manosx

Η κατασταση ηταν ως εξης: Υπηρχαν δυο βασικα καναλια: Ενα με ενα πιανο, και ενα με ενα ορχηστρικο mega -layer που εχω φτιαξει. Ξεκινησα ας πουμε με το mega layer να παιζω αυτο το θεμα που μου ηρθε, μετα εκανα στοπ, οπλισα το πιανο και πλατσουρισα με το πιανο. Μετα παλι στοπ, το γυρισα στο layer. Εκει στα τελειωματα εκανα και τα δυο, δηλαδη επαιζα τα δικα μου στο layer, μετα στοπ και πιανο απο πανω με αρπισματα. Το ιδιο και εκει στη μεση που βαραει σταθερα το μι, βαρεσα καλα καλα σταθερα το μι, μετα οπλισα το πιανο, φορεσα τα γαντια του μποξ, και το κοπανισα καλα καλα ? Δηλαδη η ολη φαση ηταν παζλ αυτοσχεδιασμων, μονο σε καποια σημεια οπως οταν ξαναεβαλα το θεμα προσεξα να κολλανε οι τονικοτητες, για να κολλανε και τα κομματια του παζλ μεταξυ τους. Προσεχα δηλαδη απο τι τονικοτητα να μπω, για αυτο νομιζε ο fusion οτι χαλασε το player ? γιατι εκει προσεξα την τονικοτητα με την ΚΑΚΗ την εννοια ? Τωρα, αφου τελειωσε το παζλ, εκμεταλλευτικα το γεγονος οτι το default project που εχω για ορχηστρικα εχει απλωμενα και ξεχωριστα τα οργανα της ορχηστρας, και εβαλα και τις πιτσιλιες μου. Δηλαδη κατι ομποε και κατι φλαουτα που κανουν κοινωνικο σχολιασμο σε κατι σημεια, ε αυτα ειναι πιτσιλιστιρια, σε φαση ας πιτσιλισουμε και λιγο με αυτα, και κατι μπασα που ειναι απο κατω απο το πιανο. Ειδα οτι χρειαζοταν λιγο πιτσιλισμα, γιατι οταν πηγαινε η φαση απο το ενα κομματι του παζλ στο αλλο, εμενε κενος ο ηχος και κοβοταν πολυ η ροη. Το ιδιο και σε καποια αλλα σημεια, που εκανα π.χ. αντιγραφη το πιανο και το εβαζα τουτι με το mega layer για να δεσει. Παζλ αυτοσχεδιασμων με πιτσιλες, ΑΦΤΟ ΕΙΝΑΙ

Ενταξει, summer afternoon ηταν αλλα 1) ειναι ξενερωτος τιτλος, το night είναι καλυτερο και 2ον) ειχα κλειστα πατζουρια και ενα μπλε φως, για εμενα night ητανε ? Η διαδικασια ηταν η γνωστη: Ακουσα το θαυμασιο κλιπακι του fusion που εβαλε στο music, πηγα να κανω ενα track με βαση το θεμα του, καταλαβα οτι αν ειναι να κανω κατι σοβαρο θα καψω και τα τελευταια εγκεφαλικα κυταρα που εχουν απομεινει, και ειπα να το ριξω στον αυτοσχεδιασμο. Ειναι στην ουσια δυο εναλλαξ αυτοσχεδιασμοι, πιανο και orchestra tutti, με λιγες πιτσιλιες απο οργανα ορχηστρας ( προσοχη να μην σας πιτσιλισουν, δεν κανει). Αυτη η εναλλαγη επετρεπε να κανω ενα στοπ αναμεσα στα μερη, και το σημαντικοτερο να ξανακουσω το πρωτο θεμα, να το θυμηθω και να ξαναγυρισω εκει. Δυστυχως η μνημη μου δε με βοηθαει, και ενω για το γουστο μου ειμαι πιο στανταρισμενος στο τι μου αρεσει και τι θελω να βγαλω απο οταν ημουν πιτσιρικας, δυστυχως καμια φορα ακουω αυτοσχεδιασμους απο τοτε και καταλαβαινω οτι δε θα μπορεσω ποτε να ξανακανω παρομοιους, γιατι τοτε θυμομουν τα παντα και πηγαινοερχομουν στα θεματα που επαιζα. Τωρα παιζω κατι και το ξεχναω σε 5 δευτερολεπτα, κριμα που τα χρυσοψαρα δεν ακουνε μουσικη, θα ειχα μεγαλο σουξε. ? Ιδου manosxnoizimpro3.mp3

Κοιτα, δεν ξερω τι ακριβως εννοεις. Παντως σε καθε ευκαιρια σε παρομοιες συζητησεις, δε χανω ευκαιρια να τονιζω πως αν ειναι λογοι αισθητικης που οδηγουν καποιον στο να επιλεξει μπομπινα, αναλογικο synth, outboard επεξεργαστες, λαμπα, δειγματα απο μανταλακια μπουγαδας, γατα περασμενη απο vocoder και οτιδηποτε αλλο, τοτε γιασαν του μαγκα και η συζητηση τελειωνει εκει. Δερβεναγες στις αισθητικες επιλογες του καθενος ουτε μπορουμε ουτε πρεπει να γινομαστε. Ομως αλλο η αισθητικη επιλογη, και αλλο το mojo και η υποτιμηση τεχνικων μεσων με βαση την τιμη και τη διαθεσιμοτητα τους. Το πρωτο ειναι σεβαστο, το δευτερο κατακριτεο. Ειχα την τυχη ( η την ατυχια) να μπλεξω απο πιτσιρικι με τα μπλιμπλικια και τα στουντιο. Εχω ζησει λοιπον και την εποχη του mojo των ψηφιακων, και την μετεπειτα εποχη του mojo των αναλογικων. Ξερεις ποια ειναι η μεγαλη πλακα; Οτι οταν τα ψηφιακα ειχαν το mojo, ηταν πιο δυσχρηστα απο τα αναλογικα. Ειτε λογω των παντελως αναξιοπιστων ταινιων τους, ειτε λογω του πολυ μικρου σκληρου τους, ηταν ταλαιπωρια. Ειχαν ομως τοσο καλυτερο ηχο απο τα αντιστοιχης τιμης μπομπινοφωνα, διοτι studer 24καναλα και τετοια εξωτικα πτηνα μονο στα μεγαλα στουντιο εβρισκες, που ολα τα μικροτερα project studio επεσαν σαν τα κορακια πανω τους, σαν τα κορακια. Και τωρα δηλαδη που με ενα PC εχεις ΚΑΙ καλυτερο ηχο απο τα τοτε ADAT και τα παρομοια, ΚΑΙ ΑΠΕΙΡΩΣ μεγαλυτερη αξιοπιστια, και οσα καναλια θες, και editing θεικο, και μιξη ενσωματωμενη με απειρο headroom, και απειρα δυναμικα, απειρα fx κλπ, τωρα δηλαδη που το πιο υγρο μας ονειρο εγινε πραγματικοτητα, βγαινουν οι mojoπληκτοι να μας πουν οτι δεν τρεχει τιποτα, διοτι η αληθεια βρισκεται στην μπομπινα; Καποιον που δεν την προλαβε, ισως τον πεισουν. Προσωπικα θυμαμαι παντως οτι το editing στο 24 καναλο, αν δηλαδη χρειαζοταν να κοψουμε κατιτις και να το κολλησουμε παραπερα, το καναμε με το sampler. Σαμπλαραμε αυτο που θελαμε, και το καναμε punch in εκει που το θελαμε, και χαμπαρι δεν επαιρνε κανεις. Αν δηλαδη εχεις αυτο που θελεις στην πηγη, αν το ιδιο το οργανο βγαζει αυτο που θες, μια χαρα θα "περασει" ο χαρακτηρας του στο πσηφιο. Αν παλι αυτο που θες περιλαμβανει και το χρωμα της μπομπινας, ειπαμε, αισθητικες επιλογες. Ο καθενας κανει τις δικες του. Οταν παντως δουλευαμε με ταινια, ποτε δε θυμαμαι να μας προβληματιζε κατι τετοιο, να επρεπε δηλαδη ντε και καλα να περασουν ολα απο την μπομπινα. Ισα ισα, θυμαμαι οτι επιλεγαμε σε καθε ευκαιρια να συγχρονησουμε την ταινια με το MIDI μεσω timecode, για να περναμε απευθειας τα καναλια των synth και των drum modules στην κονσολα, ωστε και tracks απο το πολυκαναλο να γλυτωνουμε, και απευθειας το σημα να παιρνουμε χωρις να το ταλαιπωρουμε. Αυτα λοιπον που τηρουσα τοτε, το βρισκω παρανοικο να τα αντιστρεψω τωρα μονο και μονο λογω mojo, η επειδη το αισθητικο κριτηριο του Jack Black η ξερω γω της daptone η οποιοδηποτε αλλου τους οδηγει αλλου. Και αυτο προτεινω με καθε σεβασμο στον καθε ενα: Οι επιλογες σας να ειναι προιον της δικης σας αισθητικης, και οχι των επιλογων των αλλων. Και οσο παραξενο και αν ακουγεται αυτο, το νουμερο ΕΝΑ εργαλειο για να διαμορφωσετε την σισθητικη σας ειναι τα ΤΥΦΛΑ ΤΕΣΤ. Το mojo, η φημη, το prestige και ολες αυτες οι μαλακιες δουλευουν μεσα μας, και μας στερουν την αντικειμενικοτητα. Blind tests, η μονη οδος, blind tests, ετσι σπαμε το αποστημα των influencers, ? blind tests θελομεν και ας τρωγωμεν πετρες.

Φιλε npap μην το παιρνεις προσωπικα. Απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου, το ιδιο πραγμα συμβαινει. Σε αλλα thread ο waterfall δικαια απορει και εξανισταται για την τιμη του minimoog. Αυτο ομως που δεν καταλαβαινει ειναι πως, αν η moog βαλει μια λογικη και προσιτη τιμη, ΑΜΕΣΩΣ ο ηχος του mini θα παψει να εχει "αυτην την πραγματικη vintage μαγεια" και την "αυθεντικη αυθεντικοτητα των αυθεντικων 70ies". Αμεσως. Θα γινει meh. Ποσες και ποσες φορες δεν το εχουμε δει αυτο το εργο. Το εχω ξαναπει, ΜΟΥ ΧΑΡΙΖΑΝ analog synth και δεν μπηκα καν στον κοπο να το παρω, γιατι " τα ψηφιακα ειναι τα καλα, αυτα κοστιζουν". Η δε θυμασαι τι ακουγαμε για τα protools; Οποιος δεν εγραφε σε pro tools ηταν λεσης αγραμματος κατσιβλαχος. Αυτα μεχρι να βγουν τα native protools, και ω του θαυματος μεσα σε μια μερα με το που επαψαν να χρειαζονται μια περιουσια για να τα λειτουργησεις επαψαν να ειναι και must. Τα ιδια εχουν γινει και με τους ψηφιακους επεξεργαστες. Ακομα θυμαμαι προ αμνημονευτων κατι απιστευτες θριαμβολογιες οταν εσκαγαν μυτη σε μορφη ρακ καποιοι πραγματικα ΠΑΝΑΚΡΙΒΟΙ ψηφιακοι mastering επεξεργαστες , μιλαμε επιληψια βαραγαν ολοι στα πατωματα, θυμαμαι ατακα σε στυλ " μην κουραζεστε αδικα να προσπαθειτε να φτασετε τον ηχο μεγαλων παραγωγων, πριν αποκτησετε τον ταδε digital processor", και δε μιλαμε για καφενειακη forumικη φαση, μιλαμε για επωνυμη αποψη, και να σου πω, δικιο δεν ειχε; Ακομα και σημερα, που τα μεσα που εχουμε στο home/ project studio ειναι ΚΛΑΣΕΙΣ ανωτερα απο τα τοτε, ακομα ομως και σημερα, αν δε βαλουμε κανα limiter η κανα multiband, η καμια πουτανια τελος παντων στο master bus, μπορουμε να κανουμε Α/ Β, να παρουμε ενα reference απο καλες παραγωγες; Με τιποτα. Και τωρα, αυτο το "μαγικο πσηφιο" που ηταν το ιερο δισκοποτηρο οταν ηταν σε μορφη ρακ και κοστιζε καποια εκατομμυρια δραχμες, εγινε meh, γιατι βγηκε σε μορφη προσιτου plug in. Μην το ψαχνεις. Μην το παιρνεις προσωπικα. Δε θα αλλαξει ποτε αυτο. Αν ενα laptop με το sonar κοστιζε 1.000.000 ευρω, και η μπομπινα ηταν freeware ?, θα ακουγαμε ΤΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΑΠΟΔΑ, ποσο μαγεια και ομορφια δινει τη πσηφιο, ειναι 100% σιγουρο και εμπειρικα επιβεβαιωμενο αυτο. Οσοι λοιπον καταλαβαινουν το απο πανω, απολαμβανουν μεχρι το κοκκαλο αυτα που τους δινει η σημερινη τεχνολογια, και φτιαχνουν τη μουσικουλα τους με οτι εχουν χωρις φοβο και παθος. Οι υπολοιποι βραζουν στο ζουμι τους, και χτυπανε το χερι γιατι, "αχ γαμωτο, να ειχαμε τη μπομπινα και το moog να καναμε σωστα τη δουλεια μας, αδικη ζωη, dishonorable society." ?

Θα ειναι υποδεεστερο ΜΟΝΟ αν ειχες στο μυαλο σου να εχεις ΑΚΡΙΒΩΣ τον ηχο του studer. Πραγματι, αν ο στοχος ειναι συγκεκριμενα το να εχει η ηχογραφηση ΑΚΡΙΒΩΣ τον ηχο της μπομπινας, και αυτο εχει τοσο μεγαλη καλλιτεχνικη σημασια που να υποσκελιζει το κοστος και τη δυσκολια χρησης, τοτε by all means do that. Αν ομως δεν υπαρχει αυτη η απαιτηση, τοτε ΔΕΝ ειναι υποδεεστερη επιλογη να έχεις ένα ντράμερ πρώτης κατηγορίας,ενα καταπληκτικό ταμπούρο,το καλύτερο outborard ενός στούντιου παγκόσμιας κλάσης,έναν από τους καλύτερους χώρους ηχογράφησης στον κόσμο και στο τέλος αντί να επιλέξεις το studer A800 να επιλεξεις ΕΝΑΝ ΚΑΛΟ ΚΟΝΒΕΡΤΟΡΑ και να γραψεις ψηφιακα. Σε αυτο νομιζω συμφωνουμε. Και απο τη στιγμη λοιπον που θα γραψεις ψηφιακα, το τι επεξεργασια θα επιλεξεις περαιτερω, και το τι plug in θα χρησιμοποιησεις, αυτο μονο το γουστο σου θα το κρινει. Αν ηθελες φουλ μπομπινα επρεπε να εβαζες μπομπινα, μπορει ομως να θελεις ΛΙΓΟ απο μπομπινα, ενα τσικ σε καποιο συγκεκριμενο καναλι ξερω γω, και να σε ικανοποιει μια χαρα το plug in για αυτη τη δουλεια. Αλλωστε πρεπει να προσγειωθουμε και στην πραγματικοτητα. Εδω βλεπεις ταινιες ΤΟΥ ΧΟΛΥΓΟΥΝΤ, και παιζουν μπαλα με δειγματα γιατι οι ορχηστρες ειναι φαση ο κουκος αηδονι, και μην τρελαθουμε, εκει και αν μιλαμε για διαφορα αποτελεσματος και διαδικασιας, αλλα υπαρχει και το κοστος προς αποδοση, ολα εκει καταληγουν. Και θα μπει τωρα ο πασα ενας που θελει να παιξει μπαλα, χωρις να βρεχει πεντακοσαρικα σε τετοιο τριπακι; Αν μιλαμε απλα για να γραψει κανα κομματι του σε κανα στουντιο ΟΚ, αν μιλαμε ομως για να κανει χωρο δικο του ειναι μεγαλο μαμησι.

1500 δολλαρια το 1969 ειναι 12 χιλιαρικακια σημερινα, καθολου ασχημα για πρωτοεμφανιζομενη μπαντα χωρις καν δισκογραφια.

Ενταξει, μπροστα στους καμια κατοσταρια τονους ενος εκκλησιαστικου μια χαρα ειναι, δεν καταρρεει και η οικοδομη που θα το βαλεις, συμφερει.

Αν θελεις πληκτρα, που να ειναι και επιπλο, και εχεις 18 χιλιαρικακια, η επιλογη ειναι μονοδρομος χωρις εναλλακτικη. Grand piano, με τραγουδιαρα ξαπλα πανω, κεσκεσε χαμοντ.

Ειναι πολυ σημαντικο, απαραιτητο θα ελεγα, να βαζουμε ολες τις διαδικασιες της μουσικης δημιουργιας στη σωστη τους διασταση. Και να το κανω πολυ απλο: Αυτη τη στιγμη, για οποιον εχει επιγνωση της ιστοριας της τεχνης, οι τρεις κορυφες της μουσικης ολων των εποχων ειναι καβατζωμενες απο το τριο Bach- Beethoven- Mozart, και το μονο ερωτημα ειναι σε ποια σειρα θα τους βαλουμε μεταξυ τους. Λοιπον, αυτοι οι τιτανες δεν ειχαν ουτε μπομπινα, ουτε DAW, ουτε hardware outboard, ουτε plug in, και οι θαυμασιοι αυτοσχεδιασμοι τους θα μεινουν χαμενοι για παντα. Ηταν ομως συνθετες τετοιου επιπεδου, που και μονο οι συνθεσεις τους, οι παρτιτουρες τους, οι ιδεες τους αν θελετε και η μουσικοτητα των μελωδιων τους ως συλληψη, αρκει για να τους βαλει στην κορυφη του πανθεον της μουσικης για την αιωνιοτητα. Αρκει δηλαδη το πρωτο βημα της μουσικης δημιουργιας, τη συνθεση να κανει καποιος καλα, και ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ. Οταν λοιπον συζηταμε οχι τη συνθεση, οχι την ενορχηστρωση που ειναι το Α και το Ω του ηχου, οχι την εκτελεση που κανει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τη διαφορα, οχι το οργανο, την επιλογη του και την κατασταση του, οχι το μικροφωνο και την τοποθετηση του, οχι τον χωρο που θα γραψουμε, οχι τον χωρο και τα μεσα αναπαραγωγης που ακουμε και κατα συνεπεια παιρνουμε και τις αποφασεις, οχι ολα αυτα τα απειρως σημαντικοτερα στοιχεια της παραγωγης, αλλα συζηταμε το αν η καταγραφη θα γινει σε ταινια η DAW, τοτε θα πρεπει τελικα να συνειδητοποιησουμε το εξης απλο: Δε θα κανει καμια διαφορα, απλα και ξεκαθαρα, δε θα κανει καμια ουσιαστικη διαφορα, στα ισα. Διοτι ακομα και η ελαχιστη αυτη διαφορα που υπαρχει, και η τελειομανια μιας παραγωγης που τα πρωτα βηματα συνθεσης- ενορχηστρωσης ειναι ηδη υψηλου επιπεδου, και θα ασχοληθει και με τις παραμικρες λεπτομεριες και την οποια διαφιρα, δεν ειναι ικανη ομως αυτη η διαφορα για να κανει μονοδρομο την μπομπινα. Μαλιστα αυτη η διαφορα δειχνει να εχει αποδειχθει πλεον οτι ειναι μαλλον υπερ του ψηφιακου. ΟΚ υποκειμενικη αισθητικη, ο καθενας κανει τις επιλογες του, αλλα οπου τα ζητουμενο ειναι η πιστοτητα, π.χ. στα Bach και τα Beethoven, η πρωτη επιλογη ειναι η ψηφιακη. Δεν υπαρχει δηλαδη κατι που να κανει την μπομπινα αναντικαταστατη, ακομα και οταν η τεραστια διαφορα του κοστους δεν ειναι θεμα, το αντιθετο μαλλον.

Αλλη μορφη αυτος. Πεφτει το σιδηρουν παραπετασμα τελειωματα της δεκαετιας 80, και γινεται φεστιβαλ μεταλ μουσικης ( ανηκουστα πραγματα ) στη Μοσχα, το οποιο το δειχνουν παγκοσμιως τα καναλια, και το δειχνει και η ΕΡΤ. Ειναι τωρα ο Κουτουβος στο μικροφωνο, και αρχιζει για το ροκ που ενωνει τους λαους, και το ωραιο αυτο φεστιβαλ που ειναι εναντια στα ναρκωτικα, τι ηταν να το πει, βγαινει καπακι ο Ozzy στα ντουζενια του, με το zakk wylde μολις τον ειχε παρει στο group, και αρχιζουν ενα ξεσαλωμα, να χτυπιεται ο Ozzy σαν ξωτικο που καπνισε την πιπα του gandalf, να κυλιεται ο wylde στα πατωματα, να γουσταρουμε εμεις στο σαλονι, και να εχεις τον Κουτουβο να κλαιγεται σε ζωντανη μεταδοση και να λεει: " Ειναι κριμα, το φεστιβαλ ειναι κατα των ναρκωτικων, ειναι κριμα αυτο που βλεπουμε" ? Α ρε Ozzy μεγαθηριο, για να βγαζεις απο τα ρουχα τους τους πουθεναδες εισαι ο BEST!

Το θεμα δεν ειναι να το κανουμε ετσι η γιουβετσι. Το θεμα ειναι αν αρκει η ψηφιακη καταγραφη για να εχουμε π.χ. ενα καλο ταμπουρο. Παρε λοιπον το νουμερο ΕΝΑ με ΔΙΑΦΟΡΑ ταμπουρο της δεκαετιας του 80 ?, η οποια δεκαετια του 80 αν μη τι αλλο στο ΤΑΜΠΟΥΡΟ στηριχθηκε ?, και το οποιο βρισκεται σε αλμπουμ ψηφιακα καταγεγραμμενο. Αν αρκει για τον David , αρκει και για εμας ?

Εγω πιστευα οτι ειναι το 5 ( I swear to god), αυτο που με προβληματιζε ομως και με εκανε να εχω αμφιβολιες ηταν το 3. Φοβερος developer ο URS, πλασε μεγαλου παιχτου.

Αυτο ακριβως λεω και εγω, και απορω γιατι εξαπτεσαι. You're fucking around, οι τραπερς παλι οχι, ζουν απο αυτο και ζουν και οι ανθρωποι που τους υποστηριζουν τις οικογενειες τους απο αυτο. Και τις ζουν γιατι αυτοι θα εισπραξουν δικαιωματα για το πρωτογενες τους υλικο ενω εσεις θα πληρωσετε, ειτε αμεσα αν το κυκλοφορησετε, ειτε εμμεσα απο την αδειοδοτηση του συναυλιακου χωρου που παιζετε. Αυτη ειναι η πραγματικη πραγματικοτητα, sorry.

Κοιτα, κωμωδια χωρις εισαγωγικα δεν μπορει να ειναι. Η κωμωδια ειναι πρωτογενες υλικο, π.χ. πλοκαμι του καρχαρια. Το να παιρνεις αυτουσια ρεφραινακια και ριφ, οχι μονο κωμωδια δεν ειναι, αλλα ουτε καν παρωδια. Και το σε ποσους αρεσε και σε ποιους δεν αρεσε δεν μπορει να το αλλαξει αυτο. Διοτι αν το αλλαζε, τοτε θα επρεπε να σου ειχαν κοπει τα γελακια που εβαλες για τους τραπερς στο τελος, διοτι οι τραπερς γεμιζουν σταδια. Οταν γεμισετε και εσεις σταδια με τα σκυλορεφραινακια, που σου το ευχομαι, τοτε γελα. Αν και με τα δικαιωματα που θα πληρωσετε στους σκυλαδες και τους μεταλλικα, και σταδιο να γεμισετε στο τελος μαλλον θα κλαιτε ?

O TerryRoscoebec σε metal συναυλια O ManosX σε rave party Ο LK σε electro event Και ολο μαζι το noiz το βραδυ σε club

Και δυο ντουζινες κρουασανακια και ειμαστε κομπλε

Σιγα. Παγκρατι - Μαλακασα, ενα τσιγαρο δρομος.

ΑΚΡΙΒΩΣ! Και να σου λεει, "σνιφα την κοκα γιο", και εσυ ( και αυτος) το μονο που παιρνεται να ειναι χαπια για την πιεση. Πιο γραφικοι και απο τα 24 χωρια του Πηλιου

Ολες αυτες οι μουσικες, ηταν φαση " don't trust anyone over thirty", "live fast die young" " sex, drugs and r'n'r" και τετοια. Γενικα οι περισσοτερες τασεις της νεολαιας εχουν νοημα μονο ως τασεις της νεολαιας. Ελαχιστες παραγουν κατι που να ταιριαζει σε μεγαλυτερες ηλικιες, περα απο τις ηλικιωμενες version των ιδιων νεολαιων σε graphic mode.?

Κοιτα, εβαλε ας πουμε καποιος βιντεακι, και τραγουδαγε ο gillan highway star, ενω ηταν εμφανες οτι δεν μπορει πια να οδηγησει ούτε για να παει στο σουπερ μαρκετ. Γραφικοτατος.

Καθε πραγμα στον καιρο του, αυτο ειναι σιγουρο. Ο σκοπος σε ενα event ειναι να το ευχαριστηθεις. Υπαρχουν λοιπον event, που δε χρειάζεται τιποτα αλλο για να τα ευχαριστηθεις, παρα μονο να εισαι εκει και να ακους τη μουσικη. Αυτο μπορει να ειναι ενα event με κλασσικη μουσικη, με jazz, ακομα και με καλο ροκ. Οταν ομως ρε παιδια μιλαμε για hard rock και heavy metal, η οταν μιλαμε για hardcore techno, εκει ρε παιδια δεν ειναι να κατσεις στις πισω θεσεις για να ακουσεις πχιοτητα ? Εκει ειναι να εχεις πιει τις μπυρες σου και να μπεις στο mosh pit ? να εχεις κουμπωθει και να χορευεις 7 ωρες σερι ? γενικα μιλαμε για προβληματικη συμπεριφορα εφηβικης και μεταεφηβικης ηλικιας ? εκει μετρανε αυτες οι μουσικες, να σε βλεπουν οι παππουδες και να λενε το εξης: Οταν ομως εισαι ΕΣΥ ο παππους, και ειναι και παππουδες στη σκηνη, ε μιλαμε για γραφικοτητες.

Καλα αυτο ειναι καινουργιο, αλλα και το original το DM- 1 ειναι της δεκαετιας του 70. Το hammond ομως οταν λεμε προπολεμικα το εννοουμε, ? βγηκε στη δεκαετια του 30 που δεν υπηρχαν τσιπακια γενικως.

Η λογικη δηλαδη ειναι ιδια, δηλαδη vibrato = wet only, chorus = wet + dry, με τη διαφορα οτι το περα δωθε ? γινεται με ηλεκτρομηχανικο τροπο. Πολυ ενδιαφερον, thanks για την πληροφορια. Θα επρεπε να το ειχα σκεφτει βεβαια , BBD τσιπακι προπολεμικα λιγο δυσκολο να υπαρξει ?