε πάντως ότι αυτό που δεν ακούμε εμείς, μπορεί όντως να το ακούει κάποιος άλλος και παίζει πάντα ρόλο το τι μουσική παίζει, αν χρησιμοποιεί εφφέ (που μερικές φορές τα beats ακούγονται απαίσια αν υπάρχει υποψία ξεκουρδίσματος), κλπ. Όπως τη βρίσκει ο καθένας. ;)

Λοιπόν, για να μην μπερδεύεσαι άδικα: 1) Πάρε καινούργιες χορδές. Για την ακρίβεια θα έλεγα να μπεις και εσύ στο... club όσων αγοράζουν χορδές... με το τσουβάλι. Είτε από το ebay είτε από το webstrings.com, θα δεις ότι σε συμφέρει να πάρεις καμμιά 12άδα τη φορά, για να μην ξεμένεις, και σε πολύ χαμηλές τιμές. 2) Βγάλε ΟΛΕΣ τις χορδές, αφαίρεσε τη γέφυρα και λάδωσε καλού κακού τις βίδες στα σελάκια, ώστε να μην κολλάνε όταν κάνεις τις ρυθμίσες. Τώρα είναι και μια καλή ευκαιρία να καθαρίσεις την ταστιέρα, να γυαλίσεις τα τάστα κλπ 3) Ρύθμισε ΟΛΑ τα σελάκια τέρμα πίσω. Έτσι το μόνο που θα χρειάζεται να κάνεις είναι να τα πηγαίνεις μπροστά για το intonation. 4) Πέρνα όλες τις χορδές, κούρδισε, δες για action. 5) Αν το action θέλεις χαμήλωμα/ανέβασμα, ξεκουρδισε τις χορδές, και ρύθμισέ το 6) Κούρδισε στον σωστό τόνο και "τέντωσε" όλες τις χορδές. Ξανακούρδισε. Επανέλαβε το αυτό, μέχρι να μη χάνει καμμία χορδή. 7) Τσέκαρε για intonation. Ο καλύτερος τρόπος είναι, να χρησιμοποιήσεις ένα στροβοσκοπικό κουρδιστήρι, όπως τα Peterson. Αλλά σε κάθε περίπτωση, σύγκρινε την ανοιχτή χορδή με τη νότα στο 12ο τάστο. 8) Θα είναι όλες σίγουρα flat, οπότε ξεκουρδίζεις τελείως την κάθε χορδή, γυρίζεις ελάχιστα τη βίδα, κουρδίζεις και ξαναδοκιμάζεις. Προσπάθησε να ΜΗν χρειαστεί να γυρίσεις το σελάκι "προς τα πίσω", για τους λόγους που αναφέρθηκαν ήδη. Σίγουρα θέλει αρκετή ώρα και προσοχή, αλλά είναι ο μόνος τρόπος να φτιάξεις σωστό intonation. Και δεν χρειάζεται να το κάνεις συνέχεια, μόνο αν αλλάξεις gauge ή μάρκα χορδών. Καλή επιτυχία!

Φίλε μου καλό θα ήταν να μην είμαστε τόσο καταδικαστικοί με τα πάντα. :-\ Δεν έχει σχέση ο "τύπος" με τους (πράγματι) απατεώνες που περιγράφεις. Το σύστημα αυτό δουλεύει. Και δεν αποτελεί, όπως γράφτηκε ήδη, δική του ανακάλυψη, μόνο η υλοποίηση είναι πατέντα της εταιρείας αυτής. Δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει περισσότερο "φιλικό" ως προς την τοποθέτηση και πολύ πιο φτηνό (πιστεύω). Για κάποιους μπορεί να είναι και "σωτηρία", που ξέρεις.

Pathetic. ::) Σου θυμίζω προηγούμενα post σου: Περιμένω να μου πεις μια από τις ΠΟΛΛΕΣ που δεν κάνει "τσαλάκωμα". Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν, πολύ πιθανόν να μη τις γνωρίζω.

Ναι, λάθος κάνεις. ;D ;D ;D Μην ανησυχείς όμως, η μόδα με τη "λάμπα στην προενίσχυση" έχει περάσει ανεπιστρεπτεί. Ελπίζω... ::) Βλέπεις, αυτή η "λάμπα" για να "ζεσταίνει" τον ήχο ::) (σαν το φούρνο μικροκυμμάτων ένα πράμα), στην πραγματικότητα στις 99/100 περιπτώσεις λειτουργούσε με χαμηλό βολτάζ, καμμία σχέση με το προενισχυτικό τμήμα λαμπάτων ενισχυτών. Για τον ίδιο λόγο, τα περισσότερα πεταλάκια με λυχνία είναι ελαφρώς μούφα, εξαιρούνται αυτά που λειτουργούν τη λυχνία σε κάπως υψηλή τάση, ή τη χρησιμοποιούν για να δώσουν sag στον τόνο του πεταλιού. Οι μόνοι υβριδικοί ενισχυτές που αξίζουν, είναι όσοι έχουν λυχνία (-ες) στον τελικό, είτε πλήρη λαμπάτο τελικό ή μια τεχνολογία reamping σαν αυτήν που έχει η Vox. Εκεί πραγματικά έχει κάποιο νόημα η λάμπα. Αν θέλεις solid state για τα πλεονεκτήματα που αυτός προσφέρει (μικρότερο βάρος, περισσότερη αξιοπιστία, κόστος) θα σου πρότεινα τους Tech 21, στην δική σου περίπτωση τον Trademark 60. Δεν βγαίνει σε κεφάλι, αλλά ο 1Χ12 είναι υπεραρκετός για πρόβες και gigs, και μπορείς φυσικά να τον συνδέσεις με υπάρχουσες καμπίνες. Βέβαια στα λεφτά που διαθέτεις υπάρχουν και αρκετές full tube υλοποιήσεις, αυτή όμως είναι μια τελείως διαφορετική συζήτηση.

Δεν ψάχνεσαι να αρπαχτείς, αλλά αμφισβητείς κάτι χωρίς επιχειρήματα. Δεν θέλω να μου πεις πολλές, μόνο μία, στην οποία, ξαναλέω ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΓΩΝΙΑ Η ΧΟΡΔΗ ΜΕ ΤΟ ΒΑΓΟΝΑΚΙ. Γιατί αν κάνει οποιαδήποτε γωνία, θα κάνει "kink" στη χορδή και αν αυτό μετατοπιστεί ΜΕΤΑ το βαγονάκι (δηλαδή στο "ενεργό" μέρος της χορδής) είναι σίγουρη συνταγή για μικρά/μεγάλα προβλήματα intonation.

Για ποιο λόγο ακριβώς?

Για πες μια γέφυρα που οι χορδές δεν κάνουν ΚΑΘΟΛΟΥ γωνία με τα σελάκια?

Όχι. Για όλα όσα η χορδή κάνει γωνία πάνω στο σελάκι. Τα μόνα που εξαιρούνται είναι τα Floyd.

Τώρα το είδα αυτό. Είναι λάθος: αν θέλουμε να φτιάξουμε ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ intonation, ξεκινάμε ΠΑΝΤΑ με το βαγονάκι ΤΕΛΕΙΩΣ πίσω. Μ'αυτό τον τρόπο, μετακινούμε μόνο προς μία κατεύθυνση (μόνο μπροστά) το βαγονάκι, και το "τσαλάκωμα) της χορδής μένει ΠΙΣΩ από αυτό. Αλλιώς θα έχουμε 100% προβλήματα intonation στη συνέχεια.