manosx

Η αλλαγή στη χροιά είναι και το μόνο που θα μπορούσες να πάρεις με το ir1. Ο κομπρέσσορας επηρεάζει τις δυναμικές του σήματος, και το "απλό" impulse δεν μπορεί να το εξομοιώσει. Χρειάζεται κάτι σαν το δυναμικό convolution του nebula. https://www.acustica-audio.com/store/t/nebula

Μα αν το summing είναι ίδιο, αν δηλαδή ο εικονικός μίκτης, το εικονικό πολυκάναλο και γενικά αν τα virtual signal paths ταυτίζονται ηχητικά, τότε τι απομένει για να κάνει τη διαφορά στον ήχο; Τα διαφορετικά native plug ins; Αυτό εξυπακούεται, δεν ισχυρίζεται κανείς ότι όλα τα plug ins είναι το ίδιο.

Και στα live όμως, μόνο midas, jbl και πιάτα από κρύσταλλο Βοημίας ? Η καρέκλα στο τέλος μόνο με χαλάει λίγο, έπρεπε να είναι Λουδοβίκου 15ου

Μόνο ποιότητα για την ποιότητα. Neumann, tube tech και φυσικά σολίστες από το Μπέρκλεϊ

Διαφωνώ κάθετα ? Για μένα τα δάκτυλα, και εννοώ η τεχνική ΚΑΙ η αισθητική είναι το παν. Θέλω να εξηγήσω όμως τι εννοώ ακριβώς: Λοιπόν με γύρω στα 3 χαρτιά ένας κιθαρίστας παίρνει μια γαμάτη κιθάρα και έναν ωραίο ενισχυτή, ένας μπασίστας ένα γαμάτο μπάσο, ένας πληκτράς το KRONOS κλπ. Αν κάποιος δε μπορεί να βγάλει ήχο ΓΑΜΑΤΟ ΕΝΤΕΛΩΣ από μια αμερικάνα στρατ σε λαμπάτο ή από το KRONOS κλπ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΑ. Και τι είναι τελικά τα 3 ή τα 4 ή και τα 5 χιλιάρικα; Για να είσαι παίκτης ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ένα γαμάτο όργανο, δε θα παίζεις και πέντε χρόνια; Το τσιγάρο να κόψεις πήρες custom shop. Πόσο μάλλον όταν στην εποχή μας υπάρχουν και φοβερά προσιτά όργανα εφάμιλλα των πιο ακριβών. Άλλωστε και τα ιερά τέρατα που τα ακούς και χύνεις (δάκρυα ευτυχίας ), με τα ίδια πάνω κάτω πράγματα παίζουν. Άρα πάλι στην τεχνική και την αισθητική καταλήγουμε. Το πολυτιμότερο πράγμα στη ζωή δεν είναι ούτε τα λεφτά ούτε τα όργανα, αλλά ο χρόνος και πως τον αξιοποιείς. Και ο πούστης είναι πολύ λιγότερος, τελειώνει πριν καν πεθάνεις, αν με έβαζες τώρα να ανεβοκατεβάζω κλίμακες θα έλεγα στον Cosdr να σε δείρει ?

Αν έχεις καλή φωνή, ένα ωραίο μικρόφωνο χρειάζεται. Αν δεν έχεις καλή φωνή, δε σε σώζει τίποτα. Ότι ισχύει και για τα άλλα όργανα δηλαδή ? Αν παίζεις ωραία, χρειάζεσαι και μηχανήματα της προκοπής. Αν δε βαράς δε σε σώζει ούτε ο Les Paul ο ίδιος.

Γενικότερα, το να σπουδάζεις κάτι τόσο ακριβό που δεν έχει ουσιαστική ζήτηση στην αγορά δεν μπορεί να θεωρηθεί επένδυση αλλά χόμπι. Είτε αυτό είναι μουσική, είτε ζωγραφική, είτε φιλοσοφία. Αν τώρα φτάσεις όντως στο σημείο να ζεις από αυτό, είναι σαν να κέρδισες λαχείο, ειδικά αν κάνεις κάτι που όντως θα σου αρέσει και όχι κάτι διαδικαστικό. Κανείς όμως τίμιος άνθρωπος δε θα προτείνει μια τέτοια επιλογή σε κάποιον. Αν βέβαια έχεις φάει το κόλλημα, κανείς δε θα σε σταματήσει, αλλά καλό θα ήταν να προσπαθήσει. ? Όπως τίποτα επίσης δεν σε εμποδίζει να σπουδάσεις το οτιδήποτε αν έχεις λυμένο το οικονομικό.

Καλά ναι, το είπε και ο Louis που έβαλα παραπάνω, το μόνο χειρότερο είναι να σπουδάσεις χορό ?

Ναι, αξιοκρατία, γιατί αν δεν είναι γκουρού της free jazz ο μπασίστας, δε βγαίνει το "παντρεμένοι και οι δυο" όπως του πρέπει. ? Πας έξω για να μείνεις έξω, αν είναι να πας για να γυρίσεις άστο, με 300 χήνες φτιάχνεις τη ζωή σου στην Ελλάδα κατευθείαν. Εκτός αν ο μπαμπάς έχει στην καβάτζα πολύ περισσότερα, οπότε τότε πήγαινε να σπουδάζεις 8 χρόνια ζαμπονοκοπτική στα Λόνδρα και στους Παρισίους να του τα τρως με τις τσούλες.?

Εντάξει, αφού κυκλοφορεί το sonar δωρεάν, δε χρειάζεται το fl. Άνετα βρίσκεις και δωρεάν δείγματα από drum machines της εποχής. Επίσης παίζει και το dexed vst για δωρεάν πολύ καλό DX7 που και εδώ άνετα βρίσκεις χιλιάδες ήχους. Παίζει και σε προσφορά αυτές τις μέρες αυτό, που θα ήταν ότι πρέπει για την περίπτωσή σου. http://www.sonicprojects.ch/opxpro2/description.html

Οι μαϊμουδοπώλες, παίρνοντας θάρρος από τα κορόιδα που αγοράζουν μαϊμού όργανα, έχουν επεκτείνει το θεάρεστο έργο τους και στις χορδές. Διότι μια κιθάρα Γίφτστον δεν μπορεί παρά να φοράει και χορδές Παπάριο. Για τσέκαρε μπας και οι χορδές του συγκεκριμένου κουτιού τρώνε μπανάνες: https://www.thecounterfeitreport.com/product/541/Strings.html

Πάντως δεν έχουν καμία σχέση τα ουφάδικα και τα πακμαν με τα πλευστέισον ? Εμείς ούτε ουφάδικο στο σαλόνι είχαμε, ούτε τα τότε παιχνίδια ήταν τόσο μεγαλοπρεπή και υπερπαραγωγάρες, χώρια που σε ηλικίες 6 ετών δεν έμπαινες καν στο ουφάδικο, χώρια τα νομίσματα που σου έτρωγε κλπ. Καμία σχέση, ένα arranger όμως ή μια κιθάρα έπαιρνες να γρατζουνίσεις, και ήταν και οι εποχές με τις μπάντες στα ντουζένια τους κλπ. Τώρα άντε να τα ξεκολλήσεις ? Και ΓΙΑΤΙ να τα ξεκολλήσεις δηλαδή, για να αρχίζει να σου παίζει τίποτα nicky minaj και να κάνει twerking; ? Ρε fortnite και κσερο πσομι φιλως ?

Εσύ το πήγες γενικά στην παιδεία της Ελλάδας. Ας ξεκινήσουμε με το να μην πουλάμε ΠΡΕΖΑ και ΧΑΣΙΣΙΑ μέσα από τα πανεπιστήμια, και θα δούμε για τη μουσική μετά. ?

Και δηλαδή ρε παιδιά όποιος θέλει να παίξει πανκ και χαρντκορ, θα τον βάλουμε να πάρει δίπλωμα φούγκας; ? 5 πατήματα και ένα distortion θέλει ο άνθρωπας, τι να την κάνει την πρίμα βίστα; Τώρα, αν καταφέρουμε πιτσιρικά να τον στριμώξουμε να ξεστραβωθεί καλό θα του κάνουμε, αλλά πλέον καίγονται τα πιτσιρίκια από 2 χρονών με τα τάμπλετ, και το μυαλό τους γίνεται κουρκούτι, σιγά μην κάτσουν να βγάλουν τα μάτια τους στο όργανο. Και επίσης, αν τελικά ΟΝΤΩΣ θέλει να βγάλει τη φούγκα, ο δρόμος θα είναι μακρύς, θεωρίες, αρμονίες και αντιστίξεις, αλλά δεν γίνεται αλλιώς, ούτε μπορεί να προσαρμοστεί διαφορετικά για τον καθένα. Δεν είναι θέμα προσαρμογής, είναι θέμα ύλης, και στα μαθηματικά δεν πας κατευθείαν σε διαφορικές εξισώσεις, θα μάθεις πρώτα παράγοντες κλπ. Αν δε θες και δε γουστάρεις με γεια σου και χαρά σου, πάτα το πεταλάκι και όρμα, ? οι 9.99/ 10 που έχουν μια επαφή με τη μουσική δεν ασχολούνται πέρα από κάποια βασική θεωρία, τόση όση τους χρειάζεται τέλος πάντων. Και πολύ καλά κάνουν, αλλά για πιο περίπλοκα πράγματα δεν υπάρχει σύντομος δρόμος, στενή η πύλη και τεθλιμμένη η οδός η απάγουσα εις την σοφίαν της περούκας ?

Δεν υπάρχει περίπτωση να μελετήσεις σοβαρά και... σοβαρή μουσική με το αυτί. Δεν υπάρχει περίπτωση. Και αυτό γιατί υπάρχουν... μαμίσια όπως πολλαπλές μελωδικές γραμμές, περίπλοκες φόρμες, μπλεγμένες αρμονίες κλπ. Η λογική του "αυτά είναι τα ακόρντα και αυτή η κλίμακα και ο θεός μαζί σου" δουλεύει σε συγκεκριμένα είδη, και σε πιο απλές φάσεις. Τις οποίες φυσικά και λατρεύουμε, ΑΛΛΑ δεν τελειώνει η μουσική εκεί. Όταν λοιπόν καταλάβεις τα περίπλοκα, φυσικά με τη βοήθεια του χαρτιού, τότε δε χρειάζεται πια το χαρτί, τα έχεις χωνέψει. Και τότε καταλαβαίνεις ότι τελικά και τα απλά, όταν είναι όμορφα και ωραία, ακολουθούν και αυτά τους ίδιους προαιώνιους δρόμους.

Συμφωνώ ?

Πολύ ωραίο το κομμάτι. Λογικότατο αυτό που λες. Αν όλη μέρα διαβάζεις παρτιτούρες στη συμφωνική της Γαστούνης ? θα γίνεις εξπέρ του διαβάσματος. Αν όλη νύχτα παίζεις πιανίστας σε τζαζ μπουρδέλο ? θα αυτοσχεδιάζεις παπάδες. Η τέχνη μακρά, ο βίος βραχύς, μακάρι να τα προλαβαίναμε όλα. Τώρα όσο αφορά τη μετάβαση, σε πιστεύω, και οφείλεται στο εξής δεδομένο: Είναι τέτοια τα μαμήσια που τρως στην κλασσική, που μετά η οποιαδήποτε μετάβαση είναι δυνατή, μη σου πω και επιθυμητή ?. Αντίθετα αν θέλεις να πας στην κλασσική από άλλο είδος, θα είναι σαν να ξεκινάς σχεδόν από την αρχή.

Δεν είναι το θέμα ότι υπάρχουν δύο είδη μουσικών. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν δυο είδη ΜΟΥΣΙΚΗΣ: Η λεγόμενη through composed μουσική, ή οι μεγάλες φόρμες σονάτες φούγκες κλπ, που οι συνθέτες δεν κοροϊδεύουν την κοινωνία ? και τέλος πάντων δεν καθαρίζεις με ένα ριφάκι, ένα κουπλέ και ένα ρεφραίν, και η μουσική του τσούκου τσούκου γύρω γύρω όλοι, το ίδιο, ξανά το ίδιο, παίξε 12 φορές το ίδιο να σολάρω και πάει λέγοντας. Μπορεί λοιπόν κάποιος με το αυτί να βγάλει την επαναλαμβανόμενη μουσική, αλλά και σε κάποιο δύσκολο σημείο ας πούμε, μπορεί να κάτσει με off line ? αργό κουτσοδιάβασμα να το καταλάβει, και μετά να το παίξει τις 43 φορές που θα χρειαστεί. Πως όμως θα βγάλεις άκρη με το αυτί, όταν η μουσική αλλάζει χωρίς σταματημό; Και όταν εκτός της ποσότητας, υπάρχει και η δεδομένη δυσκολία και πολυπλοκότητα στις αντίστοιχες συνθέσεις; Τα πάντα είναι θέμα ανάγκης και ευκολίας. Ούτε οι κλασσικοί είναι μαζοχιστές, ούτε οι ροκάδες τεμπέληδες.

Κρίμα, αλλά δεν πειράζει. Ειλικρινά δε χάνεις και τίποτα. Το πιο ξεφτιλισμένο laptop δεκαετίας να πάρεις είναι 1 τρισεκατομμύριο φορές ανώτερο. Ούτε προγράμματα της προκοπής υπάρχουν, latency που αν το είχα στο PC θα αυτοκτονούσα ? κλπ κλπ. Μην ασχολείσαι, δεν αξίζει.

Μετασχηματιστή έβαλες στο Q ;

Πολύ σωστά, σωστότατα. Χώρια που ο απλός θα έχει και μαμά ψήκτρα, που σε χαμηλές θερμοκρασίες αρκεί. Δυστυχώς όμως δε βρίσκω αντίστοιχα μοντέλα σε απλή έκδοση, το πιο κοντινό π.χ. στον i5 έχει 2.8 Ghz χρονισμό, καλή περίπτωση μόνο για budget oriented, και πάλι παίζει και να προτιμούσα τον ι3 στα 4 Ghz, για real time synths τουλάχιστον, στα πολύ μικρά latency ο χρονισμός παίζει μεγάλο ρόλο. Στον i7 πάλι, κάτι σε αυτό το κόστος με 8 cores; Αν βρεις κάτι από ελληνικά μαγαζιά, πολύ ευχαρίστως το αποδέχομαι προκαταβολικά. Βέβαια όλα αυτά είναι τελικά λεπτομέρειες, και όλα έχουν να κάνουν με το κόστος, το budget, τις ανάγκες. Ο αγοραστής θα κρίνει.

Σε καμία περίπτωση δεν είναι υποχρεωτικό να κάνεις overclocking με κάποιον k. Και φυσικά άπαξ και δεν του κάνεις, αρκεί μια καλή αερόψυξη. Οι συγκεκριμένοι επεξεργαστές είναι απλώς ΙΜΗΟ οι καλύτερες επιλογές σε value/ money που παίζουν αυτή τη στιγμή άμεσα διαθέσιμοι σε καταστήματα. Και φυσικά τη σειρά 7xxx ΤΗΝ ΞΕΧΝΑΣ εντελώς, i3 8300> i5 7400