ndnikola

Για το μη-moderation της κουβέντας: ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Ξέρετε (όλοι) τι μπορεί να ερμηνευτεί ως προβοκατόρικος τρόπος γραφής, και τι ως μη-προκλητικός. Εαν θέλετε να συζητήσετε αποφεύγοντας αυτήν την τροπή της συζήτησης, αναλογιστείτε πώς θα μιλούσατε για ένα αντίστοιχο ζήτημα σε μια παρέα αγνώστων.

+1 στην σύζυγο.

Α, να χαρείς, τα τεστ του cosmo με βοηθούν καλύτερα στο να ξέρω τι είμαι. Την δική σου άποψη επί των παραπάνω θα ήθελα να την ακούσω, εκτός εαν δεν την γράφεις για να μην σε θεωρήσω ΚΟΥΜΟΥΝΙΣΤΗ.:)

Δεν αντιλέγω. Ενδεχομένως και αρκετοί από τους συμμετέχοντες να έχουν την δυνατότητα να το ακούσουν και να το περάσουν στο ντούκου* (όπως και το να είναι τηλεθεατές δίχως τις επιβλαβείς παρενέργειες της τηλεκουλτούρας κλπ). Ο Ν.Μ. όμως, δεν απευθύνεται απαραίτητα σε εσένα και σε μένα, αλλά σε ένα φαινόμενο που αφορά** (και επηρεάζει) μια πλειάδα συνανθρώπων μας που δεν έχει την δυνατότητα ή τις επιλογές να ακούσει διαφορετικά πράματα, και το ζήτημα μουσική εξαντλείται εκεί. (Οι ίδιοι μάλιστα, μάλλον μαθαίνουν ιστορία από τις ταινίες, με αντίστοιχα χαριτωμένα αποτελέσματα).Η πολιτιστική τελμάτωση στην οποία οδηγεί το συγκεκριμένο φαινόμενο (μέρος του και η eurovision) είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την πολιτική/κοινωνική, κατά την γνώμη μου (αλλά και του Νότη :), εαν την διαβάζω καλά). *Σηκώνει πολλή συζήτηση το κατά πόσο τελικά περνά κάτι στο ντούκου ή καταλαμβάνει memory blocks, αλλά αυτό το αφήνω στους νευρολόγους του forum που ίσως έχουν όρεξη να μας πουν περισσότερα. **Προσωπικό παράδειγμα: συνάδελφος (λαμπρός και έξυπνος άνθρωπος) με ρωτούσε με πραγματική περιέργεια την άποψή μου για τα κομμάτια της eurovision, καθότι θυμόταν ότι ασχολούμαι με την μουσική - θεώρησε δεδομένο ότι θα ήμουν καρφωμένος μπρος στην τιβι να την παρακουθήσω. Δεν έχω τον χρόνο για σύνοψη ενός τέτοιου έργου - ο 'ένοχος' σκοπός είναι και το κύριο ζήτημα που άλλωστε πραγματεύεται στις σελίδες του - αλλά όταν τον βρω θα επανέλθω.

Δεν θυμάμαι να εξίσωσα το κέρδος με τον ένοχο σκοπό σε αυτό που περιέγραψα. Θα σε προέτρεπα να διαβάσεις το κείμενο που έβαλα σε fine print, εαν δεν το έχεις κάνει.

Το ότι ένα trend έχει εγκαθιδρυθεί και ακολουθείται εδώ και δεκαετίες, δεν καθιστά απαραίτητα την αποδοχή του και την συμμετοχή σε αυτό ώς θεμιτή. Το πάνω από το μέσο όρο δεν μου λέει απαραίτητα πολλά, καθότι ο στόχος του θεάματος και της ποπ κορν ψυχαγωγίας δεν είναι σε καμία περίπτωση αθώος*, οπότε το ότι πλησιάζουμε σε αυτόν (και το ότι τον κατακτήσαμε το σωτήριο έτος 2004) μάλλον με απωθεί, παρά με κάνει να θέλω να το επικροτήσω. Διαβάζοντας το εν λόγω κείμενο πάντως, πιο πολύ νιώθω ότι ο Ν.Μ. καταφέρεται ενάντια στο θέαμα σαν σκοπό (το performance, όπως το αποκαλείς εσύ) παρά στο 'τραγούδι' μέρος αυτού. Πάντως, το ότι ενδέχεται να είναι αναχρονιστικός και σε άλλες απόψεις του (κάτι το οποίο δεν προεξοφλώ διαβάζοντας το κείμενο), δεν τον εμποδίζει να make a valid point, εν προκειμένω. Για την αριστερά (χωρίς να θέλω να γίνει πολιτικό κομματικό το thread): σε μεγάλο ποσοστό, αντικειμενικά επιδίδεται γενικότερα στην αποδοκιμασία αυτών που η ίδια θεωρεί κακώς κείμενα και εγγενή κοινωνικά/πολιτικά προβλήματα (για τους χ/ψ/ω λόγους) - μάλιστα, γι αυτό επικρίνεται κιόλας από την δεξιά, καθώς της προσάπτουν ότι δεν παρουσιάζει εναλλακτικές. Εδώ έχω την αίσθηση ότι σε αυτήν της την 'ευθύνη' απευθύνεται :). *Ο Guy Debord τα έχει γράψει με αριστουργηματικό τρόπο στην Κοινωνία του Θεάματος, την οποία υποθέτω ότι έχεις διαβάσει.

Όχι ότι είμαι κατά του σεβασμού, αλλά το να επισημαίνεις ότι κάτι είναι μάλλον προβληματικό δεν είναι απαραίτητα λάθος, ακόμη και αν αποτελεί πρακτική της πλειοψηφίας. Προσωπική άποψη: τα "πολιτιστικά" ζητήματα είναι καλό να αντιμετωπίζονται με αντίστοιχη σοβαρότητα με τα "πολιτικά", καθότι οι επιπτώσεις τους (όπως επισήμανε και ο neeq) είναι εν δυνάμει αντίστοιχα επιβλαβείς: τo ότι η eurovision πήγε χέρι-χέρι με την υπόλοιπη μεταπολιτευτική σαβούρα δεν είναι απαραίτητα τυχαίο. Επίσης, πως είστε σίγουροι ότι δεν τον φωνάζαν Νότη από μικρό ? :D

Για άλλη μια φορά, το onion τα λέει καλύτερα: http://www.theonion.com/articles/affluent-white-man-enjoys-causes-the-blues,1511/

μα ποσ αλιοσ θα πεζη μονι τισ? ??? ???

Πρόσφατη φωτό, από studio ηχογράφηση (θα έρθουν και τα clips :D ).

Από τους αγαπημένους μου κιθαρίστες, και ίσως από τους μεγαλύτερους στην ιστορία της ηλεκτρικής κιθάρας (για μένα).Το live στο Fillmore δε, το έχω λιώσει στο άκουσμα. + όλα.

Δοκίμασε εδώ : http://www.freqbox-pedals.com/

"Υπέροχο το παστίτσιο σου Μαρίκα! Πώς το έφτιαξες?" "Α, να σου πω, το μυστικό είναι ότι χρησιμοποίησα ρεύμα από τη ΔΕΗ."

Καταρχήν, για κανέναν λόγο δεν θα συνεχιστεί αυτή η αντιπαράθεση. Εαν έχετε σκοπό να ποστάρετε εφεξής απλώς για να επαναλάβετε αυτό που είπατε προηγουμένως, παρακαλώ σκεφτείτε το διπλά. Προηγουμένως, έκανα μια μίνι παρέμβαση ως προς ένα φαινόμενο που επαναλαμβάνεται, και είναι καλό να σταματήσει: Εαν ένα thread δεν μας αφορά, δεν έχει κανένα, μα κανένα νόημα να σπαταλάμε τον χρόνο μας για να απαντήσουμε. Εαν το κάνουμε, απλώς δημιουργούμε ανούσια ένταση, και λερώνουμε τον χώρο που μας φιλοξενεί για εντελώς διαφορετικούς λόγους. Έχει τοποθετηθεί παλιότερα και άλλος mod επ' αυτού, οπότε απλώς παραθέτω το link, για να το διαβάσετε και μόνοι σας. Επίσης, κάτι που ξέφυγε προηγουμένως: Δυστυχώς (ή ευτυχώς?) σε ένα forum μουσικής τεχνολογίας, όπου γράφουμε κατά κύριο λόγο ανώνυμα, είναι αδύνατον να γνωρίζεις πως παίζει ο άλλος, εαν είναι καλός, ή σκατάς, και από που απέκτησε την άποψή του για τον μουσικό εξοπλισμό. Ειδάλλως δεν θα είχε κανένα νόημα να μιλάν για κιθάρες και να ποστάρουμε κείμενα με reviews, παρά μόνο αυτοί που έχουν post-άρει clips, και είναι αντικειμενικά μετρήσιμη η τεχνική τους αρτιότητα.Προσωπικά (όχι ότι ρωτήσατε ;D), τοποθετήθηκα στο thread γιατί μου φάνηκε ενδιαφέρον να ακούσω σε τί ρύθμιση παίζει κάποιος (σε Live, στο σπίτι, στο studio) με τον εξοπλισμό του, καθώς θεωρώ ότι, στην περίπτωση που έχω κάτι ανάλογο σε εξοπλισμό α. θα καταλάβω τι ήχο (οκ, περίπου) βγάζει ο άλλος και θα τον γνωρίσω καλύτερα, από άποψη κιθαριστικού γούστου β. θα δοκιμάσω αντίστοιχες ρυθμίσεις στον δικό μου εξοπλισμό - ποιος ξέρει? μπορεί και να μου αρέσει και να μάθω κάτι καινούργιο. Ακόμη περιμένω την τοποθέτηση του κιθαριστή με την μεγάλη αλογοουρά, ελπίζοντας ότι θα μοιραστεί μαζί μας τα μυστικά του :). Κάντε το κι εσείς, αν θέλετε!

what

Longshadow, πες μας επιτέλους τα μυστικά του ήχου σου (συμφωνώ ότι με το αρχικό ερώτημα δεν βγαίνει άκρη, αλλά μπορούμε να το πάμε και κάπου που να βγαίνει :) ) Επίσης, όσον αφορά αυτό δεν θεωρώ ότι είναι πλέον δόκιμο να διαχωρίζουμε οι mods κάθε λίγο και λιγάκι ποιές απαντήσεις έχουν νόημα και ποιές θα πάνε στην ΠΧ - αφενός είστε μεγάλα παιδιά, και αφετέρου καταντά σπαζοκεφαλιά όταν τα μισά posts είναι on topic και τα άλλα μισά off. Αλλά η αλήθεια είναι ότι το ένα thread που έχει ψωμί θα αποκτήσει από μόνο του σχετικές απαντήσεις, ενώ ένα άψωμο θα πεθάνει μόνο του σε μια γωνία, αναπάντητο. Θαρρώ πως βοηθά περισσότερο η ενεργός στάση με την έννοια του ανοίγματος νέων threads με ενδιαφέροντα ερωτήματα, από το να κράζουμε τα threads με ανούσια (κατά τη γνώμη μας) αρχικά ερωτήματα.

Για τα (1) και (2) υπάρχει αυτό το thread. Θα χαρώ πολύ να ακούσω γνώμες για το (3) από άλλους, για μένα σαν την cherry 335 δεν έχει πουθενά ;D

Να προσθέσω στο παραπάνω post το εξής: παρόλο που παίζω στα περισσότερα lives με συνδιασμό 'καθαρός ενισχυτής+βρώμικο πετάλι', για κανέναν λόγο δεν πρέπει να υποτιμά κανείς το overdrive ενός καλού ενισχυτή. Εαν πετύχεις αυτό που σου αρέσει, ενδεχομένως να σου δώσει το ίδιο μεγάλη ηχητική παλέτα με δυο τρία overdrive stages από πετάλια σε live, αρκεί να είσαι διατεθειμένος να ελέγχεις το breakup περισσότερο με το χέρι σου παίζοντας(ή με το output του μαγνήτη), παρά ανάβοντας άλλο ένα πετάλι στην πορεία του σήματος. Το 'κακό' για μένα σε αυτήν την περίπτωση, είναι ότι οι ενισχυτές των οποίων το γκάζι θα ήθελα στα χέρια μου έχουν υψηλές τιμές και απαγορευτικό βάρος. Όσον αφορά τον Blues Junior: (πέρα από το ότι προσωπικά δεν με ενθουσιάζει η stock χροιά του) έχω ακούσει/διαβάσει ότι το μεγάφωνό του είναι λίγο liability σε παραμορφωμένους ήχους με υψηλές εντάσεις, βέβαια αυτό είναι κάτι που μπορείς να αλλάξεις (με ένα καλύτερο μεγάφωνο).

I beg to differ: κάποιοι από εμάς έχουν δοκιμάσει εξοπλισμό και μπορούν (οκ, περίπου) να καταλάβουν πως ακούγονται συγκεκριμένα πετάλια σε συγκεκριμένες ρυθμίσεις. Νομίζω σαν thread, μπορεί να δείξει λίγο και τα γούστα του καθενός. εαν θέλετε να το συνεχίσουμε έτσι, μπορεί να γίνει και ένας διαχωρισμός και να το κάνουμε sticky.

Άσχετα με τον σκοπό του thread, νομίζω έχει πλάκα να γράψουμε τις ρυθμίσεις από τα πετάλια μας όταν παίζουμε! Crybaby - αναλόγως την ρύθμιση (έχει μονταριστεί για διαφορετικά wah ranges αλλά και για να γίνεται volume pedal). Στην volume pedal λειτουργία το χρησιμοποιώ για swells με το ebow. Fuzz Factory - αν θυμάμαι καλά, έχω κλειστό το gate, χαμηλό compression, ανοιχτό τέρμα το stability, drive και volume στο 11 'o' clock. φυσικά, χρησιμοποιώ και άλλες ρυθμίσεις, αλλά στο live μένει εκεί. CTC Ziggy - πάντα ανοικτό, volume και tone στο 1 'o' clock, gain στο 9 'o' clock. Bearfoot DRD - volume στο τέρμα, gain και tone στο 12 'ο' clock. MC401 boost - στο 8 'ο' clock. Lovepedal tremolo - fixed depth (half way, εαν θυμαμαι καλα), rate αλλάζει ανάλογα με το τραγούδι. Malekko vibrato - rate & depth στο 10 'o' clock. Malekko reverb - mix στο 10 'o' clock, swell στο 11 'o' clock. Timefactor - τέσσερα presets για live, δύο αναλογικές προσομοιώσεις, ένα twin delay α λα U2, και ένα Multihead με αυξημένη ουρά και reverb. Στην jazzmaster χρησιμοποιώ πλέον και το rhythm κύκλωμα με χαμηλότερο output για σημεία όπου παίζω με το ebow. Εναλλακτικά, κόβω κάποιες φορές tone/vol όταν παίζω με την tele & ebow, αλλά και σε σημεία όπου συμμετέχει πιο ενεργά το DRD. Χρησιμοποιώ την 335 τελευταία 'καρφί' στον ενισχυτή για πιο laid back gigs, οπότε δεν χρησιμοποιώ πετάλια και το αφήνω στα δάκτυλα :).

ναι, αλλα απο μαχαιρίτσα το χεις ακούσει? ;D (πολύ ωραίο video πάντως, thanks for posting)

Μια διευκρίνηση: ο κατευθυντικός ήχος και τα σφιχτά μπάσσα αποτελούν χαρακτηριστικά κλειστής (closed back) καμπίνας. Σε περίπτωση που πας σε λύση ανοικτής καμπίνας θα έχεις άλλα αποτελέσματα ("ανοιχτό" ήχο με καλύτερη διασπορά). Προσωπικά προτιμώ ανοικτή καμπίνα σε live, και έχω χρησιμοποιήσει και τις δύο λύσεις. Όσον αφορά το headroom, όπως το αντιλαμβάνομαι προσωπικά, είναι στην ουσία η ένταση στην οποία ο ενισχυτής δεν 'σπάει' και εξακολουθεί να παραμένει 'καθαρός', κάτι που δεν εξαρτάται μόνο από τα watt, αλλά και από την ευαισθησία του μεγάφωνου. Προσωπικά, παίζω με τον studiotone (20 W) σε αρκετές σκηνές στην Αθήνα, και ποτέ δεν έχει χρειαστεί να τον ανοίξω πάνω από το '3' για να ακούγεται (διαφορετικά καλύπτει τα πάντα πάνω από την σκηνή). Εαν χρησιμοποιείς κιθάρα με humbuckers και θες να παραμένει crystal clean, ο συγκεκριμένος ενισχυτής το κάνει μέχρι το '4.5' σε *εκκωφαντική* ένταση. Καθόσον, από ό,τι κατάλαβα, παίζεις συχνά live, έχε σοβαρά υπόψη σου τον παράγοντα βάρος, αλλά και την περίπτωση να υπάρχει στο backline του μαγαζιού μια καμπίνα που να μπορείς να χρησιμοποιείς - την περίπτωση, με άλλα λόγια, να αγοράσεις απλά μια κεφαλή και να μην κουβαλάς πολλά κιλά. Εαν δεν έχεις πρόβλημα στο κουβάλημα, και μπορείς να βρεις μια λύση με ροδάκια, μπορείς να κοιτάξεις και παλιούς fender (π.χ. super reverb) στις αγγελίες, που συνήθως έχουν εξαιρετικά καθαρά και αρκετό headroom, και να τους συνδιάσεις με overdrive της αρεσκείας σου. Φυσικά, εκτός από fender, κυκλοφορούν και άλλοι πολύ καλοί μεταχειρισμένοι λαμπάτοι ενισχυτές, τους οποίους αξίζει σίγουρα να ακούσεις από κοντά, εαν έχεις την ευχέρεια χρόνου.

Εαν σου αρέσει ο ήχος των V30, υπάρχει και η επιλογή της Framus 212 open back (κυκλοφορεί και μια στις αγγελίες). Προσωπικά έχω δοκιμάσει την συγκεκριμένη και μπορώ να την προτείνω, εαν (επαναλαμβάνω :) ) σου αρέσουν τα V30.

@LK ΣΦΥΡΑΩ, ΑΛΛΑ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ. ΕΚΕΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΣΑ ΜΠΑΛΛΑΚΙΑ ΘΑ ΜΑΖΕΨΕΤΕ.

στα όρια να ακούγομαι σαν broken record: δεν είναι το κόλλημά μου για ποιον το έγραψαν, αλλά το τί έγραψαν. Κοίτα να δείς τελικά που συμφωνούμε ;D: αυτό που (προσπαθώ) να υποστηρίξω εξ' αρχής, είναι ότι η εμπορική μουσική (ή απλά ο βιοπορισμός από την μουσική γενικότερα) δεν έχει άνω όριο ποιότητας το 'σφύριξα κι έληξες'.